Το τελευταίο γεύμα (των δοσίλογων)

 

Απρ5by Mαν.Αρκάς

 

 

 

 

 

 

Rate This

 

Βρισκόμαστε στο έτος 1944. Ήδη το καλοκαίρι έχει έρθει και οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η παρουσία τους στην χώρα δεν κρατήσει πολύ. Οι σφαγές, οι εκτελέσεις και τα μπλόκα εντείνονται. Παράλληλα ο ΕΛΑΣ πολεμά αποφασιστικά για την ημέρα της απελευθέρωσης που κοντοζυγώνει.

Γνώριζαν οι Γερμανοί για το Νταχάου;

 

Απρ20byMαν.Αρκάς

 

 

 

 

 

 

1 Vote

Στην ερώτηση αν οι τοπικές κοινωνίες γνωρίζουν τα εγκλήματα που συντελούνται δίπλα τους, η απάντηση είναι συχνά πιο φρικτή από το έγκλημα.

Πριν από μερικά χρόνια η ακαδημαϊκός Ξένη Μπαλώτη ρώτησε τον Ιάκωβο Καμπανέλη, δημιουργό μεταξύ τόσων άλλων του αριστουργήματος Μαουτχάουζεν, εάν οι Γερμανοί γνώριζαν τι συνέβαινε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και αυτός έδωσε την εξής απάντηση:

Από τα Τάγματα Ασφαλείας στην Απριλιανή Χούντα – Μέρος 3ο: Η Οργάνωση Χ, οι λοιπές παρακρατικές ακροδεξιές ομάδες και η Λευκή Τρομοκρατία

 

Οκτ28by Αμετανόητος

Βρισκόμαστε στα μέσα του 1944. Όλα δείχνουν πως οι Γερμανοί χάνουν τον πόλεμο και όλοι σκέφτονται την επόμενη μέρα που ξημερώνει στις χώρες τους. Στην Ελλάδα, όμως, τα πράγματα έχουν γίνει εξαιρετικά περίπλοκα και επικίνδυνα για την κυρίαρχη ντόπια αστική τάξη αλλά και για τους Βρετανούς “προστάτες” που κινδυνεύουν να χάσουν την Ελλάδα από τη σφαίρα επιρροής τους. Κατανοούν όλοι αυτοί πως, μετά την αποχώρηση των Γερμανών, το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ θα έχει τον πρώτο λόγο στις διαδικασίες που θα συμβούν αν δεν προλάβουν αυτοί να φτιάξουν ένα στρατό που να μπορεί να αντιμετωπίσει τον ΕΛΑΣ.
Στην προηγούμενη ανάρτησή μας Το κίνημα της Μέσης Ανατολής και η ίδρυση του ΙΔΕΑ είδαμε με ποιον τρόπο “καθάρισε” ο ελληνικός στρατός στη Μέση Ανατολή από τους αριστερούς και πώς προέκυψε ένας “καθαρός” και απόλυτα ελεγχόμενος από τους Βρετανούς και τους Έλληνες εντολοδόχους τους στρατός.

“Alors, c’ est la guerre”.

28/10/2014Γιώργος ΓεωπόνοςΕπεξεργασίαΓράψτε ένα σχόλιοGo to comments

«Στην Κηφισιά, σ’ ένα σταυροδρόμι ισκιωμένο από μεγάλα πεύκα που γέρνουν πάνω σε ροδοδάφνες, γωνία Κεφαλληνίας και Δαγκλή, βρίσκεται μια βίλλα διώροφη, σταχτιά, με παράθυρα βυζαντινού ρυθμού, μέσα σε κήπο. Η όψη της παλαiϊκή, δεν έχει τίποτε το αξιοπρόσεκτο· τίποτε άλλο από μιαν αρχοντιά λιγάκι κουρασμένη. Η πόρτα του κήπου, σιδερένια δίφυλλη, βρίσκεται σε κοφτή γωνία και βγάζει στο σταυροδρόμι.

Εκεί στις τρεις παρά δέκα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940, μέσα στη νύχτα, ήρθε και σταμάτησε ένα αυτοκίνητο του Διπλωματικού Σώματος. Ο σκοπός χωροφύλακας ξέκρινε μέσα τρεις άντρες. Ο ένας τους βγήκε, του μίλησε ελληνικά, εξήγησε πως ο πρεσβευτής της Ιταλίας ζητάει να ιδεί τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως. Έχει να του κάνει, λέει, μιαν υπερεπείγουσα ανακοίνωση. Ο σκοπός χτύπησε το ηλεκτρικό κουδούνι της σκοπιάς του, να ειδοποιήσει το σπίτι. Κοιμόνταν όλοι. Στη βαθειά γαλήνη της νύχτας, μακριά κάπου, ακουγότανε να γαυγίζει ένα σκυλί.

Πόλεις και μνημεία της Μακεδονίας

ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Τις εύφορες πεδιάδες και τις οροσειρές της Μακεδονίας συνένωσαν σε κράτος που επεξέτεινε σταδιακά τα εδάφη του οι Αργεάδες Μακεδόνες. Όλες οι κατακτήσεις βέβαια δεν ενσωματώθηκαν στην καθαυτό Μακεδονία, τη χώρα δηλαδή που αποτελείτο από μακεδονικές κοινότητες, πόλεις ή άλλες ευρύτερες εγκαταστάσεις φύλων. Εκτός από τις τρεις διαδοχικές πρωτεύουσες, τις Αιγές, την Πέλλα και τη Θεσσαλονίκη, στο συνεχώς 
διευρυνόμενο βασίλειο άκμασαν και άλλες σημαντικές πόλεις, όπως η Αιανή, η Όλυνθος, η Αμφίπολη και η πόλη-ιερό του Δίου. Στην ακμή του μακεδονικού βασιλείου η καθαυτό Μακεδονία περιλάμβανε την περιοχή από την οροσειρά της Πίνδου στα δυτικά μέχρι και την κοιλάδα του Στρυμόνα στα ανατολικά. Από τον Πηνειό και το Αιγαίο πέλαγος στα νότια έφτανε μέχρι περίπου στα σημερινά ελληνικά σύνορα στα βόρεια. Κατά τη Ρωμαιοκρατία τα όρια της επαρχίας της Μακεδονίας εκτείνονταν από την Αδριατική στα δυτικά μέχρι τον Νέστο στα ανατολικά και από την πόλη Βυλάζωρα στα βόρεια μέχρι τον Σπερχειό στα νότια.

Το Μουσείο των βασιλικών τάφων των Αιγών

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Με την αποκάλυψη των βασιλικών τάφων των Αιγών, το 1977, άρχισε αμέσως η συντήρηση των περίφημων τοιχογραφιών που τους διακοσμούσαν. Παράλληλα, δημιουργήθηκε επιτόπου εργαστήριο συντήρησης για τη διάσωση κι αποκατάσταση των εξαιρετικά σημαντικών κινητών ευρημάτων που περιείχαν. Για την προστασία των βασιλικών τάφων κατασκευάστηκε το 1993 ένα στέγαστρο που εγκιβωτίζει και προστατεύει τα αρχαία μνημεία, διατηρώντας σταθερές τις συνθήκες

θερμοκρασίας και υγρασίας, πράγμα που είναι απαραίτητο για τη διάσωση των τοιχογραφιών. Το στέγαστρο αυτό εξωτερικά έχει τη μορφή χωμάτινου Μεγάλου Τύμβου, ενώ στο υπόγειο εσωτερικό του κτίσμα εκτίθενται, από το Νοέμβριο του 1997, οι βασιλικοί τάφοι και οι θησαυροί που βρέθηκαν μέσα σ’ αυτούς.

Για την έκθεση των ευρημάτων επιλέχθηκαν φόρμες αυστηρά λιτές, διαχρονικά γεωμετρικές και υλικά μοντέρνα και ουδέτερα, που ανταποκρίνονται στις πιο αυστηρές προδιαγραφές συντήρησης: μέταλλο, κρύσταλλο, θαμπό αλουμίνιο, συνθετικό γυαλί. Χρησιμοποιήθηκε ό,τι καλύτερο διαθέτει η σύγχρονη διεθνής τεχνολογία στον τομέα της μουσειογραφίας, μετάλλινες, στεγανές, αυτόνομα κλιματιζόμενες προθήκες, κρυστάλλινες οπτικές ίνες, μετάλλινα, ηχοαπορροφητικά πετάσματα, πολλαπλά ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου, για να εξασφαλιστούν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες προστασίας και διαρκούς συντήρησης για τα ευρήματα, χωρίς όμως να θυσιαστεί η ατμόσφαιρα που έπρεπε να έχει αυτή η έκθεση.

Νηών Κατάλογος – Πόλεις και πλοία του Τρωικού πολέμου

ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΠΛΟΙΑ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Ο “νηών κατάλογος” (ο κατάλογος των πλοίων) είναι από τα πιο πολυσυζητημένα εδάφια της Ιλιάδας. Είναι κατά τον Όμηρο ο κατάλογος των πλοίων και των στρατευμάτων ανά ελληνική πόλη, που παίρνουν μέρος στον τρωικό πόλεμο (γύρω στο 1250 π.Χ.), με ιδιαίτερη αναφορά στα ονόματα των αρχηγών των στρατευμάτων ανά πόλη. Πολλοί υποστηρίζουν ότι βασίζεται σε προγενέστερο ποίημα της μυκηναϊκής εποχής που ο Όμηρος χρησιμοποίησε αυτούσιο ενσωματώνοντάς το στο έπος. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Όμηρος περιγράφει στον κατάλογο 

Για τον μπασίστα των Cream, Jack Bruce που έφυγε προχθές…

 

Οκτ27by Mαν.Αρκάς

Ήταν 71 ετών.

 Ένας από τους σπουδαιότερους μπασίστες που έβγαλε η Μεγ. Βρετανία, ο Jack Bruce, πρώην μέλος των Cream, Graham Bond Organization,Manfred Mann έφυγε προχθές -σ.σ 25 Οκτώβρη- σε ηλικία 71 ετών. Τα αιτία θανάτου δεν είναι ακόμη γνωστά, αλλά υπήρξε ανακοίνωση από τα συγγενικά του πρόσωπα μέσω Facebook. Η ανακοίνωση γράφει: «Με μεγάλη θλίψη, ανακοινώνουμε, ότι ο αγαπημένος μας Jack, έφυγε. Ο σύζυγος, πατέρας, παππούς και γενικώς θρύλος. Ο κόσμος της μουσικής θα είναι φτωχότερος χωρίς αυτόν, αλλά θα ζει στις καρδιές μας μέσω της μουσικής του για πάντα».

Η επέτειος του «ΟΧΙ» στην εποχή του «ναι»

Οκτ28by Αμετανόητος

του Χρήστου Κάτσικα
Όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες γνωρίζουν καλά ότι πολλές φορές οι σχολικές γιορτές  γι’ αυτή ή την άλλη εθνική επέτειο μόνο χασμουρητά προκαλούν σε όσους, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, είναι υποχρεωμένοι να τις παρακολουθήσουν. Ίσως γιατί η κυρίαρχη πολιτική προωθεί την άγνοια του παρελθόντος καθώς γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν.
Ίσως γιατί στο κλίμα της εποχής ευδοκιμεί η υποταγή σ’ ένα παρόν που θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο, ενώ συγχρόνως ξεριζώνονται ερωτήματα που μπορούν να υπονομεύσουν αυτή την εικόνα.
Ίσως και γιατί οι περισσότεροι δεν αντέχουν να ακούν σε κάθε επέτειο για πατρίδα, αγώνες, θυσίες και «εθνική υπερηφάνεια», για «εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία», πολλές φορές άλλοτε από εκείνους που εκποιούν κομμάτι κομμάτι την ελληνική γη και φτωχοποιούν τον λαό, άλλοτε από εκείνους που έχουν σκύψει το κεφάλι σε αυτή την κατάσταση.

” Ναπολέων Σουκατζίδης” ένας από τους ανθρώπους που νίκησαν το θάνατο την Πρωτομαγιά του ’44

 

Μάι1by Mαν.Αρκάς

“Πρόλογος”
Οδός Ναπολέοντος  Σουκατζίδη, Ενας γνωστός δρόμος του Χαϊδαρίου που περπατάμε καθημερινά, στιγμές της ζωής μας γράφονται  γύρω από αυτόν, ωστόσο το “τώρα” μας έχει ρουφήξει ολοκληρωτικά και πολλοί δεν αναρωτιόμαστε, ποιος ήταν αυτός ο Σουκατζίδης;  Αν το όνομα του είναι καθημερινά στο στόμα μας δεν είναι κρίμα το πρόσωπο του να μας είναι άγνωστο;  Το ερώτημα με απασχόλησε μια ημέρα  που περίμενα στην στάση . Αποφάσισα λοιπόν να μάθω. Λοιπόν έπεσα  επάνω σε μια ιστορία  απ αυτές που λες “Ναι, αυτός ήταν ήρωας! ” όχι μόνο γιατί δεν φοβήθηκε τον θάνατο  αλλά γιατί την ύστατη ώρα της εκτέλεσης  έβαλε πάνω  από τον εαυτό του τον συνάνθρωπό του, τον συναγωνιστή του.

[Ο Ναπολέων Σουκατζίδης (1904-1944), μεταφραστής γερμανικών αρνήθηκε να του χαριστεί η ζωή και να πάει άλλος κρατούμενος από το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου στην Καισαριανή για εκτέλεση]

[Η αρραβωνιαστικιά του Σουκατζίδη, Χαρά, στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου, στο ΜΠΛΟΚ15 σε εκδήλωση του Δήμου]

[Ο ανδριάντας του Ναπολέοντα Σουκατζίδη στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου Κρήτης, έργο του γλύπτη Έκτωρα Παπαδάκη]

[Παρακαταθήκη Ναπολέοντα Σουκατσίδη, δίπλα από τον ανδριάντα του]
Ναπολέων Σουκατζίδης – Περιγραφή της άρνησης και της εκτέλεσης:
[Την Πρωτομαγιά του ’44, οι δυνάμεις κατοχής, σε αντίποινα για την εξόντωση ενός Γερμανού στρατηγού και του επιτελείου του, εκτέλεσαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 200 κομμουνιστές, που τους πήραν από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Απ’ αυτούς, περίπου 170 ήταν πρώην κρατούμενοι στην Ακροναυπλία και οι υπόλοιποι πρώην εξόριστοι στην Ανάφη. Ο εχθρός είχε κάνει γνωστές τις προθέσεις του λίγες ημέρες πριν, όταν δημοσιοποίησε μέσω του κατοχικού Τύπου και ανάρτησε στους τοίχους των σπιτιών της πρωτεύουσας την εξής ανατριχιαστική ανακοίνωση:
«Την 27.4.1944 κομμουνιστικαί συμμορίαι, παρά τους Μολάους, κατόπιν μίας εξ ενέδρας επιθέσεως, εδολοφόνησαν ανάνδρως ένα Γερμανό στρατηγό και τρεις συνοδούς του αξιωματικούς και ετραυμάτισαν πολλούς Γερμανούς στρατιώτες. Εις αντίποινα θα εκτελεσθούν:
1. Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1η Μαΐου 1944.
2. Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών, τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην, έξωθι των χωρίων.
Υπό την εντύπωσιν του κακουργήματος τούτου, Ελληνες εθελονταί (σ.σ. πρόκειται για ταγματασφαλίτες) εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς.
Ο στρατιωτικός διοικητής Ελλάδος».
Την παραμονή της εκτέλεσης, οι δυνάμεις κατοχής πήγαν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, όπου και επέλεξαν τα θύματά τους. Στον κατάλογο των θυμάτων, με τον αριθμό 71, υπήρχε το όνομα του Ακροναυπλιώτη Ναπολέοντα Σουκατζίδη. Επρόκειτο για ένα νέο άνθρωπο, καλλιεργημένο, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, που όλα αυτά τα χρόνια ήταν η ψυχή των κρατουμένων του στρατοπέδου. Τους εμψύχωνε, τους βοηθούσε στην επικοινωνία με τους δικούς τους ανθρώπους και λόγω του ότι ήταν γνώστης της γερμανικής γλώσσας εκτελούσε και χρέη μεταφραστή για τους συντρόφους του, που ήταν υποχρεωμένοι να έρθουν σε επαφή με τον εχθρό. Τόσο πολύ σπουδαίος ήταν ο Ναπολέων, που είχε υποχρεώσει ακόμη και τους Γερμανούς να τον σέβονται.
Ναπολέων Σουκατζίδης, γράφει ο κατάλογος των μελλοθανάτων στον αριθμό 71. Ναπολέων Σουκατζίδης, ακούγεται από το στόμα εκείνου που έχει το μακάβριο έργο να διαβάσει τα ονόματα των αυριανών νεκρών. Και τότε επεμβαίνει ο διοικητής του στρατοπέδου.
– «Οχι εσύ! Οχι εσύ Ναπολέων! Οχι εσύ!». Αλλά ο Σουκατζίδης δεν ήταν απ’ αυτούς που θα μπορούσαν να ζήσουν σε βάρος των άλλων.
Η απάντησή του θα μείνει αιώνιο σύμβολο αυτοθυσίας και ηρωισμού:
– «Δέχομαι, κύριε διοικητά, τη ζωή, με τον όρο πως δεν πρόκειται να την πάρω από άλλο κρατούμενο. Μόνο όταν η θέση μου μείνει κενή!».
Ο εχθρός δεν είχε σκοπό να κάνει τέτοια χάρη. Στο εκτελεστικό απόσπασμα έπρεπε να οδηγηθούν 200 κομμουνιστές. Ο Σουκατζίδης πήρε το δρόμο των συντρόφων του.
Tον είχα δει πριν από 2 μέρες. Eίμαστε αρραβωνιασμένοι 8 χρόνια, είχαμε γνωριστεί στην Kρήτη, εκείνος στρατιώτης, εγώ μαθήτρια, η αδελφή μου η Mαρία λαογράφος, μου τον γνώρισε. Ήταν Mικρασιάτης, είχαν έρθει με την καταστροφή του ’22. Στο Tμήμα Mεταγωγών στο Pέθυμνο έγινε ο αρραβώνας, τον παίρναν για εξορία, μου φόρεσε το δαχτυλίδι της μητέρας του που είχε πεθάνει, το ’χω.
Eγώ τότε ήμουν δευτεροετής φοιτήτρια στην Aθήνα. Eκείνον τον μεταφέρανε στην Aκροναυπλία. Όσο μπορούσα τον φρόντιζα.
Έχω δυο αδέλφια θύματα του Aλβανικού, ένας σκοτωμένος, ένας τραυματίας. Δυο συμπατριώτες μας Kρητικοί ενεργήσανε και διορίστηκα δασκάλα σε σχολείο ανωμάλων παιδιών. Eπί Kατοχής μάς είχαν στεγάσει δυο τάξεις στο Δρομοκαΐτειο. Ήταν κοντά το Xαϊδάρι. Πήγαινα 2 φορές τη βδομάδα. Mια μέρα ο διευθυντής τον έφερε στο γραφείο. Xαιρετισθήκαμε από κοντά. Ήταν στρατιωτικός αυτός πριν παραλάβουν τα Eς Eς.
Eκείνο το πρωί βλέπω φάλαγγα ολόκληρη κλούβες, θωρακισμένα, μπρος πίσω· «Πρωτομαγιά, φοβούνται…» Tην άλλη μέρα στο προαύλιο παραλάβαινα τα παιδιά, ώρα 8 παρά τέταρτο. Aκούω περνά η καντηλανάφτισσα του ξωκκλησιού και λέει βραχνά: «Σκοτώσανε 200 χτες –οι σκύλοι…» «Όχι και το Nαπολέοντα»…, είπα μέσα μου. Kλότσησε η καρδιά μου.
Έπειτα με φωνάζουνε στο γραφείο.
«Eσύ έχεις γνωστούς στον Eρυθρό Σταυρό, δεν τηλεφωνάς, μήπως μάθουμε τίποτα για έναν γνωστό μου…» έτσι το ’φερε η διευθύντρια. Παίρνω τηλέφωνο. «Pώτα και για τον αρραβωνιαστικό σου…» Pωτώ λοιπόν, «είδες, είδες παιδί μου…» λέει απ’ την άλλη άκρια η γνωστή μου –κατάλαβα. Πρώτα το κόλλησα στ’ αυτί μου, ύστερα πετώ τ’ ακουστικό. Δεν ξέρω και πώς έφυγα. Πώς βρέθηκα στην Kαισαριανή, στη Mητρόπολη, βρέθηκα στο Γ΄ Nεκροταφείο, γυρεύω ρούχα, γυρεύω σταυρούς, δεν υπάρχουνε ούτε ρούχα, ούτε σταυροί, γύριζα μέρες. Mετά από μέρες, δεν ξέρω πόσες, με ζήτησε κάποιος στο σχολείο, η διευθύντρια τον πήρε για χαφιέ, με φευγατίζουνε, μένω έξω στους λόφους 2 μέρες, μου στέλνανε τη μερίδα μου κρυφά. Tέλος αυτός που με ζητούσε ήταν υπάλληλος στο Σκοπευτήριο, μου ’φερε σημείωμα του Nαπολέοντα, κάτι ρούχα του και το ρολόι του σπασμένο.
Πηγή,ieraodos,blogspot.gr
Πηγή, (για τον πρόλογο) xaidarisimera.blogspot.gr 

Την αλήθεια, ρε!

 

Οκτ28by Mαν.Αρκάς

Αυτό που βλέπετε και διαβάζετε είναι ένα κείμενο από το βιβλίο της Ελληνικής  Γλώσσαςτης Δ΄ Δημοτικού:

Όπως βλέπετε, η αντίσταση είναι κάτι αόριστο, κάτι θολό, που γινόταν από κάποιους Έλληνες πατριώτες με δική τους πρωτοβουλία, χωρίς κάποια καθοδήγηση, χωρίς κάποια οργάνωση. Κάποιοι έγραφαν συνθήματα στους τοίχους, κάποιοι έριχναν προκηρύξεις… Κάποιοι. Το όνομα ΕΑΜ-ΕΛΑΣ εξαφανισμένο. Φυσικά έδιναν λόγο πάντα με ασύρματο στους συμμάχους, στη Μέση Ανατολή. Η λέξη φασίστας -φασισμός, ναζί-ναζισμός, απουσιάζει. Τυχαία; Δεν νομίζω. Δεν πρέπει τα παιδιά να ακούσουν αυτή τη λέξη ούτε να τη συνδέσουν με πρόσωπα και καταστάσεις, ώστε να έρθει ο κάθε ναζί χρυσαυγήτης να ψαρέψει νεανικές συνειδήσεις σε θολά ανιστόρητα νερά.

Ο ήρωας της Τρεμπεσίνας

Του Φρίξου Δήμου.

Η κήρυξη του πολέμου από την Ιταλία το ΄40 δεν αιφνιδίασε, όπως περίμεναν οι εχθροί μας, την ελληνική κυβέρνηση, γιατί και τον είχε έγκαιρα προβλέψει και είχε προετοιμαστεί, όσο βέβαια τα οικονομικά της της επιτρέπανε, για την αντιμετώπισή του όπως π.χ. με την κατασκευή με άκρα μυστικότητα των οχυρωματικών έργων της Γραμμής Μεταξά ή την προετοιμασία της πολύ επιτυχημένης επιστράτευσης! Αλλά και ο ελληνικός λαός κι αυτός με τη σειρά του περίμενε θυμωμένος, ιδίως μετά τον άνανδρο τορπιλισμό του Έλλη ανήμερα της Παναγίας στο λιμάνι της Τήνου, το ξέσπασμά του από στιγμή σε στιγμή.

Η καταγωγή του punk

by Αμετανόητος

Tο κείμενο αυτό είναι το 2ο, το 3ο και το 4ο κεφάλαιο του  βιβλίου Yποκουλτούρα, το νόημα του στυλ, του Dick Hebdige, που κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 1981 απ’ τις εκδόσεις “Γνώση”. Tο κείμενο κυκλοφόρησε σαν 32σέλιδη μπροσούρα / ένθετο στο περιοδικό midnight rebel  νο 4, τον Φεβρουάριο του 2004

Θεσσαλονίκη, 9 Μάη 1936:Πώς περιγράφει ο Τάσος Βουρνάς στην ιστορία του τα αιματηρά γεγονότα

 

Μάι9by Αμετανόητος

 

 

 

 

 

 

Rate This

Ο Τάσος Βουρνάς στην Ιστορία του, «Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, 1909- 1940», στις σελίδες 400- 402, γράφει:

«H κορωνίδα, όμως, των λαϊκών αγώνων είναι τα γεγονότα της 8- 9 Μάη του 1936 της Θεσσαλονίκης. Ο απεργιακός αγώνας στη μακεδονική πρωτεύουσα αρχίζει από τους καπνεργάτες. Μια διαδήλωσή τους τη χτύπησε άγρια η χωροφυλακή. Ως την άλλη μέρα η απεργία εξελίχτηκε σε πανεργατική και πανεπαγγελματική. Η Θεσσαλονίκη νεκρώθηκε. Μια καινούρια ογκώδης διαδήλωση χτυπιέται στο ψαχνό με θύματα 12 νεκρούς, 32 βαριά και 250 ελαφρά τραυματίες.

Ελεάτες, ελεήμονες και ελεεινοί

by Αμετανόητος

Τα ‘γραφα τόσον καιρό κι ας μη με πιστεύατε. Η Δούρου είναι γκραν επαναστάτρια και θα φέρει τα πάνω κάτω στην Περιφέρεια. Μάλλιασε η γλώσσα μου να διατείνομαι πως θα ανατρέψει εκ βάθρων το σάπιο σύστημα. Και επιβεβαιώνομαι πριν αλέκτορα φωνήσαι. Διότι η μικρή πρωθυπουργός, όπως την αποκαλεί ο ξένος Τύπος, είναι μεγάλη γάτα. Γνωρίζει πως οι χαρισματικοί αναμορφωτές, αφού τουμπάρουν τον κόσμο ανάστροφα, οφείλουν να τον ξαναστήσουν στη θέση του. Αλλιώς κάνουν μια τρύπα στο νερό.

Σελανίκ, Σολούν, Σαλονίκ, Θεσσαλονίκη. Μια λίγο διαφορετική ιστορία για την πολυεθνική νύφη του Θερμαϊκού…

 

Οκτ27by Mαν.Αρκάς

Στις 26 Οκτώβρη μαζί με τους πολλούς Δημήτρηδες και τις Δήμητρες γιορτάζει και ηΘεσσαλονίκη. Είναι η μέρα του πολιούχου αγίου της «νύφης του Θερμαϊκού», που συνδυάστηκε με τη μέρα της απελευθέρωσής της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (26 Οκτώβρη του 1912) και της προσάρτησής της στο σύγχρονο ελληνικό κράτος. Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις η ιστορία που γράφεται και επιχειρεί αντικειμενικά και εύλογα να να πλαισιώσει τέτοιου μεγέθους κοσμοϊστορικές αλλαγές καταλήγει αναπόφευκτα να απαλύνει, να ξεχνάει ή και να διαστρεβλώνει πλευρές του παρελθόντος που δεν συνάδουν με τις όποιες πεντακάθαρες, νέες, εθνικές αφηγήσεις.

Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

 

Οκτ27by Αμετανόητος

 Ν. Καστάνη
Σ’ όλο, σχεδόν, τον κόσμο, η ανάπτυξη της αρχαίας ελληνικής σκέψης αποτελεί ένα αξιοθαύμαστο γεγονός. Κάποιοι, μάλιστα, μιλούν για “ελληνικό θαύμα”. Κατ’ επέκταση, μέσα σ’ αυτό το πνεύμα, αναφέρεται και το “ελληνικό θαύμα στα Μαθηματικά”. Ίσως αυτή η στάση να εκφράζει μια υπερβολική έκπληξη και έναν διογκωμένο ενθουσιασμό. Δεν προέρχεται, όμως, από μια μυθοπλασία, από ένα πλασματικό κατασκεύασμα, γιατί απηχεί μια αξιοσημείωτη ιστορική πραγματικότητα: την πολιτισμική αναμόρφωση του Αρχαίου Κόσμου, η οποία αποτέλεσε τη μήτρα της σύγχρονης κουλτούρας. Και είναι αλήθεια ότι η πολιτισμική αυτή αναμόρφωση ήταν και είναι το επίκεντρο του ιστορικού ενδιαφέροντος κι ο απώτερος σκοπός μιας πληθώρας μελετών και αναλύσεων του αρχαίου ελληνικού τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς. Πρόκειται για μια οπτική γωνία που είναι στενά συνυφασμένη με τη διαχρονική και ευρύτατα διαδεδομένη πεποίθηση ότι
Η ευρωπαϊκή σκέψη αρχίζει με τους αρχαίους Έλληνες.^[1] 

Η χωριατοπούλα Ρετζινέλα ταξιδεύει και πάλι

 

 

 

 

 

 

 

9 Votes

Καθώς πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου, αναδημοσιεύω ένα επετειακό άρθρο που το είχα γράψει αρχικά σε συνεργασία με τον αείμνηστο Αλλού Φαν Μαρξ το 2007, και είχε δημοσιευτεί στο δικό του ιστολόγιο. Τότε δεν είχα ανοίξει το ιστολόγιο, αλλά και εδώ το έχω βάλει άλλες δυο φορές, πάντοτε τέτοιες μέρες, μία το 2009 και μία το 2012. Οι λόγοι που επαναλαμβάνω τη δημοσίευση είναι τρεις. Πρώτον, είναι πολύ καλό άρθρο. Δεύτερον, τα λινκ προς τα τραγούδια έχουν απενεργοποιηθεί οπότε ήταν ευκαιρία να τα ανανεώσω. Τρίτο και ίσως κυριότερο, ευκαιρία είναι να θυμηθούμε τον Αλλουφάνη που μας άφησε στις αρχές του χρόνου…

Για πολύ κόσμο, η επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου είναι άρρηκτα δεμένη με το Κορόιδο Μουσολίνι. Απ’ όσους το τραγουδούν σήμερα, λίγοι θα ξέρουν ότι πρόκειται για τραγούδι Ιταλού συνθέτη.

Το 1938 ο Ιταλός συνθέτης Έλντο ντι Λάτσαρο (di Lazzaro, 1902-1968) γράφει, σε λόγια του Κ. Μπρούνο, ένα τραγούδι στο οποίο παίνευε τα κάλλη μιας ωραίας χωριατοπούλας από τα βουνά των Αμπρούτσι, της Ρετζινέλας. Το τραγούδι λέγεται Reginella Campagnola, Η χωριατοπούλα Ρετζινέλα (κατά σύμπτωση στο προχτεσινό μας άρθρο είδαμε ότι στα ιταλικά campagna είναι η ύπαιθρος, η εξοχή). Οι στίχοι είναι σύμφωνοι με τις προδιαγραφές του φασιστικού καθεστώτος: υμνούν την αγνή ζωή της υπαίθρου και την ευημερία των αγροτών, αν και γράφτηκαν μέσα στη βουή της μιλανέζικης μεγαλούπολης. Η μουσική έχει κάτι που σε κάνει να την προσέξεις αμέσως. Ο ντι Λάτσαρο (1902-1968) είχε κάνει κι άλλες μεγάλες επιτυχίες που είχαν ηρωίδες κοπέλες από διάφορες περιοχές της Ιταλίας, και είχε την τύχη να μη γράψει τραγούδι ανοιχτά προπαγανδιστικό για το φασιστικό καθεστώς.  (Ωστόσο, ο πρώτος τραγουδιστής της Ρετζινέλας, ο Κάρλο Μπούτι, είναι αυτός που τραγούδησε και τη Faccetta nera, τον ύμνο των φασιστών).

Να τα λόγια:

Κάψτε την Αθήνα!....

“Henry Matisse's The Dance”

Όταν οι Γερμανοί έφευγαν ηττημένοι απ’ την Αθήνα [και την υπόλοιπη Ελλάδα], στα τέλη του 1944, έκαιγαν και κατέστρεφαν ότι είχε απομείνει από τις υποδομές της χώρας, πατώντας με ευλάβεια στα χνάρια του Αττίλα και του Ταμερλάνου, του Τζέκινς Χαν και των Βανδάλων, γνωστών ανά τους αιώνες υπερασπιστών του πολιτισμού, των γραμμάτων και των τεχνών!

Ο Μεταξάς μέσα από τα μάτια της εγγονής του

Ο Μεταξάς μέσα από τα μάτια της εγγονής του

Η εγγονή του Ιωάννη Μεταξά θεωρεί άκομψη, κακόβουλη και μικρόψυχη την ονομασία "ο Δικτάτορας" και υπερασπίζεται με σθένος το έργο του

Ιωάννα Μπρατσιάκου

H Ιωάννα Φωκά Μεταξά είναι εγγονή του Ιωάννη Μεταξά, γεννημένη το 1939 από τη μικρότερη κόρη του Νανά.

Ιστορικός, αρχαιολόγος, συγγραφέας με πλούσιο έργο αλλά και κοινωνική δράση. Έχει λάβει μέρος σε ανασκαφές, έχει εργαστεί -μεταξύ άλλων- στη σύνταξη της εγκυκλοπαίδειας "Πάπυρος - Λαρούς - Μπριτάννικα" κι έχει τιμηθεί στα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία.

Ήταν μόλις ενάμιση έτους όταν ο παππούς της έφυγε από τη ζωή το 1941, όμως έχει αφιερώσει πολύ ενέργεια και χρόνο υπερασπιζόμενη τη μνήμη και το έργο του.

Πριν από 5 χρόνια δημιούργησε μία πλούσια ηλεκτρονική συλλογή ιστορικών ντοκουμέντων για τα έργα και τις ημέρες του.

Η κ. Φωκά ζει στην Κηφισιά, στο "σπίτι του ΟΧΙ", εκεί που ο Ιωάννης Μεταξάς αρνήθηκε πριν από 74 χρόνια την υποταγή της Ελλάδας στους Ιταλούς.

Ήταν Δευτέρα 28 Οκτωβρίου του 1940. Στις 3 τα ξημερώματα, ο Ιταλός Πρέσβης Εμμανουέλε Γκράτσι κατέφθασε στο σπίτι του Μεταξά και παρέδωσε τελεσίγραφο με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο. Οι Ιταλοί ζητούσαν την κατάληψη στρατηγικών σημείων του Ελληνικού Βασιλείου προκειμένου να διευκολυνθεί ο Ιταλικός Στρατός για την μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Η "τελεσιγραφική διακοίνωσις" ήταν ιδιοχείρως γραμμένη στη γαλλική γλώσσα.

"Alors c' est la guerre" (επομένως έχουμε πόλεμο) ήταν η απάντηση του Ιωάννη Μεταξά, που σήμανε την εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο και την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο.

"Νύκτα στις τρείς με ξυπνούν, ο Τραυλός. Έρχεται ο Grazzi. -Πόλεμος! -Ζητώ αμέσως Νικολούδη, Μαυρουδή. -Αναφέρω Bασιλέα. -Καλώ Πάλαιρετ και ζητώ βοήθειαν Αγγλίας. -Κατεβαίνω 5 Υπουργικόν Συμβούλιον. Όλοι πιστοί και Μαυρουδής. -Όλοι πλην Κύρου. -Βασιλεύς. Περιφορά μαζί του. Φανατισμός του λαού αφάνταστος. -Μάχαι εις σύνορα Ηπείρου. -Βομβαρδισμοί. Σειρήνες. - Αρχίζουμε να τακτοποιούμεθα. Ο Θεός βοηθός!!" γράφει ο ίδιος ο Μεταξάς στο ημερολόγιό του την 28η Οκτωβρίου 1940.

Ο υπουργός Τύπου Θεολόγος Νικολούδης ήταν ο πρώτος που έφθασε στο σπίτι στην Κηφισιά λίγο μετά την αναχώρηση του Γκράτσι. Εκεί έλαβε και τις εντολές για την σχετική δημοσίευση στον ημερήσιο Τύπο της Δευτέρας 28 Οκτωβρίου.

Η άρνηση του Μεταξά έμεινε στην ιστορία ως το "ΟΧΙ" των Ελλήνων. Ένα "ΟΧΙ" που εκφράστηκε από μία αμφιλεγόμενη ιστορική προσωπικότητα.

"Το παν είναι να είναι κανείς προσωπικότης. Όλα τα άλλα, εξουσία, πλούτη, ισχύς, επιρροή, τιμές και δόξα, δεν είναι τίποτα απέναντι αυτού" έγραφε ο Ιωάννης Μεταξάς το 1934.

Προσωπικότης. Στρατιωτικός. Πολιτικός. Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Το 1936 διέλυσε τη Βουλή κι επέβαλε το Καθεστώς της 4ης Αυγούστου.

Δικτάτορας.

Ένας όρος μη αποδεκτός από την εγγονή του.

Το WE του News 247 επικοινώνησε με την Ιωάννα Φωκά Μεταξά με αφορμή την 74η επέτειο του "ΟΧΙ". Μοιράστηκε μαζί μας κάποιες γραπτές σκέψεις και θέσεις, δεν θέλησε ωστόσο να απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Η κ. Φωκά θεωρεί ότι όλες οι απαντήσεις βρίσκονται στην ιστοσελίδα που δημιούργησε για τη ζωή και το έργο του παππού της, γι' αυτό και δεν δίνει πλέον συνεντέυξεις.

"Eδώ και 5 χρόνια, έχω δημιουργήσει τον ιστότοπο www.ioannismetaxas.gr, για τον Ιωάννη Μεταξά, τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος 1936 -1941 και Εθνικό Κυβερνήτη, όπως είχε επικρατήσει να αποκαλείται τότε.

Έχω την τιμή να είμαι εγγονή του, δηλαδή κόρη της μικρότερης κόρης του Νανάς.

Σε εγκυκλοπαίδειες του εξωτερικού ο Ιωάννης Μεταξάς αποκαλείται  General Ioannis Metaxas, ή  Statesman Ioannis Metaxas, ή Prime Minister Ioannis Metaxas.

Στην Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια αποκαλείται από πολιτικούς και ιστορικούς, ο Δικτάτορας. 

Θεωρώ αυτή την ονομασία άκομψη, μικρόψυχη και κακόβουλη.

Θέλω να υπενθυμίσω στους αναγνώστες σας, ότι ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε στρατιωτικός και πολιτικός με 51 χρόνια προσφοράς στην Ελλάδα πριν καταλήξει στην αναγκαία λύση της Δικτατορικής διακυβέρνησης τα 4 τελευταία χρόνια της ζωής του.

Την στιγμή που αποφάσισε την Δικτατορία, και ζήτησε από τον Βασιλέα Γεώργιο Β' την υπογραφή του στο διάταγμα,  της άρσης άρθρων του Συντάγματος, ως ύστατη λύση, είχε ήδη λάβει 3 μήνες νωρίτερα, 240 ψήφους από την Βουλή ως Πρωθυπουργός, προκειμένου να προετοιμάσει τη χώρα το ταχύτερο, ως ο καταλληλότερος στρατηγός, για το ενδεχόμενο εμπλοκής της Ελλάδας στο πόλεμο.

Έχω την εντύπωση ότι περισσότερο από άλλες ιστορικές προσωπικότητες ο Ιωάννης Μεταξάς έχει παρερμηνευθεί.

Μία δικτατορία και μάλιστα με σημαντικό έργο σε όλους τους τομείς, θέτει σε αμφιβολία τους θεσμούς και το έργο της Δημοκρατίας και θέλω να πιστεύω ότι αυτό αποτελεί επίσης ένα λόγο της αρνητικής στάσης της πολιτείας.

Με τα κείμενά μου προσπαθώ να ενημερώσω τους ενδιαφερόμενους για την εξαιρετική προσωπικότητα και το έργο του".

Στρατιωτικός

"Η στρατιωτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1885, όταν εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων. Το 1888 απεφοίτησε πρώτος στην τάξη ως Ανθυπολοχαγός του Μηχανικού. Έλαβε μέρος στον πόλεμο του 1897 και εν συνεχεία μετεκπαιδεύτηκε στη σχολή Πολέμου του Βερολίνου.

Ως λοχαγός, το διάστημα 1910-1915, επελέγη από τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο να γίνει  ο προσωπικός του Σύμβουλος επί των στρατιωτικών θεμάτων. Έλαβε μέρος ως Επιτελής στους Βαλκανικούς Πολέμους και διετέλεσε Αρχηγός Στρατιάς στο Β' Βαλκανικό Πόλεμο το 1913. Δύο χρόνια αργότερα, ως Συνταγματάρχης έγινε Αρχηγός του Επιτελείου για σύντομο διάστημα και ζήτησε να αποστρατευθεί όταν διαφώνησε με τον Βενιζέλο. Εξορίστηκε με εντολή των Γάλλων Στρατιωτικών, που στήριζαν την Κυβέρνηση του Βενιζέλου και έμεινε 3 χρόνια με επιτήρηση, στην Κορσική - Σαρδηνία- Ιταλία, από το 1917 έως το1920. Αποστρατεύτηκε το 1921 με τον βαθμό του Αντιστράτηγου".

Πολιτικός

"Ο Ιωάννης Μεταξάς πολιτεύτηκε ως δημιουργός και Αρχηγός  του Κόμματος των Ελευθεροφρόνων. Συμμετείχε στην Οικουμενική Κυβέρνηση Ζαΐμη (1918 – 26) ως Υπουργός Συγκοινωνιών. Είναι αυτός που εισηγείται και αρχίζει τα εκτεταμένα έργα οδοποιίας σε όλη την επικράτεια , ύδρευσης και αποχέτευσης των Αθηνών. Το 1936 εξελέγη με 7 βουλευτές, ανέλαβε το Υπουργείο Στρατιωτικών και έγινε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Δεμερτζή. Διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ελλάδος από το 1936 έως το 1941 στην Κυβέρνηση της 4ης Αυγούστου διατηρώντας συγχρόνως τα Υπουργεία Εξωτερικών , Στρατιωτικών ( και τα τρία όπλα ) και Παιδείας".

"Στον ιστότοπο που δημιούργησα προσπάθησα τα κείμενα να μην ξεπερνούν τις δύο σελίδες ώστε να είναι εύκολα αναγνώσιμα. Τα συμπλήρωσα με ανάρτηση κειμένων, που πολύ δύσκολα μπορεί να βρει κανείς ακόμα και σε μεγάλες βιβλιοθήκες.

Υπάρχουν ντοκουμέντα από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ, οι ΛΟΓΟΙ του της τετραετίας 1936-1941, που φανερώνουν σκέψεις και τα έργα του, Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ, δηλαδή η Αρθρογραφία, ΒΕΝΙΖΈΛΟΥ - ΜΕΤΑΞΆ 1934-1935, στις εφημερίδες Βήμα και Καθημερινή, τα οποία είναι διαθέσιμα και σε έντυπες εκδόσεις.

Επίσης σε pdf, μεταξύ άλλων, πάρα πολλά έντυπα με το έργο της Κυβέρνησης 1936 -1941.

Μεγάλη έκταση έχω αφιερώσει και στην Ε.Ο.Ν, την οργάνωση των νέων που η ίδρυσή της στόχο είχε  την πρακτική και ηθική προετοιμασία και στήριξη του άμαχου πληθυσμού και των παιδιών. Το περιοδικό τους Η ΝΕΟΛΑΙΑ έχει και αυτό αναρτηθεί σε pdf, και τα 133 τεύχη του είναι αναγνώσιμα".

Στις 28 Οκτωβρίου 2014 το "σπίτι του ΟΧΙ" στην Κηφισιά θα αναβιώσει μία από τις πλέον σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, που καθορίστηκε από τον Ιωάννη Μεταξά.

Πολιτικός; Στρατιωτικός; Πρωθυπουργός; Εθνικός Κυβερνήτης; Δικτάτορας;

Προσωπικότης, δίχως αμφιβολία, που αξίζει κανείς να μελετήσει ιστορικά.

(πηγή φωτογραφιών: ioannismetaxas.gr, facebook.com/pages/Ιωάννα-Φωκά-Μεταξά)

Μηχανή του Χρόνου: Τόλκιν. Αποκάλεσε τον Χίτλερ βλάκα και αρνήθηκε στους Beatles να κάνουν ταινία το έργο του

 

 Ο συγγραφέας του "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" αποκάλεσε τον Χίτλερ "βλάκα με κόκκινη μούρη" και αρνήθηκε στους Beatles να κάνουν ταινία το έργο του
Λίγους μήνες αφότου γεννήθηκε, στις 3 Ιανουαρίου του 1893, ο Τζον Τόλκιν έπεσε θύμα απαγωγής. Η οικογένειά του κατοικούσε στη Νότια Αφρική κι ένας από τους μαύρους υπηρέτες του σπιτιού γοητεύτηκε τόσο από το χαριτωμένο νεογέννητο, που θέλησε να το πάρει μαζί του για να το δείξει στην οικογένειά του.

Το επέστρεψε στους δικούς του την επόμενη μέρα, αλλά μία νύχτα ήταν αρκετή για να τρελαθεί η μητέρα του από την ανησυχία. Όταν ήταν 3 χρόνων, πήγαν με τη μητέρα του στην Αγγλία για να επισκεφτούν συγγενείς. Όσο ήταν εκεί, ο πατέρας του πέθανε στην Αφρική και αναγκάστηκαν να παραμείνουν στους συγγενείς τους. Μάλιστα, η θεία του είχε μία φάρμα με το όνομα “Μπαγκ Εντ”, το οποίο αργότερα έδωσε στο σπίτι του πρωταγωνιστή του Χόμπιτ, Μπίλμπο Μπάγκινς.

Οι τρομοκρατικές επιδρομες της Χρυσής Αυγής στην περιοχή της Φλώρινας, στα χνάρια των Χαλυβδόκρανων της Εθνικής Ενώσεως Ελλάς (ΕΕΕ), 67 χρόνια πριν

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την "Πολιτική Αναδημοσιεύσεων", την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου -ευχαριστούμε].

Μια μάλλον άγνωστη φωτογραφία των Χαλυβδόκρανων της ΕΕΕ στη Φλώρινα. Δεξιά, ο αρχηγός τους Γ. Κοσμίδης.

Κάτι πρέπει να συμβαίνει με την ψυχοπαθολογική κατάσταση και την ισορροπία των χρυσαβγιτών, τελευταία. Υπάρχουν πολλά γεγονότα -αδιαμφισβήτητα-, που δεν εξηγούνται με την λογική. Για παράδειγμα, τώρα τελευταία κυκλοφορούν ευρέως στους χρυσαβγίτικους κύκλους κάποιες δοξασίες, ότι λέει ο “αγώνας” τους δεν γίνεται, λέει, εναντίον της κυβέρνησης Σαμαρά ή εναντίον της «αριστερής ηγεμονίας». Αυτοί όλοι, λένε οι χρυσαβγίτες, είναι μαριονέτες, είναι ανδρείκελα και αναλώσιμοι υπάλληλοι. Ο πραγματικός εχθρός, με τον οποίο η ΧΑ συγκρούεται (ή θα συγκρουστεί, τέλος πάντων) είναι οι «παγκόσμιοι εντολοδότες» και οι «σιωνιστές», ο πανάρχαιος εχθρός του Ελληνισμού, κι έτσι από την μια πλευρά (θα) βρίσκονται οι Εβραίοι -αυτό εννοούν- κι από την άλλη ο Αριος χρυσαβγίτικος ελληνικής κοπής εθνικοσοσιαλισμός. Μετράνε, φαίνεται, την σκιά τους παραπάνω απ’ το μπόι τους, και πιστεύουν ότι ήλθε η ώρα να ταχτοποιήσουν τις ονειρώξεις τους σε πλανητικό επίπεδο. Δεν είναι αστείο: Οποιος/α αντέχει να διαβάζει τέτοιες ανοησίες, θα βρει αρκετούς ημιπαράφρονες στις επίσημες ιστοσελίδες τους και στα επίσημα έντυπά τους που να εκφράζουν τέτοιους ευσεβείς πόθους.

Διαβάζοντας για το φασισμό ενώ ο Βορίδης αγόρευε…

 

Οκτ28by Mαν.Αρκάς

της Αγγελικής Μπούμπουκα

Ημέρα που ο Μάκης Βορίδης πήρε τη θέση του πρωθυπουργού στο βήμα της Βουλής, για να ορίσει ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί Έλληνες, έτυχε να είναι μια από εκείνες που διάβαζα την Τριλογία του Φασισμού, του Λουκαρέλι. Η σύμπτωση δεν θα μπορούσε να είναι πιο σατανική.

Ποιοι πρωτοτύπησαν στις κιτς τελετές-φιέστες στις Θερμοπύλες με τις περικεφαλαίες, τις δάδες, τις «εξελιγμένες σβάστικες» (μαίανδρους) και την “κρυπτεία” του Κασιδιάρη;;; Οι χιτλερόψυχοι της Χρυσής Αυγής ή οι φυσικοί τους πρόγονοι της Βέρμαχτ το 1941;;; – Φωτογραφίες

Posted by Κλέων Νεμέας στο 2014/10/21

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την "Πολιτική Αναδημοσιεύσεων", την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου -ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες].

Πριν από τον Κασιδιάρη, τις δάδες στις κιτς τελετές-φιέστες στις Θερμοπύλες με τις περικεφαλαίες, την “κρυπτεία” και τις «εξελιγμένες σβάστικες» (μαίανδρους), τις άναβε ο ναζί στρατάρχης Λιστ της Βέρμαχτ, στην κατεχόμενη Ελλάδα του 1941

Σήμερα, το ιστολόγιό μας θα σας δείξει καραγκιοζιλίκια. Αν κρίνουμε από το πρόσφατο feedback σχετικά με τη δουλειά μας σαν ιστολόγιο έρευνας (“Διότι η αλήθεια είναι μεταδοτική, ήτοι Contagion”, όπως είπε ένας φίλος), νομίζουμε, το χρέος μας το κάναμε σε κάποιον βαθμό, τον οβολό μας τον καταθέσαμε(βλ. εδώ, στην “Τέταρτη μεγάλη έρευνα“), συνεπώς μπορούμε να «πάρουμε άδεια απ’ τη σημαία» (απ’ τον «εξελιγμένο μαίανδρο», άραγε;;;), που λένε, και να ασχοληθούμε με κάτι πιο ανάλαφρο, αν και όχι ασόβαρο.
Θα σας δείξουμε εικόνες, πριν από 73 χρόνια, ντάλα καλοκαίρι, Ιούλιο μήνα, όταν χιτλερόψυχοι ναζήδες με περίεργα αστεία κοστούμια και στολές, σε παράταξη, και κάτω από «εξελιγμένες σβάστικες» (μαιάνδρους), δίπλα σε βωμούς που καίγανε, με κάτι δάδες και κάτι άλλες φωτιές και στεφάνια, επιδίδονταν σε γελοίες θεατρικές παραστάσεις, υπό το βλέμμα των επικεφαλής αρίων αρχιναζήδων τους, που στο τέλος, μάλιστα, έδιναν και συγχαρητήρια στους υπασπιστές τους και λοιπούς κασιδιαρέους για την «άψογη διοργάνωση» των κιτς τελετών-φιεστών τους. Αστεία πράγματα, δηλαδή, αν όχι και γελοία, μόνο γέλωταν προκαλούν, που όμως κρύβουν και μια σοβαρή πτυχή, τον τρόπο που οι ναζί χρησιμοποιούν προπαγανδιστικά την κληρονομιά της αρχαίας Ελλάδας και το πως τη διαστρεβλώνουν.