Ετικέτες

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ


Posted by Cassandra στο Αυγούστου 17, 2015
kokkinia-BLOKO-1944-2014 ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ

του Αυγερινού Χατζηχρυσού

Σήμερα 17 Αυγούστου συμπληρώνονται 70 χρόνια από το Μπλόκο της Κοκκινιάς, όπως έμεινε στην Ιστορία η ημέρα που οι Γερμανοί μαζί με τους ντόπιους δοσίλογους εκτέλεσαν Ελληνες αγωνιστές στην μάντρα της Κοκκινιάς.

Ο κ.Παναγιώτης Στεφανίδης, τότε ήταν 13 ετών και εζησε όλες τις κακουχίες της γενιάς του, παιχνίδι τους ήταν το ρεσάλτο στα Γερμανικά καμιόνια για λίγο ψωμι και το Χωνί όταν έβγαιναν στις γειτονιές για να μεταδώσουν τα νέα..

Ας αφήσουμε να μας το διηγηθεί ο ίδιος.

«Εκείνη την ημέρα , ήταν Πέμπτη και πολύ πρωϊ βγήκαν σε όλες τις γειτονιές οι ντουντούκες των Γερμανών με τους ταγματασφαλίτες και φώναζαν όλους του άντρες από 16 και ανω να συγκεντρωθούν στην Οσία Ξένη κάτω στην Κοκκινιά.

Ο πατέρας μου μόλις ετοιμαζόταν να πάει στην δουλειά στις γενικές αποθήκες τις οποίες είχαν επιτάξει οι Γερμανοί, το σημέρινο κατάστημα παιχνιδιών στο Πειραιά, κατηφόρησε από το σπίτι μας , προς την πλατεία που σήμερα λέγεται Κρήνης . Μετά τους πήγαν όλους μαζί προς το σημείο συγκέντρωσης στην Οσία Ξένη με τα χέρια ψηλά κατεβαίνοντας την οδό Μοργκεντάου.

Η ώρα περνούσε και η μητέρα μου ανήσυχη, αλλά σαν τολμηρή Πολίτισσα που ήταν, αποφάσισε να πάει να τον βρει, αν και οι Γερμανοί ήταν πολλοί σκληροί σε όσουν πλησίαζαν.

Τελικά κατάφερε να τον εντοπίσει μέσα σε όλο αυτό το χάος , γονατιστό με ψηλά το κεφάλι να περιμένει.

Εκει την ώρα ο γνωστός αργότερα δοσίλογος της Νίκαιας ο Μπατράνης, υπεδείκνυε με την κουκούλα στους Γερμανούς έναν-έναν και τους έπαιρναν προς εκτέλεση.

Την πλησίασε ένας καλοθελητής Χωροφύλακας λέγοντας της αυστηρά

«Τι θέλεις εσύ εδώ ;» και του απήντησε «Ειναι ο άντρας μου εδώ, να κάθεται εκεί πέρα» και ο χωροφύλακας της είπε «Εχεις κάτι πολυτιμο σπίτι, λεφτά, λίρες κοσμήματα ; Φέρε τα και θα δω τι μπορώ να κάνω»

Ετρεξε μες την ζέστη του Αυγούστου πίσω στο σπίτι, να μάζεψε ότι μπόρεσει,

Στην πλατεία εν τω μεταξύ γινόταν η διαλογή και ο αρμόδιος Γερμανος πέρασα μπροστά από τον πατέρα μου και του είπε «Εσυ σπίτι» δεν κατάλαβε τι του είπε ο Γερμανος και ακολούθησε τη σειρά που ήταν για όσους πήγαιναν στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης Μανχάϊμ, Νταχάου, Μπούνχεβαλντ, αλλά ο ίδιος ο Γερμανός τον είδε από τύχη ότι ήταν στη λάθος σειρά και του ξαναείπε «Εσυ σπίτι» .

Η μητέρα μου όμως ήταν καθ’οδον να βρεί τον Χωροφύλακα με ότι είχε βρει, ένα δακτυλίδη, κάποια σκουλαρίκια, τα έβαλε σε ένα πουγκί και κατηφόρησε πάλι πίσω στην Οσία Ξένη.

Για καλή μας τύχη, την βρήκε στο δρομο ένας γείτονας ο κ.Γιάννης και της μήνυσε ότι ο πατέρας μου είχε γλιτώσει και για να μην ξαναπεράσει μπροστά από τους Γερμανούς πήγε προς την αδελφή της μάνας μου, που έμενε στην Ταρσού και έτσι τον βρήκε ταλαιπωρημένο, αλλά τουλάχιστον ζωντανό.

Επιστρέφοντας σπίτι μας, μάθαμε ότι στα Αρμένικα είχαν βάλει φωτιά και εκεί μέσα είχαν σκοτώσει κι άλλους πατριώτες. Εκεί στην Μαντρα είχαν πάρει και δυο αδέλφια γείτονες μας τον Χρυσόστομο και Νικόλα Ντραβέρσα και τους εκτέλεσαν. Ο μεν Χρυσόστομος έπεσε επι τόπου νεκρός, ο δε Νικόλας έπεσε πίσω από τους άλλους νεκρούς και γλίτωσε. Ομως όταν πέρασε ξανά ο Γερμανός για την χαριστική βολή τον πυροβολήσε στο κεφάλι, αλλά η σφαίρα πέρασε το μάτι του και έζησε ! Την νύχτα σηκώθηκε και γύρισε σπίτι του !

Κατεβαίνοντας σπίτι πέρασαν από μπροστά μας οι Ταγματασφαλίτες κόντα στο ύψος της πλατείας Κρήνης με αλυσιδεμένη την αγωνίστρια Διαμαντώ (σ.σ.εννοει την Κουμπάκι) που μόλις είχαν συλλάβει στην Νεάπολη και την κατέβαζαν προς τη μάντρα χτυπημένη.

Μετά το πέρας των εκτελέσεων έβαλαν στον τοίχο και τους προδότες μαζί με τον Μαντράνη και τους εκτέλεσαν και αυτούς.

Μόλις πέρασαν τα 40 στο μνημόσυνο που έγινε των νεκρών στην Οσία Ξένη, οι Γερμανοί είχαν δώσει την άδεια να συγκεντρωθεί ο κόσμος. Εγώ μια φίλη μου στην ηλικία μου κατηφορήσαμε να πάμε για το μνημόσυνο. Αρχίζοντας το μνημόσυνο, οι Γερμανοί δεν τήρησαν τον λόγο τους και απο τα Μανιάτικα έβαλαν κατά ρίπας προς το πλήθος μάλλον γιατί φοβήθηκαν μην μετατραπεί σε συλλαλητήριο. Τρέχοντας να ξεφύγουμε η φίλου τραυματιστικε από σφαίρα και την πήγα αιμόφυρτη στο νοσοκομείο.»

το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ΧΩΝΙ της Κυριακής, 15 Αυγούστου 2014

Σχετικά με τις διαφημίσεις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου