Οι εξελίξεις των τελευταίων δύο ημερών στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, ήταν οι αναμενόμενες.
Η εταιρεία συμβούλων «Kantor», στην οποία είχε ανατεθεί μελέτη αναδιάρθρωσης, πρότεινε κλείσιμο εργοστασίων και οι εργαζόμενοι, μετά τα δυσάρεστα νέα, έχουν ήδη ξεκινήσει πολιτικές επαφές και κινητοποιήσεις για να αποτρέψουν αυτό που στην πραγματικότητα αποτελεί βεβαιότητα.
Η ΕΒΖ, μετά από δύο αποτυχημένους διαγωνισμούς πώλησης, τεράστιες ζημίες και συρρίκνωση της τευτλοκαλλιέργειας, έχει φθάσει στο μη περαιτέρω, όταν μάλιστα ο πιστωτής της, δηλαδή η Πειραιώς, στην οποία η βιομηχανία είναι ανοικτή με δάνεια 135 εκατ. ευρώ, δείχνει από την όλη πολιτική που ακολουθεί στις επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα, ότι λειτουργεί με καθαρώς επιχειρηματικά κριτήρια.
Η μελέτη αναδιάρθρωσης ανατέθηκε στην «Kantor» αρχές Απριλίου, οι σύμβουλοι εξέτασαν όλα τα πιθανά σενάρια βιώσιμης λειτουργίας της ΕΒΖ για να καταλήξουν, μεταξύ άλλων, σε αυτό που ήδη γνωρίζανε τα στελέχη της εταιρείας όπως και όσοι παρακολουθούν διαχρονικά τη βιομηχανία, ότι δηλαδή με τόσα λίγα στρέμματα στη τευτλοκαλλιέργεια ( λιγότερα από τα μισά της μειωμένης ούτως ή άλλως εθνικής ποσόστωσης), δεν είναι δυνατή η παραγωγική λειτουργία και των τριών εργοστασίων σε Σέρρες, Πλατύ και Ορεστιάδα.
Το πώς και το γιατί η ΕΒΖ οδηγήθηκε στο σημείο που βρίσκεται αποτελεί μία μεγάλη συζήτηση και οπωσδήποτε έχει να κάνει τη Κοινοτική πολιτική για τη ζάχαρη, τη μείωση της εθνικής ποσόστωσης από 317 χλδ. τόνους στους 158 χλδ. τόνους, που ήδη οδήγησαν στο κλείσιμο των ζαχαρουργείων σε Ξάνθη και Λάρισα.
Το γεγονός είναι ότι με σπαρμένα στρέμματα, βία 80.000, η παραγωγική λειτουργία τριών ζαχαρουργείων, δεν βγαίνει από πλευράς κόστους και επιβαρύνει με τεράστιες ζημίες την επιχείρηση, ζημίες που σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένος, ο πιστωτής, να επιτρέψει να συνεχίσουν να συσσωρεύονται.
Αυτό, ότι δηλαδή θα έμπαινε ανοικτά το ζήτημα της παραγωγικής αδρανοποίησης εργοστασίων, το γνώριζαν άπαντες στη ΕΒΖ, διοίκηση και εργαζόμενοι εδώ και μία διετία, όπως άλλωστε και όσοι δημοσιογράφοι κάνουν το ρεπορτάζ της εταιρείας.
Όπως γνωρίζει η Voria.gr, στην προηγούμενη καμπάνια όταν λειτούργησαν για την επεξεργασία και τα τρία ζαχαρουργεία, το βιομηχανικό κόστος ήταν κατά πολύ μα πολύ υψηλότερο των τιμών της αγοράς στη χονδρική. Αναφερόμαστε δε στο βιομηχανικό κόστος ως και την παραγωγή, χωρίς να υπολογιστούν άλλα κόστη που συνοδεύουν την λειτουργία ενός εργοστασίου κατά την επεξεργασία.
Η πραγματικότητα είναι αυτή. Τα τρία ζαχαρουργεία λειτούργησαν πέρυσι για λόγους πέραν των αναγκών της παραγωγής. Φέτος προφανώς, η Τράπεζα Πειραιώς και η διοίκηση της εταιρείας, δεν είναι διατεθειμένοι να επαναλάβουν τα ίδια.
Στην ενημερωτική συνάντηση που έγινε το πρωί της περασμένης Παρασκευής, στα γραφεία της Εταιρείας, μέλη της διοίκησης παρουσίασαν στη διοίκηση της Ομοσπονδίας των εργαζομένων την πρόταση της «Κantor», για κλείσιμο ενός ή δύο εργοστασίων, τα οποία θα λειτουργήσουν ως κέντρα συγκέντρωσης των τεύτλων, με όλη την πρώτη ύλη να οδηγείται για επεξεργασία και παραγωγής ζάχαρης σε ένα ζαχαρουργείο, πιθανότατα του Πλατέος.
Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χριστόδουλος Βαρκάκης και ο συνδικαλιστής της ΕΒΖ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ορεστιάδας Πέτρος Χαστανίδης, δήλωσαν ότι δεν αποδέχονται την πρόταση και αποχώρησαν από τη συνάντηση, ενώ ήδη έχουν ξεκινήσει επαφές, από πλευράς εργαζομένων, με πολιτικούς παράγοντες και βουλευτές.
Η οριστική απόφαση από το δ.σ. της ΕΒΖ, επί της πρότασης της «Kantor», θα ληφθεί σε συνεδρίαση που θα πραγματοποιηθεί μέσα στην εβδομάδα, πιθανώς την Τετάρτη ή, στις αρχές της επόμενης. Θα κλείσει ένα; Θα κλείσουν δύο εργοστάσια; Τι θα γίνει με τους παραγωγούς; Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους;
Η Voria.gr επικοινώνησε με μέλη της διοίκησης της ΕΒΖ που επανειλημμένως τόνισαν, αναφερόμενοι ειδικά στους τευτλοκαλλιεργητές, ότι δεν θα υπάρξει καμία επίπτωση για αυτούς, ότι δεν θα θιγούν στο ελάχιστο αφού αφ’ ενός η παραγωγή τους είναι για φέτος συμβολαιοποιημένη και, αφ’ ετέρου, η λειτουργία ενός ζαχαρουργείου επαρκή για την επεξεργασία των τεύτλων.
«Η Εταιρεία δεν μπορεί να συνεχίζει με τα σημερινά δεδομένα, εκτός από τα δάνεια, πρέπει να καταβάλει για τόκους 12 εκατομμύρια το χρόνο», δήλωσε μέλος της διοίκησης της ΕΒΖ.
Από του χρόνου όμως τι θα γίνει; Θα στηριχτεί η καλλιέργεια των τεύτλων ή θα οδηγηθεί σε πλήρη μαρασμό; Με τους εργαζόμενους της Εταιρείας, που ανήκουν στα ζαχαρουργεία που οδηγούνται σε κλείσιμο, τι θα γίνει; Ποιο είναι το όλο σχέδιο για την αναδιάρθρωση της ΕΒΖ, τι προβλέπει; Αυτά είναι ερωτήματα που οπωσδήποτε θα πρέπει να απαντηθούν, ανοικτά.
voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου