Ετικέτες

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Η μαχαιριά....


Να σας διαφωτίσω λοιπόν
Εκείνα τα χρόνια στην Τρουμπα του Πειραιά οι διαφορές λυνόντουσαν με μαχαίρι.
Κάτι δηλαδή, όπως στην ταινία "Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης" αν την έχετε δεί.
Με μόνη διαφορά ότι μαχαίρι είχανε και οι δύο.
 
Οταν κάποιος χτύπαγε με μαχαίρι, ύπουλα, έναν άλλον άοπλο γινότανε κατάπτυστος στην Τρούμπα κι' όταν έμπαινε στην φυλακή, οι ισοβίτες θεωρούσανε ιερή υποχρέωση τους, να τον βιάσουνε, να τον κωλοσκεσίνουνε και να τον κάνουνε να κυκλοφορεί με "φουρώ" στην φυλακή.
 
Αλλες εποχές άλλα ήθη
Πιο γνήσια και πιο ανθρώπινα τολμώ να πώ.
Δεν ξέρω αν έχετε φάει μαχαιριά...
Εχει πολύ γλυκό κόψιμο.
 
Μπαίνει το μαχαίρι μέσα στην σάρκα σου, την κόβει και νοιώθεις το αίμα να φεύγει από την πληγή μαζί με την ζωή σου.
Κάτι τέτοιο πρέπει να ένοιωσε και ο Παύλος, την ώρα που έφαγε τις ύπουλες μαχαιριές από τον φασίστα τον Ρουπακιά.
 
Εγώ έχω φάει μαχαιριά και ξέρω...
Ακόμη έχω το σημάδι στον αριστερό μου μηρό.
Κάτι μεσάνυχτα, περνώντας, μαζί με δύο φίλους, από την πλατεία Ελευθερίας του Κορυδαλλού, ακούσαμε κάτι υπόκωφα βογγητά από τα παρτέρια.
Πλησιάσαμε...
 
Ενας γεροδεμένος νεαρός, με ξυρισμένο γουλί το κεφάλι του ήταν μπρούμητα στο γκαζόν, ξέρναγε αστυστόλως και παραληρούσε.
Οι άλλοι δυό προσέτρεξαν αμέσως για βοήθεια.
Σταθείτε ρε τους λέω. Θα πάω εγώ.
 
Τον πλησίασα, του έπιασα με προσοχή το κεφάλι και προσπάθησα να τον γυρίσω.
Ο άνθρωπος ήτανε ντάγκλα από την πρέζα και μόλις τον άγγιξα, έβγαλε ένα μαχαίρι από την τσέπη του και προσπάθησε να με μαχαιρωσει στην κοιλιά.
Τραβήχθηκα και με βρήκε στο αριστερό μου πόδι.
 
Ενοιωσα μία γλυκιά ανατριχίλα σ' όλο μου το σώμα, καθώς το αίμα έφευγε με ορμή από το κορμί μου αλλά βρήκα το κουράγιο και άρχισα να του χτυπάω το κεφάλι στο χώμα, μέχρι που έμεινε αναίσθητος και σηκώθηκα, παραπαίοντας , κι' έφυγα.
 
Θέλω να πώ ότι, ανεξάρτητα από το τι θα κάνει η Δικαιοσύνη, αυτός ο καριόλης ο Ρουπακιάς θα πρέπει να πληρώσει γι' αυτήν την ύπουλη μαχαιριά.
Ισως μέσα στη φυλακή όπου υπάρχει ακόμη μπέσα.
Κι' ας μην ζούμε στην εποχή της τρούμπας.
Nikos Roussis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου