Today in Military History: June 22, 168 BC,Battle of Pydna: Romans Defeat Macedonians, Legion Triumphs over Phalanx

Battle of Pydna: Romans Defeat Macedonians, Legion Triumphs over Phalanx

June 22nd, 2014 by Siggurdsson

2

 

« Previous story

Next story »

 

"Battle of Pydna, 168 BC" artist unknown; image courtesy of http://www.mastersofthefield.com/
(Unless otherwise indicated, all illustrations are courtesy of Wikipedia)

It has been a while – last September to be precise – since I presented a battle from ancient history. Therefore, today I will rectify that oversight, presenting a battle between the growing Roman Republic and the kingdom of Macedonia, much reduced from its glory days as the center of Alexander the Great's empire.

Το τέλος του μυκηναϊκού πολιτισμού και οι «Σκοτεινοί Αιώνες»: Το ιστορικό πλαίσιο.

Η σταδιακή κατάρρευση του μυκηναϊκού πολιτισμού, που την τοποθετούμε με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα ανάμεσα στο τέλος του 13ου και το τέλος του 12ου αιώνα π.Χ., είναι σημαντικό ιστορικό ορόσημο για την Ελλάδα.
-Σημασία έχει ακόμη η διαπίστωση ότι στους επόμενους αιώνες, τον 11ο και τον 10ο, σημειώνεται στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής μια σημαντική τεχνολογική αλλαγή: εξαπλώνεται η τεχνική κατεργασίας του σιδήρου και το νέο αυτό μέταλλο υποκαθιστά τον χαλκό σε διάφορες χρήσεις, όπως η κατασκευή όπλων και εργαλείων. Με αυτή την εξέλιξη η ανθρώπινη ιστορία περνάει από
την Εποχή του Χαλκού στην Εποχή του Σιδήρου. Παράλληλα, στον χώρο της ανατολικής Μεσογείου σημειώνονται πολεμικές επιδρομές και μετακινήσεις πληθυσμών και συντελούνται κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές.

Καπετάν Ερμής: «Χρειάζεται ένας νέος Γοργοποταμος»! Το δεξί χέρι του Άρη Βελουχιώτη, λύνει την σιωπή του και αποκαλύπτει…

Το ΚΚΕ σκότωσε τον Άρη!
Χρυσή Αυγή: Απόγονοι συνεργατών των ναζί
Χρειαζόμαστε τώρα έναν νέο Γοργοπόταμο!

ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

«Θέλω να γίνει ένας νέος Γοργοπόταμος!!!» επαναλαμβάνει αργά ο συνομιλητής μου και με συναρπάζει! Δεν είναι ένας τυχαίος άνθρωπος ο «καπετάν Ερμής». «Δεξί χέρι» του Άρη Βελουχιώτη, πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ ,αρχηγός της περίφημης 3ης Μεραρχίας στην Πελοπόννησο , σκληρός αντάρτης απ τους επίλεκτους μαυροσκούφηδες που ακόμα και σήμερα στα 97 του χρόνια ψελλίζει στον περίγυρό του: «Πιστεύετε στον ένοπλο αγώνα;;;»

Τον έβλεπα στη φωτογραφία να ιππεύει ένα μαύρο άλογο στα βουνά της Μεσούντας –εκεί που βρήκε τραγικό τέλοςαυτοκτονώντας ο Άρης- το ίνδαλμα της ζωής του , ο αρχηγός , γι αυτόν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης ,ο ένας.
Και τον είχα μπροστά μου , με χιονισμένα μαλλιά, χωρίς θυρεούς , σύμβολα και θαμπά δαχτυλίδια . Παράσημά του οι μνήμες απ τα οδυνηρά χρόνια , οι έντονες αναμνήσεις, οι τύψεις, οι εφιάλτες, αλλά και οι θρίαμβοι, οι επελάσεις, οι σύντροφοι που φεύγουν ένας-ενας με πρώτο τον Αρη Βελουχιώτη, τον αρχηγό του .

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Το αρχαιότερο μουσικό όργανο που έχει ανακαλυφθεί χρονολογείται από τη Μέση Νεολιθική περίοδο (5000 π.Χ.) και είναι μια κοκάλινη σφυρίχτραμε μια οπή που βρέθηκε στη Θεσσαλία και εκτίθεται στο Μουσείο του Βόλου.

Επόμενες μαρτυρίες προέρχονται από τον κυκλαδικό πολιτισμό της 3ης χιλιετίας π.Χ.
Τα κυκλαδικά ειδώλια (Εθν. Αρχαιολογικό μουσείο) με εκτελεστές τριγώνου-άρπας, δίαυλου και σύριγγας του Πανός μαρτυρούν μια ζωντανή μουσική παράδοση ήδη από την εποχή αυτή. Μαρτυρίες διαθέτουμε και από το Μινωικό και τονΜυκηναϊκό πολιτισμό (2η χιλιετία π.Χ.) όπου πρωτοεμφανίζεται η λύρα, το σείστρο και τα κύμβαλα (ζίλια). Στα Ομηρικά έπη υπάρχουν πολλές μουσικές αναφορές ενώ γνωρίζουμε ότι τα ίδια τα ομηρικά έπη απαγγέλλονταν από τουςραψωδούς και τραγουδιόνταν με συνοδεία λύρας από τους κιθαρωδούς.

Στη λατρεία, σημαντικές μορφές όπως ο Απόλλωνας, ο Διόνυσος και ο Ορφέας, συνδέονται άμεσα με τη μουσική.

Π.Καρύκα : «Η μάχη του Αντάρτικου»

1904 Pantelis Karykas ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ ΕΜΕΟ Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟΥ ΚΑΟΥΔΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΡΥΚΑΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΥΡΟΥ | στις Νοεμβρίου 9, 2014 | 0 σχόλια | σε ΕΘΝΙΚΑ | Μου αρέσει

Εν όψη του ξεπουλήματος της Μακεδονίας από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ένα επίκαιρο Ιστορικό γεγονός που όλοι πρέπει να γνωρίζουν

Η μάχη του Αντάρτικου (30 Νοεμβρίου 1904)

του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέα – hellasforce.com

Η βουλγαρική επιβουλή κατά της Μακεδονίας υπήρξε παλαιά, χρονολογούμενη από τους χρόνους του Βυζαντίου. Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, μετά τη δημιουργία του βουλγαρικού κράτους, οι Βούλγαροι, μέσω της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης (ΕΜΕΟ), επιχείρησαν να ελέγξουν τη Μακεδονία.

Η Ελλάδα αντέδρασε, καθυστερημένα, όπως πάντα. Μετά τη θυσία του Παύλου Μελά, πάντως, ελληνικά σώματα Μακεδονομάχων, πέρασαν στη Μακεδονία για να αντιμετωπίσουν τις συμμορίες των Βούλγαρων κομιτατζήδων.

Το βράδυ της 29ης προς 30ης Νοεμβρίου 1904 δύναμη 70 κομιτατζήδων, υπό τον διαβόητο αρχικομιτατζή Μήτρο Βλάχο και τον Κόρσακοφ, κατέλαβε το ένα ύψωμα βορειοδυτικά του χωριού Αντάρτικου Φλώρινας, με σκοπό την επομένη να επιτεθεί στο χωριό και να εξοντώσει τα εκεί σταθμεύοντα ελληνικά τμήματα των Κατεχάκη, Καούδη και Παύλου Κύρου.

Οι Βούλγαροι δεν αποτόλμησαν, τελικά, να επιτεθούν, καθώς πληροφορήθηκαν πως οι Έλληνες είχαν ενημερωθεί για την παρουσία τους και τους περίμεναν, οχυρωμένοι, στα σπίτια του χωριού. Αντίθετα πλησίασαν στο χωριό και προκάλεσαν τους Έλληνες σε μάχη.
Εκείνη την εποχή που το ηρωικό πνεύμα ήταν ακόμα ζωντανό η μη αποδοχή της πρόκλησης θα αποτελούσε σοβαρό ηθικό πλήγμα για τους Έλληνες μαχητές και κατοίκους. Από την άλλη αν η πρόκληση γινόταν αποδεκτή, τα πυρά θα προσέλκυαν σίγουρα τις γειτονικές φρουρές οι οποίες θα επιτίθεντο στα ελληνικά σώματα.

Ο ανθυπολοχαγός Κατεχάκης, ο επικεφαλής των ελληνικών σωμάτων, αποφάσισε, παρά ταύτα, να αποδεχτεί την πρόκληση, αν και διέθετε μόλις 35 άνδρες. Ο Κατεχάκης χώρισε τη δύναμή του σε τέσσερα τμήματα, επιδιώκοντας να πλήξει τους Βούλγαρους από κάθε κατεύθυνση. Δυστυχώς η κίνηση μιας ελληνικής ομάδας έγινε αντιληπτή και οι Βούλγαροι αποφάσισαν να υποχωρήσουν, πριν κυκλωθούν. Παρόλα αυτά ο Κατεχάκης επιτέθηκε και στην σύγκρουση που ακολούθησε σκοτώθηκαν 12 Βούλγαροι.

Από ελληνικής πλευράς ένας άνδρας τραυματίστηκε. Στην σύγκρουση μετείχαν, αυθόρμητα, και οι κάτοικοι του χωριού Πισοδέρι, οι οποίοι, υπό τον ιερέα του χωριού Σταύρο Τσάμη (Παπασταύρος), επιτέθηκαν στους Βούλγαρους.

Τα πυρά, πάντως, πράγματι συνέγειραν τις τουρκικές φρουρές, οι οποίες έσπευσαν στο σημείο της συμπλοκής, υποχρεώνοντας τους Έλληνες να σταματήσουν την καταδίωξη των ηττημένων κομιτατζήδων.

9 Νοεμβρίου 1866… Ο πυρπολητής, Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης και το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 09 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1866… Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου στην Κρήτη. Ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης βάζει φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και ανατινάζει την ανατολική πτέρυγα της μονής, καταπλακώνοντας Χριστιανούς και Τούρκους.

Βεβήλωση του Αγίου Χαράλαμπου στον Τσεσμέ – έστησαν παζάρι μέσα στην εκκλησία

Θαυμαστε ποιοι έχουν το θράσος να μιλούν για δικαιώματα.

Σε ευτελή εκθεσιακό κέντρο έχει μετατραπεί ο καθεδρικός ορθόδοξος ναός του Αγίου Χαραλάμπους στην Κρήνη (Τσεσμέ), δημιουργώντας μας προβληματισμό και απογοήτευση για την προκλητική αυτή συμπεριφορά του Τουρκικού Υπ. Πολιτισμού,βεβήλωσης των Ελληνικών χριστιανικών και πολιτιστικών μνημείων στην Τουρκία.

Φιδονήσι Ευξείνου Πόντου: Ελληνικοί αμφορείς από ναυάγιο μεταφέρθηκαν στην Οδησσό

by ellas

Αρχαίος αμφορέας που βρέθηκε στο ‘Φιδονήσι’, γράφει το ρωσικό δημοσίευμα.

Αρχαιολόγοι- εραστές της υποβρύχιας αρχαιολογίας- έφεραν στην επιφάνεια αμφορείς από ναυάγιο πλοίου της αρχαιότητας. Πρόκειται για ελληνικό πλοίο του 4ου αιώνα π.Χ.

Μία βυθισμένη αρχαία πόλη «ξανακτίστηκε»

by ellas

Οι αρχαιολόγοι τη χαρτογράφησαν ψηφιακά και δημιούργησαν τρισδιάστατο μοντέλο.

Το τρισδιάστατο μοντέλο της βυθισμένης πολιτείας

Είναι μία πόλη με άριστη ρυμοτομία, καλοσχεδιασμένους δρόμους, σπίτια διώροφα περιτριγυρισμένα από κήπους και ένα πολύπλοκο σύστημα διαχείρισης των υδάτων, όπως δείχνουν τα κανάλια και οι υδρορροές. Μόνον που βρίσκεται τέσσερα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρόκειται για μία βυθισμένη αρχαία ελληνική πόλη, που έρχεται κατ΄ ευθείαν από την ηρωική εποχή της Ιλιάδας του Ομήρου, πόσο μάλλον που βρίσκεται στην Πελοπόννησο στις νότιες ακτές της Λακωνίας κοντά -θα μπορούσε να πει κανείς- στα παλάτια του Μενελάου.

Βυθισμένες αρχαίες πόλεις στον Ελλαδικό χώρο

by ellas

Η αντίληψη που επικρατεί στο ευρύ κοινό σχετικά με την υποβρύχια αρχαιολογία είναι σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένη, καθώς το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στην ανακάλυψη και μελέτη των ναυαγίων και των περιεχομένων τους. Ωστόσο το ενδιαφέρον της εναλίας αρχαιολογίας δεν περιορίζεται μόνο στα ναυάγια, αλλά επεκτείνεται και στην έρευνα αγνώστων πολλές φορές οικισμών και βυθισμένων λιμανιών.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

Η Εθνική συνείδηση είναι η γνώση και το βίωμα της ιδιαίτερης φύσης του Έθνους στο οποίο ανήκουμε, η συνείδηση όλων των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων που αποτελούν το Έθνος, η γνώση του λαϊκού και φυλετικού χαρακτήρα, του πολιτισμού και της ιστορίας του, επιπλέον η συνείδηση του ότι ανήκουμε στο ίδιο Έθνος και των υποχρεώσεών μας προς αυτό.

Η Εθνική συνείδηση των Ελλήνων παρουσιάζεται πολύ πριν τους Περσικούς πολέμους, που αποτελούν ορόσημο στην εξέλιξής της. Πριν από τον 7ο π.Χ. αιώνα οι Έλληνες είχαν χαράξει γύρω τους ένα τείχος, που ξεχώριζε αυτό από τους άλλους λαούς τους‘βαρβάρους”. Στην αφύπνιση του κοινού Ελληνικού αισθήματος συνετέλεσε και η επαφή των Ελλήνων μέσω των αποικιών, με άλλους λαούς, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν συνειδητά τα γνωρίσματα της φυλής τους, κοινά σ’ αυτούς και ξένα στους αλλόφυλους. Επίσης οι Πανελλήνιοι Αγώνες, Πύθια, Νέμεα, Ίσθμια, ιδιαίτερα δε τα Ολύμπια, από τους οποίους αποκείονταν οι βάρβαροι, συνέβαλαν στην τόνωση της Πανελλήνιας συνειδήσεως.

Ο ακοντισμός στην Αρχαία Ελλάδα

by ellas

Koιτάζοντας ένα ακόντιο, βλέπει κανείς την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, αφού ήταν απο τα πρώτα όπλα που χρησιμοποίησε ο πρωτόγονος άνθρωπος για την επιβίωση του. Απο το κομμάτι ξύλου βέβαια μέχρι τα σημερινά αεροδυναμικού σχήματος ακόντια, οι παρεμβάσεις και εξελίξεις σε αυτό ήταν πολλές ανα τους αιώνες.

Όταν οι άνθρωποι οργανώθηκαν κοινωνικά και θα αναφερθούμε συγκεκριμένα στηναρχαία Ελλάδα, η ανάγκη για αντοχή και επιδεξιότητα, εξελίχθηκε σε καιρούς ειρήνης σε αγωνιστική ευγενή άμιλλα. Oι αρχαίοι ακοντιστές φρόντιζαν να ασκούνται συχνά στην ρίψη ακοντίου, μια και αυτό αποτελούσε το βασικό επιθετικό τους όπλο. Το ακόντιο, που προέρχεται απο την αρχαία ελληνική λέξη “άκων”, εκτός του πολέμου και των αγωνισμάτων χρησίμευε και στο κυνήγι.

Αίνος: Η κατοικία του Αινησίου Διός!

 

 

Οι καταιγίδες κι οι κεραυνοί, ήταν για τους αρχαίους κατοίκους της Κεφαλλονιάς μια απόδειξη, ότι ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων βρισκόταν εκεί! Στον Αίνο στην ψηλότερη κορυφή το Μέγα Σωρό, υπήρχε θυσιαστήριο αφιερωμένο στο Δία τον Αινήσιο. Η ψηλότερη κορυφή Σωρός πήρε τ’ όνομά της από τ’ άφθονα κατάλοιπα των θυσιών, που βρέθηκαν εκεί. Όταν οι ιερείς στον Αίνο θυσίαζαν στο βωμό του Δία, ο καπνός π’ ανέβαινε στον ουρανό έδινε το σήμα, για την έναρξη μιάς δεύτερης σχεδόν ταυτόχρονης θυσίας, που άρχιζε στη βραχονησίδα Δίας κοντά στο ακρωτήριο Λιάκας, σε οπτική ευθεία με το Μέγα Σωρό. Οι ιερείς έβλεπαν την δεύτερη στήλη καπνού και καταλάβαιναν ότι η θυσία είχε ολοκληρωθεί.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, είναι ένα από τα πιο σημαντικά του ελληνικού χώρου. Στα εκθέματά του υπάρχουν αντικείμενα από το φημισμένο δελφικό μαντείο, το πιο ξακουστό στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Οι μοναδικές και πλούσιες συλλογές του περιλαμβάνουν κυρίως αρχιτεκτονικά γλυπτά, αγάλματα, αριστουργήματα μικροτεχνίας και αφιερώματα των πιστών στο ιερό, που αντανακλούν τη θρησκευτική, πολιτική και κοινωνική δραστηριότητά του σε όλη την ιστορική του πορεία, από την ίδρυσή του, τον 8ο αιώνα π.Χ. μέχρι τα χρόνια του Βυζαντίου, έως τότε δηλαδή που οδηγήθηκε σε πλήρη παρακμή.

Σήμερα το μουσείο στεγάζεται σε ένα πλήρως ανακαινισμένο διώροφο κτίριο με συνολικό εμβαδόν 2.270 τ.μ. Η μόνιμη έκθεσή του καταλαμβάνει 14 αίθουσες και οι αποθηκευτικοί χώροι έκταση 558 τ.μ. Στο χώρο του λειτουργεί εργαστήριο συντήρησης κεραμικών και μεταλλικών αντικειμένων, καθώς και εργαστήριο αποκατάστασης ψηφιδωτών. Ύστερα από την τελευταία ανακαίνιση του κτιρίου, διαμορφώθηκαν σύγχρονοι χώροι υποδοχής και εξυπηρέτησης του κοινού, και λειτουργεί κυλικείο και πωλητήριο διαφόρων κατατοπιστικών εντύπων και βιβλίων, καθώς επίσης και αναμνηστικών. Υπάρχει πρόβλεψη για την πρόσβαση στο μουσείο των ατόμων με αναπηρία, με ειδικά διαμορφωμένες ράμπες και ανελκυστήρα. Ράμπα και σχετικός ηλεκτροκίνητος μηχανισμός υπάρχει και μέσα στο Μουσείο, προς την αίθουσα Ηνιόχου.

Νταβούτογλου: Το Ισραήλ βεβηλώνει το Ισλάμ όπως οι Έλληνες

Με μια απίστευτη επίθεση, που θα ζήλευαν ακόμη και οι πιο σκληροί τζιχαντιστές τουΙσλαμικού Κράτους, ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά της Ελλάδας και του Ισραήλ.

Ακούστε τι είπε το δεξί χέρι του χαλίφη Ερτνογάν κατά την διάρκεια της επίσκεψή του στην Προύσα, που τώρα οι Τούρκοι την αποκαλούν Μπούρσα.

Τζιχαντιστές θα δολοφονούσαν αύριο την βασίλισσα Ελισάβετ με μαχαίρι -Ολο το σχέδιο των τρομοκρατών

Χειροπέδες σε τέσσερις ισλαμιστές, ηλικίας από 19 έως 27 πέρασε τη νύχτα της Παρασκευής η βρετανική αστυνομία, καθώς θεωρούνται ύποπτοι ότι ετοίμαζαν τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο. Σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα στόχος τους ήταν η Βασίλισσα Ελισάβετ.

Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει η εφημερίδα Sun οι τρομοκράτες, θα προσπαθούσαν να δολοφονήσουν τη Βασίλισσα στην αυριανή εκδήλωση στη μνήμη για τους βετεράνους των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Mάλιστα, όπως αναφέρει η ίδια πηγή, οι Αρχές θεωρούν ότι οι τζιχαντιστές θα σκότωναν την βασίλισσα με μαχαίρι.

49 χρόνια πρίν… 6.XΙ.1965

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΚΡΙΣΙΣ: Ο υπουργός της Εθνικής Αμύνης κ. Σταύρος Κωστόπουλος (φωτογραφία από το Ιστορικό Αρχείο Alpha Bank), ερωτηθείς χθες την εσπέραν υπό των αντιπροσώπων του Τύπου, εδήλωσεν ότι «η Ελλάς παρακολουθεί την εξέλιξιν της καταστάσεως εις την Κύπρον μετά προσοχής αλλά και ψυχραιμίας.»

Εκ των διασταυρουμένων πληροφοριών προκύπτει ότι διαφορετική είναι η εκτίμησις της δημιουργηθείσης καταστάσεως εις Λευκωσίαν, τας Αθήνας και την Αγκυραν. Η Λευκωσία ομιλεί περί αποκορυφώσεως των τουρκικών προκλήσεων με σκοπόν την δημιουργίαν εντάσεως δικαιολογούσης τουρκικήν επέμβασιν εις την νήσον. […]. Εις τας Αθήνας, αι απόψεις και των πολιτικών και των στρατιωτικών παραγόντων δεν ευρέθησαν εν ευθυγραμμίσει προς τας εκτιμήσεις της Λευκωσίας […]. Η Αγκυρα, τέλος, διευθύνουσα την πολιτικήν και διπλωματικήν μάχην επί του Κυπριακού, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εμπνέει και κατευθύνει τας προκλήσεις και τας επιθέσεις των Τουρκοκυπρίων, αλλά ουδένα έχει σκοπόν να προχωρήση εις απ’ ευθείας εχθρικάς ενεργείας εναντίον της Κύπρου.

 ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ

ΟΙ ΑΣΠΙΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

by ellas

Ο ΣΑΚΟΣ: (1200 π.Χ.)

Ομηρικός Σάκος – Sakos (shield) of Homeric era

Ο τύπος αυτής της ασπίδας αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα σαν ένας από τους τύπους των ασπίδων τον οποίο οι Έλληνες πολεμιστές χρησιμοποιούσαν περισσότερο. Κατασκευαζόταν από ένα ή περισσότερα στρώματα δέρματος, εκτός εξαιρέσεων όπως π.χ. οι ασπίδες των ηρώων Οδυσσέα και Αίαντα του Τελαμώνιου που είχαν από τέσσερα έως και επτά στρώματα βοείου δέρματος αντιστοίχως. Τα δερμάτινα αυτά στρώματα ήταν τεντωμένα σε ξύλινο πλαίσιο με εσωτερική ενίσχυση από πλέγμα κλαδιών, πιθανότατα λυγαριάς. Ο ειδικός μελετητής Άγγλος Peter Connolly στο βιβλίο του «Η πολεμική τέχνη των Ελλήνων» την αναφέρει σαν πυργωτή ασπίδα λόγω των διαστάσεών της.

Η εξωτερική πλευρά ήταν κατά κανόνα επενδυμένη με έλασμα από χαλκό για μεγαλύτερη αντοχή στα κτυπήματα και έφερε διάφορες διακοσμητικές ανάγλυφες παραστάσεις και ηλώσεις. Η ασπίδα είχε ημικυλινδρικό σχήμα με ανύψωση στο επάνω μέρος της και είχε ύψος όσο ενός ανδρός καλύπτοντας τον πολεμιστή από τα πόδια έως τον λαιμό – ποδυνεκείς κατά τον Όμηρο. Διέθετε τελαμώνα για το κρέμασμά από τους ώμους και είχε μονή λαβή για την κράτησή της.

Πρέπει να παρείχε αρκετή προστασία στον πολεμιστή που την κρατούσε και να εξοστράκιζε όσα από τα πλήγματα δεν σταματούσαν στα επάλληλα στρώματα των δερμάτων που έφερε.

Η ΟΚΤΩΣΧΗΜΗ ΑΣΠΙΔΑ: (1200 – 1000 π.Χ.)

Οκτώσχημη Ασπίδα Μυκηναϊκής εποχής – 8shaped Shield of Mycaenean Era

Εξέλιξη του σάκου υπήρξε η οκτώσχημη ασπίδα. Το όνομά της το πήρε από το σχήμα της που πράγματι έμοιαζε με ένα τεράστιο οκτώ και είχε ύψος όσο σχεδόν του πολεμιστή που την κρατούσε. Η κυρτότητά της ήταν μεγαλύτερη με αποτέλεσμα το αντίπαλο ξίφος ή βέλος να μην φτάνει εύκολα τον πολεμιστή πίσω της σε περίπτωση διάτρησής της. Στην μέση της περίπου έφερε μία στένωση που επέτρεπε ευκολότερα την χρήση του ξίφους ή του ακοντίου.

Η βασική της όμως καινοτομία ήταν η ξύλινη οξεία ράχη που υπήρχε καθ’ όλο το ύψος της και η οποία της έδινε την δυνατότητα κατά την διάρκεια της πολεμικής σύρραξης και ιδιαίτερα κατά το στάδιο του ωθισμού, να διασπά την ενότητα των ασπίδων του εχθρού και να εισχωρεί στις γραμμές του, ενέργεια που οδηγούσε στην σύγχυση και στην συνέχεια στην διάλυση της εχθρικής παράταξης.

Πιθανότατα άνδρες ειδικών σωματικών δυνατοτήτων να είχαν την αποστολή αυτής της διάσπασης των εχθρικών γραμμών με τις ασπίδες τους. Κατασκευαστικά ήταν φτιαγμένη από έναν χιαστί ξύλινο σκελετό – κανόνες – με υπόστρωμα από πλεκτά κλαδιά λυγαριάς, τα οποία επικαλύπτονταν από δέρμα βόειο συρραμμένο και για την συγκράτησή της έφερε υποτυπώδη δερμάτινο πόρπακα και αντιλαβή.

Μειονέκτημα αποτελούσε το γεγονός ότι τα κενά τα οποία άφηνε, λόγω του σχήματός της, επέτρεπαν το πέρασμα των πληγμάτων εκ μέρους του εχθρού κατά του πολεμιστή που την κρατούσε.

ΔΙΚΤΑΙΟ ΑΝΤΡΟ

by ellas

«Κύδιστ’ αθανάτων, πολυώνυμε και παγκρατές αεί,
Zεύς φύσεως αρχηγέ, νόμου μετά πάντων κυβερνών
Xαίρε».

Σύμφωνα με τον μύθο, η Ρέα έφθασε στην Κρήτη νύχτα, χωρίς το φως κι ο ήλιος να δούν το βρέφος που είχε στα σπλάχνα της, το πήρε η Γαία και το έκρυψε στα βάθη της γης στο ασάλευτο ανοιχτό στόμα της Δίκτης, το Δικταίο Άντρο. Η αίσθηση της θείας ύπαρξης στα σπλάχνα του βουνού, συνεγείρει και συνενώνει τις δυνάμεις της φύσης σε μια αδιάκοπη προσφορά στον θείο επισκέπτη! Άγρυπνος σκύλος στέκεται φρουρός στην είσοδο του σπηλαίου. Η Αμάλθεια με την αποκρουστική όψη του προσφέρει το γάλα της. Οι μέλισσες ακούραστα κουβαλούν μέλι. Τα περιστέρια φέρνουν αμβροσία. Κι τεράστιος αετός ρουφά με τον ράμφος του το νέκταρ από βράχο του ωκεανού και ποτίζει το βρέφος. Οι Κουρήτες με τον πυρρίχιο χορό τους, τα μουσικά όργανα και τις κλαγές των όπλων, καλύπτουν το θεϊκό κλάμμα. Για την ψυχαγωγία του βρέφους οι Κύκλωπες κατασκεύασαν την βροντή και την αστραπή. Κάθε χρόνο που βράζει το αίμα από την γέννησή του, βγαίνει μια εκτυφλωτική λάμψη από το στόμιο του σπηλαίου.

ΤΑΥΡΟΚΑΘΑΨΙΑ

by ellas

Έτσι λέγονταν οι Μινωϊκοί αρχαίοι αγώνες με τους ταύρους. Οι ταύροι που χρησιμοποιούνταν προέρχονταν από τις καλύτερες ράτσες και θεωρούνταν ιεροί. Στους αγώνες αυτούς ο ταύρος ήταν ο πρωταγωνιστής και ποτέ δεν θυσιαζόταν ή σκοτωνόταν. Θεωρείται ότι ο ταύρος συμβόλιζε τον Ήλιο.