Η νέα συμφωνία διάσωσης της Ελλάδας επιβάλλει ισχυρές δόσεις
δημοσιονομικής πειθαρχίας και απορρύθμισης των αγορών, που σύμφωνα με
τους επικριτές της μέχρι σήμερα δεν έχουν τολμήσει οι Δυτικοευρωπαίοι
πολιτικοί να δώσουν στους δικούς τους ψηφοφόρους.
«Ο Φρανσουά Ολάντ είναι πολύ καλός στο να λέει στους άλλους πώς να εφαρμόσουν τις δικές τους μεταρρυθμίσεις», παρατήρησε ο Γάλλος συντηρητικός πολιτικός Χαβιέ Μπερτράντ, καυτηριάζοντας τη στάση ενός εκ των βασικών διαπραγματευτών της ελληνικής συμφωνίας. «Οπότε τι περιμένει για να τις εφαρμόσει και στη Γαλλία», προσθέτει ο κ. Μπερτράντ, ο οποίος ήταν υπουργός Εργασίας το διάστημα 2007-2012 στις κυβερνήσεις Σαρκοζί, που και αυτός είχε δυσκολευτεί να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις. Μπορεί οι ηγέτες της Ευρωζώνης να απορρίπτουν την κατηγορία ότι εφαρμόζουν δύο μέτρα και δύο σταθμά επιμένοντας ότι είναι αναγκαία στα σκληρά μέτρα ώστε να σωθεί η Ελλάδα από την κατάρρευση, ωστόσο αυτές οι κατηγορίες δείχνουν πόσο άνισα εφαρμόστηκαν οι μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη από το 1999 και μετά. Η κ. Μέρκελ μηδένισε το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γερμανίας για πρώτη φορά από το 1969 και μετά, ωστόσο δέχεται συστηματική κριτική για το γεγονός ότι στα δέκα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία δεν έχει κάνει και πολλά προκειμένου να εκσυγχρονίσει τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης αφότου διαδέχτηκε τον κ. Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος έχασε την εξουσία το 2005 αφότου εισήγαγε δέσμη επίπονων εργατικών μεταρρυθμίσεων. Οι απαιτήσεις έρχονται τη στιγμή που η Ελλάδα ύστερα από δρακόντεια λιτότητα κατάφερε να πετύχει μικρό πρωτογενές πλεόνασμα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το 2014, δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από τη Γαλλία, που επανειλημμένως υπερβαίνει το όριο του ελλείμματος. Ωστόσο οι πιστωτές της Ελλάδας απαντούν ότι αυτά συμβαίνουν όταν το δημόσιο χρέος σου ανέρχεται στο 177% του ΑΕΠ και όταν η συρρίκνωση της οικονομίας αφήνει άνεργο έναν στους τέσσερις εργαζόμενους. Καθώς όμως ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, πέρασε μια δεύτερη δέσμη μέτρων από το ελληνικό Κοινοβούλιο την Τετάρτη, αξίζει να θυμηθούμε ότι όσα επιβάλλονται στην Αθήνα έχουν αποδειχθεί κοινωνικά και πολιτικά τόσο εκρηκτικά ώστε άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί δυσκολεύονται να τα εφαρμόσουν.
Λίγοι θα αμφισβητήσουν την ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού συνταξιοδοτικού συστήματος, το οποίο απορροφάει το 10% του ΑΕΠ, δηλαδή το τετραπλάσιο ποσοστό από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, ωστόσο ο ισοσκελισμός των συνταξιοδοτικών συστημάτων έχει αποδειχτεί πολύ δύσκολος σε μια Ευρώπη της οποίας ο πληθυσμός γερνάει. Η κίνηση του κ. Σαρκοζί το 2012 να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια, στα 62, πυροδότησε τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων. Στην Ελλάδα το όριο θα αυξηθεί στα 67 έτη έως το 2022, δηλαδή επτά χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι στη Γερμανία.
Περισσότερες διαφορές εντοπίζονται και στις μεταρρυθμίσεις των αγορών που καλείται να εφαρμόσει η Αθήνα. Αλλαγές που περιλαμβάνουν το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές και απορρύθμιση των αγορών γάλακτος, των φαρμακείων και των φούρνων. Αυτές βασίζονται σε προτάσεις που έχει κάνει ο ΟΟΣΑ, ωστόσο η εφαρμογή τους δεν είναι πιστή ούτε στην Ευρωζώνη. Στη Γαλλία τα φαρμακεία έχουν το μονοπώλιο πώλησης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, ενώ στη Γερμανία εξακολουθεί να απαγορεύεται το άνοιγμα καταστημάτων τις Κυριακές, με εξαίρεση ελάχιστες εξαιρέσεις. Στη Γαλλία οι δήμαρχοι μπορούν να επιτρέψουν το άνοιγμα των καταστημάτων μέχρι και 12 Κυριακές τον χρόνο, ωστόσο η κυβέρνηση αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τέχνασμα προκειμένου να μην ψηφιστεί το μέτρο στο Κοινοβούλιο από φόβο για την αντίδραση των Σοσιαλιστών βουλευτών. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαντάει στις κατηγορίες περί δύο μέτρων και δύο σταθμών ότι «οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν περισσότερους περιορισμούς και κανονισμούς απ’ ό,τι σε πολλές άλλες χώρες της Ενωσης και του ΟΟΣΑ». Επίσης, πολιτικοί από πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης προσθέτουν ότι έχουν ήδη εφαρμόσει αρκετές από τις σκληρές μεταρρυθμίσεις.
MARK JOHN, HOLGER HANSEN / REUTERS«Ο Φρανσουά Ολάντ είναι πολύ καλός στο να λέει στους άλλους πώς να εφαρμόσουν τις δικές τους μεταρρυθμίσεις», παρατήρησε ο Γάλλος συντηρητικός πολιτικός Χαβιέ Μπερτράντ, καυτηριάζοντας τη στάση ενός εκ των βασικών διαπραγματευτών της ελληνικής συμφωνίας. «Οπότε τι περιμένει για να τις εφαρμόσει και στη Γαλλία», προσθέτει ο κ. Μπερτράντ, ο οποίος ήταν υπουργός Εργασίας το διάστημα 2007-2012 στις κυβερνήσεις Σαρκοζί, που και αυτός είχε δυσκολευτεί να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις. Μπορεί οι ηγέτες της Ευρωζώνης να απορρίπτουν την κατηγορία ότι εφαρμόζουν δύο μέτρα και δύο σταθμά επιμένοντας ότι είναι αναγκαία στα σκληρά μέτρα ώστε να σωθεί η Ελλάδα από την κατάρρευση, ωστόσο αυτές οι κατηγορίες δείχνουν πόσο άνισα εφαρμόστηκαν οι μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη από το 1999 και μετά. Η κ. Μέρκελ μηδένισε το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γερμανίας για πρώτη φορά από το 1969 και μετά, ωστόσο δέχεται συστηματική κριτική για το γεγονός ότι στα δέκα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία δεν έχει κάνει και πολλά προκειμένου να εκσυγχρονίσει τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης αφότου διαδέχτηκε τον κ. Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος έχασε την εξουσία το 2005 αφότου εισήγαγε δέσμη επίπονων εργατικών μεταρρυθμίσεων. Οι απαιτήσεις έρχονται τη στιγμή που η Ελλάδα ύστερα από δρακόντεια λιτότητα κατάφερε να πετύχει μικρό πρωτογενές πλεόνασμα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το 2014, δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από τη Γαλλία, που επανειλημμένως υπερβαίνει το όριο του ελλείμματος. Ωστόσο οι πιστωτές της Ελλάδας απαντούν ότι αυτά συμβαίνουν όταν το δημόσιο χρέος σου ανέρχεται στο 177% του ΑΕΠ και όταν η συρρίκνωση της οικονομίας αφήνει άνεργο έναν στους τέσσερις εργαζόμενους. Καθώς όμως ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, πέρασε μια δεύτερη δέσμη μέτρων από το ελληνικό Κοινοβούλιο την Τετάρτη, αξίζει να θυμηθούμε ότι όσα επιβάλλονται στην Αθήνα έχουν αποδειχθεί κοινωνικά και πολιτικά τόσο εκρηκτικά ώστε άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί δυσκολεύονται να τα εφαρμόσουν.
Λίγοι θα αμφισβητήσουν την ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού συνταξιοδοτικού συστήματος, το οποίο απορροφάει το 10% του ΑΕΠ, δηλαδή το τετραπλάσιο ποσοστό από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, ωστόσο ο ισοσκελισμός των συνταξιοδοτικών συστημάτων έχει αποδειχτεί πολύ δύσκολος σε μια Ευρώπη της οποίας ο πληθυσμός γερνάει. Η κίνηση του κ. Σαρκοζί το 2012 να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια, στα 62, πυροδότησε τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων. Στην Ελλάδα το όριο θα αυξηθεί στα 67 έτη έως το 2022, δηλαδή επτά χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι στη Γερμανία.
Περισσότερες διαφορές εντοπίζονται και στις μεταρρυθμίσεις των αγορών που καλείται να εφαρμόσει η Αθήνα. Αλλαγές που περιλαμβάνουν το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές και απορρύθμιση των αγορών γάλακτος, των φαρμακείων και των φούρνων. Αυτές βασίζονται σε προτάσεις που έχει κάνει ο ΟΟΣΑ, ωστόσο η εφαρμογή τους δεν είναι πιστή ούτε στην Ευρωζώνη. Στη Γαλλία τα φαρμακεία έχουν το μονοπώλιο πώλησης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, ενώ στη Γερμανία εξακολουθεί να απαγορεύεται το άνοιγμα καταστημάτων τις Κυριακές, με εξαίρεση ελάχιστες εξαιρέσεις. Στη Γαλλία οι δήμαρχοι μπορούν να επιτρέψουν το άνοιγμα των καταστημάτων μέχρι και 12 Κυριακές τον χρόνο, ωστόσο η κυβέρνηση αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τέχνασμα προκειμένου να μην ψηφιστεί το μέτρο στο Κοινοβούλιο από φόβο για την αντίδραση των Σοσιαλιστών βουλευτών. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαντάει στις κατηγορίες περί δύο μέτρων και δύο σταθμών ότι «οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν περισσότερους περιορισμούς και κανονισμούς απ’ ό,τι σε πολλές άλλες χώρες της Ενωσης και του ΟΟΣΑ». Επίσης, πολιτικοί από πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης προσθέτουν ότι έχουν ήδη εφαρμόσει αρκετές από τις σκληρές μεταρρυθμίσεις.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου