Στη δεκαετία του 1920, ο σοβιετικός οικονομολόγος Nikolai Kondratiev παρατήρησε ότι ορισμένοι οικονομικοί δείκτες εμφάνιζαν μια περιοδικότητα, με φάσεις ανόδου και καθόδου, και περίοδο (δηλ., χρόνο που απαιτείται για ένα πλήρη κύκλο) ίση με περίπου μισό αιώνα. Παρόμοιες παρατηρήσεις είχαν προηγηθεί και από τον ολλανδό J. Van Gelderen ήδη από το 1913, αλλά δεν είχαν τραβήξει την προσοχή.
Το φαινόμενο και η ακόλουθη θεωρία ονομάστηκαν «μακροκύματα Kondratiev» (από τον Schumpeter)
και «θεωρία των μακροκυμάτων», αντίστοιχα. Η θεωρία δεν έγινε, φυσικά,
αποδεχτή, από όλους, ιδεολογικούς συνοδοιπόρους και αντιπάλους (και ο
άτυχος οικονομολόγος, συνελήφθηκε το 1930 από την Λαϊκή Αστυνομία
Εσωτερικής Ασφαλείας (NKVD) και εκτελέστηκε το 1938).
Αν ισχύει η θεωρία, έχουμε το παρακάτω διάγραμμα (τα στοιχεία τα πήρα από το άρθρο των Korotayev AV και Tsirel SV (2010) «Spectral
Analysis of World GDP Dynamics: Kondratieff Waves, Kuznets Swings,
Juglar and Kitchin Cycles in Global Economic Development, and the
2008–2009 Economic Crisis», και είναι οι μέσοι όροι από τα δεδομένα του Kondratiev και άλλων ερευνητών που συνέχισαν το έργο του):
Το δεύτερο διάγραμμα δείχνει το κύμα που βρισκόμαστε τώρα.
Περί το 1987, με την είσοδο της
πληροφορικής και τις τηλεπικοινωνίες στην παραγωγή, αρχίζει ή άνοδος
(χαμηλός πληθωρισμός και επιτόκια, συνεχείς επενδύσεις και παραγωγή με
χαμηλή ανεργία). Η ανάπτυξη ορθώθηκε το 2000 και έφτασε στη κορυφή της
φάσης το 2007. Στη συνέχεια άρχισε η βύθιση της κρίσης μέχρι το τέλος
του 2010. Ακολουθεί μια μικρή φάση ανάπτυξης μέχρι το 2016, για να
συνεχίσει η βύθιση της κρίσης ως το 2023 και στο βυθό το 2030.Και φτού
από την αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου