Τεχνάσματα για κατακερματισμό και ξεπούλημα δημόσιων αγαθών
Δημόσιοι υπάλληλοι με ηρεμιστικά
« Ζούμε
σε μια παράξενη εποχή… Εχει κανείς την εντύπωση ότι κάτι σαν κύμα μάς
παρασύρει και μας τσακίζει ». Με αυτά τα λόγια, ο πολιτειολόγος Μπερνάρ
Λακρουά συνοψίζει την απόγνωση που έχει καταλάβει συνδικαλιστές,
διανοούμενους, αντιπρόσωπους του λαού και πολίτες, μπροστά στις
αναδιαρθρώσεις του κράτους. [
Έξι μήνες αργότερα, 96 μέτρα προβλέπουν συγχωνεύσεις και αναδιαρθρώσεις κρατικών υπηρεσιών, καθώς και την κατάργηση άλλων. Ήδη από τον Οκτώβριο του 2007, στελέχη του υπουργείου Δικαιοσύνης, αγνοώντας την κριτική που τους ασκούν, « εκσυγχρονίζουν » με καταιγιστικό ρυθμό τον δικαστικό χάρτη της χώρας. Σύμφωνα με το σχέδιό τους, έως την 1η Ιανουαρίου του 2011 θα έχουν καταργηθεί, στο όνομα της « αποτελεσματικότητας », 178 πρωτοδικεία και 28 εφετεία.
1] Tο άρθρο αποτελεί την περίληψη του συνεδρίου που οργάνωσε η « Le Monde diplomatique » και το Fondation Copernic τον Ιούνιο του 2009 με τίτλο « Το ξήλωμα του κράτους » (L’ Etat démantelé). Οι παρεμβάσεις στις οποίες γίνεται αναφορά θα δημοσιευτούν σε βιβλίο που θα κυκλοφορήσει από τον εκδοτικό οίκο La Découverte την άνοιξη του 2010.
[2] (ΣτΜ) Στον Κλοντ Αλέγκρ άρεσε ανέκαθεν να παριστάνει τον « αιρετικό », προβάλλοντας απόψεις που εξόργιζαν τη βάση του κόμματος και κυρίως τους εκπαιδευτικούς και τους Οικολόγους, καθώς είναι ο σημαντικότερος αρνητής της κλιματικής αλλαγής στη Γαλλία. Μάλιστα, οι σφοδρές αντιδράσεις των Πράσινων του στοίχησαν και τον υπουργικό θώκο που ετοιμαζόταν να του προσφέρει ο Σαρκοζί στο πλαίσιο της « διεύρυνσης » με αριστερούς πολιτικούς.
[3] Παράλληλα με την μείωση του αριθμού των ωρών μαθήματος, την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, την μη αντικατάσταση των απόντων καθηγητών (ΣτΜ : στη Γαλλία, υπάρχουν σε κάθε περιοχή καθηγητές χωρίς οργανική έδρα, οι οποίοι είναι στη διάθεση του γραφείου εκπαίδευσης και καλούνται να αντικαταστήσουν τους καθηγητές της ειδικότητάς τους που απουσιάζουν από την τάξη τους, έστω και μια ημέρα, έτσι ώστε να μην χάνονται ώρες μαθήματος), αλλά και την προτροπή να μην γράφουν οι γονείς τα παιδιά στο νηπιαγωγείο πριν συμπληρώσουν την ηλικία των 3 ετών.
[4] « Le Figaro », Παρίσι, 17 Αυγούστου 2009.
[5] Το 1991, στο ταχυδρομείο υπήρχαν 300.000 εργαζόμενοι, σχεδόν όλοι με το καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου.
[6] (ΣτΜ) Πρόσφατα, η εταιρία βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας εξαιτίας του κύματος αυτοκτονιών των υπαλλήλων της. Μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο σημειώθηκαν δύο νέες αυτοκτονίες, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των κρουσμάτων τα τελευταία δύο χρόνια (2008-2009) στα 37 !
[7] Βλέπε κυρίως Vincent Dubois, « La Vie au guichet. Relation administrative et traitement de la misère », Economica, Παρίσι, 2003.
[8] Όσον αφορά τις βολονταριστικές πολιτικές της χρησιμοποίησης του δραστικού περιορισμού των δημοσίων εσόδων ως μοχλό για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, βλέπε Sébastien Guex, « La politique des caisses vides. Etat, finances publiques et mondialisation », « Actes de la recherche en sciences sociales », αρ.° 146-147, Παρίσι, Μάρτιος 2003
[9] (ΣτΜ) Ο Σαρκοζί έχει καθορίσει ετήσιους στόχους απέλασης μεταναστών χωρίς χαρτιά και έχει επιμερίσει αυτόν τον αριθμό στις νομαρχίες. Στους νομάρχες που δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερο ζήλο για την επίτευξή τους, επιβάλλονται κυρώσεις.
[10] Νόμος 2008-126 της 13ης Φεβρουαρίου 2008 για την μεταρρύθμιση της οργάνωσης των δημόσιων υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την απασχόληση. Στο διοικητικό συμβούλιο συμμετέχει επίσης κι ένας εκπρόσωπος της τοπικής αυτοδιοίκησης.
[11] Βλέπε Philippe Bezes, « Réinventer l’Etat. Les reformes de l’administration française (1962-2008) », Presses Universitaires de France, Παρίσι, 2009, σελ. 451-455.
[12] Το σύνολο των ΡΑΡ είναι προσβάσιμο στην ιστοσελίδα www.performance-publique.gouv.fr/farandole/2010/pap.html.
[13] Μπορεί να βρει κανείς έναν αρκετά πλούσιο κατάλογο αυτών των πρακτικών στο έργο των Jean-Hugues Matelly και Christian Mouhanna, « Police. Des chiffres et des doutes », Michalon, Παρίσι, 2007.
[14] Pierre Bourdieu, « La Noblesse d’Etat. Grandes Ecoles et esprit de corps », Editions de Minuit, Παρίσι, 1989, σελ. 544.
[15] « L’Humanité », Παρίσι, 21 Οκτωβρίου 2009.
[16] « Le Monde », 22 Οκτωβρίου 2009.
[17] « L’Humanité », 20 Οκτωβρίου 2009.
bluebig.wordpress.com
Μέγκενη στο Δημόσιο
Στη Γαλλία, για παράδειγμα, η συρρίκνωση του κράτους εκφράζεται με ιδιαίτερα ριζοσπαστικό τρόπο, με τη Γενική Μεταρρύθμιση των Δημόσιων Πολιτικών (RGPP), η οποία δρομολογήθηκε από τον Νικολά Σαρκοζί στις 20 Ιουνίου 2007 ενώπιον του υπουργικού συμβουλίου. Επιταχύνει (και συντονίζει) τα προγενέστερα εγχειρήματα, συνθλίβοντας τις δραστηριότητες του Δημοσίου στη μέγκενη δημοσιονομικών περιορισμών που έχουν οριστεί εκ των προτέρων.Έξι μήνες αργότερα, 96 μέτρα προβλέπουν συγχωνεύσεις και αναδιαρθρώσεις κρατικών υπηρεσιών, καθώς και την κατάργηση άλλων. Ήδη από τον Οκτώβριο του 2007, στελέχη του υπουργείου Δικαιοσύνης, αγνοώντας την κριτική που τους ασκούν, « εκσυγχρονίζουν » με καταιγιστικό ρυθμό τον δικαστικό χάρτη της χώρας. Σύμφωνα με το σχέδιό τους, έως την 1η Ιανουαρίου του 2011 θα έχουν καταργηθεί, στο όνομα της « αποτελεσματικότητας », 178 πρωτοδικεία και 28 εφετεία.
1] Tο άρθρο αποτελεί την περίληψη του συνεδρίου που οργάνωσε η « Le Monde diplomatique » και το Fondation Copernic τον Ιούνιο του 2009 με τίτλο « Το ξήλωμα του κράτους » (L’ Etat démantelé). Οι παρεμβάσεις στις οποίες γίνεται αναφορά θα δημοσιευτούν σε βιβλίο που θα κυκλοφορήσει από τον εκδοτικό οίκο La Découverte την άνοιξη του 2010.
[2] (ΣτΜ) Στον Κλοντ Αλέγκρ άρεσε ανέκαθεν να παριστάνει τον « αιρετικό », προβάλλοντας απόψεις που εξόργιζαν τη βάση του κόμματος και κυρίως τους εκπαιδευτικούς και τους Οικολόγους, καθώς είναι ο σημαντικότερος αρνητής της κλιματικής αλλαγής στη Γαλλία. Μάλιστα, οι σφοδρές αντιδράσεις των Πράσινων του στοίχησαν και τον υπουργικό θώκο που ετοιμαζόταν να του προσφέρει ο Σαρκοζί στο πλαίσιο της « διεύρυνσης » με αριστερούς πολιτικούς.
[3] Παράλληλα με την μείωση του αριθμού των ωρών μαθήματος, την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, την μη αντικατάσταση των απόντων καθηγητών (ΣτΜ : στη Γαλλία, υπάρχουν σε κάθε περιοχή καθηγητές χωρίς οργανική έδρα, οι οποίοι είναι στη διάθεση του γραφείου εκπαίδευσης και καλούνται να αντικαταστήσουν τους καθηγητές της ειδικότητάς τους που απουσιάζουν από την τάξη τους, έστω και μια ημέρα, έτσι ώστε να μην χάνονται ώρες μαθήματος), αλλά και την προτροπή να μην γράφουν οι γονείς τα παιδιά στο νηπιαγωγείο πριν συμπληρώσουν την ηλικία των 3 ετών.
[4] « Le Figaro », Παρίσι, 17 Αυγούστου 2009.
[5] Το 1991, στο ταχυδρομείο υπήρχαν 300.000 εργαζόμενοι, σχεδόν όλοι με το καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου.
[6] (ΣτΜ) Πρόσφατα, η εταιρία βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας εξαιτίας του κύματος αυτοκτονιών των υπαλλήλων της. Μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο σημειώθηκαν δύο νέες αυτοκτονίες, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των κρουσμάτων τα τελευταία δύο χρόνια (2008-2009) στα 37 !
[7] Βλέπε κυρίως Vincent Dubois, « La Vie au guichet. Relation administrative et traitement de la misère », Economica, Παρίσι, 2003.
[8] Όσον αφορά τις βολονταριστικές πολιτικές της χρησιμοποίησης του δραστικού περιορισμού των δημοσίων εσόδων ως μοχλό για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, βλέπε Sébastien Guex, « La politique des caisses vides. Etat, finances publiques et mondialisation », « Actes de la recherche en sciences sociales », αρ.° 146-147, Παρίσι, Μάρτιος 2003
[9] (ΣτΜ) Ο Σαρκοζί έχει καθορίσει ετήσιους στόχους απέλασης μεταναστών χωρίς χαρτιά και έχει επιμερίσει αυτόν τον αριθμό στις νομαρχίες. Στους νομάρχες που δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερο ζήλο για την επίτευξή τους, επιβάλλονται κυρώσεις.
[10] Νόμος 2008-126 της 13ης Φεβρουαρίου 2008 για την μεταρρύθμιση της οργάνωσης των δημόσιων υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την απασχόληση. Στο διοικητικό συμβούλιο συμμετέχει επίσης κι ένας εκπρόσωπος της τοπικής αυτοδιοίκησης.
[11] Βλέπε Philippe Bezes, « Réinventer l’Etat. Les reformes de l’administration française (1962-2008) », Presses Universitaires de France, Παρίσι, 2009, σελ. 451-455.
[12] Το σύνολο των ΡΑΡ είναι προσβάσιμο στην ιστοσελίδα www.performance-publique.gouv.fr/farandole/2010/pap.html.
[13] Μπορεί να βρει κανείς έναν αρκετά πλούσιο κατάλογο αυτών των πρακτικών στο έργο των Jean-Hugues Matelly και Christian Mouhanna, « Police. Des chiffres et des doutes », Michalon, Παρίσι, 2007.
[14] Pierre Bourdieu, « La Noblesse d’Etat. Grandes Ecoles et esprit de corps », Editions de Minuit, Παρίσι, 1989, σελ. 544.
[15] « L’Humanité », Παρίσι, 21 Οκτωβρίου 2009.
[16] « Le Monde », 22 Οκτωβρίου 2009.
[17] « L’Humanité », 20 Οκτωβρίου 2009.
bluebig.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου