Του Σάββα Ιακωβίδη
Οι αγωνιστές δεν δικαιούνται πια να σιωπούν και να ανέχονται. Ή απλώς να χειροκροτούν…
Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ 1955-1959 ήταν η ένοπλη αποτύπωση τού υπέρ ελευθερίας αγώνα του κυπριακού Ελληνισμού κατά της αγγλικής κατοχής και αποικιοκρατίας. Οι ωραίοι νέοι της Κύπρου, που ανέβαιναν στο ικρίωμα της αγχόνης, οι αγωνιστές που δεινοπαθούσαν στα βουνά και στις λαγκαδιές, οι ήρωες που ανατινάζονταν ή αυτοθυσιάζονταν σε κρησφύγετα, οι απλοί Έλληνες της Κύπρου, όλος ο λαός, ήταν η ένσαρκη εξεικόνιση της αποφασιστικότητας ενός κόσμου να απαιτήσει αξιοπρέπεια, ελευθερία, τιμή και εθνική αποκατάσταση. Ένας ήταν ο στόχος του αγώνα της ΕΟΚΑ: Αυτοδιάθεση-Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα. Ο στόχος δεν επιτεύχθηκε. Δεν ευθύνονται οι αγωνιστές και ο ήρωας κυπριακός
Ελληνισμός. Όμως, πέτυχαν να εκδιώξουν τους Βρετανούς δυνάστες και να παραδώσουν στον λαό την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτήν τη Δημοκρατία σήμερα οι αγωνιστές…
βλέπουν να κινδυνεύει ξανά, όπως το 1963, με το πραξικόπημα και την ανταρσία των Τούρκων, όπως το 1974, όπως το 2004 αλλά και σήμερα, περισσότερο ίσως από προηγουμένως.
Με πολυσέλιδη διακήρυξή τους, οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955-1959 ευθύς εξ αρχής καταθέτουν την ξεκάθαρη θέση τους: «Εμείς δεν υπογράψαμε καμιά συμφωνία ούτε αποδεχτήκαμε τη διζωνική και δικοινοτική ομοσπονδία και όλα τα παρεπόμενα. Εξάλλου ουδέποτε ρωτηθήκαμε, ούτε έλαβαν ποτέ υπόψη τη γνώμη μας. Δυστυχώς, από το 1960 μέχρι σήμερα, έγιναν τόσα λάθη, που οδήγησαν το εθνικό μας πρόβλημα από το κακό στο χειρότερο». Με αφορμή την Κοινή Δήλωση Αναστασιάδη-Έρογλου, οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ επικρίνουν μια πολιτική ηγεσία που «δεν μπόρεσε να χειρισθεί το εθνικό μας θέμα όπως έπρεπε. Έκαμαν λάθη, τους νίκησε η αγγλοτουρκική πολιτική και διπλωματία, τους νίκησαν οι προσωπικές φιλοδοξίες, τα ευτελή συμφέροντα και οι ανθρώπινες αδυναμίες».
Με καθαρότητα επισημαίνουν πως «στήνεται ένα επικίνδυνο παιχνίδι για το θέμα μας. Το Κοινό Ανακοινωθέν εμπεριέχει σημεία που μπορεί να παρερμηνευτούν και να δώσουν τη δυνατότητα αλλαγών, που δίνουν το δικαίωμα στην Τουρκία να προβάλλει τις δικές της ερμηνείες και τις δικές της απαράδεκτες θέσεις της (…). Το Κοινό Ανακοινωθέν, που τέθηκε σαν σκελετός για λύση του Κυπριακού, παρουσιάζει κενά με βασικό κίνδυνο να διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία». Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ υποδεικνύουν προς την πολιτική ηγεσία ότι δεν πρέπει να υποκύψουμε, να παραμείνουμε σταθεροί στις θέσεις μας και «να κρατήσουμε ζωντανή την Κυπριακή Δημοκρατία, που δημιουργήσαμε με θυσίες και αίμα του λαού μας. Δεν αεροβατούμε, ούτε δημαγωγούμε. Διεκδικούμε το δίκαιό μας». Καλούν, τέλος, την πολιτική ηγεσία να μην ξεχνά τον κυρίαρχο λαό, να μην τολμήσει να ξαναφέρει ενώπιόν του λύση απαράδεκτη, «διαφορετικά θα ακουστεί πιο δυνατό το “όχι” και τούτη τη φορά, πράγμα βέβαια που θα είναι, δυστυχώς, μια πολύ τραγική εξέλιξη».
Είναι επαινετέα η διακήρυξη των αγωνιστών και γίνεται στην κατάλληλη στιγμή. Η Κοινή Δήλωση Αναστασιάδη-Έρογλου έχει ανοίξει την πόρτα για την αναβάθμιση του κατοχικού τερατουργήματος. Παρά τους ευσεβείς πόθους που καλλιεργούνται από το Προεδρικό και κομματικούς παρατρεχάμενους, ιδιαίτερα σεσημασμένους και αμετανόητους υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν, η Τουρκία δεν έχει αλλάξει τη στρατηγική στοχοθεσία της. Αξιώνει συνέχιση της κατοχής του Βορρά και συμμετοχή και έλεγχο του Νότου. Η μεγαλύτερη και ισχυρότερη ασπίδα μας είναι η διεθνής νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτήν την Κυπριακή Δημοκρατία οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ απαιτούν από την εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα πολιτική ηγεσία να διαφυλάξει. Οι αγωνιστές να μη έχουν καμία ψευδαίσθηση: Η πολιτική ηγεσία είναι ανεπαρκής και καθημερινά δίνει δείγματα κραυγαλέας αχαμπαροσύνης.
Γι’ αυτό θεωρούμε ότι οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ δεν δικαιούνται να περιοριστούν μόνο στη διακήρυξη των θέσεών τους. Καλούνται να αναλάβουν ενεργότερο ρόλο. Πρώτον, με αναστήλωση του γνήσιου πατριωτικού αισθήματος ενός καταπτοημένου και δοκιμαζόμενου κυπριακού Ελληνισμού. Δεύτερον, με συντήρηση του αγωνιστικού πνεύματος και των θυσιών του αγώνα της ΕΟΚΑ, ιδιαίτερα στους νέους μας. Αυτό θα επιτευχθεί με οργανωμένες επισκέψεις αγωνιστών στα σχολεία μας και διά ζώσης να εξηγούν το έπος του Αγώνα στους μαθητές και φοιτητές. Τρίτον, να παρέμβουν δραστικά προς την Κυβέρνηση και τα κόμματα και να προειδοποιήσουν εναντίον μη λειτουργικής και μη αποδεκτής λύσης. Τέταρτον, να ξεκαθαρίσουν ξανά προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι θα στηθούν ανάχωμα σε οποιαδήποτε συμφωνία, που θα θέτει εν κινδύνω τον κυπριακό Ελληνισμό. Πέμπτον, με συχνές δημόσιες παρεμβάσεις τους -έντυπες και ραδιοτηλεοπτικές- να καθιστούν γνωστές τις υπερκομματικές και εθνικές θέσεις τους.
Μέχρι σήμερα, λένε, «ουδέποτε ρωτηθήκαμε ούτε έλαβαν ποτέ υπόψη τη γνώμη μας». Σήμερα και στο εξής, κόμματα, πολιτικοί, Πρόεδρος και Κυβέρνηση, να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη και τους αγωνιστές. Αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος και η αποστολή των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Δεν δικαιούνται πια να σιωπούν και να ανέχονται. Ή απλώς να χειροκροτούν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου