Η RBTH δημοσιεύει τα κύρια σημεία της συνέντευξης που παραχώρησε στο τηλεοπτικό κανάλι «Ρωσία 24» ο πρώην πρωθυπουργός, Γιεβγκένι Πριμακόφ. Ο «πατριάρχης» της ρωσικής πολιτικής, που διατηρεί στο ακέραιο το κύρος και την επιρροή του ακόμη και μετά την αποχώρηση του από τις επίσημες θέσεις, μίλησε για την ουκρανική κρίση και τις επιπτώσεις της σε ολόκληρο το σύγχρονο σύστημα διεθνών σχέσεων.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξη:
Για την Κριμαία
«Πολλοί πιστεύουν ότι το θέμα της Κριμαίας ήταν εξαρχής προσχεδιασμένο. Αυτό είναι λάθος. Δεν ξεκινήσαμε εμείς την κρίση στην Ουκρανία.
Στη διάρκεια της κρίσης, καθορίστηκε σαν στόχος η «διευκόλυνση» της κατάστασης ώστε να επιστρέψει η Κριμαία στη Ρωσία. Για το θέμα αυτό τέθηκαν δύο βασικές προϋποθέσεις: Η σημαντικότερη απ’ αυτές, η βούληση του κριμαϊκού λαού. Όταν είχαν ήδη ξεκινήσει τα γεγονότα, όλα έδειχναν ότι οι ουκρανικές αρχές θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν με τη βία την έκφραση της πραγματικής βούλησης των πολιτών της χερσονήσου. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, ο πρόεδρος Πούτιν ζήτησε από την Άνω Βουλή την άδεια να μπορεί να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές δυνάμεις στο εξωτερικό».
Σχετικά με την πολιτική του Κρεμλίνου
«Το Κρεμλίνο πραγματοποίησε εξαιρετικά λεπτούς διπλωματικούς και πολιτικούς χειρισμούς για να διασφαλίσει την πολιτική διευθέτηση της κρίσης. Οι τηλεφωνικές συνομιλίες με τους Δυτικούς ηγέτες, οι επαφές του υπουργού Εξωτερικών, είναι τυπικές διαδικασίες. Οι διαπραγματεύσεις για ένα τέτοιο θέμα είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και οι συζητήσεις δεν έφερναν πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Συμμετείχαμε σε κάθε διεθνή συνάντηση, στην οποία συμμετείχε η Ουκρανία, για να οδηγήσουμε το πρόβλημα σε μια πορεία διευθέτησης. Αλλά η ουκρανική ηγεσία μπλόκαρε τα πάντα».
Για ενδεχόμενη εισβολή ρωσικών στρατευμάτων
«Η Ρωσία θα πρέπει να διαθέτει τα κατάλληλα στρατιωτικά μέσα για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Αλλά δεν έθεσε σαν στόχο τη μετακίνηση στρατευμάτων στη νοτιοανατολική Ουκρανία.

Δρομολογεί σοβαρές εξελίξεις η σύνδεση Ουκρανίας με ΕΕ

Οι ουκρανικές αρχές ήξεραν ότι δεν θα εισβάλουμε...
Μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε σε αδιέξοδο, όχι μόνο την κατάσταση στην Ουκρανία, αλλά θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και σε εκείνες τις τάσεις που υπάρχουν στη διεθνή κοινότητα, που πιστεύω ότι είναι καλές, με απόψεις που ξεφεύγουν από τη σκληρή γραμμή που συνεχίζουν να κρατούν τα «γεράκια» στις ΗΠΑ.
Με την απόφαση μας, ότι πρέπει να αποσύρουμε την άδεια στον πρόεδρο για τη δυνατότητα χρήσης στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία, συμβάλλαμε στην ενίσχυση εκείνων των Δυτικών δυνάμεων που θέλουν να εξομαλύνουν τις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία.
Αν είχαμε εισβάλει, αυτό θα οδηγούσε σε μια απότομη επιδείνωση της κατάστασης στην Ουκρανία και των σχέσεων μας με τη Δύση. Σχέσεις που πρέπει να διατηρήσουμε».
Πόλεμος ανάμεσα στον μονοπολικό και τον πολυπολικό κόσμο
«Με τον υπεύθυνο τρόπο που συμπεριφερθήκαμε στην αρχή της ουκρανικής κρίσης, ξεκινήσαμε ένα νέο στάδιο ανάπτυξης των διεθνών σχέσεων.
Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο εξελίχθηκαν παράλληλα δύο διαδικασίες:
More about religion
Κίνδυνος ανθρωπιστικής καταστροφής στην Ουκρανία
Η μία, η αντικειμενική, είναι η διαδικασία ανάπτυξης ενός πολυπολικού κόσμου.
Η δεύτερη, είναι μια υποκειμενική διαδικασία που ξεκίνησε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν η πιο ισχυρή δύναμη. Αυτή είναι η υποκειμενική διαδικασία επιβολής μιας μονοπολικής παγκόσμιας τάξης, στην οποία ηγεμονεύουν οι ΗΠΑ. Εμείς, εκφραζόμασταν πάντα ενάντια σε αυτή την λογική, αλλά επί της ουσίας, περιοριζόμασταν μόνο σε ρητορικές αντιδράσεις. Και τώρα, για πρώτη φορά η Ρωσία απέδειξε ότι μπορεί να λύσει σε πρακτικό επίπεδο τα προβλήματα που σχετίζονται με τα εθνικά της συμφέροντα. Αυτή η στάση της χώρας μας, έχει ήδη οδηγήσει τις δύο διαδικασίες σε σύγκρουση».
Σχετικά με την απομόνωση της Ρωσίας
«Σε έναν παγκοσμιοποιημένο πλανήτη δεν μπορούμε να μιλήσουμε για απομόνωση της Ρωσίας, ούτε με δική μας πρωτοβουλία, ούτε από την πλευρά των αντιπάλων μας. Έχουμε διαφοροποιήσει αρκετά το γεωγραφικό προσανατολισμό της οικονομίας μας για να συμβεί κάτι τέτοιο».
Ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης
«Νομίζω, ότι κάπως το παρακάναμε στην κάλυψη των γεγονότων... Ο γενικός τόνος στα ρωσικά ΜΜΕ ήταν, σαν να προετοιμάζουμε τη χώρα για πόλεμο».
Για τις μελλοντικές σχέσεις με την Ουκρανία
«Οι σχέσεις με το Κίεβο θα πρέπει να βασίζονται στην αρχή της αμοιβαιότητας των συμφερόντων.
Το κύριο κριτήριο είναι αν η ηγεσία του Κιέβου θα επιλύσει με Συνταγματικό τρόπο τα θέματα που αφορούν στην προστασία των συμφερόντων του πληθυσμού της νοτιοανατολικής  Ουκρανίας. Θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους το γεγονός ότι στις νοτιοανατολικές περιφέρειες της χώρας υπάρχει ρωσόφωνος πληθυσμός που θεωρεί τον εαυτό του μέρος του ρωσικού κόσμου.
Χρειαζόμαστε έναν γείτονα αυτόνομο, ανεξάρτητο. Δείτε για παράδειγμα πως δουλεύει η Τελωνειακή Ένωση (ΤΕ). Βλέπετε πουθενά να εκτελούν οι εταίροι μας στη ΤΕ δικές μας εντολές;»
Η Ρωσία Τώρα