 |
Αμερικανοί αναλυτές πνέουν μένεα κατά της Τουρκίας και προσωπικά κατά του πρωθυπουργού Erdoğan
|
Με
γεωμετρική πρόοδο πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στις ΗΠΑ που ασκούν σφοδρή
κριτική στην ισλαμική κυβέρνηση της Τουρκίας και προσωπικά στον
πρωθυπουργό Recep Tayyip Erdoğan για τις δηλώσεις του τελευταίου πως το
Ισραήλ βρίσκεται πίσω από την αναταραχή στην Αίγυπτο. Σε σημερινό του
άρθρο στο πρακτορείο Bloomberg, ο Jeffrey Goldberg χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό της Τουρκίας «ημι-ανισόρροπο φανατικό» (“It’s time to call Turkish Prime Minister Recep Tayyip Erdogan what he is: a semi-unhinged bigot“) και του καταλογίζει αντι-εβραϊκό μένος. Ο Μichael Rubin, αναλυτής για θέματα Μέσης Ανατολής στο American Enterprise Institute σε άρθρο του με τίτλο “Will Erdoğan End His Career in Prison?” εκτιμά ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός θα επιστρέψει στη φυλακή, πολύ πιο σύντομα απ΄όσο φαντάζεται:
«Φυλακίζοντας
δημοσιογράφους, πολιτικούς της αντιπολίτευσης και στρατηγούς, ο Erdoğan
δημιουργεί δεδικασμένο για το ίδιο του το μέλλον. Ο Erdoğan – όπως και
οι στενοί του φίλοι Egemen Bağış και Cuneyt Zapsu, σύμφωνα με
διπλωματικά έγγραφα των ΗΠΑ – είναι διεφθαρμένος. Ο ίδιος έχει
αναστείλει πάνω από μια ντουζίνα ποινικές έρευνες για διαφθορά που τον
αφορούν που θεωρητικά θα ασκηθούν όταν απωλέσει την ασυλία του».
Ρήξη
των σχέσεων με την Τουρκία και παράλληλα ενίσχυση της συνεργασίας της
Ουάσιγκτον με την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ, προτείνει ο Seth
Cropsey, πρώην αναπληρωτής Υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ και senior fellow
στο Hudson Institute:
«Η
άνοδος του ριζοσπαστικού Ισλάμ ως της πλέον ακμάζουσας πολιτικής
δύναμης στην περιοχή και η εμβάθυνση της σύνδεσης των ριζοσπαστικών
στοιχείων με την “Αραβική Άνοιξη” συνιστούν μια μεγάλη απειλή για τα
συμφέροντα των ΗΠΑ – όπως αποδεικνύει το πρόσφατο κλείσιμο 19 πρεσβειών
των ΗΠΑ από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή έως τη Μαδαγασκάρη.
Ισλαμικά και αυταρχικά καθεστώτα έχουν αναδυθεί μετά την κατάρρευση των
παλαιών καθεστώτων της περιοχής. Η περιφερειακή μετατόπιση προς τον
αυταρχικό ισλαμισμό υπενθυμίζει την προειδοποίηση του καθηγητή του
πανεπιστημίου του Harvard, Samuel Huntington, σχετικά με την σύγκρουση
των πολιτισμών, η οποία προβλέπει μια πάλη αντίστοιχης διάρκειας και
επικινδυνότητας με αυτή που διεξήγαγε η Ευρώπη καθόλη τη μακραίωνη
κυριαρχία της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η
σύγχρονη Τουρκία, που αποτελεί τη διάδοχο των Οθωμανών, έχει
εγκαταλείψει το κεμαλικό εγχείρημα και κυβερνάται από ένα όλο και πιο
καταπιεστικό, εχθρικό και ισλαμικό καθεστώς. Η οικονομική ανάπτυξη της
Τουρκίας έχει ενθαρρύνει τον Πρωθυπουργό Tayyip Erdoğan να εμείνει στην
ιδεολογία του, κατακρημνίζοντας τον “δυτικόστροφο” και κοσμικό χαρακτήρα
της σύγχρονης Τουρκίας που διαδέχθηκε την κατάρρευση της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας. Αντ’αυτού, ο Erdoğan έχει μεταστρέψει την πορεία της
Τουρκίας προς την Ανατολή, δίνοντας έμφαση στη σουνιτική μουσουλμανική
αλληλεγγύη και στην εχθρότητα έναντι των μη μουσουλμανικών συμμάχων των
ΗΠΑ στην περιοχή. Η πολιτική του Erdoğan επιδιώκει να αποκαταστήσει την
ηγεμονία που απολάμβαναν οι Οθωμανοί προκάτοχοί του.
Ο
συνδυασμός της ισλαμικής διακυβέρνησης, της νεο-οθωμανικής ιδεολογίας
και της απόπειρας της Τουρκίας να επανέλθει ως ηγεμόνας της περιοχής
αντιτίθεται στο στόχο των ΗΠΑ για μια δημοκρατική και ειρηνική περιοχή.
Απειλεί τους συμμάχους της Αμερικής – την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ
και τη Βουλγαρία, η οποία διαμαρτυρήθηκε για τον έλεγχο που ασκεί η
Τουρκία τόσο στην παροχή όσο και στην τιμολόγηση του φυσικού αερίου που
διέρχεται προς την ΕΕ. Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν καταστεί πολύ πιο
σημαντικές για την αμερικανική εξωτερική πολιτική και την πολιτική
ασφάλειας...»
(Mετάφραση: Μ. Ιγνατίου)
Σημειώνεται πως στη Καθημερινή δημοσιεύθηκε το ακόλουθο άρθρο του Seth Cropsey με αφορμή την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στις ΗΠΑ:
Στρατηγική η θέση της ΕλλάδαςΟι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σημαντικά πολιτικά, ενεργειακά και στρατιωτικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Ελπίζω ότι οι προσκλήσεις από τον υπουργό Αμυνας Τσακ Χέιγκελ και τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στους ομολόγους τους στην Αθήνα να αντανακλούν μια κατανόηση της τρέχουσας αμερικανικής κυβέρνησης ότι είναι απαραίτητο να συζητήσουν αλλαγές στην περιοχή. Η θέση της Ελλάδας στη νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ είναι ένα στρατηγικό γεγονός και δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ελπίζω ο πρόεδρος Ομπάμα και ο πρωθυπουργός Σαμαράς να αναφέρθηκαν στον ρόλο της Ελλάδας για την προώθηση της ενεργειακής ασφάλειας και την πολιτική σταθερότητα στην περιοχή.Ο ρόλος της Ελλάδας στην προώθηση της περιφερειακής ενεργειακής ασφάλειας, ιδιαίτερα, πρέπει να είναι υψηλά στην ατζέντα των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Η Ελλάδα έχει μεγάλο ρόλο να διαδραματίσει στο άνοιγμα δύο επιπλέον ενεργειακών διαδρόμων για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η πρόσφατη απόφαση από την κοινοπραξία του Σαχ Ντενίζ να επιλέξει τον αγωγό TAP (Trans Adriatic Pipeline) και την Ελλάδα ειδικότερα ως το κύριο κράτος μεταφοράς του αζέρικου φυσικού αερίου θα συνδράμει τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα για τη διαφοροποίηση των διόδων και των προμηθειών ενέργειας της Ε.Ε. Τα σημαντικά ενεργειακά κοιτάσματα στην Κύπρο και στο Ισραήλ προέτρεψαν την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ να ενισχύσουν και να αναβαθμίσουν τις σχέσεις τους σε όλα τα επίπεδα.Η στρατηγική θέση της Ελλάδας στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων επίσης την καθιστά τον πρωτεύοντα διαμετακομιστικό σταθμό για την ενέργεια, που θα έρθει με αγωγούς τόσο από τα κυπριακά όσο και από τα ισραηλινά κοιτάσματα την επόμενη δεκαετία, είτε μέσω ενός αγωγού στην Ανατολική Μεσόγειο είτε σε σταθμούς ανατροφοδότησης του αερίου στην Ελλάδα.Προκειμένου να διασφαλισθεί η ενεργειακή ασφάλεια, πρέπει να διασφαλισθεί η πολιτική σταθερότητα σε μια περιοχή της οποίας η αστάθεια αυξάνεται ως αποτέλεσμα προβληματικών πολιτικών και στρατιωτικών εξελίξεων στην Τουρκία, τη Συρία και αλλού στο Λεβάντ, καθώς και στο Μαγκρέμπ. Η σημασία των εγκαταστάσεων του ΝΑΤΟ στον Κόλπο της Σούδας στην Κρήτη υπογραμμίσθηκε από τον ρόλο της Συμμαχίας στην εκστρατεία εναντίον του Καντάφι.Ενας αμυντικός οδικός χάρτης μεταξύ των ΗΠΑ και της Ελλάδας επίσης είναι κρίσιμος, καθώς οι ναυτικές δυνάμεις της Ρωσίας, του Ιράν, της Κίνας και της Τουρκίας ανταγωνίζονται για ισχύ στην περιοχή. Την ίδια ώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες συζητούν τη μείωση του αριθμού των αεροπλανοφόρων μεταγωγικών δυνάμεων μάχης και -δυστυχώς- έχουν πολύ μικρή ισχύ στην Ανατολική Μεσόγειο.Αλλα θέματα είναι οι προθέσεις της Ελλάδας σχετικά με την ανακήρυξη ΑΟΖ, οι πιθανές οικονομικές επιπτώσεις της ύπαρξης σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στα ύδατά της και η υποστήριξη της Ελλάδας στην πρωτοβουλία της Κύπρου προκειμένου να επεκταθεί η προστασία που παρέχει η Συμμαχία πιο βαθιά στην Ανατολική Μεσόγειο. ΟΙ ΗΠΑ θα πρέπει να υποστηρίξουν την Ελλάδα σε αυτούς τους στόχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου