Γιατί Αλήθεια σημαίνει ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ
Σήμερα είναι για εμάς μία ημέρα μνήμης, μία ημέρα αλήθειας. Και οι μνήμες που κουβαλάμε είναι πολλές, άλλες τόσες και οι αλήθειες.
Μνήμη είναι οι σειρήνες να ηχούν στις 4 το πρωί
Μνήμη είναι η εισβολή μέσα σε κρύο και σε χιόνι στις 4 το πρωί
Μνήμη είναι τα χημικά σε μπαλκόνια, αυλές και παιδικές χαρές.
Μνήμη είναι οι ευθείες βολές, οι πλαστικές σφαίρες και η άγρια καταστολή
Μνήμη είναι η αδιάκριτη βία, αποτέλεσμα της διαταγής: «Ότι στέκεται σε δύο πόδια, γαμήστε το»
Μνήμη είναι η «δολοφονική» επιχείρηση στο μπλόκο του Λαυρίου, όπου έκαψαν και έδειραν χωρίς οίκτο
Μνήμη είναι η έγκυος γυναίκα που απέβαλλε
Μνήμη είναι εκείνη η γριούλα στη Φειδίου που πνιγόταν από τα χημικά (όπως και οι υπόλοιποι ηλικιωμένοι και παιδιά) κι ευχόμαστε ο γιος της να μην ξέχασε
Μνήμη είναι οι 37 κατηγορούμενοι ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης
Μνήμη είναι πως οι πρώτοι τρεις ήδη αθωώθηκαν πριν φτάσουν σε δίκη
Μνήμη είναι οι εκατοντάδες τραυματίες
Μνήμη είναι πως με τρεις δικαστικές αποφάσεις κυρήχθηκε παράνομη αυτή η εισβολή
Μνήμη είναι ότι το κράτος αγνόησε αυτές τις αποφάσεις
Μνήμη είναι η καταστροφή από τα ματ της περιουσίας των κατοίκων
Μνήμη είναι τα 7 εκατομμύρια ευρώ που κατασπατάλησε το κράτος τις 128 ημέρες, φυλώντας 3 μηχανήματα ιδιωτών
Μνήμη είναι πως ούτε αυτό κατάφεραν
Μνήμη είναι τα ψέματα των ραγκούση, παπακωνσταντίνου, λιακόπουλου,παπουτσή, τζάκρη
Μνήμη είναι πως όλοι εκείνοι πέρασαν στη λήθη
Μνήμη είναι τα ψέματα του σγουρού εδώ και ενάμιση χρόνο
Μνήμη είναι η συμπόρευση των μμε με την κυβερνητική γραμμή και η εναντίον μας προπαγάνδα τους
Μνήμη είναι η αυθόρμητη αντίδραση, η πίστη και η ανιδιοτελής προσφορά των κατοίκων
Μνήμη είναι όλα αυτά τα όμορφα που αναδείχθηκαν αυτές τις 128 ημέρες
Μνήμη είναι ότι κόμματα, παρατάξεις, συντεχνίες, προσωπικά και όλα εκείνα που χωρίζουν τους ανθρώπους έμειναν στην άκρη
Μνήμη είναι η μάνα που ενώ κρατούσε το μπλόκο ζωντανό όλη την ημέρα, μαγείρευε και έφερνε φαγητό στα παιδιά της στις 2 τη νύχτα
Μνήμη είναι οι πάντα χαμογελαστοί και αποφασισμένοι ακόμα για θάνατο γέροντες
Μνήμη είναι η δημιουργική στάση και το τσαγανό των μικρών παιδιών, μαθητών και μαθητριών
Μνήμη είναι το ότι κανείς δεν φοβήθηκε τη σύγκρουση
Μνήμη είναι ότι κάποιοι στάθηκαν στις πρώτες γραμμές του αγώνα ρισκάροντας τη σωματική τους ακεραιότητα, ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Και θα το ξανακάνουν
Μνήμη είναι ότι αυτή η μάχη κερδήθηκε γιατί ο καθένας έκανε αυτό που έπρεπε και μπορούσε καταθέτοντας όλη την ψυχή του
Μνήμη είναι η αλληλεγγύη που εισπράχθηκε από παντού
Μνήμη είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη και να μην τα επαναλαμβάνουμε. Κάποιοι στα «ψηλά» δεν το έχουν καταλάβει και πράττουν ακριβώς το αντίθετο
Μνήμη είναι τους ελάχιστους ιδιοτελείς να τους παραμερίζουμε. Είναι εκείνοι που ανοίγουν τις κερκόπορτες
Μνήμη είναι να ετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια. Τίποτα δεν τελείωσε κι όποιος επαναπαύεται και ξεχνά η ιστορία δείχνει πως στο τέλος τιμωρείται
Μνήμη είναι να σεβόμαστε και να νοιώθουμε δέος που αποτελούμε κομμάτι ενός κινήματος που μας ξεπέρασε όλους
Μνήμη είναι το ότι ήρθαμε κοντά και δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας χωρίσει
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Υ.Γ. – «Μικρές μάχες κερδίζονται και σήμερα ανά τον κόσμο, νομίζω, όμως, πως οι άνθρωποι (εξακολουθούν να) χάνουν. Πραγματικά, βλέπω το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας ζοφερό/χωρίς ελπίδα. Μα έχω εμπιστοσύνη στην αντίληψη των ανθρώπων για στοχασμό, οργή και επανάσταση…»
Στα λόγια του φίλου μας Όσκαρ Ολιβέρα κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια. Μικρές μάχες δίνονται και κερδίζονται σε όλο τον κόσμο. Αυτό δε σημαίνει ότι κερδίζεται και ο πόλεμος. Το ίδιο συμβαίνει και στην χώρα μας. Παντού μικρές και μεγάλες μάχες δίνονται καθημερινά. Για να κερδίσουμε τον πόλεμο απέναντι σε όλους εκείνους που προσπαθούν να μας κλέψουν την αξιοπρέπεια και τα όνειρά μας, που καταστρέφουν το περιβάλλον για το κέρδος, που θέλουν να μας τρομοκρατήσουν και να ελέγχουν τις ζωές μας, οφείλουμε να κάνουμε ένα πράγμα: Να αγωνιστούμε μαζί, δίπλα ο ένας στον άλλο, χέρι με χέρι. Αυτό είναι το μήνυμα του αγώνα της Κερατέας. Όλοι μαζί μπορούμε…
Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται σε όσους αγωνίστηκαν με μόνο αντάλλαγμα τη σωτηρία του τόπου τους και το μέλλον των παιδιών τους και σε όλους όσους στάθηκαν αλληλέγγυοι. Σε όλους εκείνους που σήμερα αγωνίζονται για το δικαίωμα στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, στη δημοκρατία και ιδιαίτερα στους φίλους μας σε Σκουριές, Φυλή, Γραμματικό, Κιλκίς, Ωραιόκαστρο, Μαυροράχη, Λευκίμμη, Αιγιαλεία, Καρβουνάρι, Ελληνικό…
http://www.left.gr/article.php?id=16621
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου