Δώρο 1,5 δισ. στους μεγαλοεργολάβους

04/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Περισσότερα από 350 μικρά και μεσαία τοπικά και περιφερειακά έργα, μεγάλης αναπτυξιακής σημασίας, συνολικού ύψους άνω των 1,5 δισ. ευρώ, καταπίνουν οι τέσσερις μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι, που υλοποιούνται με τις γνωστές «λεόντειες», υπέρ των εργολαβικών κοινοπραξιών, συμβάσεις παραχώρησης.

Του ΑΡΓΥΡΗ ΔΕΜΕΡΤΖΗ

Η εγκύκλιος-«βόμβα» της Μ. Δευτέρας που θάβει τα μικρά έργα Με επείγουσα εγκύκλιο, που φέρνει στο φως η «Ε», ο υπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Κωστής Χατζηδάκης «παγώνει» όλους τους διαγωνισμούς και τις αναθέσεις έργων, που είχαν ενταχθεί κανονικά στο ΕΣΠΑ, υποτίθεται με εξασφαλισμένη κοινοτική χρηματοδότηση, από τον περασμένο Δεκέμβριο έως σήμερα. Ταυτοχρόνως ο υπουργός στέλνει αυστηρό μήνυμα προς όλες τις αναθέτουσες δημόσιες αρχές (δήμους, περιφέρειες, ΔΕΚΟ, δημοτικές επιχειρήσεις, αναπτυξιακούς φορείς κ.ά.) να «παγώσουν» όλες τις νέες αναθέσεις έργων. «Το υπουργείο μας είναι υποχρεωμένο να προχωρήσει σε άμεσο κλείδωμα εισαγωγής νέων εντάξεων και προσκλήσεων στο ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα των έργων του ΕΣΠΑ», υπογραμμίζεται στην εγκύκλιο.

Οι φασίστες δολοφονούν στην Οδησσό…

04/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Χαρακτήρα μαζικής δολοφονίας είχε ο εμπρησμός του κτιρίου των συνδικάτων στην Οδησσό από τους φασίστες φονιάδες υποστηρικτές της κυβέρνησης του Κιέβου την Παρασκευή. Απολογισμός 35 νεκροί αντιφασίστες διαδηλωτές. Είχαν προηγηθείσυγκρούσεις μεταξύ πολιτών και οπαδών της εγκάθετης κυβέρνησης του Κιέβου, οι οποίοι υποστηρίζονταν από τους νεοναζί του Δεξιού Τομέα. Οι υποστηρικτές της κυβέρνησης κατάφεραν να διαλύσουν την κατασκήνωση των διαδηλωτών και να τους εγκλωβίσουν στο κτίριο των συνδικάτων το οποίο και αδίστακτα πυρπόλησαν. Υπολογίζεται ότι οι περισσότεροι από τα θύματα έχασαν τη ζωή τους από ασφυξία και κάποιοι όταν πήδησαν από τα παράθυρα για να σωθούν.

«ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ»

Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Σοκ προκαλεί ο τίτλος άρθρου στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» του Φιλίπ Λεγκρέν: «Δημοσιονομική αποικιοκρατία της Ευρωζώνης»! Πόσω μάλλον που ο συγγραφέας του άρθρου είναι πρώην οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Κομισιόν! Εντυπωσιάζει η οξύτητα των πολιτικών διατυπώσεων ενός γραφειοκράτη που γνώρισε εκ των ένδον τις συνέπειες της ασκούμενης από το Βερολίνο μέσω Βρυξελλών πολιτικής της ΕΕ. «Η κ. Μέρκελ απαίτησε μεγαλύτερο έλεγχο στις αποφάσεις για τον προϋπολογισμό άλλων χωρών – και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με μεγάλη ευχαρίστηση άρπαξε νέες εξουσίες…

Ρωσία, «Μνημόνια», ελληνική-κυπριακή εξωτερική πολιτική

04/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

«Οι Αμερικανοί μας κατέστρεψαν στα πιο ζωτικά εθνικά θέματα, κυπριακό και Αιγαίο. Οι Ευρωπαίοι κατέστρεψαν την οικονομία μας. Εμείς γιατί πάμε και ψηφίζουμε στον ΟΗΕ υπέρ αυτών και εναντίον της Ρωσίας;»

Το ερώτημα θέτει υψηλά ιστάμενος κρατικός παράγων, γνωστός για τη δραστήρια θέση του, διαχρονικά, υπέρ της ανάπτυξης των ελληνορωσικών σχέσεων, αναφερόμενος στην πρόσφατη ελληνική και κυπριακή απόφαση να ψηφίσουν το αντιρωσικό ψήφισμα γα την Κριμαία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Το ερώτημα είναι ακόμα σημαντικότερο στο μέτρο που η Μόσχα παραμένει το σημαντικότερο ίσως δυνητικό «χαρτί» που μπορεί να παίξουν Αθήνα/Λευκωσία αν θελήσουν/αναγκαστούν, να δώσουν τη «μεγάλη μάχη», διακόπτοντας τις πολιτικές που υπαγορεύουν οι Πιστωτές και ανακτώντας την ανεξαρτησία τους, αλλά και ξεφεύγοντας από «γεωπολιτικές τρόικες» που επιδιώκουν, καθώς «βρήκανε παπά, να θάψουνε πεντέξι» στα ελληνικά εθνικά θέματα, ξεκινώντας από το κυπριακό και εκμεταλλευόμενες την οικονομική θέση Ελλάδας-Κύπρου, για να επιβάλλουν ιδιαιτέρως επαχθείς «λύσεις».

Έρωτας, Επανάσταση και ένα μικρό αστέρι στο έργο του Τάσου Λειβαδίτη…

04/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Του Χρήστου Αβραμίδη

Ο Τάσος Λειβαδίτης μαζί με τον Γιάννη Ρίτσο στην εξορία

Ο Τάσος Λειβαδίτης είναι νεκρός και όμως 25 xρόνια μετά τον θάνατό του είναι στη μόδα ίσως περισσότερο από ποτέ. Ο νέος μπορεί να γυρίσει το βράδυ, να βγάλει την μπλούζα με τον Τσε Γκεβάρα που μόλις αγόρασε και να κοινοποιήσει στο facebook κάποιο στίχο του Τάσου Λειβαδίτη. Συνήθως έναν στίχο όμορφο, αλλά και γεμάτο μοναξιά. Στίχο Κατακερματισμένο και φοβισμένο που τον κλέψαμε από μια ηρωική εποχή και ένα ολόκληρο έργο για να τον αφήσουμε μόνο του στο χρονολόγιο του προφίλ μας.

Η έννοια του κράτους στο έργο του Γ. Κορδάτου…

(*) του Δημήτρη Καλτσώνη

Το έργο του Γ. Κορδάτου προϋποθέτει και εμπεριέχει, όπως είναι φυσικό, μια συγκεκριμένη αντίληψη για το κράτος[1]. Στην Εισαγωγή εις την Νομικήν Επιστήμηνβρίσκουμε μάλιστα έναν ορισμό του κοινωνικού φαινομένου:

Το κράτος «είναι ιστορικόν φαινόμενον και γέννημα της κοινωνίας. Και, ως κοινωνικό προϊόν, εμφανίζεται εις ωρισμένον σημείον της εξελίξεως της κοινωνίας και είναι η ομολογία τρόπον τινά της ιδίας κοινωνίας, ότι έχει έλθει εις αλύτους αντιθέσεις με τον εαυτόν της. Δια να μη επέλθη λοιπόν διάλυσις της κοινωνίας, εκ των αντιθέσεων τούτων και δια να συγκρατηθούν οι ενδοκοινωνικοί αγώνες οι προερχόμενοι εκ της συγκρούσεως συμφερόντων, καθίσταται αναγκαία μία υπέρ την κοινωνίαν ισταμένη δύναμις, ήτις να πραϋνη τας αντιθέσεις ταύτας και να τας κρατή εντός των ορίων της τάξεως. Αύτη λοιπόν η εκ της κοινωνίας προερχομένη αλλά διαρκώς υπέρ ταύτην τιθεμένη και αποξενωμένη αυτής δύναμις, είναι το Κράτος»[2]. Το χωρίο αυτό είναι ουσιαστικά απόδοση κειμένου του Φ. Ένγκελς[3]. Τον ίδιο ορισμό επαναλαμβάνει αργότερα όταν καταφεύγει σε πλατιά αποσπάσματα του Φ. Ένγκελς από την Καταγωγή της οικογένειας[4].

Adam Smith: Περί εισαγωγών και εξαγωγών…

03/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

” Μπορεί η αξία των εισαγωγών ενός έθνους να είναι μεγαλύτερη από αυτή των εξαγωγών για μισό αιώνα…Ακόμα και τα χρέη που συσσωρεύει απέναντι στα κύρια έθνη με τα οποία συναλλάσεται μπορεί να αυξάνονται σταδιακά.Ωστόσο ο πραγματικός του πλούτος, η ανταλλάξιμη αξία του ετήσιου προϊόντος των ΕΔΑΦΩΝ και της ΕΡΓΑΣΙΑΣ του μπορεί κατά την ίδια περίοδο να έχει αυξηθεί σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.”
Adam Smith
“An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations”,1776.
http://www.bigblue.com

Das Buch Gegen Nazis: Ένα εγχειρίδιο “πρώτων βοηθειών” ενάντια στη νεοναζιστική απειλή…

03/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

(Δεξιός εξτρεμισμός -

 Τι πρέπει κάποιος να γνωρίζει

και πώς μπορεί να αμυνθεί)

Εκδ. Die Zeit, 2009

Αν δεχτούμε το αξίωμα ότι η Ελλάδα βιώνει ετεροχρονισμένα όσα έχουν προηγηθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με διαφορά φάσης γύρω στις 2 με 3 δεκαετίες, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το ξεπέταγμα του ανθυποβαλκάνιου ναζισμού τα τελευταία 4 περίπου χρόνια ακολουθεί με καθυστέρηση τη “μόδα” που άνθισε στη δυτική Ευρώπη από τα 80s μέχρι τις αρχές των 90s, αλλά και στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης τα χρόνια από την πτώση του τείχους, μέχρι σήμερα.

Αυτός ήταν ο στρατάρχης Γκεόργκι Ζούκοφ!

Μάι1 by Mαν.Αρκάς

 

 

 

 

 

 

1 Vote

Οταν τα παιχνίδια με την μπάλα κρύβουν μεγαλύτερη ένταση από τα «παιχνίδια» του πολέμου
του Γιάννη Γεωργάκη

Ο γερμανός «κάιζερ του ποδοσφαίρου» Φριτς Βάλτερ και ο ρώσος «συνταγματάρχης του μπάσκετ» Αλεξάντρ Γκομέλσκι καταθέτουν προσωπικές μαρτυρίες για την ανθρώπινη πλευρά του σοβιετικού ήρωα του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου

Τα γενέθλια δύο μεγάλων «στρατηγών» γιόρταζουν πάντα Γερμανοί και Ρώσοι: του Φριτς Βάλτερ και του Αλεξάντρ Γκομέλσκι αντιστοίχως, οι οποίοι έζησαν από πρώτο χέρι τα δεινά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν δοξάστηκαν όμως στα πεδία των μαχών. Κατέκτησαν τα παράσημά τους στους αθλητικούς χώρους. Παγκόσμιος πρωταθλητής ποδοσφαίρου το 1954 ο Φριτς Βάλτερ, βοήθησε την ηττημένη του πολέμου Γερμανία να σταθεί ψυχολογικά στα πόδια της. Ηταν ο αρχηγός της Εθνικής Γερμανίας στον τελικό της Βέρνης εναντίον της Ουγγαρίας (3-2).

“Έλληνες εθελονταί εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς”…

Μάι1 by Mαν.Αρκάς

Αυτό το δημοσίευμα του κατοχικού τύπου προαναγγέλλει την εκτέλεση 200 κομμουνιστών αιχμαλώτων την Πρωτομαγιά του ’44 ως αντίποινα για το θάνατο 4 Γερμανών από τις αντιστασιακές δυνάμεις.
-
Προσέξτε τη “λεπτομέρεια” που αναφέρει ότι “Έλληνες εθελονταί εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς”. Αυτοί οι “εθελονταί” που έδειξαν τόσο ζήλο να σκοτώσουν συμπατριώτες τους για χάρη 4 απωλειών του γερμανικού κατοχικού στρατού, δεν είναι άλλοι από τους βιολογικούς και ιδεολογικούς προγόνους των σημερινών χρυσαυγιτών, ακροδεξιών κ.λπ.
-
Το στοιχείο αυτό έρχεται να προστεθεί σε δεκάδες άλλα στοιχεία που τεκμηριώνουν την άποψη πολλών σύγχρονων ιστορικών ότι τα διαβόητα εθελοντικά τάγματα των γερμανοντυμένων ευζώνων, τα λεγόμενα τάγματα ασφαλείας που έμειναν στην ιστορία ως “γερμανοτσολιάδες”, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας ελληνόφωνος στρατός κατοχής. Όταν οι αντάρτες μας χτυπούσαν ταγματασφαλίτες, ήταν πεισμένοι ότι δεν χτυπούσαν απλώς κάποιους προδότες συνεργάτες των Γερμανών, αλλά ένα αυτεξούσιο τμήμα του κατοχικού στρατού.
-
Ο ζήλος των Ελλήνων γερμανοτσολιάδων να πνίξουν στο αίμα κάθε μορφή αντίστασης, τους οδήγησε πολλές φορές κατά το τελευταίο έτος της Κατοχής να προχωρήσουν σε παρόμοιες “αυτόβουλες” ενέργειες. Π.χ. στον Χορτιάτη, στις 2 Σεπτεμβρίου 1944, αυτοί που ατίμασαν, βασάνισαν, πυρπόλησαν και εκτέλεσαν 149 ανθρώπους, δεν ήταν τόσο Γερμανοί στρατιώτες (όπως σε άλλους μαρτυρικούς τόπους) όσο Έλληνες συνεργάτες, οι οποίοι έδρασαν υπό την επίβλεψη του Γερμανού εγκληματία πολέμου Σούμπερτ.
-
Τα χτυπήματα των αντάρτικων δυνάμεων ενάντια στον ελληνόφωνο κατοχικό στρατό προβάλλονταν από τη μετεμφυλιακή αντικομμουνιστική προπαγάνδα ως άδικες επιθέσεις σε πατριώτες που αρνούνταν να συνταχθούν με το ΕΑΜ. Άκρα της πηγάδας σιωπή για τον σκοτεινό ρόλο των γερμανοτσολιάδων, που άλλωστε στα χρόνια της χούντας αναγνωρίστηκαν ως “αντιστασιακοί” με πρωτοβουλία του ίδιου του Παπαδόπουλου (άλλη σκοτεινή μορφή κι αυτός, με αποκρυμμένη ταγματασφαλίτικη δράση επί Κατοχής)…
-
Αυτή η μικρή ιστορική υπόμνηση γίνεται στη μνήμη των 200 αλησμόνητων κομμουνιστών που σαν σήμερα, πριν 70 χρόνια, πότισαν με το αίμα τους το χώμα της Καισαριανής.
-
Οι μεταμοντέρνοι νεοφιλελεύθεροι ιστορικοί, τύπου Στάθη Καλύβα, που μονοπώλησαν κατά την προηγούμενη δεκαετία τις σελίδες των mainstream φυλλάδων των διάφορων ΔΟΛιων ναυαρχίδων, για να διατυπώσουν τις ιδεοληψίες τους περί “μαύρης και κόκκινης βίας” και “δικαιολογημένης ένταξης στα τάγματα ασφαλείας ως αντίδρασης στη βία της αριστεράς”, ας θαυμάσουν τα νεοναζιστικά τέρατα που συντέλεσαν στο να γεννηθούν. Είναι και δικά τους παιδιά. Να τα χαίρονται.
-
Πηγή. http://jungle-report.blogspot.gr/2014/05/100.html

Πως καμιά φορά η λογοτεχνία κάνει τον κόσμο λίγο καλύτερο…

03/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Απρ30 by Mαν.Αρκάς

1 Vote

του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη

Με αφορμή το θάνατο του Μαρκές προ ημερών, θυμήθηκα ένα περιστατικό που συνέβη πριν αρκετά χρόνια, σε κάποιο στρατιωτικό φυλάκιο στον κόλπο της Αχλαδερής στη Λέσβο. Ανάμεσα στους υπηρετούντες σ’ εκείνο το απομονωμένο σημείο του νησιού, υπήρχε και κάποιος δεκαοχτάχρονος, άντε δεκαεννιάχρονος Γιώργος Σβουνάκης, Σβανάκης, Στουπάκης, αδυνατώ να θυμηθώ. Από ένα ορεινό χωριό του Ηρακλείου νομίζω καταγόταν, κτηνοτρόφος, συγκέντρωνε όλα τα αρνητικά στερεότυπα των συνομήλικων του που προέρχονταν από την μεγαλόνησο. Θορυβώδης, νταής, άμετρα σωβινιστής, ξεροκέφαλος, ψιλοτεμπελάκος, δουλικός με τους αυστηρούς αξιωματικούς και τυραννικός με τους πιο αδύναμους, είχε βρει τον τρόπο να κάνει (με τη στήριξη καμιά δεκαριά ακόμη συμπατριωτών του) κουμάντο στο φυλάκιο.

ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΟΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΜΠΕΙ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

03/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Γ.Δελαστίκ

Ανελέητοι και άκρως αποκαλυπτικοί είναι οι αριθμοί που ανακοίνωσε την Τετάρτη η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, η Eurostat. Μονοσήμαντο το συμπέρασμα: όποια χώρα της Ευρωζώνης υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου πνίγεται αμέσως από την έκρηξη του δημόσιου χρέους της! Την ορθότητα του ισχυρισμού αυτού αποδεικνύει πρώτα πρώτα το γεγονός ότι βάσει των στοιχείων της Eurostat το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος μεταξύ όλων των χωρών, όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά και ολόκληρης της ΕΕ των 28 κρατών, το έχουν οι χώρες του ευρώ που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς.

Στις 5 χειρότερες θέσεις βρίσκονται οι 4 μνημονιακές χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος) συν την Ιταλία. Μετά την παρεμβολή του Βελγίου ακολουθεί η Ισπανία, για να κλείσει η πρώτη χειρότερη επτάδα, αποδεικνύοντας ότι και στις δύο χώρες που ασκείται ήπια μνημονιακή πολιτική χωρίς τυπικά να έχουν υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου, το δημόσιο χρέος έχει απογειωθεί (Ιταλία, Ισπανία).

ΓΛΕΖΟΣ: «ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ»

03/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=75a98hwJUaU

σημ.Αμετανόητου: Εδώ, είναι ο Μεγαλύτερος Ηθικός και Αξιακός ξεπεσμός, του Ανθρώπινου Είδους.Εχουμε στην μία περίπωση,έναν “μοντέρνο” άνθρωπο του 21ου αιώνα,πλήρως αλλοτριωμένο,κενό…, που ΔΟΞΑΖΕΙ και ΥΜΝΕΙ το χρήμα και στην άλλη περίπτωση, έναν άνθρωπο “παλαιάς κοπής”, που γαλουχήθηκε με άλλες ΑΞΙΕΣ και ΕΠΡΑΞΕ όπως (μόνο) πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ μπορούν να πράξουν…

Εσύ Στουρνάρα, συνέχισε να λατρεύεις τον Χρυσό Ταύρο…

---

“Ιερά και όσια είναι ο άνθρωπος, η ύπαρξή του, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία” τόνισε ο Μανώλης Γλέζος αναφερόμενος στην δήλωση του Γιάννη Στουρνάρα που ανάμεσα σε άλλα έλεγε ότι: “Δεν παίζουμε με το νόμισμα, με τα ιερά και τα όσια”!

“Ποτέ μου δεν έχω εγκαλέσει συναδέλφους, σας εγκαλώ τώρα .. Συμφωνείτε ή δεν συμφωνείτε ότι τα ιερά και τα όσια είναι το χρήμα;” είπε ο Μαν. Γλέζος και συμπλήρωσε ότι η φτωχοποίηση της κοινωνίας, η κατάρρευση του κοινωνικού ιστού και η θεοποίηση του χρήματος αποκαλύπτονται από τη δήλωση του Υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ: “Δεν παίζουμε με το ευρώ. Δεν παίζουμε με το νόμισμα, με τα ιερά και τα όσια”.
Ιερά και όσια είναι ο Άνθρωπος, η ύπαρξή του, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία. Η κυνική και απόλυτη αυτή δήλωση δείχνει ότι επιστήμονες που δεν αμφιβάλουν, δεν αμφισβητούν, αλλά έχουν ως θέσφατο την άποψή τους – και μάλιστα μια τέτοια άποψη – σημαίνει ότι υπηρετούν το παλιό, το παρωχημένο, το αντιανθρώπινο, το αντιεπιστημονικό. Η επιστήμη προχωρά με την έρευνα και η έρευνα με την αμφισβήτηση.
Ας καταλάβει, επιτέλους, ο Υπουργός Οικονομικών ότι με αυτόν τον τρόπο δεν υπηρετεί ούτε τον Άνθρωπο, ούτε την Επιστήμη, ούτε την Οικονομία, αλλά ούτε και τη Χώρα. Κρίμα.”
Πηγή: http://kartesios.com

Η Πρωτομαγιά του Παναγούλη

03/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Λίγο καιρό μετά το συμβάν, αποκαλύφθηκε ότι κατείχε φακέλους με αδιαμφισβήτητες αποδείξεις εις βάρος πολιτικών που συνεργάστηκαν με τα όργανα ασφαλείας κατά την επταετία

Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

«Μην περπατάς πίσω μου, δεν μπορώ να σε οδηγήσω, μην περπατάς μπροστά μου, δεν μπορώ να σε ακολουθήσω, περπάτα πλάι μου και γίνε φίλος μου», Αλέκος Παναγούλης, 2 Ιουλίου 1939-1 Μαΐου 1976. Ο χαμός του Παναγούλη πάγωσε την Πρωτομαγιά του 1976.

Ο Χριστόδουλος και οι χρυσαυγίτες θαυμαστές του…

Απρ30 by Mαν.Αρκάς

Στην ανέγερση αγάλματος για τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο δηλώνει με κάθε ευκαιρία ότι θα προχωρήσει ο υπόδικος βο(υ)λευτής και δεύτερος τη τάξει στην ιεραρχία της δολοφονικής συμμορίας της χρυσής αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης, σε περίπτωση που εκλεγεί δήμαρχος στην Αθήνα.
Τελευταία φορά που το δήλωσε αυτό, ήταν σε συνέντευξή του στο πόρταλ του “Αγιορείτικου Βήματος”.

Η φιλελεύθερη ηθική και το χαρίζω το εισιτήριο μου

Απρ29 by Αμετανόητος

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στο Μετρό της Αθήνας μια ήπια μορφή έκφρασης κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι μαγική, θα λέγαμε. Άνθρωποι που βγαίνουν από τους σταθμούς δίνουν το εισιτήριό τους σε ανθρώπους που μπαίνουν, ή το αφήνουν διακριτικά για να το πάρει κάποιος μπαίνοντας. Άγνωστοι άνθρωποι μεταξύ τους κάνουν μια… σιωπηλή μεταβίβαση μέσα στην ταχύτητα και ανωνυμία της πόλης. Υπάρχει σίγουρα κάτι το γοητευτικό σε αυτή την κίνηση αβρότητας. Κάτι που με γοητεύει πολύ και μένα.

Το πνεύμα των λαϊκισμών…

01/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Του Φιλίπ Μαρλιέρ

Ο λαϊκισμός είναι μια έννοια, το περιεχόμενο της οποίας έχει ατροφήσει και συχνά έχει ανακριβή και λανθασμένη χρήση.¹ Η έννοια αυτή αναφέρεται στη δημαγωγική αντιπολίτευση προκειμένου να υποστηριχτεί πως μερικές φορές αυτή αλλοιώνει τους πολιτικούς θεσμούς καθώς και τις πολιτικές που εφαρμόζονται από αυτούς. Ως εκ τούτου, ο λαϊκισμός παρουσιάζεται ως μια ανησυχητική εκδήλωση ενός αντιδημοκρατικού ρεύματος, γιατί χειρίζεται τους φόβους και τις απογοητεύσεις ενός μέρους του λαού σε μια προσπάθεια να απονομιμοποιήσει το σύνολο της δημοκρατικής διαδικασίας. Ο λαϊκισμός, λοιπόν, γίνεται όπλο στα χέρια των αυταρχικών εξουσιών και των δημαγωγών του πλήθους. Ωστόσο αυτός ο ορισμός είναι μόνο εν μέρει σωστός, διότι δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι ο λαϊκισμός είναι περισσότερο μια «νοοτροπία» παρά μια συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. 

Η ανισοκατανομή των εισοδημάτων στην Κίνα είναι από τις πιο υψηλές στον κόσμο

01/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Η εισοδηματική ανισοκατανομή στην Κίνα αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι πιστευόταν, ξεπερνώντας αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής με αποτέλεσμα ως προς αυτό το κοινωνικοοικονομικό φαινόμενο η χώρα να κατατάσσεται στις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε σήμερα.
Ο συντελεστής Gini, ο οποίος μετράει την εισοδηματική ανισοκατανομή, ανέρχεται κατά προσέγγιση σε 0,55, ενώ στις ΗΠΑ φθάνει το 0,45, σύμφωνα με ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.

1 Μάη 1886, Σικάγο Οι ρίζες της Πρωτομαγιάς…

01/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

s

WALTER CRANE, “The Vampire”, 1885.
Ο κοιμισμένος εργάτης, που απομιζιέται από το βαμπίρ του καπιταλισμού,
ετοιμάζεται να ξυπνήσει από την αγγελική φιγούρα του Σοσιαλισμού.
Το 1887 τέσσερις αναρχικοί του Σικάγου εκτελέσθηκαν. Ένας Πέμπτος εξαπάτησε το δήμιο αυτοκτονώντας στη φυλακή. Τρεις ακόμη θα περνούσαν 6 χρόνια στη φυλακή μέχρι που πήραν χάρη από τον κυβερνήτη Altgeld που είπε ότι η δίκη που τους καταδίκασε χαρακτηρίστηκε από “υστερία, ένα τσούρμο ενόρκους και έναν προκατειλημμένο δικαστή”. Το κράτος είχε, σύμφωνα με τα λόγια της δίωξης, θέσει την “Αναρχία … σε δίκη” και ήλπιζε ότι οι θάνατοί τους θα ήταν επίσης ο θάνατος της αναρχικής ιδέας

Οι αναρχικοί ήταν οργανωτές συνδικάτων και η Πρωτομαγιά έγινε διεθνής ημέρα εργαζομένων για να θυμίζει τη θυσία τους. Καταδικάστηκαν με ψεύτικες κατηγορίες για τη ρίψη μιας βόμβας στην εισβολή της αστυνομίας σε μια διαδήλωση στο Σικάγο. Η διαδήλωση αυτή ήταν τμήμα απεργίας με αίτημα το 8ωρο, στην οποία συμμετείχαν 400.000 εργάτες του Σικάγου και ξεκίνησε την 1η Μάη του 1886.
Η αναρχική ιδέα δεν πέθανε στο Σικάγο το 1887. Σήμερα εμπνέει ένα νέο κύμα του αγώνα ενάντια στον παγκόσμιο καπιταλισμό. Ενώσου σε αυτόν τον αγώνα.

Λήξη του B’ΠΠ : Γιατί η 8η Μαΐου του 1945 γιορτάζεται στις 9 στη Ρωσία;

Μάι9 by Αμετανόητος

Suite101 (Γαλλία, μτφ. Κριστιάν)

Ενώ η νίκη των συμμάχων επί της ναζιστικής Γερμανίας και το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου γιορτάζεται στις 8 του Μάη στην Ευρώπη και στην Αμερική, είναι η 9^η Μαΐου που ισχύει στην Ρωσία …

Στις 30 Απριλίου 1945, εγκλωβισμένος από τον Κόκκινο Στρατό στην πρωτεύουσα του, το Βερολίνο, ο αρχηγός της ναζιστικής Γερμανίας Αδόλφος Χίτλερ (1889-1945) αυτοκτόνησε μέσα στο καταφύγιο του. 

Δύο ημέρες αργότερα, στις 2 Μαΐου, έπεσε το Βερολίνο.

Ως εκ τούτου, η γερμανική ανώτατη στρατιωτική διοίκηση στράφηκε προς τη Δύση και, με κάθε τρόπο, προσπάθησε να συνθηκολογήσει με τους Συμμάχους (ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία, μεταξύ άλλων).

 Μια παράδοση στην Ένωση των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) τρόμαζε τους Γερμανούς αξιωματικούς. 

Πάρα πολλές ωμότητες είχαν διαπραχτεί στην Ανατολή και θα προκαλούσαν σίγουρα αμείλικτες επιθυμίες για εκδίκηση. 

Συνεπώς, καλύτερα να αναζητούσαν τη σωτηρία από την πλευρά της Δύσης.

Ενας εθνικοσοσιαλιστής υποψήφιος βουλευτής και τα λάγνα ανατολίτικα λικνίσματα της ναζιστοσυμμορίας Χρυσής Αυγής

Αναρτήθηκε από τον/την Βασιλική Μετατρούλου στο 2011/01/30

Ο λόγος για τον οποίο ο κονφερασιέ και μποντιμπιλντεράς Καρατζα-Fuhrer έκοψε τον πρώην υπαρχηγό της ναζιστοσυμμορίας της χρυσής αυγής και εκδότη του χουντικού “Ελεύθερου Κόσμου”, Δημήτρη Ζαφειρόπουλο από τις λίστες υποψηφίων βουλευτών (καρατζα-φύρειες λίστες!!!) στις εκλογές του 2009, ήταν, όπως θυμόμαστε, οι απειλές της χρυσής αυγής, πως θα έβγαζαν στη φόρα κάποιες φωτογραφίες του Ζαφειρόπουλου, που ένας Θεός ξέρει τι έδειχναν.
Ξέρει, όμως τι έδειχναν, ο ίδιος ο Καρατζαφέρης -είναι βέβαιον αυτό. Είχε πει ότι έλαβε ένα πακέτο με φωτογραφίες του Ζαφειρόπουλου. Υπάρχει μια υποψία για το τι μπορεί να έδειχναν οι φωτογραφίες.
Ενας άλλος υπαρχηγός της χρυσής αυγή, εκείνη την εποχή, ο Χάρης Κουσουμβρής, “διαφώνησε” (έτσι είπαν, εγώ δεν το πιστεύω -οι λόγοι είναι άλλοι), και αποχώρησε από την ναζιστοσυμμορία.
[Ο Κουσουμβρής έχει ένα πολύ μακρύ μητρώο με μαχαιρώματα, σωματικές βλάβες, ξυλοδαρμούς, ένοπλες ληστείες, κλοπές, με εντάλματα και "καταζητείται", με δίκες ("πολιτικές"!) την μια πάνω στην άλλη, με όλον τον ποινικό κώδικα, εντέλει, και με μπες-βγες σε σωφρονιστικά ιδρύματα].
Εγραψε, λοιπόν, ένα βιβλίο με τίτλο “Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής”, το 2004, στο οποίο τσουρουφλίζει το Μιχαλολιάκο, τον Ζαφειρόπουλο (τότε ήταν στην οργάνωση), τον Παναγιώταρο, και όλους τους άλλους στην ηγεσία της ΧΑ. Ολα τα άπλυτα στη φόρα. Με πολλά δικαστικά έγγραφα, αστυνομικές αναφορές, δικογραφίες και άλλα πολλά ωραία και πανέμορφα, που πάνε πίσω μέχρι τη μεταπολίτευση και τη χούντα, και όλο το μεταξύ διάστημα. Είναι ένα αριστούργημα!! Το ίδιο αποκαλυπτικός είναι ο Κουσουμβρής και σε μια συνέντευξή του στον “Ταχυδρόμο” την ίδια περίοδο.
Στο βιβλίο, λοιπόν, λέει ο Κουσουμβρής, ότι, όταν διοργάνωσαν μια “εθνικιστική κατασκήνωση“, για 4η συνεχόμενη χρονιά, τον Ιούνιο του 2002, νομίζω, στην Μεγαλόπολη στην Πελοπόννησο, για να τιμήσουν με την ευκαιρία και την πηγάδα του Μελιγαλά. ο Ζαφειρόπουλος, αντί να είναι παρών στην κατασκήνωση, και να εποπτεύει τους “νέους εθνικοσοσιαλιστές πολεμιστές” του (ναζιστικού) Ηλιου και του αιώνιου συμβόλου, δηλαδή του λύκου, και αντί να κάνει “εκπαίδευση” (αρχαιοελληνικού τύπου, υποπτεύομαι), και, τέλος πάντων, αντί να σκεί τα καθήκοντα και την “υπηρεσία” του, αυτός, ο Ζαφειρόπουλος, αφού “όρκισε” στα γρήγορα τα νέα δόκιμα μέλη, πήγε μαζί με κάτι άλλους σε ένα σκυλάδικο, (μιλάμε ήταν μόνον άντρες και δη οπαδοί του εθνικοσοσιαλιστικού αρχειοελληνικού κάλλους), και στο κέντρο που πήγαν, ήπιαν, γλέντησαν, πούλησαν τσαμπουκά, και στο τέλος επιδόθηκαν σε “ανατολίτικα λικνίσματα και όχι μόνον“, σύμφωνα με τον Κουσουμβρή, πάντα.
Και δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε αυτό. Ο Κουσουμβρής τα είχε πάρει στο κρανίο με τα λάγνα νταχ-ντι-ρι-ντί του Ζαφειρόπουλου, λέει, με τα αδελφίστικα τσιφτετέλια, με τους καρσιλαμάδες και τις λάγνες χορευτικές φιγούρες του Ζαφ, (θα γνωρίζετε ασφαλώς τις μελέτες και τον κρυφό ομοερωτισμό και την φιλομοφυλία των ναζιστών). Και τρελλαινόταν περισσότερο, γιατί έβλεπε ότι ο Μιχαλολιάκος προωθούσε στην ηγεσία της συμμορίας τον Ζαφειρόπουλο, που διέθετε και μια τεράστια περιουσία, αντί για τον ίδιο τον Κουσουμβρή, ακριβώς εξαιτίας του πλούτου του Ζαφειρόπουλου..
Ο Κουσουμβρής είχε απειλήσει τότε ότι θα έβγαζε στη φόρα όλα αυτά με τα σκυλάδικα, και όταν πήγε να κάνει νύξη στον Μιχαλολιάκο σχετικά με “ανάρμοστες συμπεριφορές” του Ζαφ και των άλλων ομαδαρχών, ο Μιχαλολιάκος τον αποπήρε.
Ο καιρός πέρασε, ο Ζαφειρόπουλος έφυγε από την ΧΑ, αλλα οι φωτογραφίες έμειναν. Και χρησιμοποιήθηκαν την στιγμή που έκρινε ο Μιχαλολιάκος εναντίον του Ζαφειρόπουλου, που είχε και πολλές πιθανότητες να γίνει βουλευτής του ΛάΟΣ, εδώ που τα λέμε.
Και, ευτυχώς για εμάς, θα τολμούσα να πω, διότι μας χάρισαν ένα πολύ ανάλαφρο ανάγνωσμα, με τα πεπραγμένα τους, τούτοι οι ακραιφνείς οπαδοί του “πατρίς, θρησκεία, οικογένεια”, του “ομόγλωσσον, ομότροπον, ομόθρησκον και ομόαιμον” (που το λέει και ο ανεκδιήγητος ο Αδώνιδας), δηλαδή του “Ενας φύρερ, ένας λαός, ένα κράτος” ή κάπως έτσι, που το λέει κι ο κονφερασιέ και νέος ελευθερωτής του γένους, ο (νέος εξαδάκτυλος με το περιστέρι) Καρατζα-φύρας, ίσως με άλλα λόγια.

30 Απριλίου 1945

01/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Στις 30 Απριλίου 1945 υψώνεται στο Ράιχσταγκ η σοβιετική σημαία από το στρατιώτη Μιχαήλ Μίνιν, γεγονός που σηματοδοτεί την κατάληψη της πόλης από τους Σοβιετικούς Συμμάχους.
Με τον κόκκινο στρατό να προελαύνει από τα ανατολικά, οι Γερμανοί προσπαθούσαν να προτάξουν την ύστατη γραμμή άμυνάς τους. Όπως είχε αρχίσει να διαφαίνεται, η ταχεία προέλαση του κόκκινου στρατού θα έφθανε στην πόλη του Βερολίνου.

Η δημοκρατική κυβέρνηση της Ουκρανίας απαγόρευσε τον εορτασμό της αντιφασιστικής νίκης αλλά…

30/04/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

…επέτρεψε την παρέλαση προς τιμήν των SS που εμπνέουν την σύγχρονη δύση.  Όπως είχε πει και ο Τσολακογλου,  οφείλουμε να υποταχθουμε στη νέα τάξη  πραγμάτων. .

http://www.olympia.gr

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ

\

Tην Πέμπτη, 1^η Μαΐου 2014, στις 12 το μεσημέρι, στο Α΄ Νεκροταφείο, θα τελεσθεί το ετήσιο Μνημόσυνο του ΑΓΩΝΙΣΤΗ του Αντιδικτατορικού Αγώνα και ΗΡΩΑ της Αντίστασης ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ για τα 38 χρόνια από τον άδικο χαμό του.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΟΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Καταστρέφουν τα Βυζαντινά ανάκτορα των Βλαχερνών, για να κτίσουν μουσουλμανικό τεκέ

(Τουρκικό δημοσίευμα)

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Ακόμα και Τούρκοι έχουν αρχίσει και ανησυχούν από την συνεχιζόμενη κακοποίηση και καταστροφή σημαντικών βυζαντινών μνημείων της Κωνσταντινούπολης που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει την μορφή επιδημίας, χωρίς φυσικά, (αυτό έλλειπε), καμία αντίδραση από ελληνικής πλευράς στα μεγάλα αυτά πολιτιστικά ατοπήματα της σύγχρονης Τουρκίας.

Έτσι σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Taraf, τα ιστορικά ανάκτορα των Βλαχερνών, ή καλλίτερα ότι έχει απομείνει από το μεγαλοπρεπές αυτό βυζαντινό κτιριακό συγκρότημα, κατεδαφίζεται για να ανεγερθεί στη θέση του ένας μουσουλμανικός τεκές με την ονομασία, Emir Buhari Tekkesi.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (10)- Ο Φιλόσοφος και ποιητής ΒΙΑΣ ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ, (625-540 π.Χ.)

Γλυπτοθήκη αρχαίων

Πνευματικών μορφών (10)

«Γνωμικολογικόν»

Επιμέλεια Γ. Γ. Γ.

==============

► Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι.

================

Ο τίμιος άντρας πρέπει να φεύγει από την αρχή, όχι πλουσιότερος, αλλά ενδοξότερος

=====================

Ο Βίας ο Πριηνεύς, ήταν ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, από την Πριήνη της Ιωνίας. Έγινε γνωστός για την δικαιοσύνη του και την ρητορική του ικανότητα. Ήταν ανιδιοτελής, δίκαιος, εγκρατής και λιτοδίαιτος. Στα δικαστήρια συνηγορούσε πάντα δωρεάν, υπερασπίζοντας σ` αυτά τους αδικούμενους πολίτες. Όταν ήταν αναγκασμένος να καταδικάσει κάποιον σε θάνατο, δάκρυζε. Λέγεται ότι κάποτε απελευθέρωσε κάποιες γυναίκες που είχαν γίνει δούλες, καταβάλλοντας τα λύτρα και αφού τις δίδαξε και τις προίκισε, τις έστειλε πίσω στους δικούς τους, στην Μεσσηνία. Πέθανε σε ηλικία 85 χρονών περίπου, καθώς αγόρευε στο δικαστήριο. Οι Πριηνείς τον τίμησαν, τόσο όσο ζούσε, όσο και μετά το θάνατό του, οπότε του έστησαν ένα μεγαλοπρεπές μνημείο.

Η Αρχαία ελληνική εδώ και αλλού...

Κωνσταντίνος Χολέβας

Μία ενδιαφέρουσα ημερίδα του Οργανισμού για τη Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας (ΟΔΕΓ) μου έδωσε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσω ότι τα Αρχαία Ελληνικά εκτιμώνται περισσότερο εκτός Ελλάδος παρά εντός. Οι ανακοινώσεις που έγιναν από ξένους και Έλληνες επιστήμονες έδωσαν, μεταξύ άλλων, και τις ακόλουθες ειδήσεις:

Σύντομη ιστορία της Αρχαϊκής Τέχνης

O Μοσχοφόρος από την Aκρόπολη.

Πρόκειται για αναθηματικό άγαλμα πιστού

που παριστάνεται με ένα μοσχάρι στους ώμους,

προσφορά στη θεά Aθηνά. Περίπου 570 π.X.

Αρχαϊκή Γλυπτική

Στη διάρκεια της Αρχαϊκής περιόδου έλαβαν χώρα οι θεμελιώδεις αλλαγές που προσδιόρισαν την όψη του ελληνικού πολιτισμού. H επανάκτηση της γραφής σε συνδυασμό με τις κοινωνικές εξελίξεις έδωσαν νέα ώθηση στα γράμματα. Tο έπος γνώρισε μια δεύτερη άνθιση, ενώ παράλληλα η συστηματοποίηση των ιδεών για τον κόσμο και τον άνθρωπο γέννησε την ιωνική φιλοσοφία. Όμως η πρόσληψη του κόσμου μπορούσε πια να έχει και υποκειμενικό ή βιωματικό χαρακτήρα, γεγονός που αποτυπώθηκε στα ποικίλα και ολοζώντανα -ακόμα και για το σύγχρονο αναγνώστη- έργα της λυρικής ποίησης.

Οι επαφές με την Ανατολή εμπλούτισαν τη μορφοπλασία της ελληνικής τέχνης, ενέπνευσαν πρωτότυπες συνθέσεις και απελευθέρωσαν τη φαντασία των ελλήνων καλλιτεχνών και τεχνιτών. Η κεραμική και η μεταλλοτεχνία, ως χρηστικές κυρίως τέχνες, ήταν οι πρώτες που επωφελήθηκαν από τη γόνιμη ζύμωση με τα ανατολικά στοιχεία και γρήγορα ανέπτυξαν ένα πρωτοφανές σε έκταση και ποικιλία εικονογραφικό ρεπερτόριο. H γλυπτική επικεντρώθηκε στη μελέτη της ανθρώπινης μορφής, αντανακλώντας την τόσο καθοριστικής σημασίας μετατόπιση της ελληνικής σκέψης από τη θεοκεντρική στην ανθρωποκεντρική θέαση του κόσμου.

Οι μετεπαναστατικοί Έλληνες ζωγράφοι, Ιωάννης Αλταμούρας (1852-1878) και Ελένη Μπούκουρα Αλταμούρα, (1821-1900)

Οι μετεπαναστατικοί Έλληνες ζωγράφοι, Ιωάννης Αλταμούρας (1852-1878) και Ελένη Μπούκουρα Αλταμούρα, (1821-1900)

Ιωάννης Αλταμούρας, Αυτοπροσωπογραφία 1873

 (Μουσείο Skagen, Δανία)

Θεωρείται ως ένας από τους πρώτους σημαντικούς Νεοέλληνες ζωγράφους της μετεπαναστατικής περιόδου. Οι πίνακες του είναι κυρίως θαλασσογραφίες με αγαπημένο θέμα τα καράβια, ιδιαίτερα τα ιστιοφόρα. Ο Αλταμούρας θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε μεγάλο ιμπρεσιονιστή ζωγράφο, εάν δεν πέθαινε σε ηλικία 26 ετών. Γιατί μία αυτοπροσωπογραφία του Αλταμούρα βρίσκεται στο Μουσείο του Skagen της Δανίας; Επειδή η πόλη Skagen υπήρξε ένας από τους σταθμούς της ζωής του Έλληνα ζωγράφου.

Ο Ιωάννης Αλταμούρα ήταν γιος της ζωγράφου Ελἐνης Μπούκουρα Αλταμούρα και του Ιταλού ζωγράφου και Γαριβαλδινού επαναστάτη Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα. Γεννήθηκε το 1852 στην Ιταλία, μάλλον στη Φλωρεντία, αλλά σε ηλικία τριών ετών ακολούθησε την αδελφή του Σοφία και την Ελληνίδα μητέρα του Ελένη στην Ελλάδα. Η Ελένη έφυγε από την Ιταλία μαζί με τα δύο παιδιά της και επέστρεψε στην πατρίδα της, όταν ανακάλυψε την κρυφή σχέση του άνδρα της Σαβέριο Αλταμούρα με την επίσης ζωγράφο Jane Benham Hay. Αναγκάστηκε, όμως, να φύγει από την Ιταλία, αφήνοντας εκεί το μικρότερο γιο της, τον αδελφό του Ιωάννη, τον Αλέξανδρο, ο οποίος έζησε και μεγάλωσε μαζί με τον πατέρα του. Ο Αλέξανδρος συνάντησε για πρώτη φορά την Ελένη το 1874, όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα για να γνωρίσει τη μητέρα του και τους Έλληνες συγγενείς του. Από την άλλη πλευρά και ο Ιωάννης θα συναντήσει σε μεγάλη ηλικία τον Ιταλό πατέρα του Σαβέριο και τον αδελφό του Αλέξαντρο, όταν το 1876 στο δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα από τις σπουδές του στην Κοπεγχάγη,  θα περάσει από τη Νάπολη όπου ζούσαν ο πατέρας και ο αδελφός του.

Σουπρεματισμός / Suprematism: Ένα κίνημα γεμάτο αινίγματα..!

Untitled, 1916-17,

Oil on canvas, 80 x 80 cm,

 in Fine Arts Museum, Krasnodar.

Γράφτηκε από την  Αναστασία-Μαρία Ηλιοπούλου

Ο Σουπρεματισμός είναι ένα κίνημα ζωγραφικής, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα στη Ρωσία, λίγο μετά τον Ιταλικό Φουτουρισμό και ενώ παράλληλα ο Κονστρουκτιβισμός κέρδιζε δικαίως τη θέση του στη μοντέρνα τέχνη. Ο όρος (αγγλ. suprematism) προήλθε από την προσπάθεια απόδοσης της ανωτερότητας (supremαcy) του άδολου αισθήματος στη δημιουργική τέχνη. Βασικός εμπνευστής του, ο Kazimir Malevich (Καζιμίρ Μάλεβιτς) ο οποίος επινοεί τον Σουπρεματισμό ως καθαρότερη μορφή κυβισμού.

Ο Kazimir Malevich (1879-1935) θεωρούσε τις μορφικές απεικονίσεις των αντικειμένων ως ένα εμπόδιο στην καλλιτεχνική δημιουργία, Όλα τα οπτικά φαινόμενα του κόσμου, τα αντικείμενα, είναι χωρίς σημασία. Αξίζει μονάχα το αίσθημα, αποκομμένο από το περιβάλλον. Οποιαδήποτε αντικειμενικότητα είναι αντίθετη με την τέχνη. Θεώρησε λοιπόν αναγκαίο να εξαλείψει κάθε αναφορά στα αντικείμενα και κάθε αναγωγή σε θρησκευτικές, πολιτικές και κοινωνικές έννοιες. Η ελευθερία στην ποιότητα της γραμμής ήταν αυτό που τον ενδιέφερε. Το μανιφέστο του κινήματος, στη σύνταξη του οποίου συμμετείχε και ο ποιητής Vladimir Vladimirovich Mayakovsky (Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόφσκι), δημοσιεύτηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1915 και ονομάστηκε 'From Cubism to Suprematism' (Από τον κυβισμό στο Σουπρεματισμό) (2η έκδοση στην Αγ. Πετρούπολη και στη Μόσχα, 1916). Με ευκαιρία τη δεύτερη έκθεση με αφηρημένα έργα των αφηρημένων ζωγράφων, μεταξύ των οποίων ήταν και το κατευθυντήριο έργο του, Μαύρο τετράγωνο σε άσπρο βάθος του Malevich.

Ο Έλληνας Ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Περικλής Πανταζής, (1849-1884)

Ο Περικλής Πανταζής, γνωστός εκτός Ελλάδας ως Périclès Pantazis γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Μαρτίου 1849 και πέθανε στις Βρυξέλλες στις 25 Ιανουαρίου 1884, ήταν ένας από τους πρώτους έλληνες ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, που καταξιώθηκε κυρίως στο Βέλγιο.

Βιογραφία

Ο πατέρας του Πανταζή ήταν δάσκαλος με καταγωγή από την Ήπειρο. Από το 1861 έως το 1871 σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών (μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) με δάσκαλο τον Νικηφόρο Λύτρα. Για έναν χρόνο συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, αλλά κατόπιν έφυγε για την Μασσαλία και το Παρίσι. Στο Παρίσι μαθήτευσε κοντά στον Γκουστάβ Κουρμπέ (Gustave Courbet) και τον Αντουάν Σιντρέιγ (Antoine Chintreuil), ενώ γνώρισε τις σύγχρονες δημιουργίες του Ευγένιου Μπουντέν (Eugène Boudin), του ολλανδού Γιόχαν Μπάρτχολντ Ζόνκιντ (Johan Barthold Jongkind) και των ιμπρεσιονιστών Μανέ, Ντεγκά και Πισαρό.

ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ STREET ARTIST. Γκράφιτι αγιογραφίες στους τοίχους της Αθήνας

Αγιογραφίες σε γκράφιτι; Κι όμως όσο «ξένο» κι αν ακούγεται στους τοίχους της Αθήνας είναι γεγονός. Ο καλλιτέχνης που υπογράφει με το ψευδώνυμο «Φικος» είναι ένας μοντέρνος ζωγράφος – αγιογράφος που όπως όλοι οι «street artists» ή «καλλιτέχνες του δρόμου» κατά το ελληνικότερον προσπαθεί με τον δικό του τρόπο να βάλει κυριολεκτικά τις δικές του πινελιές στην εικόνα της πόλης.

Πολυχρόνης Λεμπέσης, o «πιο σπουδαίος Έλληνας ζωγράφος», (1848-1913)

Αυτοπροσωπογραφία

ο Νίκος Ζίας γράφει για τη ζωή και το έργο του

Ενας τίμιος και ειλικρινής καλλιτέχνης απέθανε, σχεδόν υπό εχεμύθειαν, όπως επέρασε και την ταλαιπωρημένην του ζωήν» έγραφε την άνοιξη του 1913 για τον ζωγράφο Πολυχρόνη Λεμπέση ο Παύλος Νιρβάνας. Ογδόντα πέντε χρόνια κατόπιν, εφέτος υπό την ιδίαν εχεμύθειαν περνάει η επέτειος των 150 χρόνων από τη γέννηση (1848) του «πιο σπουδαίου ζωγράφου της Ελλάδος», όπως με την οργίλη υπερβολή του υπεστήριζε ο ιδιόρρυθμος αλλά συχνά καίριος στις κρίσεις του εκδότης του περιοδικού «Φραγγέλιο» (1927) και ιδρυτής του «Ασύλου Τέχνης» Νίκος Βέλμος.

 

Προσωπογραφία του ποιητή Κ. Κρυστάλλη

Φυσικά ­ και απολύτως δικαιολογημένα ­ δεσπόζουν εφέτος οι επέτειοι των δύο μεγάλων ταγών της νεοελληνικής ζωής, των εθνικών βάρδων Ρήγα Φεραίου και Διονυσίου Σολωμού. Μένει όμως πάντα χώρος στην πνευματική μας πινακοθήκη και για άλλους δημιουργούς ­ κι είναι δική μας ευθύνη να τους θυμόμαστε ­ που, αν δεν είχαν τον ίδιο πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο στην οικοδόμηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, συνέβαλαν όμως σημαντικά με το έργο τους στη διαμόρφωση και στον εμπλουτισμό της.

Ιερά Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους

Γερ, Γερολυμάτος: Ι. Μ. Δοχειαρίου

Μολύβι-χαρτί

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

ΜΑΗΣ-23-2002-Πέμπτη

Ι. Μ. Δοχειαρίου- Άγιον όρος*

Ξημέρωσε η 6^η και τελευταία ημέρα παραμονής μας στο Άγιον Όρος. Ξυπνήσαμε γύρω στις 6 π.μ και πήγαμε στο Καθολικό για τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία, μέχρι τις 8 π.μ. Έπειτα από ένα καφέ και διάλλειμα μισής ώρας, κατεβήκαμε στο παλαιό Καθολικό του μοναστηριού με τις ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες του, για τη διάρκεια μισής ώρας παράκληση προς τον προστάτη της μονής, Άγιο Γεώργιο. Εδώ, όπως και σε άλλες περιστάσεις, έδωσα ονόματα οικείων και γνωστών προς μνημόνευση, υπέρ υγείας, φωτισμού και αναπαύσεως.

Ο μεγάλος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, Μίμης Φωτόπουλος (1913 – 1986)

Ο Ελληνικός Κινηματογράφος και οι πρωταγωνιστές του

(5)

Επιμέλεια Γ.Γ.Γ

==============

 Ο Μίμης (Δημήτρης) Φωτόπουλος γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1913 στη Ζάτουνα της Γορτυνίας. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, καθώς έμεινε νωρίς ορφανός από πατέρα. Ξεκίνησε να σπουδάζει στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, αλλά την παράτησε στο δεύτερο έτος. Η καλλιτεχνική του φύση τον οδήγησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (τότε Βασιλικού Θεάτρου).

Πρεμιέρα στη θεατρική του καριέρα έκανε στο 1932, σε ηλικία 19 ετών, στην παράσταση Λοκαντιέρα, με το θίασο Κουνελάκη. Δύο χρόνια αργότερα αναχώρησε για την πρώτη του περιοδεία, με το θίασο Δράματος, κωμωδίας, κωμειδυλλίου και επιθεωρήσεως του Θεμιστοκλή Νέζερ. Λίγο πριν από τον πόλεμο του '40 έκανε ένα σύντομο πέρασμα απ' το χώρο του βαριετέ και το θέατρο της Κατερίνας, συμμετέχοντας σε πολεμικές επιθεωρήσεις και μουσικές ηθογραφίες.