Εκρηκτικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο του υποσιτισμού σε σχολεία όλης της χώρας. Δεκάδες καταγγελίες δασκάλων και καθηγητών κάνουν λόγο για λιποθυμίες παιδιών εξαιτίας της ασιτίας, ακόμη και περιστατικά όπου μαθητές κλέβουν από τους συμμαθητές τους το κολατσιό. Το υπουργείο Παιδείας, που μέχρι πέρυσι υποστήριζε πως δεν υπάρχουν κρούσματα λιποθυμίας από υποσιτισμό στα σχολεία, παραδέχτηκε πρόσφατα πως 25.000 παιδιά υποσιτίζονται σε όλη την Ελλάδα και ότι κρούσματα υποσιτισμού έχουν παρουσιαστεί σε 100 σχολεία πανελλαδικά.
Το πρόβλημα εκτείνεται σε όλη τη χώρα, αναγνωρίζεται όμως πως είναι περισσότερο έντονο στα αστικά και βιομηχανικά κέντρα, όπου οι δείκτες ανεργίας έχουν χτυπήσει «κόκκινο». Στοιχεία του υπουργείου Παιδείας που δόθηκαν στη δημοσιότητα το προηγούμενο διάστημα ανέφεραν ότι στην Αθήνα υποσιτίζονται περίπου 2.000 μαθητές. ΣτοΡέθυμνο, σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Γ. Γεωργαλή, φέτος διπλασιάστηκαν τα κουπόνια σίτισης σε παιδιά νηπιαγωγείου και μαθητές, καθώς από 50 κουπόνια σίτισης πέρυσι, φέτος δόθηκαν 130. Στο Ηράκλειο, η Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων του νομού κάνει λόγο για κρούσματα λιποθυμίας μαθητών στην αίθουσα διδασκαλίας. Ακόμη, στην Ξάνθη, σύμφωνα με τα στοιχεία της καταγραφής που διενήργησε η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, υποσιτίζονται περισσότερα από 300 παιδιά.
Την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο δήμο Αθηναίων περιγράφει στο tvxs.gr η κ.Μαρία Ηλιοπούλου, διευθύντρια του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών και υπεύθυνη για τους παιδικούς σταθμούς του δήμου. Όπως εξηγεί, το Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών έχει αναλάβει από πέρυσι – εκτός αρμοδιότητας, επειδή διαθέτει μαγειρεία και παρασκευάζει φαγητά για τους σταθμούς του δήμου – να σιτίζει παιδιά στα δημοτικά και στα νηπιαγωγεία, τα οποία είναι ολοήμερα και όπου τα παιδιά συστηματικά δεν φέρνουν φαγητό μαζί τους. «Αυτό το εντόπισαν οι διευθυντές των σχολείων και από 40 αιτήματα αρχικά πέρυσι, φτάσαμε πλέον στα 1.100. Φέτος στέλνουμε περίπου 430 μερίδες φαγητού μέχρι στιγμής, αλλά έχουμε άλλα 600 αιτήματα που εκκρεμούν».
Εδώ και αρκετό καιρό, οι εκπαιδευτικοί προειδοποιούσαν για τη ζοφερή πραγματικότητα που επικρατεί στα σχολεία. Χαρακτηριστική είναι ανακοίνωση του Α’ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Αθηνών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που ήδη από τον Οκτώβριο του 2011, ανέφερε πως έχουν καταγραφεί κρούσματα λιποθυμίας μαθητών εξαιτίας της ασιτίας και των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι οικογένειές τους.
Την ίδια περίοδο, το υπουργείο Παιδείας ανέφερε σε ανακοίνωσή του: «Το υπουργείο δεν έχει λάβει καμία αναφορά, ούτε από εκπαιδευτικό, ούτε από Σύλλογο Εκπαιδευτικών αναφορικά με κρούσματα λιποθυμίας μαθητών από ασιτία».
Παρεμβάσεις για τη σίτιση των μαθητών
Έστω και καθυστερημένα, το υπουργείο Παιδείας αναγνώρισε την ύπαρξη του προβλήματος και προχώρησε σε μια σειρά προσπαθειών – σε συνεργασία με την Εκκλησία της Ελλάδος και το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος – ώστε να βοηθήσει στη σίτιση απόρων μαθητών.
Συγκεκριμένα, η ΜΚΟ της Αρχιεπισκοπής «Αποστολή» θα αναλάβει να ενισχύσει τις οικογένειες 2.000 παιδιών στην Αθήνα. Όπως ανέφερε σε δηλώσεις της η ειδική γραμματέας Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας, Αθηνά Λινού, «οι εκπρόσωποι της Αρχιεπισκοπής Αθηνών ενημέρωσαν το υπουργείο ότι μπορούν να βοηθήσουν έως 2.000 παιδιά με την αποστολή δεμάτων απευθείας στις οικογένειες των απόρων μαθητών».
Την ίδια ώρα, το υπουργείο, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα σίτισης και προώθησης υγιεινής διατροφής σε μαθητές δημόσιων σχολείων – δημοτικών και γυμνασίων – σε υποβαθμισμένες περιοχές. Το όλο πρόγραμμα «τρέχει» το Ινστιτούτο Προληπτικής, Περιβαλλοντικής και Εργασιακής Ιατρικής, που είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Όπως εξήγησε στο tvxs.gr, η σύμβουλος του Ινστιτούτου, κ. Αφροδίτη Βελουδάκη, το πρόγραμμα ξεκίνησε πέρυσι πιλοτικά και έτρεξε σε περίπου 6.500 παιδιά. Φέτος αποφασίστηκε η συνέχιση του προγράμματος και στόχος είναι να επεκταθεί. «Ήδη είμαστε στα περίπου 16.000 παιδιά για τη φετινή χρονιά και θα φτάσουμε τουλάχιστον 18.000. Ξεκίνησε με την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς και θα διαρκέσει μέχρι το τέλος της».
Πέρυσι, το πρόγραμμα εφαρμοζόταν μόνο στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη, ενώ φέτος επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές. Σύμφωνα με την κ. Βελουδάκη, το σοβαρότερο πρόβλημα υποσιτισμού των μαθητών εντοπίζεται στα κέντρα, δηλαδή σε Αττική και Θεσσαλονίκη και σε βιομηχανικές περιοχές. Κρίσιμη είναι όμως η κατάσταση και σε απομακρυσμένες και ορεινές περιοχές. Για παράδειγμα, το φετινό πρόγραμμα σίτισης εφαρμόζεται και στην Ξάνθη, στην Κομοτηνή, στην Ημαθία.
Ως προς τα κριτήρια για την επιλογή μια περιοχής και των σχολείων αυτής που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα, ακολουθείται μια συγκεκριμένη διαδικασία. «Οι περιοχές επιλέγονται με βάση φορολογικά στοιχεία από το υπουργείο Οικονομικών και μετά και με βάση –ως προς το σχολείο – το αν υπάρχει άλλο πρόγραμμα που να εφαρμόζεται στο σχολείο, το αν υπάρχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, πόσα άτομα πιθανώς αντιμετωπίζουν πρόβλημα για να καλύψουν τις ανάγκες τους, όσον αφορά τη διατροφή δηλαδή με διάφορα κριτήρια για να καταλήξουμε στην επιλογή των σχολείων. Εφόσον επιλέγεται το σχολείο, συμμετέχουν όλοι οι μαθητές. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποια διάκριση, δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένο αριθμό παιδιών αλλά στο σύνολο των μαθητών», εξηγεί η κ. Βελουδάκη.
Πρωτοβουλία και από τους ίδιους τους δασκάλους
Σε μια συμβολική κίνηση προχωρούν αυτό το διάστημα και οι δάσκαλοι της Ελλάδας, σε συνεργασία με τους συναδέλφους τους στην Κύπρο. Η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ) αποφάσισε να καλύψει το κολατσιό μαθητών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το δ.σ. της ΔΟΕ αποδέχθηκε την προσφορά του ποσού των 30.000 ευρώ που συγκεντρώθηκε από Κύπριους εκπαιδευτικούς, και αποφάσισε να προσφέρει και η ΔΟΕ για το συγκεκριμένο σκοπό 30.000 ευρώ.
«Ίσως με αυτό τον τρόπο να ανοίξει και ο δρόμος από την πλευρά της Πολιτείας για να αντιμετωπιστεί με ευαισθησία και με σοβαρότητα το συγκεκριμένο ζήτημα», τονίζει στοtvxs.gr ο γενικός γραμματέας της ΔΟΕ, κ. Σταύρος Πετράκης.
Όπως σημειώνει ο ίδιος, μετά τη διαπίστωση ότι ο υποσιτισμός υπάρχει ως πρόβλημα στα σχολεία, «το ζήτημα τέθηκε στις συναντήσεις της ΔΟΕ με τον υπουργό Παιδείας Κ.Αρβανιτόπουλο, αλλά και παλιότερα με τον κ. Μπαμπινιώτη και την κ. Διαμαντοπούλου όταν ήταν στο υπουργείο Παιδείας. Αποφασίσαμε στη συνέχεια να κάνουμε μια συμβολική παρέμβαση, θέλοντας να δείξουμε ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες και το κοινωνικό κράτος δεν μπορούν να γίνουν θυσία στη βαρβαρότητα την οποία βιώνουμε».
Ως προς το που θα διατεθούν αυτά τα χρήματα, η ΔΟΕ έχει ζητήσει από τα πρωτοβάθμια σωματεία «να προτείνουν κάποια σχολεία, όπου κατά τη γνώμη τους υπάρχει πιο έντονο το πρόβλημα. Στη συνέχεια θα τα επεξεργαστούμε για να δούμε με ποιο τρόπο θα γίνει η διάθεση. Φιλοδοξούμε με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, με το άνοιγμα των σχολείων από τις διακοπές των Χριστουγέννων, να ξεκινήσει το πρόγραμμα».
Για την επιλογή σχολείων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ο κ. Πετράκης σημειώνει:«Είναι βέβαιο ότι πρόβλημα υπάρχει σε πάρα πολλές περιοχές. Απλώς – μια και δεν υπάρχει η δυνατότητα να είναι πολύ μεγάλες οι περιοχές παρέμβασης αφού και το ποσό δεν φτάνει για μεγάλο αριθμό μαθητών ή σχολείων μέχρι το τέλος της χρονιάς – εμείς πιστεύουμε ότι είναι πιο μεγάλο το πρόβλημα στις συγκεκριμένες περιοχές, με δεδομένο και τους δείκτες ανεργίας, αλλά και τη συσσώρευση παιδιών οικονομικών μεταναστών».
πηγή
=======================================================================
Δραματική έκκληση προς την Αρχιεπισκοπή για βοήθεια, έκανε το υπουργείο Παιδείας.
=======================================================================
2.000 μαθητές δεν έχουν ούτε ψωμί να φάνε…
Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Νοεμβρίου 27, 2012
Δραματική έκκληση προς την Αρχιεπισκοπή για βοήθεια, έκανε το υπουργείο Παιδείας.
Έδωσε στοιχεία τουλάχιστον 2.000 μαθητών που υποσιτίζονται λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι οικογένειές τους. Η Αρχιεπισκοπή δεσμεύτηκε ότι θα βοηθήσει τις οικογένειες των μαθητών αυτών, με τρόφιμα και ρούχα.
Το ζήτημα συζητήθηκε παρουσία του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης των προέδρων των ενοριακών φιλόπτωχων ταμείων. Ο Αρχιεπίσκοπος δεσμεύτηκε πως η αρχιεπισκοπή θα κάνει «δικά της παιδιά» τα παιδιά αυτά, ενώ απευθυνόμενους στους κληρικούς τους ζήτησε «να είναι στρατιώτες τούτη την ώρα της κρίσης».
spirospero.gr
=======================================================================
Λίγες ώρες μετά την αποκάλυψη ότι μόνο στο κέντρο της Αθήνας υποσιτίζονται 2.000 μαθητές…
νέα στοιχεία που φέρνει στη δημοσιότητα ο «Ελεύθερος Τύπος» έρχονται να προστεθούν στη θλιβερή λίστα με τα παιδιά που στερούνται ακόμη και τα απολύτως αναγκαία, βιώνοντας καθημερινά τον εφιάλτη του υποσιτισμού. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι στο Δήμο Αθηναίων διπλασιάστηκαν οι μερίδες φαγητού που δίδονται στα νηπιαγωγεία και στα δημοτικά. Από 253 που δίνονταν σε καθημερινή βάση, πέρυσι στα σχολεία φέτος ξεπερνούν τις 425.
=======================================================================
Στοιχεία σοκ για τον υποσιτισμό στα σχολεία
Αναρτήθηκε από τον/την docimastikos στο Νοεμβρίου 28, 2012
Λίγες ώρες μετά την αποκάλυψη ότι μόνο στο κέντρο της Αθήνας υποσιτίζονται 2.000 μαθητές…νέα στοιχεία που φέρνει στη δημοσιότητα ο «Ελεύθερος Τύπος» έρχονται να προστεθούν στη θλιβερή λίστα με τα παιδιά που στερούνται ακόμη και τα απολύτως αναγκαία, βιώνοντας καθημερινά τον εφιάλτη του υποσιτισμού. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι στο Δήμο Αθηναίων διπλασιάστηκαν οι μερίδες φαγητού που δίδονται στα νηπιαγωγεία και στα δημοτικά. Από 253 που δίνονταν σε καθημερινή βάση, πέρυσι στα σχολεία φέτος ξεπερνούν τις 425.
Την ίδια στιγμή 600 επιπλέον αιτήματα για δωρεάν σίτιση παιδιών εκκρεμούν καθώς το Δημοτικό Βρεφοκομείο αδυνατεί προς το παρόν να τα ικανοποιήσει. Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα περισσότερα αιτήματα προέρχονται από την 3η Δημοτική Κοινότητα. Αγγίζουν τα 241 στις περιοχές του Αστεροσκοπείου, των Πετραλώνων, του Μεταξουργείου και του Θησείου. Ακολουθούν ο Κολωνός, η Ακαδημία Πλάτωνος, τα Σεπόλια, τα Πατησιά, η Κυψέλη, οι Αμπελόκηποι και το Πολύγωνο.
Στο πλαίσιο αυτό το υπουργείο Παιδείας συνεργάζεται με το ίδρυμα Νεάρχου σε πρόγραμμα σίτισης το οποίο πέρυσι ξεκίνησε με 7 χιλιάδες παιδιά, ενώ φέτος θα επεκταθεί σε 25 χιλιάδες μαθητές σε 100 σχολεία πανελλαδικά όπου έχουν εντοπιστεί κρούσματα υποσιτισμού. Στον δήμο Αθηναίων και με δεδομένες τις εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν, το Βρεφοκομείο Αθηνών εξασφαλίζει καθημερινά τη σίτιση των παρακάτω πληθυσμών:
• Παιδικοί σταθμοί (5.500 μερίδες περίπου).
• Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (το μεσημεριανό γεύμα για 1.200 αστέγους).
• Μαθητές σε ολοήμερα δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία Δήμου Αθηναίων (415 μερίδες).
• Παιδικός Σταθμός «Οι φίλοι του παιδιού».
• Κέντρο Συμπαράστασης και Οικογένειες της ΜΚΟ «Κοινωνική και Εκπαιδευτική Δράση».
• «Κιβωτός του Κόσμου», Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός
• Ενωση Φιλιππινέζων Μεταναστών Ελλάδος.
• Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (το μεσημεριανό γεύμα για 1.200 αστέγους).
• Μαθητές σε ολοήμερα δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία Δήμου Αθηναίων (415 μερίδες).
• Παιδικός Σταθμός «Οι φίλοι του παιδιού».
• Κέντρο Συμπαράστασης και Οικογένειες της ΜΚΟ «Κοινωνική και Εκπαιδευτική Δράση».
• «Κιβωτός του Κόσμου», Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός
• Ενωση Φιλιππινέζων Μεταναστών Ελλάδος.
Οι τέσσερις τελευταίες δομές, σύμφωνα με την εφημερίδα, λαμβάνουν περίπου 1.000 μερίδες. Δηλαδή, συνολικά, παρέχονται 7.000 παιδικές μερίδες και 1.200 μερίδες ενηλίκων καθημερινά. Τα τρόφιμα καλύπτονται από τις προμήθειες του Δημοτικού Βρεφοκομείου, το φαγητό παρασκευάζεται στα μαγειρεία του από τους εργαζόμενους σε αυτά και διανέμεται καθημερινά από τα οχήματά του στους παιδικούς σταθμούς και στα σχολεία.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
=======================================================================
http://innoutworld.blogspot.com/2011/12/blog-post_22.html
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
=======================================================================
Εγκαταλείπουν τα Ελληνόπουλα λόγω φτώχειας
ΟΡΙΣΤΕ ΣΕ ΤΙ ΣΗΜΕΙΟ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΑΝ .ΘΕΛΟΥΝ ΚΡΕΜΑΣΜΑ ΣΑΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ !!!!!!!!!!!!!
Δεν θα γυρίσω να πάρω την Άννα. Συγγνώμη
19/12/2011 – 14:06
Η Αννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό. Είχε πάει απόγευμα και η μαμά της δεν είχε εμφανιστεί. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ωσπου το κοριτσάκι έβγαλε κάτι απ’ την τσέπη του. Ηταν ένα σημείωμα:
«Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».
Ο άνθρωπος που μου λέει την ιστορία την διηγείται σαν κάτι συνηθισμένο. Ο Στ. Σιφνιός είναι υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά SOS. «Οι νηπιαγωγοί κάλεσαν την Εισαγγελία», λέει. «Και ο εισαγγελέας έστειλε το παιδί σ’ εμάς».
Ολα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο βιβλίο του Ντίκενς. Εγιναν σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι τρελή. Είναι μια κοπέλα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε. Σαν την ιστορία της, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες. Σήμερα στην Ελλάδα πεντακόσιοι γονείς είναι σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.
Ολα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο βιβλίο του Ντίκενς. Εγιναν σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι τρελή. Είναι μια κοπέλα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε. Σαν την ιστορία της, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες. Σήμερα στην Ελλάδα πεντακόσιοι γονείς είναι σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.
«Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το 95% των αιτημάτων είχε να κάνει με κακοποίηση. Αποφάσιζε ο εισαγγελέας πως κινδυνεύει το παιδί», λέει στην «Κ» η κοινωνική λειτουργός των Χωριών SOS, Π. Βασταρούχα. «Τώρα τα μισά αιτήματα είναι από γονείς σε απόλυτη φτώχεια. Οκτώ στις δέκα φορές είναι Ελληνες, τις πιο πολλές φορές μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως χωρίς άλλους συγγενείς».
Η κυρία Μαρίνα εδώ και 19 χρόνια είναι μητέρα στα Χωριά SOS. Εκείνη ζει την ιστορία από την άλλη πλευρά. «Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του», λέει.
«Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά, «σ’ αγαπάω» λέει, και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα».
Η κυρία Μαρίνα εδώ και 19 χρόνια είναι μητέρα στα Χωριά SOS. Εκείνη ζει την ιστορία από την άλλη πλευρά. «Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του», λέει.
«Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά, «σ’ αγαπάω» λέει, και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα».
Στέκονται και κοιτάζουν
Η κυρία Μαρίνα κάνει προσπάθεια για να συνεχίσει. «Κανένα τους δεν φωνάζει», λέει.
«Στέκονται στην πόρτα και κοιτάζουν μέχρι να χαθεί η μαμά τους. Αν είναι αδελφάκια, δύο ή πιο πολλά, εκείνο το βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο».
Κανονικά, τα Χωριά SOS δεν δέχονται παιδιά που η οικογένειά τους είναι απλώς φτωχή. Γι’ αυτές τις οικογένειες υπάρχει πρόγραμμα στήριξης στο σπίτι. Αλλά η απόλυτη φτώχεια δεν πάει σχεδόν ποτέ μόνη της.
«Ηρθε ένα κοριτσάκι εδώ και νόμιζα πως έχει πρόβλημα. Τριών χρόνων, δεν ήξερε ούτε 15 λέξεις», λέει η κοινωνική λειτουργός.«Το είδαν οι γιατροί και είπαν πως η υγεία του είναι μια χαρά. Ο μπαμπάς του στις λαϊκές, η μαμά του τυφλή, το είχαν εγκαταλείψει το παιδί. Οταν δεν σου μιλάει κανείς, πώς να μάθεις λέξεις;».
Η φτώχεια οδηγεί στην παραμέληση, ακόμα και στην κακοποίηση. Κάποιοι άνθρωποι, πριν φτάσει το παιδί τους εκεί, διαλέγουν την άλλη λύση. Οσο ακραία κι αν φαίνεται σ’ εμάς.
«Εβγαινα απ’ το Χωριό να πάρω γάλα για τα δικά μου τα παιδιά», λέει η κυρία Μαρίνα.
«Στην κεντρική πύλη ήταν μια γυναίκα μ’ ένα κοριτσάκι. Δεν ήξερε ότι εγώ είμαι μητέρα SOS, δεν με είδε καν. Κρατούσε το παιδί της όρθια και του μιλούσε.
«Μη νομίζεις πως η μαμά δεν σ’ αγαπάει. Σε λατρεύει η μαμά, αλλά δεν έχει να σου δώσει φαγητό. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι εδώ…».
Νόμιζε πως θα μπει μέσα, θα βρει κάποιον να αφήσει το παιδάκι και θα φύγει».
Η κυρία Μαρίνα κρατάει με το χέρι της το μέτωπό της. «Οσα χρόνια κι αν είσαι εδώ, μερικά πράγματα δεν τα συνηθίζεις ποτέ».«Το κρατούσε απ’ το χέρι», λέει. «Κι αυτό δεν μιλούσε. Μόνο είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και την κοίταζε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Εφυγα. Είχα να πάρω γάλα στα δικά μου τα παιδιά».
Η κυρία Μαρίνα κάνει προσπάθεια για να συνεχίσει. «Κανένα τους δεν φωνάζει», λέει.
«Στέκονται στην πόρτα και κοιτάζουν μέχρι να χαθεί η μαμά τους. Αν είναι αδελφάκια, δύο ή πιο πολλά, εκείνο το βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο».
Κανονικά, τα Χωριά SOS δεν δέχονται παιδιά που η οικογένειά τους είναι απλώς φτωχή. Γι’ αυτές τις οικογένειες υπάρχει πρόγραμμα στήριξης στο σπίτι. Αλλά η απόλυτη φτώχεια δεν πάει σχεδόν ποτέ μόνη της.
«Ηρθε ένα κοριτσάκι εδώ και νόμιζα πως έχει πρόβλημα. Τριών χρόνων, δεν ήξερε ούτε 15 λέξεις», λέει η κοινωνική λειτουργός.«Το είδαν οι γιατροί και είπαν πως η υγεία του είναι μια χαρά. Ο μπαμπάς του στις λαϊκές, η μαμά του τυφλή, το είχαν εγκαταλείψει το παιδί. Οταν δεν σου μιλάει κανείς, πώς να μάθεις λέξεις;».
Η φτώχεια οδηγεί στην παραμέληση, ακόμα και στην κακοποίηση. Κάποιοι άνθρωποι, πριν φτάσει το παιδί τους εκεί, διαλέγουν την άλλη λύση. Οσο ακραία κι αν φαίνεται σ’ εμάς.
«Εβγαινα απ’ το Χωριό να πάρω γάλα για τα δικά μου τα παιδιά», λέει η κυρία Μαρίνα.
«Στην κεντρική πύλη ήταν μια γυναίκα μ’ ένα κοριτσάκι. Δεν ήξερε ότι εγώ είμαι μητέρα SOS, δεν με είδε καν. Κρατούσε το παιδί της όρθια και του μιλούσε.
«Μη νομίζεις πως η μαμά δεν σ’ αγαπάει. Σε λατρεύει η μαμά, αλλά δεν έχει να σου δώσει φαγητό. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι εδώ…».
Νόμιζε πως θα μπει μέσα, θα βρει κάποιον να αφήσει το παιδάκι και θα φύγει».
Η κυρία Μαρίνα κρατάει με το χέρι της το μέτωπό της. «Οσα χρόνια κι αν είσαι εδώ, μερικά πράγματα δεν τα συνηθίζεις ποτέ».«Το κρατούσε απ’ το χέρι», λέει. «Κι αυτό δεν μιλούσε. Μόνο είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και την κοίταζε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Εφυγα. Είχα να πάρω γάλα στα δικά μου τα παιδιά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου