Πάμπλο Σιζάρ Γκρου Κανέδο, υπουργός Πολιτισμών της Βολιβίας
«Εμείς στη Βολιβία και τη Λατ. Αμερική έχουμε ζήσει την ίδια
πολιτική διαδικασία με αυτήν που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση και δεν
βελτιωθήκαμε ούτε κατ’ ελάχιστον. Οπισθοδρομήσαμε μέχρι να χάσουμε την
αξιοπρέπειά μας»«Σύντομα και στην Ελλάδα θα ξαναβγεί στο προσκήνιο η αντίδραση της κοινωνίας, που άλλη μια φορά θα ανακτήσει την πολιτική σαν ένα εργαλείο για το μέλλον της»
Συνέντευξη στον Νίκο Φωτόπουλο
Ανθρώπινος,
φιλικός, ευθύς, ο μικρόσωμος κύριος με την ασκητική μορφή και το λιτό
γκρι κοστούμι δεν είναι απλώς υπουργός των Πολιτισμών στη Βολιβία.
Αγωνιστής των κινημάτων στη χώρα του και προσωπικός φίλος του προέδρου
Εβο Μοράλες, ο Πάμπλο Σιζάρ Γκρου Κανέδο θεωρείται μεγάλη πολιτική
προσωπικότητα με διεθνές κύρος. Απολαμβάνοντας έναν διπλό ελληνικό
μέτριο στο ηλιόλουστο πάρκο απέναντι από τις εγκαταστάσεις της ΕΤ3, στη
Θεσσαλονίκη, μιλά χαλαρά στην «Εφ.Συν.» και δηλώνει κάθετα αντίθετος με
μια επέμβαση στη Συρία, υποστηρίζει ότι η εποχή των στρατιωτικών
πραξικοπημάτων έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί και ξεκαθαρίζει ότι είναι
δύσκολο να σκεφτεί κανείς τη Βολιβία χωρίς τον Μοράλες…• Εχετε υπόψη σας τη σημερινή πολιτική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας;
«Γνωρίζω ότι υπάρχει μια κρίση που είναι υπόχρεος να φέρει εις πέρας ο λαός. Σύντομα και στην Ελλάδα θα ξαναβγεί στο προσκήνιο η αντίδραση της κοινωνίας, που γι’ άλλη μια φορά θα ανακτήσει την πολιτική σαν ένα εργαλείο για το μέλλον της. Οι κρίσεις, γενικά πιστεύω, πάντα προκαλούνται από εξωτερικούς παράγοντες. Είναι σαν το ανθρώπινο σώμα που δεν αποσυντίθεται άμα είναι ζωντανό. Για να αποσυντεθεί πρέπει να μολυνθεί και ν’ αποκτήσει μια αρρώστια από εξωτερικούς παράγοντες…»
• Εχουμε ύφεση, καλπάζουσα ανεργία, επιχειρήσεις που κλείνουν και η μισή χώρα σχεδόν είναι καταχρεωμένη στις τράπεζες. Τι νομίζετε ότι θα έπρεπε να γίνει για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κρίσης;
«Πρέπει ν’ απελευθερωθούμε από τον κύκλο του καπιταλισμού που είναι χωρίς τέλος, γιατί προωθεί τον καταναλωτισμό για να περιορίσει την έννοια του πολίτη. Και φυσικά να χρεώσει τους πολίτες ή να τους υπερχρεώσει. Και να συνεχίζει έτσι να εκμεταλλεύεται αυτή τη δύναμή του. Δεν υπάρχει άλλη λογική στον καπιταλισμό από το να πλουτίζει συνεχώς ο καπιταλιστής. Ο καπιταλιστής δεν έχει αισθήματα».
• Η ελληνική κυβέρνηση πάντως εκποιεί τη δημόσια περιουσία, λιμάνια, κρατικά ακίνητα, οργανισμούς, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση της ΕΥΑΘ για την οποία προσκληθήκατε. Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αυτή η πολιτική;
«Οχι. Εμείς στη Βολιβία και τη Λατινική Αμερική έχουμε ζήσει την ίδια διαδικασία πολιτικά και δεν βελτιωθήκαμε ούτε κατ’ ελάχιστον. Οπισθοδρομήσαμε μέχρι να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας. Τα πουλήσανε όλα, ώς και το νερό. Δεν φτάσαμε πουθενά, δεν είχαμε ευτυχία, δεν είχαμε τίποτα. Τα τελευταία εκατό χρόνια αυτό κάναμε. Εχουμε αγωνιστεί σκληρά για να ανακτήσουμε πάλι όσα ξεπουλήθηκαν στο παρελθόν».
• Πώς λειτουργεί το κοινωνικό κράτος στη Βολιβία; Οι πολίτες ευημερούν;
«Μαθαίνουμε να ζούμε καλύτερα. Βελτιώνεται η οικονομία, έχουμε μετατρέψει τις πολιτιστικές μας σχέσεις κι έχουμε βελτιώσει το κοινωνικό κράτος. Εχουμε μόλις 6% ανεργία. Σε πέντε χρόνια καταφέραμε το 96% του πληθυσμού να μην είναι αναλφάβητο, έχουμε μειώσει τη θνησιμότητα και την παιδική θνησιμότητα. Τα κοινωνικά δείγματα γενικά είναι θετικά, αλλά είμαστε σίγουροι ότι βρισκόμαστε μόλις στα πρώτα βήματα μιας μεγάλης διαδρομής που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε. Δεν ξεχνάμε ότι η Βολιβία ήταν μία από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου. Αυτό το έχουμε ανατρέψει».
• Κάνοντας μια σκληρή αυτοκριτική, πού θεωρείτε ότι δεν τα καταφέρνει η κυβέρνηση Μοράλες;
«Πιστεύω ότι είναι τρεις τομείς που πρέπει να δουλέψουμε. Να προσφέρουμε μεγαλύτερες δυνατότητες στη νεολαία, να μπορέσουμε να αφομοιώσουμε μια χώρα πολυποίκιλη, που έχει πολλά πρόσωπα, και να προσφέρουμε περισσότερες υπηρεσίες με πιο ανθρώπινη ποιότητα. Εχουμε αρχίσει να παρέχουμε καλές υπηρεσίες, αλλά δεν είναι αρκετό αυτό που υπάρχει. Οσον αφορά την εξωτερική πολιτική, πρώτα πρέπει να εγκαθιδρύσουμε μια σχέση σεβασμού με τις ΗΠΑ και φυσικά πρέπει να λύσουμε ένα πρόβλημα που έχουμε με την πρόσβασή μας στη θάλασσα, με τη Χιλή».
• Μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος στη χώρα σας, ο πρόεδρος Μοράλες δήλωσε ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος πρόεδρος στις εκλογές του 2014. Ισχύει αυτό; Και τι θα σηματοδοτούσε για τη Βολιβία μια κυβερνητική αλλαγή; Φοβάστε μια επιστροφή στον καπιταλισμό;
«Πρώτον, ο Εβο Μοράλες δεν αρνήθηκε την πιθανότητα να είναι υποψήφιος και να συμμετάσχει σε μια νέα εκλογική διαδικασία. Το 2009 χωρίς αμφιβολία έπρεπε να εγκαθιδρύσουμε ένα νέο Σύνταγμα και η Δεξιά σαμπόταρε την ψηφοφορία. Ωστόσο, αν ο Εβο έφευγε από τη συμμετοχή του στους δημοκρατικούς θεσμούς, σήμερα είναι δύσκολο να σκεφτείς ότι μπορεί να υπάρξει νέα ηγεσία για τη χώρα χωρίς εκείνον, τόσο αριστερά όσο και δεξιά. Πιστεύουμε ότι είναι ένας απαραίτητος ηγέτης».
• Πρόσφατα πάντως, με αφορμή την υπόθεση Σνόουντεν, αρκετά ευρωπαϊκά κράτη αντιμετώπισαν ως πρόσωπο ανεπιθύμητο τον πρόεδρο Μοράλες δίνοντας και μια εικόνα διεθνούς απομόνωσης της Βολιβίας…
«Δεν είναι έτσι ακριβώς. Εμείς καταλάβαμε τη συμπεριφορά κάποιων ευρωπαϊκών χωρών σαν διάκριση, γι’ ακόμη μια φορά, ενάντια σ’ έναν πρόεδρο της Λατινικής Αμερικής. Δεν σκέφτηκαν ότι θα μπορούσε να υπάρξει μεγάλη διεθνής αλληλεγγύη… Ισως σκέφτηκαν ότι είναι ένας Ινδιανάκος μια μικρής χώρας στη Λατινική Αμερική, χωρίς ιδιαίτερο πολιτικό βάρος, αλλά γρήγορα αυτή τους η συμπεριφορά μεταστράφηκε θετικά προς εμάς. Σήμερα ο Εβο κάνει μια περιοδεία στην Ευρώπη επισκεπτόμενος τους προέδρους πολλών χωρών, λέγοντας ότι δεν κρατά κακία, αλλά και εκείνοι πρέπει να καταλάβουν ότι έχουμε αξιοπρέπεια και αξίζουμε τον σεβασμό τους».
• Για τη Συρία και την πολεμική απειλή που αντιμετωπίζει;
«Είμαστε τελείως αντίθετοι κατά της επέμβασης και οποιασδήποτε στρατιωτικής εισβολής. Δεν υπάρχει τίποτε που να δικαιολογεί έναν πόλεμο κι ακόμη πιο πολύ όταν έχουν προηγηθεί γεγονότα που μας δείχνουν ότι εφευρίσκονται πόλεμοι για να ιδιοποιηθούν κάποιοι τους φυσικούς πόρους. Εχει χάσει τη νομιμοποίηση ο πόλεμος».
• Μεθαύριο (11 Σεπτεμβρίου) συμπληρώνονται 40 χρόνια από το πραξικόπημα Πινοτσέτ και τη δολοφονία του Αλιέντε στη Χιλή. Πιστεύετε ότι για τη Λατινική Αμερική έχει περάσει η εποχή των πραξικοπημάτων;
«Εκτιμούμε ότι στις επόμενες δεκαετίες είναι σχεδόν απραγματοποίητο να επιχειρήσουν οι στρατιωτικοί τέτοιες περιπέτειες. Οπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, και η Λατινική Αμερική επικοινωνεί μεταξύ της. Οι χώρες βρίσκονται σε μια γραμμικότητα κι έχουμε μάθει από την αξία της δημοκρατίας. Οι στρατιωτικοί το ξέρουν αυτό. Και ξέρουν επίσης ότι ο ρόλος τους στην κοινωνία πρέπει να είναι διαφορετικός».
• Υπάρχει, εκτός Βολιβίας, κάποιος πολιτικός ηγέτης σήμερα τον οποίο θαυμάζετε;
«Ο Φιντέλ Κάστρο».
* (Η «Εφ.Συν.» ευχαριστεί θερμότατα τον καθηγητή ισπανικής γλώσσας Μάριο Τζιώρα για τις αφιλοκερδείς υπηρεσίες μετάφρασης, χωρίς τη βοήθεια του οποίου η συνέντευξη αυτή δεν θα ήταν εφικτή.)
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Ποιος είναι
Ο Πάμπλο Σιζάρ Γκρου Κανέδο σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο San Andrés κι εργάστηκε ως κοινωνικός επιστήμονας και πανεπιστημιακός ερευνητής. Είναι ειδικός στην πολιτική επικοινωνία. Ο πρόεδρος Εβο Μοράλες τού ανέθεσε το υφυπουργείο Πολιτιστικής Ανάπτυξης, που τότε υπαγόταν στο υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, τον Μάρτιο του 2007.
Ενα από τα σημαντικότερα επιτεύγματά του ως υφυπουργού ήταν η πρότασή του για τη δημιουργία του υπουργείου Πολιτισμών, του οποίου υπήρξε και ο πρώτος υπουργός, μετά την έγκριση του νέου Συντάγματος της χώρας.
Στην πρώτη του θητεία ως υπουργός εργάστηκε για την ανασύσταση της εθνικής ταυτότητας, μέσα από το ξερίζωμα των καταλοίπων του αποικιακού παρελθόντος και την προώθηση, τόσο εντός της χώρας όσο και διεθνώς, του αγώνα ενάντια στον ρατσισμό, την επαναφορά ξεχασμένων ηθών και εθίμων των αυτοχθόνων και της πολιτιστικής κληρονομιάς εν γένει, αξιοποιώντας και τη σύγχρονη τεχνολογία.
Μετά την αποχώρησή του από το υπουργικό συμβούλιο το 2010 τοποθετήθηκε πρέσβης στην UNESCO.
Πηγή. http://www.efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου