Ετικέτες

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Χ6: Η Airbus πάει να φέρει επανάσταση στον χώρο των μεταγωγικών ελικοπτέρων


www.airbushelicopters.com
Η ένταξη του Χ6 σε ενεργό υπηρεσία αναμένεται μέσα στη δεκαετία του 2020
Επανάσταση στον χώρο των μεταγωγικών ελικοπτέρων νέας γενιάς φιλοδοξεί να φέρει η Airbus, η οποία αποκάλυψε στο πλαίσιο του Paris Air Show το concept για το Χ6.

Θα πρόκειται για ένα εντελώς νέο ευρωπαϊκό ελικόπτερο, το οποίο θα προορίζεται για την πολιτική αγορά- και θα είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της, σε πρώτη φάση προσανατολιζόμενο προς αποστολές που έχουν να κάνουν με τον χώρο της πετρελαϊκής βιομηχανίας και σε δεύτερο επίπεδο κοιτώντας προς την κατεύθυνση της έρευνας και διάσωσης, VIP και άλλων εφαρμογών.

Επιστολή Ράις του ΔΝΤ σε Τ. Κουίκ: Δύο δημοσιογράφοι στο πρόγραμμα του ΔΝΤ


Ο εκπρόσωπος Τύπου του Ταμείου Τζέρι Ράις
Δύο Έλληνες δημοσιογράφοι έχουν συμμετάσχει στο πρόγραμμα υποτροφιών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από το 2006 οπότε ξεκίνησε, αναφέρει στην απάντησή του σε επιστολή του υφυπουργού Επικρατείας Τέρενς Κουίκ ο εκπρόσωπος Τύπου του Ταμείου Τζέρι Ράις.
Την επιστολή του κ. Ράις δίνει στη δημοσιότητα ο κ. Κουίκ ο οποίος παρατηρεί ότι «γίνεται η παραδοχή, ότι δύο Έλληνες δημοσιογράφοι μετείχαν του ΔΝΤ προγράμματος υποτροφιών, που φαίνεται ότι κανείς μας δεν ήξερε. Περιμένω από την ΕΣΗΕΑ ή την ΠΟΕΣΥ ή οποιονδήποτε άλλο φορέα να γνωστοποιήσει, αν υπήρξε πρόσκληση ενδιαφέροντος από το ΔΝΤ, για αυτά τα ταξίδια «υποτροφίας» με ανοικτή συμμετοχή για όλους τους δημοσιογράφους ή, τελικά, έγινε επιλογή με άλλες διαδικασίες».
Ο κ. Κουίκ σχετικά με τη μη δημοσιοποίηση των ονομάτων σχολιάζει «κατά την άποψή μου, δεν συντρέχει λόγος μυστικότητας. Προτρέπω οι ίδιοι οι δύο δημοσιογράφοι να δώσουν το όνομά τους, για να τελειώσει η συνολική λάσπη. Αν δεν το πράξουν, θα πρέπει πάλι να απευθυνθώ στο ΔΝΤ. Και αν το ΔΝΤ αρνηθεί να βοηθήσει, τότε ενοχοποιεί μία διαδικασία, την οποία το ίδιο το Ταμείο παρουσιάζει ως θετική πρωτοβουλία της».

Η Μάχη της Βιτόρια



  
Η πιο αποφασιστική μάχη του Πολέμου της Ανεξαρτησίας (1807-1814), όπως τον αποκαλούν οι Ισπανοί, που ανάγκασε τον Ναπολέοντα να εγκαταλείψει οριστικά την Ιβηρική Χερσόνησο. Διεξήχθη στις 21 Ιουνίου του 1813 κοντά στην πόλη Βιτόρια, στη Χώρα των Βάσκων.
Στο πεδίο της μάχης βρέθηκαν αντιμέτωποι από τη μία πλευρά ο προελαύνων συμμαχικός στρατός Ισπανών, Πορτογάλων και Βρετανών, με επικεφαλής τον Άρθουρ Γουέλσλι, πρώτο Δούκα του Ουέλινγκτον και από την άλλη πλευρά ο γαλλικός στρατός υπό τον Ιωσήφ Βοναπάρτη, τον μεγαλύτερο αδελφό του Ναπολέοντα, που είχε επωφεληθεί από τις δυναστικές διαμάχες στην Ισπανία και είχε χρισθεί βασιλιάς. Οι σύμμαχοι παρέταξαν 72.000 άνδρες και 90 κανόνια και οι Γάλλοι 57.000 άνδρες και 150 κανόνια.

Ζαν Πολ Σαρτρ 1905 – 1980


Ζαν Πολ Σαρτρ
1905 – 1980

Ζαν Πολ Σαρτρ
  





     Ο Ζαν Πολ Σαρτρ (Jean Paul Sartre) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 21 Ιουνίου του 1905. Σπούδασε Φιλοσοφία και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δραστηριότητα. Μετά τη λήξη του, ίδρυσε μαζί με τον Μορίς Mερλό Ποντί το περιοδικό «Σύγχρονοι Καιροί». Σύντροφος της ζωής του υπήρξε η Σιμόν ντε Μποβουάρ, αν και δεν παντρεύτηκαν ποτέ.
Επηρεασμένος από τη γερμανική φιλοσοφία του υπαρξισμού και απορρίπτοντας τον μπολσεβικισμό, ο Σαρτρ υποστήριζε ένα νέο ουμανισμό, σ’ ένα κόσμο χωρίς την ανάγκη θεού. Τις ιδέες του κατόρθωσε να τις περάσει και μέσα από τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά του έργα. Λόγω της αθεϊστικής στάσης του, όλα τα βιβλία του τοποθετήθηκαν από την καθολική εκκλησία στη λίστα των απαγορευμένων.

Napoléon : Révolutionnaire ou contre-révolutionnaire, héros ou malfaiteur?




Scène de l'enfer
La Révolution française ne fut pas un simple « évènement » historique, mais un développement long et complexe dans lequel nous pouvons identifier divers stades, en commençant par la « révolte des nobles » à la veille de 1789 et en terminant mais uniquement sous certains aspects en 1799, avec le « 18 Brumaire », le coup dÉtat de Napoléon Bonaparte. Il convient de remarquer que certains de ces stades, y compris les (importantes) phases initiale et finale mentionnés, étaient de nature plutôt contre-révolutionnaire que révolutionnaire. En ce qui concerne les stades véritablement révolutionnaires, il est possible den dégager deux. Le premier stade est « 1789 », la révolution modérée. Celle-ci met un terme à lAncien Régime, avec son absolutisme royal et son féodalisme, autrement dit, au monopole de pouvoir du monarque et aux privilèges de la noblesse et de lÉglise. Des réalisations importantes de « 1789 » font également partie la Déclaration des droits de lhomme, légalité de tous les Français devant la loi, la séparation de lÉglise et de lÉtat, un système parlementaire reposant sur un droit de vote limité et, non des moindres, la création dun État français « moderne », centralisé et « indivisible ». Ces réalisations qui, mises ensemble, constituent un énorme « pas en avant » dans lhistoire de la France, sont ancrées dans une constitution qui, non sans un certain retard, sera promulguée en 1791.
LAncien Régime, la France davant 1789, était associé à la monarchie absolue et le système révolutionnaire de « 1789 » est censé trouver un foyer confortable dans une monarchie parlementaire et constitutionnelleEn raison des agissements de Louis, cela ne réussit toutefois pas et cest ainsi que naît, en 1792, une nouvelle forme dÉtat, la république. « 1789 » fut possible grâce à lintervention des sans-culottes parisiens mais, essentiellement, cest loeuvre de gens modérés, presque exclusivement des membres de la bourgeoisie nantie. Ce sont ces derniers qui, sur les ruines de lAncien Régime qui servait les intérêts de la noblesse et du clergé, fondent un État qui doit être au service de la (haute) bourgeoisie[1]. Sur le plan politique, ces bourgeois solides, originaires de toute la France, trouvent un foyer au club des Feuillants dabord, chez les Girondins ensuite. Mais, dans le Paris des Jacobins radicaux et des sans-culottes fantasques, ils ne se sentiront jamais vraiment chez eux.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Παγκόσμια Ημέρα Ουμανιστή (Ανθρωπιστή)


  
Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπιστή (World Humanist Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο την ημέρα του Θερινού Ηλιοστασίου (21 Ιουνίου το 2015), με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ανθρωπιστικής και Ηθικής Ένωσης (IHEU), μιας οργάνωσης που εδρεύει στο Άμστερνταμ και συσπειρώνει άθεους, ορθολογιστές, υπέρμαχους του κοσμικού κράτους και σκεπτικιστές. 
Στόχος της Ημέρας είναι η διάδοση του Ουμανισμού (Ανθρωπισμού) ως φιλοσοφική στάση ζωής.

ΕΥΡΩΠΟΛΕΜΟΣ ΤΡΟΜΟΥ, ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΡΕΩΝ...

προσπαθώντας μπορούμε καλύτερα



Posted: 20 Jun 2015 12:41 AM PDT
Με το που έκλεισαν οι αγορές το απόγευμα της Παρασκευής ξεκίνησε και πάλι ο τρόμος των αγορών και η προπαγάνδα των προσκυνημένων δημοσιογράφων.
Οι Έλληνες το πήραν χαμπάρι ότι η συγκεκριμένη τρομοπροπαγάνδα των ευρωπαϊκών μαριονετών που κάνουν ότι κυβερνούν την Ευρώπη, ενώ στην ουσία κυβερνούν προς το συμφέρον της ευρωπαϊκής ελίτ- της ολιγαρχίας δηλαδή, δεν απευθύνεται σε αυτούς, δηλαδή σε εμάς.
Η τρομοκρατία των άκρως εξαγορασμένων διεθνών ΜΜΕ απευθύνεται σε όλους τους άλλους εκτός από εμάς.
Οι ευρωπαϊκές μαριονέτες του Eurogroup και των Συνόδων Κορυφής πέτυχαν, με το πείραμα της Ελλάδας το 2010, να έχουν βρει τον νέο μπαμπούλα της Ευρώπης και της Ευρωζώνης, το Grexit.
Κανένας τους δεν εννοεί αυτά που λέει. 

Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ. Ο τζαντιστές του ISIS φόρεσαν γραβάτα και θερίζουν λαούς #MenoumeEvropi


ISIS-MAPnetakias
Οσοι με διαβάζετε, χρόνια έχω απέχθεια με το απόλυτο, από μεταμοντέρνους Ράμφους μέχρι φονταμενταλιστές Τζιχαντιστές που κατέχουν την απόλυτη αλήθεια. Αυτός που τα ξέρει όλα, δεν προκειται να μάθει τίποτα άλλο στην ζωή του.
Ο Φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι η νοοτροπία του απόλυτου μηδενισμού, που δεν έχει καμία σχέση με την φιλοσοφική ουσία του μηδενισμού. Ο μηδενιστικός Φασισμός είναι η εξουσία της απόλυτης δύναμης, της απόλυτης βίας, τίποτα πριν από την βία και τίποτα μετά από αυτή
Το ISIS εξωτερικεύει την βία αποκεφαλίζοντας ανθρώπους, απλά γιατί μπορεί να το κάνει και το κάνει για το παράδεισο με τις παλλακίδες και τα ρύζια, ο νεοφιλελεύθερος εξανδραποδίζει με την ίδια ωμότητα για ένα φαντασιακό επέκεινα ενός ουτοπικού νεοφιλελέ παραδείσου.

Ιωάννης Παρασκευόπουλος
1889 – 1951

Ιωάννης Παρασκευόπουλος
  
Διακεκριμένος έλληνας αστρονόμος, με σημαντική καριέρα στη Νότια Αφρική. Στους διεθνείς αστρονομικούς κύκλους είναι γνωστός με το αγγλικό του όνομα John S. Paraskevopoulos και στους συνεργάτες του ως Dr Paras.
Γεννήθηκε στις 20 Ιουνίου 1889 στον Πειραιά και σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δούλεψε ως πανεπιστημιακός βοηθός στα εργαστήρια Φυσικής και Χημείας, αλλά η επιστημονική του καριέρα διεκόπη, λόγω των Βαλκανικών Πολέμων και του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς αναγκάστηκε να υπηρετήσει για εννιά χρόνια στον στρατό.

Διομήδης Κυριακός 1811 – 1869


Νομικός και πολιτικός, αρβανίτικης καταγωγής, γεννημένος στις Σπέτσες το 1811. Σπούδασε νομικά στην Πίζα και το Παρίσι.
Το 1835 έγινε εισαγγελέας Πρωτοδικών και το 1851 καθηγητής του Συνταγματικού και Αλλοεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως έγκριτος νομικός είχε σημαντική συμβολή στη σύνταξη των Συνταγμάτων του 1843 και 1864.
Παράλληλα με τη διακονία της νομικής επιστήμης, ο Διομήδης Κυριακός ασχολήθηκε και με την πολιτική. Εξελέγη δύο φορές πληρεξούσιος (βουλευτής) των Σπετσών το 1840 και το 1862, ενώ διετέλεσε υπουργός, πρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου (Πρωθυπουργός) για ένα περίπου μήνα, από τις 27 Μαρτίουέως τις 29 Απριλίου 1863.
Η πρωθυπουργία του συνέπεσε με το διάστημα της μεσοβασιλείας μεταξύ Όθωνα και Γεωργίου Α' (12 Οκτωβρίου 1862 - 18 Οκτωβρίου 1863), όταν η πολιτική κατάσταση στη χώρα ήταν ιδιαίτερα οξυμένη, με τις καθημερινές συγκρούσεις των λεγόμενων «πεδινών» (βουλευτές και πολίτες, που ακολουθούσαν τον Βούλγαρη) και «ορεινών» (βουλευτές και πολίτες υποστηρικτές του Κανάρη).

Η Απελευθέρωση της Νιγρίτας



  
Στις 20 Ιουνίου 1913 ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωσε από τους Βουλγάρους την πόλη της Νιγρίτας, κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Προηγουμένως, ο βουλγαρικός στρατός είχε πυρπολήσει την πόλη και είχε κατασφάξει όσους αμάχους είχαν παραμείνει σ' αυτή.
Η Νιγρίτα απέχει 25 χιλιόμετρα νότια των Σερρών και είναι χτισμένη στους πρόποδες της οροσειράς Βερτίσκος. Την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων ήταν ένα από τα σημαντικά εμπορικά κέντρα της περιοχής. Στις 22 Οκτωβρίου 1913, Έλληνες πρόσκοποι (στρατιωτικό σώμα από εθελοντές απόμαχους του Μακεδονικού Αγώνα) απελευθέρωσαν την πόλη από τους Οθωμανούς Τούρκους και εγκατέστησαν σ’ αυτή ελληνικές αρχές.

Η καταστροφή των Ψαρών

Η καταστροφή των Ψαρών

Πίνακας λαϊκού ζωγράφου
Πίνακας λαϊκού ζωγράφου
  
Κατά το τέταρτο έτος της Εθνικής Παλιγγενεσίας, ο σουλτάνος Μαχμούτ βρισκόταν σε αδυναμία να καταστείλει την Επανάσταση και ζήτησε τη βοήθεια του υποτελούς του Μεχμέτ Αλή Πασά της Αιγύπτου. Το Μάρτιο του 1824 συνήφθη μεταξύ των δύο ανδρών συμφωνία, με την οποία ο Μεχμέτ Αλή δεχόταν να συμπράξει, υπό τον όρο να του παραχωρηθεί η Κρήτη, η Κύπρος και να διορισθεί ο θετός γιος του, Ιμπραήμ, διοικητής της Πελοποννήσου. Την ίδια ώρα, οι ελληνικές δυνάμεις, ευρισκόμενες στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου, είχαν φθαρεί και αποσυντονισθεί.

Βικτωριανή Εποχή

Βικτωριανή Εποχή

H Βασίλισσα Βικτωρία
H Βασίλισσα Βικτωρία
  
Στις 20 Ιουνίου 1837 ανέβηκε στο θρόνο της Μεγάλης Βρετανίας η 18χρονη Αλεξαντρίνα Βικτωρία. Μία πεισματάρα, σκυθρωπή, αγέλαστη, σεμνότυφη γυναίκα, με εννέα παιδιά και γερμανό σύζυγο, που κυβέρνησε για 64 χρόνια (όσο κανένας άλλος βρετανός μονάρχης) και σηματοδότησε την εποχή της, που έμεινε στην ιστορία ως «βικτωριανή». Έναν όρο, που χρησιμοποιούμε σήμερα για να χαρακτηρίσουμε τις παρωχημένες ηθικές αξίες και την υποκρισία.
Στους νεώτερους το όνομά της δεν λέει και πολλά πράγματα, παρά μόνο ως κακή ανάμνηση στους λαούς που γνώρισαν την αποικιοκρατία των Βρετανών. Ο σταθμός Βικτώρια στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου και οι περίφημοι καταρράκτες Βικτώρια στην Αφρική είναι δύο σημεία του κόσμου, όπου το όνομά της επιζεί. Για όσους, όμως, από τους συμπατριώτες της έχουν μνήμη, η εποχή της σημαίνει πολλά.

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 20 Ιουνίου

Προβάλλονται μόνο τα σημαντικότερα!
μ. Χ.
451
Διεξάγεται η επονομασθείσα «Μάχη των Εθνών» στα Καταλαυνικά πεδία της Γαλατίας. Αντίπαλοι, Ρωμαίοι και Βησιγότθοι υπό τους Φλάβιο Αέτιο και Θευδέριχο από τη μία πλευρά και οι Ούνοι του Αττίλα από την άλλη. Ο Αττίλας υποχρεώνεται σε τακτική υποχώρηση, αλλά γρήγορα θα ανακάμψει και θα προελάσει προς τη Ρώμη. Ο Θευδέριχος πίπτει επί του πεδίου της μάχης.