Γράφει ο Α.Νίκλαν
Πηγή:http://iisca-blog.blogspot.gr/2013/12/blog-post.html
Η ονείρωξη των Γερμανών για μια Ευρωπαϊκή στρατιά υπό δικές τους διαταγές είναι όνειρο ουτοπικό ακριβώς λόγω της ουσίας τέτοιων δημοσιευμάτων. Οι εθνικές διαφορές σε κάθε χώρα είναι τόσο μεγάλες και τόσο βαθιές που δεν μπορούν λόγω μιας απλή οικονομικής ένωσης , να καταρριφθούν και να δώσουν ένα ενιαίο αμυντικό δόγμα... Δόγμα μάλιστα που θα υπηρετεί κατά κύριο λόγο όχι Ευρωπαϊκά , αλλά "Γερμανο-Ευρωπαϊκά" συμφέροντα.
Ειδικότερα μιλώντας θα είναι καλό να θυμόμαστε πως μια στρατιωτική ένωση της Ευρώπης θα χρειαστεί και χρήματα, και αφοσίωση και ενιαία πολιτική αρχή που θα είναι αποδεκτή από όλες τις χώρες της Ευρώπης , αφού κατά ουσία ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ισχυρή χώρα στρατιωτικά υπεράνω όλων (βλ. ΝΑΤΟ-ΗΠΑ). Μια ένωση όπου στα σκούρα θα πάρει την απόφαση ή μπορεί να αποτελέσει την ικανή διαφορά όταν θα υπάρχει διχογνωμία (π.χ. Ισπανία - UK με θέμα Γιβραλτάρ).
Πέραν τούτου και για να πιάσω και κάποιους αφελείς που ονειρεύονται ακόμα τέτοιου τύπου στρατιωτικούς συνδυασμούς, να ενημερώσω πως οι ΗΠΑ θέλουν μια τέτοια συμμαχία της Ευρώπης και για να απαγκιστρωθούν οι ίδιες από την περιοχή και τις δυνάμεις που δεσμεύουν, ΑΛΛΑ...
1. Η ένωση θα πρέπει να είναι διαχωρίσιμη και όχι αρκετά ισχυρή να φέρνει αντιρρήσεις σε πολιτική επεμβάσεων σε συνδυασμό με ΗΠΑ. Όμως από την άλλη, πρέπει να είναι ικανή να αντιμετωπίσει και την Ρωσία που αν εκλείψουν οι δυνάμεις των ΗΠΑ από την Ευρώπη, τότε να είμαστε σίγουροι πως ο Πούτιν θα καταλάβει τον "κενό χώρο" ισχύος σε ελαχιστότατο χρόνο.
2. Ρόλο θα παίξει επίσης και η θέση της Τουρκίας και άλλων χωρών με ισχύ από τις εναπομένουσες στην περιοχή (Ιράν π.χ. ) που θα δούνε το ΝΑΤΟ να φεύγει από την Ευρώπη. Να είμαστε σίγουροι πως με μόνο αντίβαρο την Ρωσία στην ήπειρο, θα συμμαχήσουν μαζί της και θα φανεί έντονα πως ακριβώς μια ενωμένη Ευρώπη ( μόνο σε χαρτιά και όχι κατά ουσία ) δεν θα μπορεί να σταθεί ούτε δευτερόλεπτο μόνη της.
Η Ελλάδα παραδόξως σε όλο αυτό το σκηνικό μοιάζει για πρώτη φορά να τηρεί ισορροπίες , δια του Υπουργού Αμύνης κατά κύριο λόγο, ανοίγοντας συμφωνίες και συμμαχίες με ΗΠΑ, Ισραήλ, Ρωσία, Κατάρ .. πιάνοντας και τις 4 γωνιές της σκακιέρας. Μένει να δούμε αν αυτό γίνεται βάση εθνικής πολιτικής κατανοητής από όλα τα κόμματα (ΜΑΚΑΡΙ! ) ή αποτελούν έργο ανδρός που συνήθως έχει και πολύ μικρό χρονικό διάστημα ζωής.
Διότι, είτε είναι δεκτό , είτε όχι η παρουσία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ μέσα από αυτό , αποτελεί ένα πειστήριο εγγύησης και ισορροπίας ισχύς απέναντι σε πολλούς που θα ήθελαν να γίνουν "χαλίφης στην θέση του χαλίφη."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου