Είμαστε
στην εποχή των μοντέρνων σταυροφοριών. Η λίστα τους, είναι μεγάλη και
σίγουρα θέλει χρόνο και έρευνα για κάθε περίπτωση πολέμου όμως το
σημαντικό είναι να εντοπίσει κανείς πως σε όλους τους πολέμους παρακάτω
στην λίστα οι αιτίες και οι αφορμές είναι σχεδόν πάντα ίδιες.
Στα
τέλη της δεκαετίας του 20ου αιώνα και στις αρχές του 21ου οι αφορμές
έχουν οριστεί ώς επικεφαλίδα που στοιχειοθετεί ανάγκη παρέμβασης απο τις
παγκόσμιες δυνάμεις ώς εξής..
1 — Ανθρώπινα δικαιώματα.
Είναι η πανταχού παρούσα ονομασία όπου οριοθετούν κάποιοι εν ισχύ και
εξουσία σε κέντρα αποφάσεων για να δώσουν επίσημη σφραγίδα στην
“ανάγκη” ( ;;; ) παρέμβασης ξένων δυνάμεων στα εσωτερικά πεπραγμένα μιας
χώρας. Σημαντικό εδώ να τονίσουμε οτι αυτό συμβαίνει κατά περίπτωση
χωρών που χρήζουν γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής προσοχής λόγω φυσικών
πόρων ή γεωγραφικής αξίας. Με αυτό ώς σημαία η παρέμβαση παίρνει
“ανθρωπιστικό χαρακτήρα” και ενισχύει το επιχείρημα οτι γίνεται για το
καλό όλων!!!… στην ουσία φυσικά ενισχύει μόνο προσωπικά συμφέροντα και
φιλοδοξίες κάποιων ομάδων εξουσίας και δύναμης και χειραγωγεί την μία
πληθυσμιακή ομάδα έναντι της άλλης (π.χ. Μουσουλμάνους vs Χριστιανών)
2 — Όπλα Μαζικής Καταστροφής
(Weapons Mass Destruction). Η αναφορά τους περικλειει οποιοδήποτε όπλο
μπορεί να πλήξει μαζικά άμαχο πληθυσμό σε πολύ μεγάλη κλίμακα.. Χημικά,
Βιολογικά, Πυρηνικά. Στην περίπτωση ειδικά του Ιράκ χρησιμοποιήθηκε δύο
φορές ώς αφορμή για την είσοδο στρατευμάτων στην χώρα όπου προφανής
στόχος ήταν ο έλεγχος της ενεργειακής παραγωγής στην χώρα που φτάνει το
20% παγκοσμίως!!!! Η δυναμική της απειλής αυτής , ώς αναφορά/αφορμή
μπορεί και προκαλεί το κοινό συναίσθημα φόβου που οδηγει αυτόματα στην
ενστικτώδη αντίδραση. Κάτι που οδηγεί και στο νο3.
3 — Τρομοκρατία.
Στην περίπτωση του Αφγανιστάν ο συγκεκριμένος όρος χρησιμοποιήθηκε ώς
δικαιολογία για την έναρξη πολεμικών επιχειρήσεων στην χώρα εκεί με
προφανή όμως σκοπό να ελεγχθεί το καθεστώς των αγωγών για το ενεργειακό,
την γεωγραφική θέση της χώρας (μαλακό υπογάστριο Ρωσίας) καθώς και το
εμπόριο ναρκωτικών που πρόσθετε το 30-40% του ΑΕΠ της χώρας!!!!!
Τα
παραπάνω τώρα ώς αφορμές θα χρησιμοποιηθούν σίγουρα κάθε φορά που θα
χρειάζεται να εξυπηρετηθει κάποιο συμφέρον , σαφώς με επιλεκτικό τρόπο
όσον αφορά την περιγραφή τους ανά περίπτωση. Ίσως μάλιστα να
χρησιμοποιηθούν και σε συνδυασμό όπως π.χ. τώρα με την Συρία ή όπως
έγινε με την Οσεττια.
Είναι
οι μοντέρνες σταυροφορίες που πρέπει να φέρουν λάβαρο έτσι ώστε να
μπορεί να δώσει χροιά και χρώμα στο κοινό συναίσθημα και να προκαλέσει
τα αφελή πλήθη , με την πρόσθεση φυσικά της προπαγάνδας κάποιων
“προσδιορισμένων” ΜΜΕ στο συγκεκριμένο έργο.
Παραθέτωντας
τα παραπάνω φυσικά δεν μπορεί να μην σχολιαστεί πως κακώς κείμενα
γίνονται σε πολλές χώρες εσωτερικά και μπορεί όντως να ισχύουν τα
παραπάνω.. όμως πάντα θα προκαλεί περιέργεια και ερωτηματικά , γιατί
π.χ. να γίνεται δράση κατά μιας χώρας που είναι πλούσια σε πόρους και
αγαθά… ενώ σε μια άλλη στην άλλη άκρη του κόσμου που συντελούνται
ακριβώς τα ίδια, η αντίδραση θα είναι ανύπαρκτη.Λίστα Πολεμικών Επιχειρήσεων
operation “Desert Storm” –IRAQ
President
George H.W. Bush raised the specter of the Iraqi pursuit of nuclear
weapons as one justification for taking decisive action against Iraq. In
the then-classified National Security Directive 54, signed on January
15, 1991, authorizing the use of force to expel Iraq from Kuwait, he
identified Iraqi use of weapons of mass destruction (WMD) against allied
forces as an action that would lead the U.S. to seek the removal of
Saddam Hussein from power.
Operation “intervention” — YUGOSLAVIA
The
North Atlantic Treaty Organization (NATO) decided to intervene in the
Bosnian War after allegations of war crimes against civilians were made
by various media organizations. In response to the refugee and
humanitarian crisis in Bosnia, the United Nations Security Council
passed Resolution 743 in 21 February 1992, creating the United Nations
Protection Force (UNPROFOR). The UNPROFOR mandate was to keep the
population alive and deliver humanitarian aid to refugees in Bosnia
until the war ended.
Operation “Human rights” –KOSSOVO
In
1998, KLA attacks targeting Yugoslav authorities in Kosovo resulted in
an increased presence of Serb paramilitaries and regular forces whom
subsequently began pursuing a campaign of retribution targeting KLA
sympathizers and political opponents in a drive which left 1,500 to
2,000 combatants and civilians dead and led to the plight of hundreds of
thousands of refugees. After attempts at a diplomatic solution failed,
NATO intervened billing the campaign in Kosovo as a “humanitarian war”
Operation “Iraqi Freedom” —IRAQ
the
governments of the United States and the United Kingdom claimed that
Iraq’s alleged possession of weapons of mass destruction (WMD) posed a
threat to their security and that of their coalition/regional allies. In
2002, the United Nations Security Council passed Resolution 1441 which
called for Iraq to completely cooperate with UN weapon inspectors to
verify that Iraq was not in possession of WMD and cruise missiles. Prior
to the attack, the United Nations Monitoring, Verification and
Inspection Commission (UNMOVIC) found no evidence of WMD, but could not
yet verify the accuracy of Iraq’s declarations regarding what weapons it
possessed, as their work was still unfinished. The leader of the
inspectors Hans Blix estimated the time remaining for disarmament being
verified through inspections to be “months.
Operation ” War against Terrrorism” –AFGHANISTAN
The
War in Afghanistan (2001–present) refers to the intervention in the
Afghan Civil War by the United States and its allies, following the
terrorist attacks of September 11, 2001, to dismantle Al-Qaeda, the
Islamic terrorist organization led by Osama bin Laden and to remove from
power the Taliban, an Islamic fundamentalist regime led by Mullah
Mohammed Omar, which at the time controlled 90% of Afghanistan and
hosted Al-Qaeda leadership. U.S. President George W. Bush demanded that
the Taliban hand over bin Laden and al-Qaeda leadership which was
supporting the Taliban in its war with the Northern Alliance
Operation “humanitarian intervention and peace enforcement” — OSSETIA
The
Russia–Georgia War of 2008 (also known as the 2008 South Ossetia War,
Five-Day War or August War) was an armed conflict in August 2008 between
Georgia on one side, and Russia and the separatist Republic of South
Ossetia and Republic of Abkhazia on the other.
Operation “Unified Protector” — LIBYA
The
Royal Canadian Navy frigate HMCS Charlottetown was deployed to the
Mediterranean off the coast of Libya on 2 March 2011, but did not take
immediate action once arrived. Seventeen days later, a multi-state
coalition began a military intervention in Libya to implement United
Nations Security Council Resolution 1973, which was taken in response to
events then occurring during the conflict. From the beginning of the
intervention, the initial coalition of Belgium, Canada, Denmark, France,
Italy, Norway, Qatar, Spain, UK and US expanded to seventeen states,
with newer states mostly enforcing the no-fly zone and naval blockade or
providing military logistical assistance. The effort was initially
largely led by the United States. NATO took control of the arms embargo
on 23 March, named Operation Unified Protector.
Operation “Syrian Uprising / Arab Spring” — SYRIA
The
Syrian civil war (Arabic: الأزمة السورية “Syrian crisis”), also called
the Syrian uprising, is an ongoing armed conflict in Syria between
forces loyal to the Ba’ath government and those seeking to oust it. The
conflict began on 15 March 2011, with popular demonstrations that grew
nationwide by April 2011. These demonstrations were part of the wider
Middle Eastern protest movement known as the Arab Spring. Protesters
demanded the resignation of President Bashar al-Assad, whose family has
held the presidency in Syria since 1971, as well as the end of the Arab
Socialist Ba’ath Party rule since 1964
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων ΑσφαλείαςOwner of IISCA (www.iisca.eu)
Πηγές-Βιβλιογραφία:
http://www.wikipedia.org wikipedia the Free encyclopediahttp://www.un.org/en/ United Nations
http://www.un.org/en/sc/ United Nations Security Council
http://www.eu-un.europa.eu/articles/articleslist_s52_en.htm European Union at UN security Council
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου