Από τη στιγμή που έμαθα ότι η Ελλάδα θα κάνει δημοψήφισμα, η αδρεναλίνη που κυλάει στις φλέβες μου έχει πολλαπλασιαστεί.
Πρώτη αντίδραση;
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Κάποιος έχει τ’αρχίδια να μας θέσει προ των ευθυνών μας. Τέρμα η ανάθεση.
Εσείς δεν γκρινιάζατε (δικαίως) ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία μας έχει σαπίσει; Ε, ήρθε η ώρα να κάνετε κάτι γι’αυτό.
Εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο Τσίπρας «κακώς μεταθέτει το βάρος της απόφασης στο λαό» δεν έχουν καταλάβει καλά τί σημαίνει δημοκρατία. Η αμέσως επόμενη πρότασή τους θα είναι να καταργήσουμε και τις εκλογές, για να μην βασανίζεται ο κόσμος με εκβιαστικά διλήμματα τί να ψηφίσει. Άσε που κοστίζουν. Δικαστικοί εκπρόσωποι, κάλπες, γραμματείς, μετρήσεις, Σίνγκιουλαρ … Ουουου, να δεις πόσο κοστίζουν!
Ενώ αν μας κυβερνά η Άνγκελα με emails και τηλεφωνήματα, θα γλιτώσουμε και τα πήγαιν’έλα. Ξέρεις πόσο έχουν πάει τα εισιτήρια Αθήνα-Βρυξέλλες; Τηλε-διακυβέρνηση, πρόοδος, τεχνολογία, επιλογή ευθύνης, εγγύησις. Εεε;
Προφανώς και δεν το περίμεναν. Προφανώς, οι σύμβουλοί τους τους είχαν διαβεβαιώσει ότι ο Τσίπρας δεν θα το τολμήσει. Προφανώς τώρα τρέχουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Αλλά πώς;
Η τρόικα, επιχειρώντας να διαμορφώσει το ερώτημα του δημοψηφίσματος (χα!), απέσυρε σήμερα την πρόταση που μας είχε δώσει ως εκβιαστικό τελεσίγραφο ώστε να μην μπορεί να αποτελέσει αυτή (αυτούσια) το δίλημμα «ναι στα τάδε μέτρα, ή όχι».
Δεν αρκεί και το ξέρουν αλλά δεν έχουν και τίποτα σκάνδαλα στο συρτάρι για να εκβιάσουν. Έχουν δώσει τα ρέστα τους να το παλεύουν με τους πελάτες του Κατρούγκαλου (χέστηκε η φοράδα στ’αλώνι) και το εκατομμύριο του Μητρόπουλου (να το πληρώσει και να το βουλώσει). Ακόμα και ο Βαρούφ έκοψε τις λάιφστάιλ εμφανίσεις. Η Περιστέρα ούτε να τους φτύσει, η Siemens δεν είχε ασχοληθεί με το 4% … τζίφος.
Κάτι #μένουμε_Ευρώπηδες πήγαν να κάνουν φασαρία, αλλά η εικόνα τους ήταν τόσο γελοία που οι επικοινωνιολόγοι του ΝΑΙ θα πρέπει να τους απαγορεύσουν να δηλώνουν υποστηρικτές τους. Αυτή ήταν η καλύτερη απόπειρα του Σαμαρά και έτσι εξηγείται γιατί έμεινε στην αφάνεια παίζοντας πεντόβολα με τον Μουρούτη τόσα χρόνια, περιμένοντας τον Καραμανλή να τον νεκραναστήσει.
Η αμηχανία της δεξιάς (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι) φανερώνει το μέγεθος του ξεβρακώματός τους.
Στις εκλογές μπορείς να πας στηρίζοντας γενικόλογες λύσεις και ροζ συννεφάκια σε γαλάζιο ουρανό. Σε ένα δημοψήφισμα όμως, καλείσαι να στηρίξεις απλά και ξεκάθαρα ΝΑΙ ή ΌΧΙ.
Δεν χωράνε οι παπάντζες και οι αερολογίες στις οποίες έχουν μάθει και με τις οποίες έχουν χτίσει πολιτικές καριέρες δεκαετιών (και πολλών γενεών).
Η ΝΔ βρίσκεται στο μεγαλύτερο δίλημμα που μπορεί να τη διαλύσει: εάν υποστηρίξει το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, ο Καμμένος με τους Αν.Ελλ. θα της πάρει τη μισή εκλογική βάση χωρίς πολλά πολλά. Ήδη τους πλαγιοκοπεί από παντού πέντε μήνες τώρα, ροκανίζοντας τη βάση που θέλει απλά να σχετίζεται με ένα συντηρητικό / δεξιόστροφο κόμμα εξουσίας.
Στοιχηματίζω ότι ο Σαμαράς βλαστημάει την ώρα και τη στιγμή που δεν παραιτήθηκε να παραδώσει τα καυτά κάστανα στη Ντόρα. Τώρα καλείται να κάνει τον αναστενάρη. Στον πάγκο του έχουν απομείνει ο Μουρούτης, ο Σπυρίδων Γεωργιάδης και η Χριστίνα Σιδέρη. Α, και ο ποινικώς ελεγχόμενος Παπασταύρος.
Το τι Ποτάμι θα μας ενημερώσει για μία πολύ συγκεκριμένη θέση του στις 6 Ιουλίου.
Εώς τότε, βρίσκεται σε σύγχιση και προσπαθεί να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα. Κανείς τους δεν πρόκειται να απαντήσει ξεκάθαρα εάν στηρίζει το ΝΑΙ ή το ΌΧΙ. Έχουν βαλθεί μετά μανίας να ουρλιάζουν ότι κακώς ο Τσίπρας κατέφυγε σε δημοψήφισμα και δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, οι κυβερνήσεις εκλέγονται για να αποφασίζουν πίσω από κλειστές πόρτες, να χαριεντίζονται με τα αφεντικά και μετά να λένε μερικές εύπεπτες μαλακιούλες στο πόπολο.
Θα τα καταφέρουν να αντέξουν 9 ημέρες με αυτή την τακτική; Θα τολμήσουν να παραδεχθούν ότι είναι το κόμμα που έλεγε «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ» και θα τολμήσουν να καλέσουν τους Έλληνες να πράξουν το ίδιο;
Θα κάνει δηλώσεις ο γίγαντας του πνεύματος Ορφανός; Θα βγει ο Λυκούδης να μας πει (τί άραγε!); Θα δούμε τον Ράμφο να υποστηρίζει ότι είμαστε όλοι ίσοι επειδή ο φτωχός Έλληνας επιτρέπεται να πιει καφέ στο Κεφαλάρι δίπλα στον Λάτση;
Πάρτε ποπ κορν, αναμένεται πολύ γέλιο.
Μεγάλη έκπληξη για μένα αποτέλεσε η στάση του ΚΚΕ: δεν περίμενα ότι θα στηρίξει επίσημα την αποχή, περίμενα ότι θα το κάνει μόνο ανεπισήμως. Καλώντας τα μέλη του να μην ψηφίσουν, είναι σαν να τους ζητά να παραμείνουν πρόβατα που δεν έχουν άποψη σε ένα ξεκάθαρο ερώτημα που αφορά την ΕΕ.
Ελπίζω ότι τα μέλη του ΚΚΕ θα παρακούσουν την ηγεσία, όπως έχουν κάνει λίγες (αλλά καθόλου αμελητέες) φορές στο παρελθόν. Εγώ δεν θα επέτρεπα σε κανέναν καραγκιόζη να μου απαγορέψει να λέω τη γνώμη μου. Επίσης, ελπίζω ότι σοβαρότεροι άνθρωποι εκεί μέσα (όπως ο Παφίλης ή η Γερασιμίδου) θα διαφοροποιηθούν.
Ειλικρινά, μετά το πρώτο σοκ, άρχισα να αναρωτιέμαι εάν το 1974 είχαν στηρίξει την αποχή από το δημοψήφισμα για την κατάργηση της βασιλείας. Μήπως είχαν πετάξει και τότε κανένα «ψευτοδίλημμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα είναι σύντροφος γραμματέας, εμείς οι γνήσιοι κομμουνιστές δεν μπορούμε να τον στηρίξουμε»; Δεν ξέρω (ναι, ντρέπομαι) πρέπει να ρωτήσω κάποιον πιο ενημερωμένο να με διαφωτίσει.
Α ναι, το ΠΑΣΟΚ δια της νέας προέδρου του (της Φώφης), ζήτησε εκλογές. Είπε κι αυτή η δόλια να διαφοροποιηθεί για να δώσει πολιτικό στίγμα. Διότι όταν είσαι πολιτικά γνωστός ως «η κόρη του Τάδε που ήταν διορισμένη στην τράπεζα και έχει κάνει καριέρα ως κομματικό στέλεχος» ούτε τον εαυτό σου δεν πείθεις, στον καθρέφτη.
(Έρμε depressedpasok, τί σου’μελλε να πάθεις!)
Βγήκε και ο Βενιζέλος να πει τα δικά του, χαρακτηρίζοντας το δημοψήφισμα ως πραξικόπημα (ναι, δεν κάνω πλάκα!). Ενώ οι δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και το κλείσιμο της Βουλής άρον άρον, ήταν το υπόδειγμα της Δημοκρατίας. Aλλά ποιος τον ακούει τώρα αυτόν; Είναι εξίσου γραφικός με τον Λοβέρδο που ωρύεται υστερικά κατά του δημοψηφίσματος.
Ειρήσθω εν παρόδω: αρχιδάκι Λοβέρδο, τρίτος ήρθες στις εσωκομματικές, ούτε το ΠΑΣΟΚ δε θέλει να σε ακούει. Εάν έβαζε κι ο Βενιζέλος, μπορεί να έπαιζες τέταρτος. Σκάσε και βρες τρόπο να σε ξεχάσουμε, γλοιώδες υποκείμενο. Διότι όσο μας θυμίζεις τη σιχαμένη υπάρξή σου, διαπομπευτή της δεκάρας, τόσο οργιζόμαστε για τις ζωές που κατέστρεψες και ορκιζόμαστε να στο ξεπληρώσουμε μια μέρα.
Η Χρυσή Αβγή είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ του ευρώ. Με μερικές ακόμα σχιζοφρενικές ευρω-εθνικιστικές κωλοτούμπες θα ενημέρωσει τους ουγκ τί πρέπει να ψηφίσουν: ΝΑΙ στην Γερμανική κυριαρχία, όπως οι παππούδες τους.
Το Τρίτο Ράιχ ήθελε το καλό μας, οι Γερμανοί είναι φίλοι μας και το καλό χρυσάβγουλο ψηφίζει ό,τι του πει ο φύρερ. Γιαβόλ; Γιαβόλ!
(Όπως είπε και κάποιος στο twitter, μια φωτογραφία του Σόιμπλε έξω από κάθε εκλογικό κέντρο, αρκεί για να αποφασίσουν οι ψηφοφόροι τί θέλουν. Ενσαρκώνει όλο το ερώτημα.)
Η ΔΗΜΑΡ (αχαχαχαχαχαχαχα!) πρότεινε αποχή. Και στα 50 μέλη της. Το’χουν βάλει σκοπό να πάνε στο 0.05%.
Έξαλλος ο Γιάννης Πανούσης, λέει. Γιατί δεν παραιτείται, αφού διαφωνεί με την Κυβέρνηση; Ε; Ιδού η Ρόδος. Ας επιστρέψει στην επιστήμη του να μελετήσει λίγο ακόμα πώς φέρονται οι κρατούμενοι στους παιδοκτόνους κλπ.
Δεν ξέρω τί αποτέλεσμα θα βγάλει η κάλπη. Δεν πιστεύω ότι τα social media (οι χρήστες των οποίων έχουν ήδη ταχθεί συντριπτικά υπέρ του ΟΧΙ) εκπροσωπούν ικανοποιητικά την κοινωνία. Δεν ξεχνώ π.χ. ότι πριν τις εκλογές του 2012, θεωρούσαν απίστευτη την είσοδο της ΧΑ στη Βουλή.
Πράγματι, μπορεί να δούμε μία επικράτηση του ΝΑΙ, υπέρ της πρότασης των τροϊκανών / της Μέρκελ. Δεν θα εκπλαγώ εάν η τρομοκρατία των καναλιών κάνει το θαύμα της, στις 9 ημέρες που απομένουν. Υπάρχει κόσμος που φοβήθηκε μη χάσει τα 300 ευρώ του και ψήφισε τον Σαμαρά. Θες επειδή ήμασταν καλοί ραγιάδες για 400 χρόνια, θες επειδή υπάρχει έλλειμμα παιδείας, στο τέλος, το ίδιο κάνει.
Προσωπικά ελπίζω και εύχομαι σε μία τεράστια επικράτηση του ΟΧΙ. Κατά προτίμηση με ποσοστό πάνω από 65% (δύο τρίτα) για να μην υπάρχει αμφιβολία. Στο 80% θα ανοίξω σαμπάνια και θα αρχίσω να φιλάω ξένους στο δρόμο.
Η τελευταία φορά που έγινε δημοψήφισμα στην Ελλάδα ήταν το 1974 και είχε ως αποτέλεσμα την κατάργηση της μοναρχίας. Η χώρα δεν διαλύθηκε και δεν έπεσε σε κρίση επειδή το αποτέλεσμα ήταν ξεκάθαρο.
Με φοβίζει πολύ ένα αποτέλεσμα 49,5% – 50,5% (προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, δεν έχει σημασία) επειδή θα σηματοδοτήσει κάτι σε ακήρυχτο εμφύλιο. Κάτι που θα φυτιλιάσει με ευχαρίστηση ο ΣΣαμαράς: αυτά είχε μάθει να κάνει και να θαυμάζει στα νιάτα του.
Αλλά αυτό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση λόγο να μη γίνει το δημοψήφισμα. Οι Έλληνες έχουν καλομάθει να αφήνουν άλλους να πάρουν την ευθύνη και μετά να τους βρίζουν όλους. Ε, αυτό τελείωσε: ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε και να αναλάβουμε και τις συνέπειες αυτής της απόφασης.
Οι «ΝΑΙ σε όλα» βουλευτές που πέρασαν το μνημόνιο για να μην έχεις εσύ την ευθύνη θα πρέπει να γίνουν τώρα «ΝΑΙ σε όλα» πολίτες. Εδώ θα δούμε από τί είναι φτιαγμένος ο καθένας μας.
Οι συνέπειες πρέπει να είναι ξεκάθαρες:
Ψηφίζοντας ΝΑΙ, ζητάμε στην τρόικα / στην Άνγκελα να μας κάνει προτεκτοράτο, ακόμα κι αν αποφασίσει να μας καταργήσει μισθούς και συντάξεις, να μας κλείσει τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια κλπ. Παρατείνουμε το μαρτύριο κλειδώνοντας εμάς και τις επόμενες γενιές οικειοθελώς σε ένα μπουντρούμι, ελπίζοντας μόνο στην καλοσύνη του δεσμοφύλακα.
Ψηφίζοντας ΟΧΙ, ζητάμε στον Τσίπρα να εκδόσει δραχμές με την ελπίδα ότι θα πέσει η ανεργία από το 28%, θα επιβιώσουν αυτοί που τώρα είναι αποκλεισμένοι και ίσως (ξέρω, είμαι πολύ αισιόδοξη) θα καταφέρει μερική διαγραφή του χρέους μέσω άρνησης πληρωμής. Δεν θα είναι εύκολο, ειδικά τον πρώτο χρόνο. Όλα όσα εισάγονται στη χώρα θα γίνουν δυσθεώρητα ακριβά και θα πρέπει να βρεθούν τρόποι επείγουσας υποστήριξης των ασθενέστερων (με τροφή, φάρμακα κλπ). Υπάρχουν χώρες που υποφέρουν πολλά χρόνια από εμπάργκο (Ιράν, Κούβα κλπ) που μπορούν να μας προϊδεάσουν για το είδος των προβλημάτων που μπορούμε να περιμένουμε.
Μην έχουμε αυταπάτες, δεν θα είναι καθόλου εύκολο το ΟΧΙ. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις ελλείψεις στην αγορά.
Η Ευρώπη θα μας τιμωρήσει σκληρά (για παραδειγματισμό), αρκετές χώρες θα αντιδράσουν βίαια και ίσως θα κληθούμε να επανεξετάσουμε ακόμα και την παραμονή μας σε μία εχθρική Ένωση Κρατών που μας γυρίζει την πλάτη με κάθε τρόπο.
Μπορούν να μας αποβάλουν εάν η Ελλάδα μουλαρώσει και αρνηθεί να φύγει από την ΕΕ; Όχι.
Και εφόσον το δημοψήφισμα δεν διαπραγματεύεται την παραμονή ή όχι στην ΕΕ (όπως θα πράξει το Βρετανικό δημοψήφισμα, του χρόνου) αυτό το ενδεχόμενο κακώς και εκ του πονηρού μπαίνει στο δημόσιο διάλογο από τα ΜΜΕ των ολιγαρχών. Ειρήσθω εν παρόδω, σήμερα διάβασα ότι υπάρχει πρωτοβουλία Αυστριακών για δημοψήφισμα ώστε να εγκαταλείψει η Αυστρία την ΕΕ.
Μπορούν βεβαίως να μας στερήσουν το δικαίωμα ψήφου, να στείλουν πίσω τους ευρωβουλευτές μας και να προσπαθήσουν να σιγήσει κάθε Ελληνική φωνή. Όχι εύκολα: χρειάζονται πρώτα έγκριση του Ευρωκοινοβουλίου, μετά πλειοψηφία 4/5 στην Κομισιόν και μία πολύ καλή δικαιολογία παραβίασης του Άρθρου 2 της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ (ισονομία, δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ). Εξαιρετικά δύσκολο αλλά εφικτό.
Μπορούν να προτείνουν στους πολίτες τους να μην έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές και ίσως για μία δύο τουριστικές σεζόν αυτό να μας κοστίσει ακριβά. Άλλωστε, η Μέση Ανατολή φλέγεται και η Βόρεια Αφρική δεν είναι ιδιαίτερα ασφαλής.
Μπορούν να αρνηθούν την ελεύθερη μετακίνηση και εργασία των Ελλήνων πολιτών στις χώρες της ΕΕ και τις συνδεδεμένες χώρες (Ελβετία, Νορβηγία κλπ). Δεν είμαι σίγουρη πώς ακριβώς, αλλά θα είναι εξαιρετικά επίπονο για τις δεκάδες χιλιάδες μεταναστών λόγω κρίσης, πολλοί εκ των οποίων βρίσκονται στη Γερμανία και αντιμετωπίζουν εχθρικό περιβάλλον.
Μπορούν να διακόψουν το πρόγραμμα Erasmus όπως ήδη έκαναν.
Είμαι 200% σίγουρη ότι θα αποκλείσουν τη χώρα από το αναπτυξιακό πρόγραμμα που βρίσκεται στα σκαριά («πακέτο Γιούνκερ»). Σε αυτό έχω να σχολιάσω ότι, έτσι κι αλλιώς, η Εκκλησία ΑΕ και ο Μυτηλιναίος θα έπαιρναν τις επιδοτήσεις, οι από κάτω θα έπρεπε να αρκεστούν σε τίποτα ψίχουλα που έπεσαν από το μεγάλο φαγοπότι. Εξάλλου, τα αναπτυξιακά προγράμματα απαιτούσαν 25% συμμετοχή της Ελλάδας, χρήματα που εσχάτως δεν υπήρχαν.
Συζητώντας στις αρχές της εβδομάδας με έναν νοτιοευρωπαίο συνταξιούχο καθηγητή πανεπιστημίου (και πρώην ένθερμο κομμουνιστή), άκουσα με έκπληξη να μου λέει «Εντάξει, θα σας σώσει τελικά η Ευρώπη».
Η κατάλληλη περιγραφή της αντίδρασής μου είναι πως «έμεινα μαλάκας». Σοκαρίστηκα. Αδυνατούσα να το πιστέψω ότι ένας τέτοιος άνθρωπος, έβγαλε το συμπέρασμα ότι η προτεινόμενη από την ΕΕ συμφωνία θα ήταν «σωτηρία» για την Ελλάδα και κάτι σαν χάρη ή ψυχικό από την ΕΕ.
Στη λεκτική αντιπαράθεση που ακολούθησε (όταν κατάφερα να κλείσω το στόμα μου από το σοκ), μου είπε ότι «δεν είναι δίκαιο οι Έλληνες να βγαίνουν στη σύνταξη πριν τα 67 και οι δικοί μας όχι, είστε παράλογοι και πρέπει να συμβιβαστείτε».
Τί απαντάς σε ένα τέτοιο επιχείρημα, το οποίο προφανώς έχει γίνει σημαία στα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ ώστε να πείσει τους αντίστοιχους λαούς ότι η Ελλάδα κακώς αντιστέκεται και θέτει παράλογες απαιτήσεις; Πράγματι, οι συντάξεις των άγαμων θυγατέρων υπαλλήλων του δημοσίου, οι στρατιωτικοί και μερικές ακόμα κατηγορίες, μας έχουν κοστίσει πολύ. Και σε χρήμα και σε επιχειρήματα. Θα ήθελα, όποιο αποτέλεσμα κι αν έχει το δημοψήφισμα, να καταργηθούν οι τρύπες που τους επιτρέπουν να εκμεταλλεύονται το σύστημα.
Παράλληλα όμως, θα ήθελα ο πιλότος που οδηγεί το αεροπλάνο στο οποίο είμαι επιβάτης να μην είναι 67 ετών. Το ίδιο και ο χειρούργος στο νοσοκομείο που θα απευθυνθώ για εγχείρηση. Θα ήθελα να υπάρχει εναλλακτική εργασία για τους οικοδόμους που βρίσκονται εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες, για τους εργάτες των ορυχείων και της χημικής βιομηχανίας, ακόμα και για όλους εκείνους που βρίσκονται όρθιοι πίσω από ένα πάγκο μαγαζιού για πολλές ώρες. Επειδή στα 67, το σώμα δεν έχει τις ίδιες αντοχές που είχε στα 27.
Του τα εξήγησα όλα αυτά και ελπίζω ότι κάτι από το κομμουνιστικό παρελθόν του, έχει μείνει ζωντανό. Θα δείξει. Αυτό που με προβληματίζει όμως είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να περάσει το μήνυμα των θέσεών της στον μέσο Ευρωπαίο πολίτη. Δεν ξέρουν τί προτείνει η κυβέρνηση και τί αντιπροτείνουν οι τροϊκανοί. Ούτε με ποιες πραγματικές επιπτώσεις. Αυτό μας στοιχίζει ανυπολόγιστα.
Οι προτάσεις των τροϊκανών εδώ, σε ελληνική μετάφραση και στο πρωτότυπο, από το The Press Project (θα στείλω paypal, kudos).
Νομικές λεπτομέρειες επί του δημοψηφίσματος εδώ, από τον e-lawyer.
Οργανωθείτε και διαλέξτε hashtag, δεν έχουμε πολλές μέρες μπροστά μας και κάπως πρέπει να συνενοούμαστε. #Greferendum #GrRef #referendumGR #dimopsifisma
Οι φωτογραφίες είναι όλες κλεμμένες από το τουίτερ, χωρίς αιδώ και πνευματικά δικαιώματα.
Εάν ξέχασα τίποτα, θα επανέλθω.
Aπό:
https://omniatv.com/blog/5418-%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BC%CE%B1-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου