Όμηρος: ο ποιητής της διπλανής πόρτας

Όμηρος: ο ποιητής της διπλανής πόρτας

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουνίου 26, 2012

Γράφει ο Χρυσόστομος Τ.

Στην σημερινή Ευρώπη των Χρηματιστηρίων, των Αγορών, του Ευρό και των Μνημονίων…. , ίσως ακόμη και ο
Όμηρος να χαρακτηριζόταν "big"! Εδώ διακωμώδησαν αριστουργήματα Τέχνης, βύθισαν Παρθενώνες… στον
Όμηρο θα κολλούσαν;
ΟΜΩΣ: Ας δούμε μια "απάντηση" του Ομήρου, στον κυνισμό των… Αγορών! 
ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΕΥΜΑΙΟΣ: Ο φτωχός και "ασήμαντος" Εύμαιος ,
υποδέχεται και στηρίζει τον πλούσιο και "επώνυμο" Οδυσσέα.
Ισότιμοι ως λογοτεχνικοί χαρακτήρες πλέον !!! στην…. υπηρεσία της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ (τέχνης)!
Γιατί όχι και στην υπηρεσία της ισότιμης κονωνικής συμβίωσης;
Ο Όμηρος μας δείχνει τον δρόμο! ( Κατά πως θα έλεγε και ο… Γερμανός Albin Lesky)

Όμηρος : ο ποιητής της διπλανής πόρτας 

Σημειώνει κάπου ο Στήβεν Ράνσιμαν: Η μοίρα των φτωχών και των αδύναμων ήταν πάντα η ίδια.
Εννοώντας μ’ αυτό ότι δυνατότητα να διαφοροποιούν την ζωή τους είχαν , σ’ όλες τις εποχές ,
μόνο οι έχοντες και κατέχοντες .
Που σημαίνει ότι ο φτωχός του 2012 π.Χ , ελάχιστα διαφέρει από τον φτωχό του 2012 μ.Χ .

Φτωχός ήταν και ο Όμηρος.
Με δυσκολία εξασφάλιζε ένα κομμάτι ψωμί (άπορος εών του βίου και μόλις την τροφήν έχων).

Ασκούσε βέβαια το επάγγελμα του αοιδού- ραψωδού, αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετό.

Στην κοσμική Κύμη της Μ. Ασίας, όπου βρέθηκε κάποια φορά, πρότεινε,

μέσα από τις «λέσχες γερόντων» που υπήρχαν εκεί,

να του προσφέρει η Πολιτεία δωρεάν τροφή και στέγη (δημοσίη τρέφειν)
και ο Όμηρος υποσχέθηκε να κάνει την Κύμη «επικλεεστάτην» (ένδοξη και διάσημη). ( 1 )

Τελικά, οι Κυμαίοι απέρριψαν την πρότασή του.

Όπως έλεγαν, εάν αρχίσουμε να τρέφουμε δωρεάν τον κάθε… κουτσό και στραβό,

θα μαζευτεί στην Κύμη «πολύς και αχρείος όμιλος»

(σημείωση: πώς… γυρίζουμε ξανά και ξανά στα ίδια!)

Την….. "ρατσιστική" αυτή στενοκεφαλιά τους βέβαια οι Κυμαίοι θα την καταλάβουν αργότερα,

όταν θα θελήσουν να πολιτογραφήσουν τον, διάσημο πλέον, Όμηρο ως συμπολίτη τους !

Στο θέμα μας όμως:
Όμηρος και Μέντορας: Μερικά χρόνια πριν, στην Ιθάκη, ο Όμηρος (Μελησιγένης το καθαυτό όνομά του),
πάσχει από ασθένεια των ματιών (νοσεί τους οφθαλμούς). Αναλαμβάνει τότε να τον φροντίσει, οικειοθελώς,
για μακρό χρονικό διάστημα, κάποιος απλός πολίτης της Ιθάκης, ονόματι Μέντωρ
(όστις ενοσήλευσεν αυτόν εκτενέως).

Τελικά, ο ποιητής δεν θα αποφύγει (κατά μία εκδοχή) την τύφλωση.

Όμως ο Όμηρος, ήταν και μεγάλη καρδιά. Δεν θα ξεχάσει τον ευεργέτη του.
Από ευγνωμοσύνη συμπεριέλαβε (ενάρμοσε) το όνομα του φτωχού και ασήμαντου Μέντορα,
στα αθάνατα έργα του,

χαρίζοντάς του αιώνια δόξα (απέδωκεν αυτώ χάριν ην είχεν…).

Το όνομα λ.χ του Μέντορα , θα μείνει στην παγκόσμια συνείδηση ως παροιμιακό συνώνυμο
του ανιδιοτελούς προστάτη, συμβουλάτορα και καθοδηγητή (βρήκε τον …Μέντορά του).

Όμηρος , Μέντορας και …..Αλέξανδρος
Πώς εμπλέκεται τώρα , στην όλη υπόθεση , ο Αλέξανδρος ;

Μιλώντας για Όμηρο, δεν μπορείς να μένεις μόνο σε οικονομικούς όρους.

Η μαγεία του μεγάλου δημιουργού ενεργοποιεί σκέψεις και συνειρμούς :
Όσο "τυχερός" ήταν ο "τ ιποτένιος" Μέντορας, τόσο "άτυχος" ήταν ο Μέγας και… τρανός Αλέξανδρος !!!
Κι αυτό γιατί: Ό,τι ο Μεγάλος και πανίσχυρος Αλέξανδρος ευχήθηκε στον τάφο του Αχιλλέα,
στο ξεκίνημα της εκστρατείας του (=να υπήρχε δηλαδή και γι’ αυτόν ένας ποιητής, σαν τον Όμηρο,
να υμνήσει τα κατορθώματά του) , είδαμε ότι το πέτυχαν άνθρωποι απλοί, καθημερινοί,ασήμαντοι!

Και το μεγαλείο των Ομηρικών αριστουργημάτων, με τα ταπεινότατα- ευτελή υλικά… μεγαλείο!!!

Να κλείσω λοιπόν με… ό,τι πρέπει για την περίπτωση, κουβέντα του Κων/νου Τσάτσου:

"Μπορεί ένας ποιητής να είναι απλός,
μακριά από κάθε φιλοσοφικό ή μεταφυσικό νόημα ,
να είναι στο χώμα κοντά(!)
και όμως να είναι μεγάλος ποιητής"!
Ωραία και δυνατή κουβέντα από έναν σημαντικό πολιτικό και διανοητή,

για την δύναμη του αληθινού δημιουργού!

Σημείωση (1) : Πώς όμως θα έκανε την Κύμη "επικλεεστάτην" ;

Το πιο πιθανό είναι ότι ο Όμηρος θα "απέδιδε χάριν ην είχεν " και στην Κύμη ,
"εναρμόζοντας" το όνομά της στα Έργα του ,
όπως έκανε με τα ονόματα του Μέντορα , του Τυχίου , του Μέντη , του Εύμαιου κ.α .