Αντίο Ελληνική ΑΟΖ…

by pcuser

Τους τελευταίους μήνες τόσο με την κρίση στην Ουκρανία όσο και με την επέλαση της ISIS σε Συρία και Ιράκ, η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης βρίσκεται σε αποσταθεροποίηση. Μια επίσης διαρκής οικονομική κρίση έχει πλήξει τις Μεσογειακές χώρες της Ευρώπης με πρωταγωνιστή την χώρα μας. Οι εξελίξεις στο Κυπριακό και η αξιοποίηση των υδρογοναθράκων στο κοίτασμα «Αφροδίτη» νοτίως της Κύπρου, έδωσε αρχικά ελπίδες στο ότι οι χώρες της Μεσογείου θα μπορούσαν να καλύψουν εν μέρει την οικονομική κρίση και την πολιτική τους αστάθεια μέσα από το στήσιμο πλατφόρμων άντλησης πετρελαίου τις οποίες ισχυρές εταιρείες στον κλάδο των πετρελαίου, θα διαχειρίζονταν.


Με τον τρόπο αυτό θα αυξάνονταν τα κρατικά ταμεία μέσα από την σύναψη ειδικών συμφωνιών παραχώρησης και εκμετάλλευσης, στα πρότυπα του Νορβηγικού Μοντέλου. Επιπλέον θα διαχέονταν τεχνογνωσία στην Ελληνική Οικονομία στον κρίσιμο κλάδο της ενέργειας και συγκεκριμένα της εξόρυξης ορυκτών πόρων και υδρογοναθράκων.

Ο πόλεμος συμφερόντων όμως στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα έθεσε τέρμα στα όνειρα πολλών Ελλήνων για την αξιοποίηση των υπόγειων θησαυρών που κρύβει η χώρα μας. Για πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια η τιμή του αμερικανικού αργού πετρελαίου έπεσε κάτω από τα 40 δολλάρια το βαρέλι, φτάνοντας τα 39.13 δολλάρια. Επίσης η τιμή του ανώτερης ποιότητας βρετανικού μπρεντ έφτασε τα 44 δολλάρια το βαρέλι.

Οι λόγοι αυτής της ραγδαίας πτώσης από το επίπεδο των 100 δολλαρίων που είχαμε πριν ένα εξάμηνο είναι σύνθετοι και έχουν να κάνουν κυρίως με την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων γεωπολιτικών συμφερόντων, πολλές φορές αντικρουόμενων μεταξύ τους. Σημαντικές εξελίξεις που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στον κλάδο του πετρελαίου ώθησαν σε ένα ανελέητο dumping από την μεριά των Αραβικών χωρών του ΟΠΕΚ με αποτέλεσμα να φθάσουμε στα σημερινά επίπεδα.

Συγκεκριμένα:

1. Οι ΗΠΑ μετά την χρησιμοποίηση νέων μεθόδων (καταστροφικών όμως για το περιβάλλον) fracking, προχώρησαν στην αξιοποίηση τεράστιων κοιτασμάτων σχιστολιθικού αερίου και πετρελαίου. Με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να μετατραπούν σε ενεργειακά αυτάρκεις, ξεπερνώντας το επίπεδο παραγωγής ακόμη και χωρών όπως η Σαουδική Αραβία. Αυξάνοντας έτσι την παγκόσμια προσφορά πετρελαίου οδήγησαν όμως και οι ίδιες σε μια μικρή πτώση των τιμών στα επίπεδα λίγο κάτω από τα 100 δολλάρια το βαρέλι.
2. Η ραγδαία πτώση των τιμών πετρελαίου οδηγήθηκε κυρίως από την επιθυμία των ΗΠΑ να βγάλουν με έμμεσο τρόπο την Ρωσία από το παιχνίδι της αγοράς ενέργειας. Μετά τις εξελίξεις στην Ουκρανία και την προσάρτηση της Κριμαίας, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν την Ρωσία με μη στρατιωτικής φύσεως μέσα όπως την επιβολή οικονομικών κυρώσεων. Στα πλαίσια αυτά και έχοντας υπόψιν ότι η πώληση πετρελαίου και φυσικού αερίου ευθύνεται άμεσα ή έμμεσα για το 68% των εσόδων του Ρωσικού κράτους, οι ΗΠΑ σε συνεργασία με την Σαουδική Αραβία αποφάσισαν να μειώσουν περαιτέρων την τιμή διάθεσης του αργού πετρελαίου στην αγορά. Έτσι θα έβγαζαν εν μέρει εκτός παιχνιδιού την Ρωσική πλευρά της οποίας το κόστος εξόρυξης για offshore Πλατφόρμες πετρελαίου άγγιζε τα 90 δολλάρια. Έθεσαν έτσι εκτός  το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών θαλάσσιων εγκαταστάσεων εξόρυξης ιδιαίτερα γύρω από τον Αρκτικό Κύκλο.
3. H Σαουδική Αραβία ως κεντρικός ρυθμιστής και των συμφερόντων των γειτονικών Αραβικών χωρών,μειώνοντας την παγκόσμια τιμή πετρελαίου και έχοντας μεγάλο περιθώριου κέρδους (το κόστος εξόρυξης στην Σαουδική Αραβία είναι μόλις 3 δολλάρια σε σχέση με την τιμή διάθεσης των 40 και παλαιότερα 100 δολλαρίων), κατάφερε να βγάλει εκτός κεντρικούς παίκτες στην αγορά πετρελαίου όπως η Βενεζουέλα (της οποίας τα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα είναι συγκρίσιμα με τα δικά της) και να καταστεί ο αδιαμφισβήτητα κυρίαρχος του παιχνιδιού. Έπληξε επίσης με την κίνηση αυτή και τις αναδυόμενες ανταγωνιστικές εταιρείες παραγωγής πετρελαίου στις ΗΠΑ οι οποίες έκλεισαν τουλάχιστον 300 πλατφόρμες εξόρυξης λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής. Ανέκοψε έτσι την τεράστια ορμή που είχε η Αμερικανική Παραγωγή Πετρελαίου. Το μέσο κόστος εξόρυξης των ΗΠΑ πριν την κίνηση αυτή κυμαίνονταν ανάμεσα στα 50-70 δολλάρια το βαρέλλι. Με τον τρόπο αυτό η παραγωγήσχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ καθίσταται αντιοικονομική σε μεγάλο βαθμό με αποτέλεσμα να αναβιώσει η μεγάλη εξάρτηση των ΗΠΑ από την Σαουδική Αραβία. Με την παραγωγή στο Ιράκ σε αστάθεια λόγω της ISIS (χρηματοδοτείται από Καταριανά και Σαουδαραβικά Κεφάλαια), οι ΗΠΑ αναγκαστικά βασίζονται για την «ενεργειακή» τους επιβίωση στην «σύμμαχο» Σαουδική Αραβία.

Το κόστος του σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ αναφέρεται ως Shale Oil και είναι τόσο υψηλό που φθάνει τα 70 δολλάρια το βαρέλι. Κατά αντιστοιχία το Σαουδαραβικό πετρέλαιο έχει κόστος παραγωγής μόλις 3 δολλάρια (!)

Και η περίπτωση της Ελλάδας…

Καθώς οι τιμές του πετρελαίου έχουν πάρει την κατιούσα θα ήταν πολύ δύσκολο για τον οποιοδήποτε επενδυτή να κάνει ένα πλάνο βασίζόμενος στην υλοποίηση νέων επενδυτικών σχεδίων. Όπως θα δει κάποιος και από τον παραπάνω πίνακα το κόστος εξόρυξης σε πολλές περιοχές του κόσμου που έχουν θαλάσσιες πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου είναι πολλαπλάσιο από αυτές όπου η εξόρυξη είναι σε χερσαίο έδαφος όπως στις Αραβικές χώρες. Αυτό σημαίνει για την περίπτωση της χώρας μας αλλά και της Κύπρου μεγάλο σχετικό κόστος εκμετάλλευσης και υψηλό αρχικό κόστος εγκατάστασης. Δεδομένου ότι διεθνής πρακτική είναι η απόσβεση του κόστους επένδυσης σε μια μικρή περίοδο 2-3 χρόνων από την πρώτη ημέρα λειτουργίας, η συνεχής μείωση των τιμών πώλησης πετρελαίου αφαιρεί προσδοκώμενα έσοδα.

Με αυξημένο κόστος λειτουργίας και ολοένα μικρότερες τιμές πώλησης, οι προοπτικές κατασκευής θαλάσσιων εξέδρων άντλησης πετρελαίου στα Ελλαδικά και Κυπριακά κοιτάσματα απομακρύνεται. Δεν είναι τυχαία η ασθενική ζήτηση για τα κοιτάσματα στο Ιόνιο και στον Πατραικό Κόλπο. Η αποχώρηση της Total απο τα Κυπριακά Κοιτάσματα ήταν το πρώτο σημάδι για την μερική απαξίωση της προοπτικής μαζικής εξόρυξης υδρογοναθράκων.

Εν κατακλείδι,στην αφοσίωση τους να καταστρέψουν την οικονομία της Ρωσίας, οι ΗΠΑ τρώνε ταυτόχρονα και τις δικές τους σάρκες κλείνοντας πολλές θαλάσσιες εξέδρες άντλησης πετρελαίου με μεγάλο κόστος παραγωγής. Βγάζουν επίσης και άλλους μελλοντικούς μικρούς παίκτες στην παραγωγή ενέργειας όπως θα μπορούσε να είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Μεγάλος νικήτής δεν είναι άλλος από το σκοτεινό βασίλειο των Σαούντ που ισχυροποιεί την μονοπωλιακή του θέση σε παγκόσμιο επίπεδο…