Ποιήματα από τη Γεωργία Γιαμπουράνη προς τιμήν των παιδιών
Στις 11 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού. Τα παιδιά όλου του κόσμου, ανεξαρτήτου χρώματος γιορτάζουν.Γιατί τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που κάποιοι που θεωρούνται «έξυπνοι» καταπατούν με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς; Την ψυχαναγκαστική παιδική εργασία; Την παιδική πορνεία; Την παιδική βία που βιώνουν παιδιά ακόμα και μέσα στην κούνια τους; Την έλλειψη εκπαίδευσης; Την έλλειψη βασικών καθημερινών αναγκών(νερό, φαγητό, ένδυση);
Την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης;
Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:
* Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
* Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
* Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.
* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
* Δικαιούμαι να μάθω τί είνα καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
* Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
* Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
* Δικαιούμαι να ζήσω σε μιά κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
* Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. ΄Εναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά.
Το απόσπασμα από την ομιλία της Γεωργίας Γιαμπουράνη στην παρουσίαση του βιβλίου της «Σηκώνοντας το πέπλο», είναι χαρακτηριστικό:
«Παλεύουμε όλοι για έναν καλύτερο κόσμο!
«Αρκεί μονάχα ένα κοίταγμα σ’ ένα παιδικό πρόσωπο
για να θυμηθούμε
ότι ο άνθρωπος έρχεται στη γη όμορφος και αγνός.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί
να την διατηρήσουμε αυτήν την ομορφιά.
Και εάν αποτύχουμε,
να μην απελπιστούμε, γιατί πάντα υπάρχει σωτηρία,
μας λέει ο Ποιητής Γιώργος Σαραντάρης.
Αρκεί να τολμήσουμε να το παραδεχτούμε
και να απλώσουμε το χέρι στα παιδιά
και να πορευτούμε μαζί
γιατί τίποτα δεν είναι ξεκομμένο και αδιαίρετο,
και τότε θα έχουμε πραγματοποιήσει
το μεγαλύτερο όνειρο του ανθρώπου,
να αντικρίσουμε έναν ομορφότερο κόσμο.»
*απο την ομιλία της Γεωργίας Γιαμπουράνη στις 9 Νοεμβρίου στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών όπου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου “Σηκώνοντας το πέπλο ” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ»
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
1. Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Το παιδί στην αγκαλιά της μητέρας
Κοιτά τον άγνωστο κόσμο,
ντυμένο στα μαύρα και γκρίζα
«Μανούλα γιατί οι άνθρωποι ντύνονται νύχτα;»
2.…και από μικροί οι άνθρωποι έγιναν μεγάλοι,
μεγάλοι με απώλεια Μεγάλη
ΠΑΙΔΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Η παιδική φωτογραφία
καρφώθηκε στο χρόνο
Των ενηλίκων η ωρίμανση απώλεια με αίμα
Η αθωότητα μετέωρη στα ρήγματα του κόσμου
Όμορφο το ροδαλό πρόσωπο
Το χαμόγελο ατραυμάτιστο πίσω από το γυαλί
Χαρούμενη η ψυχή πριν συνθλιβεί
σαν ταξιδέψει έξω από την κορνίζα
Τα μάτια αγνά και η αγνότητα της μπλε ποδιάς υπέροχη
πριν αδιάντροπα ξεγυμνωθεί στη διαφθορά
Ο γιακάς λευκός, κατάλευκος, αλέκιαστος
Με συστολή κρατά ένα στυλό στο χέρι, ένα τετράδιο ανοιχτό
Μόλις που άρχισε τον κόσμο να προφέρει
3. ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
- Θέλω να ζήσω το παραμύθι,
αυτό που ονειρευόμουν παιδί
τότε που τα όνειρα ζούσαν στην οδό Ονείρων
πριν τα σκοτώσουν οι άνθρωποι
- Σώθηκαν λίγα, απλώθηκαν σε όλη τη γη
Ταξίδεψε με τη φαντασία… θα το βρεις!
– όχι δεν είναι ουτοπία, θα το βρεις
ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΙΑΜΠΟΥΡΑΝΗ
Σηκώνοντας το πέπλο
ΠΟΙΗΣΗ
Εκδοσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου