Αριστεροί που εναντιώνονται δογματικά στη θρησκευτική πίστη. Μπορώ σε έναν βαθμό να τους δικαιολογήσω, γιατί ίσως να γνώρισαν εσφαλμένες και μοιρολατρικές μορφές της θρησκείας. Όμως, πόσο μου τη “δίνουν” όταν, εγκλωβισμένοι στην “ορθοδοξία” τους, δεν δέχονται να ερευνήσουν καν τις περιπτώσεις όπου η πίστη οδηγεί σε ριζοσπαστικές αντιλήψεις και σε αγωνιστικές μορφές δράσης.
Χριστιανοί που εναντιώνονται δογματικά στην αριστερή πολιτική αντίληψη. Μπορώ σε έναν βαθμό να τους δικαιολογήσω, γιατί ίσως γνώρισαν δογματική εναντίωση στην πίστη από μορφές της αριστεράς. Όμως, πόσο μου τη “δίνουν” όταν, εγκλωβισμένοι στην “πνευματικότητά” τους, δεν δέχονται να ερευνήσουν καν τις περιπτώσεις όπου τα οράματα του χριστιανισμού για ελευθερία, δικαιοσύνη, αδερφοσύνη ταυτίζονται με αυτά της αριστεράς.Δογματικοί αριστεροί. Δογματικοί χριστιανοί. Δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Δεν είναι παντού έτσι
Κι όμως. Δεν είναι παντού έτσι. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα
της Νοτίου Αμερικής. Εκεί, χριστιανοί αγωνίζονται μαζί με αριστερούς,
ενάντια στη καταπίεση και στην εξαθλίωση. Σύμφωνα με τον καθηγητή Πάμπλο
Ρικάρντ: “οι Μαρξιστικές δυνάμεις έχουν ξεπεράσει τον παραδοσιακό
ελιτισμό τους και σήμερα δέχονται ως γεγονός την ταυτότητα του λαού, με
τη θρησκευτική, ηθική, πολιτιστική, εθνική και φιλοσοφική της διάσταση“.
Αλλά και χριστιανοί της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, εδώ και δεκαετίες
συνεργάζονται με τους αριστερούς είτε για να οργανώσουν συνδικάτα όπως
έκανε ο επίσκοπος Σαμουέλ Ρουίς στο Μεξικό, είτε ακόμα και
συμμετέχοντας σε επαναστατικά κινήματα, όπως συμμετείχε ο ιερέας Ερνέστο
Καρδενάλ ως Υπουργός Πολιτισμού της Νικαράγουα, στην επαναστατική
κυβέρνηση των Σαντινίστας. Αυτή η παράδοση της Νότιας Αμερικής, σήμερα
έχει ως αποτέλεσμα, αριστεροί ηγέτες όπως ήταν ο Ούγκο Τσάβες και ο
σημερινός πρόεδρος του Εκουαδόρ Ραφαέλ Κορέα, να μην ντρέπονται να
δηλώσουν πιστοί και χριστιανοί, αλλά και πολλοί χριστιανοί κληρικοί και
λαϊκοί, να μην διστάζουν να δηλώσουν αριστεροί και κομμουνιστές.“Ο Ιησούς, ήταν μαζί μου σε δύσκολους καιρούς, και σε κρίσιμες στιγμές. Λοιπόν, ο Ιησούς Χριστός είναι αναμφίβολα μια ιστορική προσωπικότητα –ήταν κάποιος που επαναστάτησε, ένας αντιιμπεριαλιστής. Αντιμετώπισε την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία…. Επειδή, ποιος μπορεί να πιστέψει πως ο Ιησούς ήταν καπιταλιστής; Όχι. Ο Ιούδας ήταν ο καπιταλιστής, που πήρε τα νομίσματα! Ο Χριστός ήταν επαναστάτης. Αντιμετώπισε τις θρησκευτικές ιεραρχίες. Αντιμετώπισε την οικονομική δύναμη της εποχής του. Προτίμησε τον θάνατο υπερασπίζοντας τα ανθρωπιστικά ιδεώδη του, με τα οποία προώθησε την αλλαγή…. Αυτός είναι ο δικός μας Ιησούς Χριστός.”
–Ούγκο Τσάβες, πρόεδρος της Βενεζουέλας
“Η συνεργασία με τον επαναστατημένο λαό, είναι αγάπη και πίστη στο λαό, που βοηθημένος από την εκκλησία στον αγώνα του κατά της αδικίας, αποκτάει εμπιστοσύνη στη θρησκεία του. Πρέπει πρώτα να υπακούμε στη θέληση του λαού, γιατί αυτή είναι η θέληση του Θεού, κι όχι σε εκείνη της συνεργαζόμενης με τους δικτάτορες εκκλησίας”
–Χουάν Ερνάντες Πίκο, ιερέας από την Νικαράγουα
Το παρακάτω βίντεο, είναι από την Ιταλία. Mετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο π. Αντρέα Γκάλλο μαζί με τους πιστούς τραγουδούν το “Bella Ciao” μέσα στην εκκλησία. Ο π. Αντρέα είναι γνωστός για τη δράση του υπέρ των καταπιεσμένων, τη στήριξή του στο κίνημα των Ζαπατίστας, στους μετανάστες, στους Παλαιστίνιους κ.λπ.
Πηγή, http://yperboles.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου