Ετικέτες

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Απεργία Πείνας των Κούρδων: Επίκληση για να σπάσει το ευρωπαϊκό τείχος της σιωπής. Οι δηλώσεις του Νόαμ Τσόμσκι. Η επιστολή του Martin Schulz. Η επιστολή των Ελβετών βουλευτών.


ΠΈΜΠΤΗ, 15 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012



Δίκτυο ελεύθερων ειδήσεων της Μεσοποταμίας
"Η σιωπή φέρνει το θάνατο. Μη παραμείνετε σιωπηλοί.",
έστω και με πρόχειρα γαλλικά...
Ενώ οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εξακολουθούν να παραμένουν σιωπηλές σχετικά με την απεργία πείνας που πραγματοποιείται από χιλιάδες χιλιάδων Κούρδων κρατουμένων από τις 12Σεπτεμβρίου 2012, πολλοί βουλευτές, γερουσιαστές, διανοούμενοι και κοινωνικέςοργανώσεις  εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στους απεργούς και καλούν να σπάσει το ευρωπαϊκό τείχος της σιωπής.

Ο Michel Billout καλεί να σπάσει το ευρωπαϊκό τείχος της σιωπής.
Ο Γάλλος γερουσιαστής Billout Michel ζητά από τη πλευρά του στο Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Ολλάντ να σπάσει το ευρωπαϊκό τείχος της σιωπής.

Με την Εθνική Ένωση των Αιρετών Ρεπουμπλικάνων και Κομμουνιστών, ο Michel Billoutεπισκέφθηκε την Τουρκία με αντιπροσωπεία από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 7 Νοεμβρίου, στις πόλεις Ντιγιαρμπακίρ, Μπάτμαν και Siirth για να κατανοήσουν και να γνωστοποιήσουν την κατάσταση των Κούρδων στη Τουρκία.

Αυτό που διαπίστωσαν ο γερουσιαστής και οι συνάδελφοί του, είναι ότι δεκάδες μαρτυρίες από εκλεγμένους πολιτικούς, υπεύθυνους πολιτικούς, συνδικάτα ή σωματεία, δικηγόρους, γιατρούς, φοιτητές, θύματα της καταστολής ή πατέρες και μητέρες πολιτικών κρατούμενων σε απεργία πείνας, υπερβαίνουν σε σοβαρότητα ότι η αντιπροσωπεία είχε φανταστεί. 
Η τουρκική κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να ακούσει τα δίκαια αιτήματα του κουρδικού λαού να υπάρχει.

Ως μοναδική απάντηση ασκείται βίαιη καταστολή. 
Χιλιάδες άνδρες, γυναίκες, ακόμα και παιδιά, μεταξύ των οποίων σχεδόν 200 εκλεγμένοι αξιωματούχοι, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, συνδικαλιστές φυλακίζονται με το πρόσχημα της συνενοχής με τρομοκρατικές οργανώσεις.

Οι κρατούμενοι διώκονται στην ουσία επειδή διεξήγαγαν μια πολιτική δράση στο δημόσιο χώρο. Αυτό είναι απαράδεκτο! Με τη δράση της κυβέρνησής της, η Τουρκία γίνεται όλο και περισσότερο μια χώρα όπου η δημοκρατία καταπατείται, η δικαιοσύνη χειραγωγείται, η ελευθερία της έκφρασης καταπτύεται.

Αντιμέτωποι με αυτή την περιφρόνηση, σχεδόν 700 πολιτικοί κρατούμενοι έχουν αποφασίσει να προβούν σε απεργία πείνας. Είναι πιο πολυάριθμοι κάθε μέρα.  Μερικά από αυτούς βρίσκονται ήδη στη 63η ημέρα της απεργίας. Δεκάδες άνδρες και γυναίκες μπορούν ως εκ τούτου να πεθάνουν αύριο.

Στις 6 Νοεμβρίου 2012, στο κοινοβούλιο στην Άγκυρα, ο Michel Billout οργάνωσε μια συνέντευξη τύπου εκ μέρους της αντιπροσωπείας, για να θυμίσει ότι τα ζητήματα που τέθηκαν από τους Κούρδους, την αναγνώριση των οικουμενικών δικαιωμάτων για να εκφραστούν, να υπάρχουν με τη ταυτότητα τους, να ζουν ελεύθεροι και ίσοι στην ειρήνη, δεν μπορεί πλέον να αγνοηθούν.

Σήμερα, μαζί με τους συναδέλφους του ANECR, ο Michel Billout απευθύνεται στον Φρανσουά Ολλάντ έτσι ώστε η Γαλλία και η Ευρώπη να μη παραμείνουν πλέον σιωπηλές, να μην είναι συνένοχες σε αυτή την τρέλα, με το πρόσχημα γεωπολιτικών ή οικονομικών υπολογισμών. »

Ο Νόαμ Τσόμσκι απευθύνεται στην τουρκική κυβέρνηση

Ο Νόαμ Τσόμσκι, Αμερικανός φιλόσοφος και αφοσιωμένος διανοούμενος, καλεί την τουρκική κυβέρνηση, υπαγορευμένος ταυτόχρονα τόσο από συναισθήματα  κοινής ανθρωπιάς όσο και λόγω των δραματικών συνεπειών που θα μπορούσε να επιφέρει αυτό το κίνημα από πολιτική άποψη και ανθρώπινα δικαιώματα:

«Με το να μην ανταποκριθεί με ανθρώπινο και πολιτισμένο τρόπο στις διατυπωμένες αιτήσεις, που μου φαίνονται απλά λογικές, η τουρκική κυβέρνηση βυθίζεται σε μια κρίση χειρότερη από αυτή που εμφανίζεται σήμερα». 

Ήδη το 1999 κατέκρινε την αμερικανική πολιτική («Δύο ώρες διαύγειας»):
«Στην Τσετσενία, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα λόγω της πυρηνικής απειλής. Αντιθέτως, είμαστε συνυπεύθυνοι για τις θηριωδίες εναντίον των Κούρδων στην Τουρκία. Μπορούμε κάλλιστα να αποφασίσουμε να σταματήσουμε να συμμετέχουμε. Αλλά, εκτός από τον Σολζενίτσιν, σπάνιοι είναι εκείνοι που θέλουν να απογοητεύσουν την Τουρκία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες παρέχουν τα όπλα που χρησιμοποιούνται για τις τουρκικές θηριωδίες εναντίον των Κούρδων. [...] Αυτό που κάνουν οι Ρώσοι στην Τσετσενία είναι τρομερό, αλλά δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με ό, τι έκαναν οι Αμερικανοί στην Ινδοκίνα. Η σε σύγκριση με τους Τούρκους κατά των Κούρδων: δυο με τρία εκατομμύρια πρόσφυγες, 3.500 χωριά καταστραμένα, δεκάδες χιλιάδες θανάτους.  Οι Τούρκοι διαθέτουν αεροπλάνα, άρματα μάχης, βαρύ οπλισμό.  Μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν, δεδομένου ότι ο Κλίντον τους τα παρέχει. Όσο διαπράττουν περισσότερες φρικαλεότητες, όσο οι Αμερικανοί τους παρέχουν αυξημένη στρατιωτική βοήθεια».

Ο Martin Schulz κάλεσε τους απεργούς πείνας να τερματιστεί αυτή η δράση

Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Martin Schulz, σε επιστολή του προς τον Σαντουλάχ Εργκίν, τον Τούρκο υπουργό Δικαιοσύνης, στις 13 Νοεμβρίου 2012, εξέφρασε την ανησυχία του για την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι κρατούμενοι σε απεργία πείνας στις τουρκικές φυλακές, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται εκλεγμένοι αξιωματούχοι και μέλη της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης (Κοινοβουλίου) της Τουρκίας:

«Η άμεση ανησυχία μου είναι η υγεία των ανθρώπων που ξεκίνησαν αυτή τη μη-βίαιη πράξη απελπισίας. Είμαι πεπεισμένος ότι οι τουρκικές αρχές κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να τους προσφέρουν την καλύτερη ιατρική φροντίδα. Καλώ τους απεργούς πείνας να τερματίσουν μια ενέργεια που θέτει τη ζωή τους σε κίνδυνο και να επιστρέψουν στον πολιτικό διάλογο ως μέσο για την προώθηση των απαιτήσεών τους. Καλώ τις τουρκικές αρχές να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες των διαδηλωτών. Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζω τη νομοθεσία που προτείνει η κυβέρνηση για την τροποποίηση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, να επιτραπεί η χρήση της μητρικής γλώσσας σε δικαστικές διαδικασίες. Ελπίζω σε άμεση και πλήρη εφαρμογή».

Μια επιστολή για υπογραφή από τους Ελβετούς βουλευτές

Η κοινοβουλευτική ομάδα «Σχέσεις με τον κουρδικό λαό» του ελβετικού Κοινοβουλίου εκφράζει την αλληλεγγύη της με τους Κούρδους πολιτικούς κρατουμένους στην Τουρκία, με τους απεργούς πείνας και με τους Κούρδους συναδέλφους της που συμμετέχουν σε αυτή την ειρηνική δράση.

Η ομάδα ζήτησε από το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο «να παρέμβει στις τουρκικές αρχές για να ξαναπάρουν τον δρόμο των διαπραγματεύσεων που εγκαταλείφθηκε το 2011, επιβεβαιώνοντας ότι θα υποβάλει μια επιστολή για υπογραφή από τους Ελβετούς βουλευτές κατά τη διάρκεια της επόμενης συνόδου.

«Κατά την εξηκοστή ημέρα της επ 'αόριστον απεργίας πείνας που ξεκίνησε στις 12 Σεπ 2012 από 700 Κούρδους πολιτικούς κρατουμένους, επτά μέλη του προ-κουρδικου κόμματος BDP (Κόμμα για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία) προσχωρήσαν στο κίνημα. Ενώ ο αριθμός των απεργών πείνας είναι σήμερα δέκα χιλιάδες, η πρόγνωση ζωής 400 πολιτικών κρατουμένων απεργών έχει ξεκινήσει. Η δράση των Κούρδων πολιτικών κρατουμένων στην Τουρκία είναι μία από τις μεγαλύτερες συλλογικές απεργίες πείνας στον κόσμο. Η κίνηση αυτή έχει ως στόχο αφ 'ενός τα θεμελιώδη δικαιώματα των Κούρδων, ιδιαίτερα το δικαίωμα των κρατουμένων να χρησιμοποιούν την κουρδική γλώσσα στα δικαστήρια και η εκπαίδευση να μπορεί να γίνει στην κουρδική γλώσσα, από την άλλη πλευρά, να τερματιστεί το καθεστώς απομόνωσης και την απελευθέρωση του Αμπντουλάχ Οτζαλάν, του ιστορικού ηγέτη του κουρδικού λαού, ο οποίος για 16 ολόκληρους μήνες δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τους δικηγόρους του.

Από τις εκλογές του 2009, όταν ξυλοκοπήθηκε το ΑΚΡ στο Κουρδιστάν, μιλάει το BDP, και η τουρκική κυβέρνηση έχει φυλακίσει σχεδόν 9.000 Κούρδους, συμπεριλαμβανομένων 6 βουλευτές, 31 δημάρχους, 96 δημοσιογράφους, 36 δικηγόρους, 183 αξιωματούχους του φιλοκουρδικού κόμματος BDP, συνδικαλιστές, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φοιτητές και σχεδόν 2.000 παιδιά!

Αυτές οι φυλακίσεις, εντελώς αυθαίρετες, που καταχωρήθηκαν στην «επιχείρηση KCK» είναι η έκφραση της άρνησης της τουρκικής κυβέρνησης να αναγνωρίσει οποιαδήποτε πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική έκφραση των Κούρδων στην Τουρκία. Μια τέτοια συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κούρδων είναι αδικαιολόγητη.

Ο δρόμος για την ειρήνη στην Τουρκία περνά από την αναγνώριση των δικαιωμάτων των Κούρδων και μια πολιτική διαπραγμάτευση. Καμία άγρια ​​καταστολή δεν έλυσε ποτέ τις συγκρούσεις. Η ιστορία της Νότιας Αφρικής, της Ιρλανδίας, του Νεπάλ και οι πρόσφατες συνομιλίες μεταξύ της κολομβιανής κυβέρνησης και των ανταρτών το έχουν αποδείξει.
Η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να ξαναρχίσει τις διαπραγματεύσεις με το PKK που εγκατέλειψε το 2011.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα καταγγέλλει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη τουρκική κυβέρνηση για δεκαετίες εναντίον του κουρδικού λαού και των νόμιμων εκπρόσωπων του.

Η κοινοβουλευτική ομάδα «Σχέσεις με τον κουρδικό λαό» του ελβετικού Κοινοβουλίου εκφράζει την αλληλεγγύη της με τους Κούρδους πολιτικούς κρατουμένους στην Τουρκία και τους βουλευτές, που κρατούνται ή όχι, που συμμετέχουν στην ειρηνική δράση της απεργίας πείνας.

Η κοινοβουλευτική ομάδα «Σχέσεις με τον κουρδικό λαό» του ελβετικού Κοινοβουλίου ζητά από το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο να παρέμβει επειγόντως προς την Τουρκία για να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, και τελικά να ανοίξει αμέσως έναν πραγματικό διάλογο με τους νόμιμους εκπροσώπους της κουρδικής κοινότητας για τον τερματισμό της βίας που παραέχει διαρκέσει πάρα πολύ καιρό.

Με επιστολή προς τις τουρκικές αρχές, που υποβάλλεται για υπογραφή από τους Ελβετούς βουλευτές στην επόμενη σύνοδο, η Κοινοβουλευτική Ομάδα θα καλέσει διαρκώς την Τουρκία να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ξεκινήσει πολιτικές διαπραγματεύσεις χωρίς καθυστέρηση». 


Διαβάστε επίσης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου