
“
Αυτή η ιστορία, και η έως τώρα εξέλιξή της, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία
για τη διεθνή οικονομία παρά για την ίδια την Αργεντινή (και πολύ
λιγότερο, έως καθόλου, για εμάς). Ας ξεκινήσουμε όμως με την προϊστορία
του σημερινού περιστατικού. ”
Του Γιάννη Βαρουφάκη
Η Αργεντινή δεν είχε εναλλακτική από το να «επιλέξει», όπως και
έπραξε χτες το βράδυ, την επίσημη ανακήρυξη της νέας «χρεοκοπίας» της. Ο
μόνος τρόπος να απέφευγε το νέο περιστατικό χρεοκοπίας (default) ήταν
να υποκύψει στις πιέσεις δικαστηρίου της Νέας Υόρκης να αποπληρώσει στο
ακέραιο τα ομόλογα που είχαν αγοράσει «αρπακτικά ταμεία». Αυτό θα ήταν
εξίσου αδύνατο, καθώς η Αργεντινή απλά δεν έχει τα χρήματα να το κάνει,
όσο και απαράδεκτο – για τους πιο κάτω λόγους.
Αυτή η ιστορία, και η έως τώρα εξέλιξή της, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για τη διεθνή οικονομία παρά για την ίδια την Αργεντινή (και πολύ λιγότερο, έως καθόλου, για εμάς). Ας ξεκινήσουμε όμως με την προϊστορία του σημερινού περιστατικού.
Αυτή η ιστορία, και η έως τώρα εξέλιξή της, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για τη διεθνή οικονομία παρά για την ίδια την Αργεντινή (και πολύ λιγότερο, έως καθόλου, για εμάς). Ας ξεκινήσουμε όμως με την προϊστορία του σημερινού περιστατικού.








Ενα εκλεγμένο σκουπίδι, βουλευτής της Νέας Δικτατορίας, δήλωσε πριν
λίγες μέρες ότι το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό, ότι μπορείς να
ζήσεις και με μια σόμπα στο χωριό. Είχε και δίκιο και άδικο. Δικαιώνεται
ότι στον καπιταλισμό το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό, απλά έπεσε
λίγο έξω στις λεπτομέρειες: Δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι μπορείς να
ζήσεις χωρίς αυτό. Ο θάνατος της τετραπληγικής γυναίκας στην Κρήτη,
επειδή η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα που τη κρατούσε στη ζωή με μηχανική
υποστήριξη, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Ενα άλλο εκλεγμένο
σκουπίδι, δήλωνε πριν λίγες μέρες ότι “σαφώς και δε μπορεί να
φορολογήσει ο Σαμαράς τους πλούσιους, εδώ δε μπορεί να το κάνει ο
Ομπάμα”. Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει, δικαιώνει αυτή την δήλωση, δε
χρειάζονται παραδείγματα.
του Παντελή Καρύκα




















