Συρία: Ο ρωσικός στρατός μπαίνει στο χορό

Με καταγωγή από το Ταταρστάν, ο στρατηγός Valery Gerasimov, Αρχηγός του Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, γνωρίζει καλά το Ισλάμ. Περαιτέρω, κατέστειλε εγκλήματα που διαπράχτηκαν από άλλους Ρώσους στρατιωτικούς στην Τσετσενία και πολέμησε νικηφόρα τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Εμιράτου της Ιχκερίας (Ichkeria).

του Τιερί Μεϊσάν

Πρόκειται για μια βαθιά και σημαντική αλλαγή που μόλις έλαβε χώρα στο Λεβάντε: ο ρωσικός στρατός άρχισε να συμμετέχει στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας στη Συρία. Ενώ απουσιάζει από τη διεθνή σκηνή μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και ενώ προχωράει με προσοχή, μόλις δημιούργησε μια ρωσοσυριακή επιτροπή, παρέδωσε όπλα και πληροφορίες, και έστειλε συμβούλους. Όλ’ αυτά με περισσότερο η λιγότερο συντονισμό με το Λευκό Οίκο.

Η Ρωσία, η οποία είχε διαπραγματευτεί μια περιφερειακή συμμαχία κατά του Ισλαμικού Εμιράτου με τη Σαουδική Αραβία, τη Συρία και την Τουρκία αναγκάστηκε να αλλάξει στρατηγική μετά την τουρκική αντιστροφή. Η Άγκυρα αποφάσισε πράγματι να σπάσει τους δεσμούς με τη Μόσχα, καταγγέλλοντας, χωρίς πραγματικό λόγο, τη σύμβαση του αγωγού ΦΑ Turkish Stream, δημιουργώντας με την Ουκρανία μια Διεθνή Ισλαμική Ταξιαρχία για να αποσταθεροποιηθεί η Κριμαία [1], και προσφέροντας ενίσχυση στο Ισλαμικό Εμιράτο εναντίον των Κούρδων του PKK και του YPG. Παρομοίως, ο Λευκός Οίκος αναγκάστηκε να αλλάξει τη στρατηγική του μετά τους ελιγμούς του στρατηγού John Allen ο οποίος είχε υποσχεθεί στον πρόεδρο Ερντογάν να δημιουργήσει μια «ζώνη ασφαλείας» για το Ισλαμικό Εμιράτο στη βόρεια Συρία [2] .

Τελικά, η Μόσχα και η Ουάσινγκτον συντόνισαν
 την απόσυρση των πυραύλων Patriot που σταθμεύονται στην Τουρκία,
 τη δημιουργία μιας ρωσοσυριακής στρατιωτικής επιτροπής.

Το τέλος της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων

Οι πύραυλοι Πάτριοτ που εγκαταστάθηκαν από τον Ιανουάριο 2013 από το ΝΑΤΟ στην Τουρκία για να εμποδίσει την ανάπτυξη της συριακής πολεμικής αεροπορίας στα σύνορα. Με αυτό το τρόπο, οι τζιχαντιστές του Μετώπου Αλ-Νούσρα (Αλ-Κάιντα) μπορούσαν και κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της χώρας. Από το καλοκαίρι του 2014, αυτή η περιοχή όπου οι πτύσεις ήταν αδύνατες, είχε καταληφθεί από τον Ισλαμικό Εμιράτο.
Έτσι, κατά τη διάρκεια της μάχης του Κομπάνι (Ayn al-Arab), η Πολεμική Αεροπορία της Συρίας δεν μπορούσε να βομβαρδίσει το Ισλαμικό Εμιράτο και αναγκάστηκε να επιχειρήσει μια χερσαία επιχείρηση για να σώσει την πόλη. Καθώς δεν κατάφερε να διασχίσει τα τελευταία 30 χιλιόμετρα, τα ατλαντικά μέσα μαζικής ενημέρωσης παρουσίασαν τις κουρδικές δυνάμεις του YPG ως ανεξάρτητες από τη Δαμασκό, ενώ η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας τους είχε παράσχει τα όπλα τους και πλήρωνε τους στρατιώτες τους.
Οι πύραυλοι Πάτριοτ, που αναπτυχτήκαν αρχικά από τη Γερμανία και τις Κάτω Χώρες, είναι σήμερα γερμανικοί και ισπανικοί. Πρώτα θα εκσυγχρονιστούν και αναβαθμιστούν και θα αναδιαταχτούν στη Λιθουανία στα ρωσικά σύνορα.

Η είσοδος του ρωσικού στρατού στον πόλεμο εναντίον της Συρίας

Ενώ, από την έναρξη της σύγκρουσης, η Ρωσία απείχε από τη συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, μόλις δημιούργησε μια ρωσοσυριακή στρατιωτική επιτροπή.
Ωστόσο το ΝΑΤΟ έχει οργανώσει όλα τα γεγονότα της λεγομένης «Αραβικής Άνοιξης», μεταξύ άλλων, τον πόλεμο κατά της Συρίας, και έχει συντονίσει τις ξένες ομάδες τζιχαντιστών και τους συμμάχους τιυς από τη Λιβύη και τη Συρία, τους λεγόμενους «αντάρτες», από την τουρκική βάση της Σμύρνης [3], η οποία έχει γίνει από τότε η έδρα της LancCom (διοίκησης χερσαίων δυνάμεων των 28 κρατών μελών της Ατλαντικής Συμμαχίας).
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, πολλοί στρατιωτικοί σύμβουλοι έφθασαν στη Δαμασκό.
Έξι Mikoyan-Gourevitch MiG-31 έχουν παραδοθεί. Τα αεροσκάφη αυτά είναι τα καλύτερα καταδιωκτικά του κόσμου. Είχαν αγοραστεί το 2007, αλλά η σύμβαση αυτή είχε μπλοκαριστεί. Η παράδοσή τους δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του εμπάργκο όπλων επειδή δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επιχειρήσεις επιβολής του νόμου, αλλά μόνο για την εθνική άμυνα, ήτοι ενώπιον των ισραηλινών και τουρκικών επιδρομών.
Με διάφορες προφάσεις, αυτά τα δύο κράτη έχουν επέμβει πολλές φορές κατά τη διάρκεια του πολέμου για την υποστήριξη των τζιχαντιστών όταν βρέθηκαν σε δυσκολία.
Έτσι, στις 30 Ιανουαρίου 2013, ο Ισραηλινός Στρατός βομβάρδισε το Στρατιωτικό Ερευνητικό Κέντρο Jemraya με πρόσχημα την καταστροφή όπλων που προορίζονταν για τη Χεζμπολάχ. Επρόκειτο στην πραγματικά να καταστραφεί μια βαλίτσα επικοινωνίας του ΝΑΤΟ με τα δεδομένα δορυφορικών επικοινωνιών, που είχε κατασχεθεί εισαχθεί από τον Συριακό Αραβικό Στρατό, πριν ο τελευταίος να προσεγγίσει το σύστημα κρυπτογράφησης [4]. Η επιχείρηση αυτή διενεργήθηκε από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία σε συνεργασία με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, πλαισιωμένο από στελέχη της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων, υπό την εποπτεία του Landcom του ΝΑΤΟ.
Ταυτόχρονα, ο ρωσικός στρατός παρείχε μόλις, για πρώτη φορά, δορυφορικές εικόνες στη Συρία.
Αυτή η απόφαση, η οποία αναμένεται εδώ και πέντε χρόνια, ανατρέπει την στρατιωτική κατάσταση.
Πράγματι, μέχρι τώρα, διέφευγαν πολύ συχνά οι τζιχαντιστές από το Συριακό Αραβικό στρατό χάρη στις δορυφορικές εικόνες που τους παρείχε το ΝΑΤΟ σε πραγματικό χρόνο. Παρά το γεγονός ότι εδώ και ένα εξάμηνο, φαίνεται ότι το ΝΑΤΟ δεν μοιράζεται πλέον πληροφορίες με το Ισλαμικό Κράτος, αλλά μόνο με το Μέτωπο Αλ-Nούσρα (Αλ-Κάιντα).
Τέλος, οι ρώσοι στρατιωτικοί σύμβουλοι συγκεντρώνουν πολλές πληροφορίες, έτσι ώστε να διερευνηθεί η δυνατότητα μιας διεθνούς στρατιωτικής ανάπτυξης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Αναμένεται να παρουσιάσουν μια έκθεση στο Κρεμλίνο το οποίο θα εξετάσει τόσο το ενδεχόμενο μιας ρωσικής επιχείρησης όσο και τη δυνατότητα κοινής επιχείρησης με τον Οργανισμό της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO). Ο τελευταίος θα συγκεντρωθεί στο Τατζικιστάν, στο Ντουσάνμπε, στις 15 Σεπτεμβρίου.
Μια στρατιωτική ανάπτυξη του CSTO είχε ήδη προταθεί τον Ιούνιο 2012 κατά την προετοιμασία της «Διάσκεψης της Γενεύης 1» [5].
Πράγματι, αυτή η στρατιωτική συμμαχία περιλαμβάνει τρεις πολιτείες με μουσουλμανικό πληθυσμό, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, και το Τατζικιστάν, πιο ικανές από τη Ρωσία για την καταπολέμηση των τρομοκρατών που ισχυρίζονται ότι υποτάσσονται στο Ισλάμ. Ωστόσο, εκείνη την εποχή, ο CSTO δεν είχε συμφωνία με τα Ηνωμένα Έθνη για τη διεξαγωγή ειρηνευτικών επιχειρήσεων. Αυτό λύθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012 και μπορεί να εφαρμοστεί τόσο στο Αφγανιστάν όσο και στη Συρία [6].

Τα όρια της συνεργασίας μεταξύ του Κρεμλίνου και του Λευκού Οίκου

Εν πάση περιπτώσει, η συνεργασία μεταξύ του Κρεμλίνου και του Λευκού Οίκου έχει τα όριά της: Η Ρωσία επιθυμεί να ξεριζώσει τους τζιχαντιστές πριν στραφούν εναντίον της, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζουν ότι κάποιοι απ’ αυτούς θα μπορέσουν να ενεργοποιηθούν σε άλλες συγκρούσεις, όπως έγινε κατά το παρελθόν στο Αφγανιστάν, τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, την Τσετσενία και στο Κοσσυφοπέδιο.
Ήδη, ορισμένα στοιχεία του ΙΚ/Daesh έφτασαν στη Χερσώνα (Ουκρανία), όπου βρίσκεται ήδη μια υποτιθέμενη «εξόριστη κυβέρνηση της Κριμαίας».
Είναι προφανές ότι, από την πλευρά των ΗΠΑ, η απόσυρση των Patriot είναι μια παγίδα.
Η Ουάσινγκτον θα είναι ευτυχής αν η Ρωσία καταφέρει να μειώσει τον αριθμό των τζιχαντιστών, αλλά δεν θα ήταν δυσαρεστημένη αν βούρκωνε στη Συρία.
Αυτός είναι ο λόγος που η ρωσική αρκούδα κινείται με προσοχή.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

Πηγή
Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)

[1] « L’Ukraine et la Turquie créent une Brigade internationale islamique contre la Russie », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 12 août 2015.
[2] “Οι Ζυπέ, Ερντογάν, Κλίντον, το ΙΚ (Daesh) και το PKK”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 3 août 2015.
[3] “Izmir base likely to become NATO’s Land Component Command”, Today’s Zaman, June 6, 2011.
[4] “Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός και το Ισραήλ επιτέθηκαν σε συριακό κέντρο ερευνών.”, Δίκτυο Βολταίρος, 31 janvier 2013.
[5] “Συρία: ο Βλαντιμίρ Πούτιν πρότεινε να μεσολαβήσει μια ειρηνευτική δύναμη του ΟΣΣΑ”,Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα), Δίκτυο Βολταίρος, 3 juin 2012.
[6] « L’OTSC pourra déployer des « chapkas bleues » sur mandat de l’ONU », Réseau Voltaire, 29 septembre 2012.

infognomon.gr