Gregos Akritas
H πολωτική συμπεριφορά σε ένα τόσο ρευστό κοινωνικό περιβάλλον δυναμιτίζει το Δημοκρατικό κλίμα.Βάλλει δε κατά τους Δημοκρατικού πολιτικού συστήματος καθώς προσπαθεί να αποτρέψει την επικράτηση της πολιτικής κουλτούρας συνεργασιών. Η Λογική της πόλωσης, η ανάσυρση παρωχημένων διαχωριστικών γραμμών, η επίκληση ψευτοδιλλημμάτων δείχνει πανικό και φόβο μπροστά στην αδυναμία να αποσπάσεις την κοινωνική συναίνεση με την πειθώ.Ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά έχει επενδύσει στην λογική αυτή και αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν γιατί φέρει ορατά τα σημάδια παιδικών αριστερών ασθενειών ως επίσης και των φαινομένων του λαϊκισμού και του αυριανισμού, δομικά στοιχεία του παλαιού ΠΑΣΟΚ το οποίο και πολιτικά έχει μετακομίσει εντασσόμενο ως συνιστώσα στο εσωτερικό του.
Η Ακροαριστερά απέκτησε νομιμότητα για τον αριστερό χώρο ως μια προσπάθεια εξισορρόπησης της δράσης της Ακροδεξιάς.Παράλληλα προσέφερε και τη αναγκαία χροιά της επαναστατικότητας απέναντι στο κατεστημένο ως αυτό ορίζεται την κάθε φορά .Η Ακροαριστερά αποδίδει την πραγματική δικαιοσύνη όταν το κράτος επιβραβεύει την άνομη συμπεριφορά με ταξικά κριτήρια. Η Ακροαριστερά δύναται να χρησιμοποιεί βία γιατί αυτό είναι το μόνο όπλο που διαθέτει απέναντι στην βία του κράτους και του συστήματος. Το κράτος ορίζεται ως ταξικός εχθρός και ως μέσο καταπίεσης της Κοινωνίας, κατά συνέπεια η κοινωνική ισχύς που του προσφέρει η κοινωνική συνοχή αποτελεί στόχευση του.Το Έθνος με ότι φέρει μαζί του δεν συμφωνεί με την τοποθέτηση της απέναντι στο γίγνεσθαι κατά συνέπεια απορρίπτεται.
Ο Δημοκρατικός Πατριωτισμός ως πρότυπο συμπεριφοράς του Δημοκρατικού Πολίτη μεταφράζεται σε υπακοή στο σύστημα και σε δουλική συμπεριφορά.Ο Λαός είναι άβουλος, με πολύ χαμηλά επαναστατικά αντανακλαστικά κατά συνέπεια αυτός ο χώρος -ως πεφωτισμένη επαναστατική ελίτ-θα τον εκπαιδεύσει επαναστατικά και θα τον επαναφέρει στην θέση που του πρέπει.Αυτο το “πρέπει” δυστυχώς περιλαμβάνει και πολιτικές δολοφονίες.
Στην Ελλάδα η δράση της κατά των χουντικών καταλοίπων -τα οποία και επιβίωσαν πολιτικά και κοινωνικά εξαιτίας της διαδικασίας αντικατάστασης της Χούντας και όχι αποκατάστασης της Δημοκρατίας- της προσέφερε μια θετική εικόνα στα μάτια της Κοινωνίας.Με την διάπραξη πολιτικών δολοφονιών εμφανίστηκαν ως οι τιμωροί αποδίδοντας λαϊκή δικαιοσύνη απέναντι στην ταξική δικαιοσύνη του συστήματος..
Το Νεοφασιστικό Κίνημα στην Ελλάδα αποτέλεσε προϊόν βαθιάς ιστορικής διεργασίας.Αποτέλεσε μηχανισμό της Δεξιάς προκειμένου να ελέγχει και να εκτρέπει την λαϊκή εντολή.Αποτέλεσε δε και βραχίονα άσκησης πολιτικών Ξένων Γεωπολιτικών και Γεωστρατηγικών Συμφερόντων.Οι Διαχωριστικές γραμμές Σκληροπυρηνικής Δεξιάς-Ακροδεξιάς-Νεοφασιστικών μορφωμάτων υπήρξαν αδιόρατες.Αυτο το εκμεταλλεύτηκε η Αριστερά και προκαλώντας τεχνητές κρίσεις οδήγησε το Νεοναζιστικό Μόρφωμα της Χ.Α. στο να κυριαρχήσει στο δεξιό χώρο προκειμένου να επιτύχει την ηγεμονία του ως “προοδευτικός χώρος “.Παράλληλα κάλυψε πολιτικά την δράση της Ακροαριστεράς με σκοπό -εκτός των ανωτέρω- να αποδομήσει και κάθε φωνή μετριοπάθειας στον κεντροαριστερό χώρο η οποία θα διαμόρφωνε συνθήκες συγκλίσεων πολιτικά αντίρροπων δυνάμεων.
Το πνεύμα του Ιστορικού Συμβιβασμού της Ιταλικής Αριστεράς ρίχθηκε στον κάλαθο των αχρήστων ως ρεφορμιστική συμπεριφορά.Η Δημοκρατική Νομιμότητα, πολιτική παρακαταθήκη της ΕΔΑ δεν αποτελεί επαναστατική συμπεριφορά..
Πολλοί θα θυμούνται την δολοφονία Αλντο Μόρο απο τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.Λιγότεροι θα θυμούνται πως την εποχή εκείνη στην Ιταλία τα δύο εξόχως αντίπαλα κόμματα, το Χριστιανοδημοκρατικό και το Κομμουνιστικό, αναζητούσαν κοινό έδαφος για κυβερνητική συνεργασία, παρ’ όλο που οι Χριστιανοδημοκράτες είχαν άνετη πλειοψηφία και βρίσκονταν στην εξουσία συνεχώς από το τέλος του πολέμου, το 1945. Το δε Κομμουνιστικό Κόμμα είχε απεμπλακεί από τον ιδεολογικό και πολιτικό εναγκαλισμό της Μόσχας και αναζητούσε «νέες κατευθύνσεις». Η Απαγωγή του έγινε ενώ κατευθυνόταν στη Βουλή όπου η κοινοβουλευτική ομάδα θα ψήφιζε την πρόταση του πρωθυπουργού Αντρεότι για σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής αλληλεγγύης» με τους Κομμουνιστές.Σε μια Ιταλία όπου είχε αποκαλυφθεί η Γκλάντιο, ένας εφιαλτικός μηχανισμός, που δημιουργήθηκε το 1947, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, δρούσε σε όλες σχεδόν τις χώρες – μέλη της συμμαχίας με σκοπό την αποτροπή ενδεχόμενης ανόδου της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία. Η υπόθεση «Gladio», γνωστή και ως «Κόκκινη Προβιά» στην Ελλάδα, ήταν η πιο ισχυρή απόδειξη για τις στενές σχέσεις των μυστικών υπηρεσιών, κυρίως των αμερικανικών, με την τρομοκρατία.Οπως έχει αποδειχθεί το επιχειρησιακό επιτελείο των Ερυθρών Ταξιαρχών αποτελούνταν από πράκτορες. .Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ήταν ιταλική ένοπλη ακροαριστερή οργάνωση,
Οποια ομοιότητα με την Ελλάδα είναι συμπτωματική και όποιος θέλει το Πιστεύει. Αν όμως θέλουμε να λέμε πως είμαστε Δημοκράτες και παλεύουμε τον φασισμό σε όλα τα επίπεδα όποιας ιδεολογικής απόχρωσης και όποιου χρώματος, πρέπει καθαρά να πούμε το Αυτονόητο Ακροαριστερά και Ακροδεξιά στην Ελλάδα έχουν τον ίδιο αφεντικό.Οσοι υπηρετούν, εξυπηρετούν, συντάσσονται ,συμπαρατάσσονται, και πολιτικά τους καλύπτουν άθελα τους ίσως να υπηρετούν -στο βωμό μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, κοντόθωρων λογικών – ξένους σχεδιασμούς.
infognomonpolitics@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου