Αγλαονίκη: η πρώτη γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας

Αγλαονίκη: αναφερόμενη από τον Πλούταρχο ως Αγανίκη (5ος αι. π.Χ.),

Υπήρξε δεινή αστρονόμος. Σε τέτοιο σημείο ώστε να επιτύχη την πρόβλεψη για τις εκλείψεις της Σελήνης, σε μια εποχή (5ος αι. π.Χ.) που ήτο πολύ δύσκολο να έχη κανείς παρόμοιες γνώσεις.

Αναφέρεται πιο συγκεκριμένα ως Αγλαονίκη η Ηγήτορος επειδή ήταν κόρη του ηγέτη («Ηγήτορα» ή «ταγού») των Θεσσαλών. Δεν είναι γνωστό τίποτα από τη ζωή της Αγλαονίκης.

Ωστόσο αναφέρεται ότι ήταν διάσημη για την ικανότητά της να προβλέπει τις εκλείψεις Ηλίου με ακρίβεια ώρας, κάτι παρόμοιο δηλαδή με τον περίπου σύγχρονό της Θαλή, πράγμα που προδίνει μια παραπέρα γνώση στη Μαθηματική Αστρονομία σε σχέση με τους Βαβυλώνιους αστρονόμους.

Η ίδια, κατά την παράδοση, ισχυριζόταν ότι κατέβαζε από τον ουρανό τη Σελήνη, μία φράση που σχετίζεται με την πρόβλεψη των εκλείψεων Σελήνης, επίσης με ακρίβεια ώρας.

Ο ιστορικός ερευνητής Δρ. Θεοδόσιος Γ. Βαρβιτσιώτης, μέσα στο «Λεξικό Αρχαίων Ελλήνων», αναφέρει ότι η Αγλαονίκη ησχολείτο με την αστρονομία έχουσα ως βοήθημα τον «κύκλο εκλείψεων» των Χαλδαίων, τον οποίον ετροποποίησε η ίδια. (Σχόλια εις τον Απολλώνιο τον Ρόδιο).». Υπάρχει και η άποψη ότι ήταν μάντιδα και αστρολόγος.

Ο κρατήρας Αγλαονίκη στο νότιο ημισφαίριο της Αφροδίτης, που έχει διάμετρο 64 km, ονομάσθηκε έτσι προς τιμή της αρχαίας αυτής αστρονόμου.