Χωρίζουν λαούς, μοιράζουν διχόνοια.

Δεν είναι νέο το διαίρει και βασίλευε, είναι τόσο παλιό όσο και τα χρόνια της εξουσίας…

Βλέπω τις τελευταίες μέρες να καλλιεργούνται αισθήματα διχασμού, αλλού όσο και στην πατρίδα μας.
Βλέπω μακελειό και φονικά στις ΗΠΑ το ένα μετά το άλλο που δυναμιτίζουν φυλετικές διακρίσεις από χρόνια ξεχασμένες.
Βλέπω ότι όσο οι πιέσεις δανειστών αλλά ΚΑΙ κυβέρνησης ασκούνται πάνω μας η απελπισία να είναι η μόνη που κερδίζει σε έδαφος.
Βλέπω στα social media σχόλια και αναρτήσεις θυμού για τη σκέψη και την επιθυμία του “άλλου”. Ο ένας θέλει να μείνει Ευρώπη και ο άλλος θέλει να βγει από την Ευρώπη. Κανείς όμως δεν διαδηλώνει για να βγει από την κυριαρχία της ντόπιας ελίτ.

Βλέπω ο ένας να είναι ξαφνικά με την “αριστερά”, χωρίς να είναι καν αριστερός και ο άλλος με την “δεξιά” που δεν έχει καμιά διαφορά από την δήθεν αριστερά, αφού και οι δυο έχουν στους κόλπους τους και στις παρατάξεις τους γερές ενέσεις από τη διεθνή σοσιαλιστική που μας οδήγησε σε αυτό το χάλι.
Και μετράω τα χρόνια. Του χρόνου κλείνουν ακριβώς 7 δεκαετίες από τη χρονιά που ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα. Μια ιστορική περίοδος για την οποία καμιά πλευρά δεν πρέπει να είναι υπερήφανη κι από την οποία ήδη θα έπρεπε να είχαν βγει πολλά διδάγματα. Μια περίοδος που αδελφός σκότωνε αδελφό, πολλές φορές και στην κυριολεξία… Μαύρη εποχή… εποχή που δημιούργησαν οι ξένες δυνάμεις για ίδια συμφέροντα και που πάλι στοχεύουν να δημιουργήσουν.

Το περίεργο είναι ότι και οι ΗΠΑ έχουν στρογγυλή επέτειο φέτος, της λήξης του δικού τους εμφυλίου (1861 -1865), του εμφυλίου μεταξύ Βορίων και Νοτίων που χρηματοδοτήθηκε αδρά από την οικογένεια Ροκφέλερ. Ναι, τα καράβια με τα νομίσματα έφευγαν προς ΗΠΑ μεριά για να ενισχύσουν και τους δύο ‘πόλους’ ώστε να σκοτωθούν μεταξύ τους
Και όμως, 150 χρόνια μετά, ύστερα από την οργανωμένη και προβοκατόρικη επίθεση του νεαρού λευκού στην εκκλησία των μαύρων, κάποιοι επιμένουν να χρησιμοποιούν την συνομοσπονδιακή σημαία ως σύμβολο ισχυριζόμενοι ότι αποτελεί τεκμήριο της νότιας υπερηφάνειας και κληρονομιάς τους, ενώ οι επικριτές διατείνονται ότι πρόκειται για σύμβολο ρατσιστικό.
Αλίμονο! Αν πρέπει η Ιστορία να επαναλαμβάνεται μέχρι να τη μάθουμε!
«Πήγαν οι μαλάκες και οι βολεμένοι και διαδήλωσαν στο Μένουμε Ευρώπη»! γράφεται ως σχόλιο.
Ούτε μαλάκες, ούτε βολεμένοι ήταν οι περισσότεροι. Παραπληροφορημένοι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που έχουν παραπληροφορήσει κι εσένα που τους καταδικάζεις ελαφρά τη καρδία. Που μέχρι χθες ψήφιζες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και ΔΗΜΑΡ και που ξαφνικά νομίζεις ότι με το ΣΎΡΙΖΑ είδες το φως σου κι έγινες ειδήμων της πολιτικής. Που δεν παραξενεύτηκες όταν είδες τη Γιάννα Αγγελοπούλου να μπαίνει στου Μαξίμου ή στελέχη του ΣΎΡΙΖΑ να πηγαίνουν σε fora Βιομηχάνων και Ινστιτούτα του Σόρος.
Μην κρίνεις, λοιπόν, για να μην κριθείς. Κάνε μόνο την αυτοκριτική σου γιατί μόνο έτσι θα δεις ότι, όπως δικαιούσαι να κάνεις εσύ λάθος, άλλο τόσο δικαιούται και ο διπλανός σου. Και πόσο μάλλον όταν εξακολουθείς να κάνεις λάθος, γιατί νομίζεις ότι με μια απλή αλλαγή του νομίσματος και η επιστροφή στη δραχμή θα σε πάει στα χρόνια που παγκόσμια έδεναν τους σκύλους με τα λουκάνικα – τα χρόνια που έφυγαν ανεπιστρεπτί για όλον τον πλανήτη.
Θα σε πάει στα χρόνια που η ελίτ έκανε επενδύσεις. Στα χρόνια που η ελίτ σε άφησε να παίξεις με τα πιο φτηνά της παιγνίδια για να σου δώσει κι εσένα μια γεύση ευμάρειας – μια πισίνα, ένα εξοχικό, ένα σκάφος, άντε και μια δυο γκόμενες παράλληλα με την κυρία σου και την ανάγκη να έχεις τρία κινητά, ένα για την κάθε περίπτωση.
Νομίζεις ότι βγαίνοντας από το ευρώ είναι το φάρμακο δια πάσα νόσο και πάσα μαλακίαν. Το μαγικό ραβδί, γιατί έτσι σου είπαν. Λίιιγο θα πονέσει και μετά… άρχοντας! Και το τρως το φαΐ και πάλι αμάσητο. Και θυμώνεις. Κι εσύ θυμώνεις και ο απέναντι θυμώνει, αλλά μόνο που θυμώνετε αναμεταξύ σας. Γιατί δεν μπορείτε να τα βάλετε με τους πιο πάνω, τους αόρατους άρχοντες της οικονομίας που κινούν τα σκοινιά της πολιτικής.
Πόσο εύκολα η ξένη και ντόπια ελίτ σε διαίρεσε πριν 70 χρόνια; Άλλο τόσο εύκολα το καταφέρνει και τώρα. Μόνο που αυτοί που το κατάφεραν τότε, σήμερα χαίρουν άκρας υγείας, ζουν και βασιλεύουν και τον κόσμο ολοένα κυριεύουν και χαίρονται που κατάφεραν να μείνεις στούρνος στην Ιστορία. Και πνευματικά χαμένος μέσα στον υλισμό, είτε του καπιταλισμού, είτε του διαλεκτικού υλισμού της αριστεράς.
150 χρόνια μετά στις ΗΠΑ, 70 χρόνια μετά στην Ελλάδα κι ακόμα τα αδέλφια τσακώνονται μεταξύ τους, αλλά η οικογένεια Ρόθτσαϊλντ δεμένη σαν μια γροθιά!
Στις ΗΠΑ θα τους κοστίσει σε αφοπλισμό, κατάργηση του ανέκαθεν συνταγματικού δικαιώματος ο πολίτης να έχει στην κατοχή του όπλο για την περίπτωση που το ίδιο το κράτος γίνει τυραννικό.
Στην Ελλάδα θα μας κοστίσει κάτι ανάλογο. Απόλυτη πείνα και φτώχεια. Γιατί θα δεις και τον “Μένουμε Ευρώπη” να πεινάει έτσι κι αλλιώς, μείνουμε ή φύγουμε, αυτόν με το λίγο ξίγκι παραπάνω από σένα που φοβάται μην το χάσει. Γιατί αυτό είναι το σχέδιο, ο Έλληνας να πεινάσει και η πείνα να διοχετευτεί σε όλον τον πλανήτη.
Δεν έχεις καταλάβει ακόμα με ποιους έχεις να κάνεις; Πίσω από τις τράπεζες, πίσω από τους “θεσμούς” υπάρχουν κάποιοι που κατέχουν Γνώση την οποία τεχνηέντως απέκρυψαν από σένα. Που ξέρουν ποια κουμπιά και που πρέπει να πατηθούν για να παραλύσει το σύστημα. Και το κουμπί που λέγεται Ελλάδα, βρίσκεται ακριβώς στο “κουμπί”, στον ομφαλό της Γης που δίνει το αίσθημα της ικανοποίησης, τη δική σου, τη δική μου, του κόσμου όλου. Άπαξ και πεινάσει η Ελλάδα, θα πέσει πείνα σε όλο τον πλανήτη, είναι κάτι σαν τον ένα Καβαλάρη της Αποκάλυψης.
Το μόνο, λοιπόν, που δεν θες, είναι να έχεις τον αδελφό σου απέναντι. Κακός οδηγός ο θυμός και παρότι δηλώνεις Χριστιανός, ξεχνάς να συγχωρέσεις τον άλλον που νομίζεις ότι σφάλει. Παρότι δηλώνεις “Ολύμπιος” και απόγονος της σοφίας των Αρχαίων Ελλήνων, ξεχνάς να εφαρμόσεις τη διαλεκτική, ξεχνάς όλα για όσα υπερηφανεύεσαι.
Να σου θυμίσω λοιπόν τι έχει πει ο μέγας διδάσκαλος Σωκράτης:
Ουδείς εκών κακός
Κανένας άνθρωπος δεν πράττει το κακό με τη θέλησή του, υπό την έννοια ότι κανείς ενώ γνωρίζει ότι κάτι είναι κακό δεν το πράττει. Αν, κατά τον Σωκράτη πράττουμε το κακό, είναι διότι εκείνη τη στιγμή πιστεύουμε πως κάνουμε κάτι το αγαθό. Πώς λοιπόν κάποιος μπορεί να σταματήσει να πράττει το κακό; Τι είναι αυτό που θα τον οδηγήσει στην επιλογή του καλού; Ο Σωκράτης υποστήριζε ότι μόνο με τη γνώση του πραγματικά καλού και του πραγματικά κακού μπορεί να αποφεύγει κανείς το κακό, αναγνωρίζοντας τη γνώση αυτή ως αρετή.
Βέβαια στον ισχυρισμό αυτό του Σωκράτη μπορούμε να αντιπαραθέσουμε παραδείγματα ανθρώπων που ενώ γνώριζαν πως αυτό που έπρατταν ήταν κακό, το έπρατταν. Αλλά η δική μας δύναμη της αρετής θα πρέπει να είναι σε θέση να ξεχωρίζει ποιοι είναι αυτοί, ποιοι επιδέχονται ακόμα και “γιατρειάς” και να λειτουργεί ως παράδειγμα.
Ζητάω πολλά; Ζητάω απλώς να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων και να αδράξεις την ευκαιρία ώστε τούτη η περιπέτεια να μην αφορά το σώσιμο των αγαθών μας, αλλά το σώσιμο του μεγαλύτερου αγαθού, εκείνου της ψυχής…
Γίνε η Αλλαγή που Θες να Δεις… για να μην ξεχνάμε και τον άλλο πατερούλη