Η
Αυστραλία εξετάζει το ενδεχόμενο να απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα σε
Αυστραλούς πολίτες που βρίσκονται στο εξωτερικό και έχουν λάβει μέρος
στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Σύμφωνα με
την Αυστραλιανή Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών (ASIO) περίπου 200
Αυστραλοί πολίτες έχουν λάβει μέρος στον συριακό εμφύλιο.
Το
πρωτότυπο αυτοκίνητο με φτερά, ζυγίζει 450 κιλά και είναι φτιαγμένο από
ανθρακονήματα ενώ μπορεί να φτάσει τα 180 χιλιόμετρα στην άσφαλτο και
τα 200 χιλιόμετρα στον αέρα.
Σχεδιαστής
του είναι ο Σλοβάκος Stefan Klein, ο οποίος έχει πολύχρονη εμπειρία σαν
σχεδιαστής αυτοκινήτων για μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες και τώρα
ετοιμάζεται να… κατακτήσει τους αιθέρες.
Ο
Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ,(Sir Winston Leonard Spencer-Churchill) , Άγγλος
πολιτικός και συγγραφέας, επονομάστηκε "πατέρας της νίκης" για τη
συμβολή του στην επικράτηση της Αγγλίας και των συμμάχων της στο Β΄
Παγκόσμιο πόλεμο.
Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, στο μήνυμά του για τον εορτασμό του ΟΧΙ, εξέφρασε ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Στην αρχή του κειμένου του υπάρχει μια παραδοχή: «Και
σήμερα η πατρίδα μας βρίσκεται σε ιδιότυπη εμπόλεμη κατάσταση και ζει
σε κατοχή. Και αυτή τη φορά δυστυχώς γερμανική. Και όχι μόνον». Ο σεβασμιότατος προειδοποιεί: «Αν
συνεχίσουμε έτσι, σε λίγο θα τρώμε μπομπότα και κονσερβαρισμένες
τροφές. Αν τα βρίσκουμε κι αυτά. Η ελληνική σημαία δεν θα μονοπωλεί την
κυριαρχία μας σε αυτόν τον τόπο. Κάποιες άλλες ξένες σημαίες θα θυμίζουν
τα λάθη μας και την κατοχική μανία άλλων λαών. [...] Αυτοί που με την
ψήφο μας διαχειρίζονται τις τύχες μας ίσως αποκατέστησαν την αξιοπιστία
μας στο εξωτερικό, ίσως μείωσαν τους δείκτες της ύφεσης, ίσως
δημιούργησαν πρωτογενές πλεόνασμα. Ετσι μας λένε. [...] Οι ίδιοι όμως
φορολόγησαν αδυσώπητα τον λαό, δημιούργησαν στρατιές ανέργων, πλήθη
πεινασμένων και απελπισμένων, εκατομμύρια φτωχών και λεγεώνες
αυτοεξορίστων».
Κάθε
χρόνο στις 28 Οκτωβρίου τιμούμε αυτούς που αγωνίστηκαν κατά των
κατακτητών στην περίοδο 1940-1944. Η πραγματική απόδοση τιμής στους
προγόνους μας επιβάλλει να διδασκόμαστε από την Ιστορία για να μην
ξαναπέσουμε θύματα παρόμοιων καταστάσεων με εκείνες του Β΄ Παγκόσμιου
Πολέμου. Δεν αρκεί απλώς να φωνάζουμε κατά του φασισμού και του
ναζισμού. Πρέπει η διαμαρτυρία να συνοδεύεται από καταγγελία ορισμένων
μεθόδων του Μουσολίνι, οι οποίες συνεχίζονται και σήμερα με τρόπο
διαφορετικό, αλλά εξίσου επικίνδυνο.
Καταδίκη των εγκλημάτων του
ιδρυτή του ιταλικού φασισμού σημαίνει να θυμόμαστε, να διδάσκουμε και να
καταγγέλλουμε διαρκώς τη δημιουργία μειονοτικών ζητημάτων εις βάρος της
εθνολογικής μας υποστάσεως και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Ο
Μουσολίνι αφενός μεν χρησιμοποίησε ως συνεργάτες του ιταλικού στρατού
τους μουσουλμάνους Τσάμηδες της Θεσπρωτίας, αφετέρου δε προσπάθησε να
κατασκευάσει ξεχωριστή εθνική συνείδηση στους βλαχόφωνους Ελληνες της
Πίνδου και της Θεσσαλίας. Στο ζήτημα των Τσάμηδων σήμερα δυστυχώς τον
ακολουθεί η γειτονική Αλβανία υπό τον ψευδεπίγραφο μανδύα των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων. Στο δεύτερο ζήτημα η ελληνοπρεπής αντίδραση των Βλάχων
ήταν αποστομωτική, ώστε σήμερα ελάχιστοι τολμούν να αμφισβητούν την
ελληνικότητά τους. Απαιτείται όμως επαγρύπνηση.
Πολιτιστικό
και καλλιτεχνικό «θησαυρό», βρήκαν οι ολλανδικές αρχές ψάχνοντας στα
μουσεία της χώρας. Πρόκειται για πάνω από 130 έργα τέχνης, που είχαν
κλαπεί ή κατασχεθεί από τους ναζί, τη χρονική περίοδο 1933 έως το 1945
και αρκετά ανήκαν σε Εβραίους.
Μετά
από το «πατριωτικό» ξέσπασμα του κ. Μπαλτάκου , ιδεολογικού καθοδηγητή
του Μεγάρου, ήταν αναπόφευκτο να έρθουν στο νού μου κάποιες από τις
ηρωϊκές στιγμές του ΄21 που έγιναν γνωστές , όχι δυστυχώς από τα σχολικά
βιβλία, κάποια τέτοια γεγονότα αποκρύβονται επιμελώς, αλλά από
προσωπικό διάβασμα και μελέτη.
Ολοκληρώθηκαν
στο Ναύπλιο οι τιμητικές εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση 185 χρόνων από
την ανάληψη των καθηκόντων του Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτου Κυβερνήτη
της Ελλάδας, που οργάνωσε το Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών και Σπουδών
«Ιωάννης Καποδίστριας», το Διαπεριφερειακό Κοινωνικό Ίδρυμα Κέντρο
Εθνικής Δόξας της Ρωσίας και το Ρωσικό Ίδρυμα Αγίου Αποστόλου Ανδρέα του
Πρωτόκλητου, σε συνεργασία και με το Δήμο Ναυπλιέων.
Tony Hayward, the former BP Plc chief
executive officer who now heads Kurdistan’s largest oil producer, said
an export pipeline to Turkey is built, marking a turning point for the
self-governing region of northern Iraq.
“The Kurdistan Regional Government has completed a 36-inch pipeline,” Hayward, CEO of Genel Energy Plc,
said in a telephone interview yesterday. “The line has now been tied in
and commissioning is taking place. This is a major inflection point for
Kurdistan.”
Kurdistan,
whose economy has boomed with oil exploration since the fall of Saddam
Hussein in 2003, estimates its reserves at 45 billion barrels, enough to
meet U.S. needs for almost seven years. The new pipeline provides
unhindered access to international markets for the first time after
years of disputes with the government in Baghdad over export revenue.
Δημοσιεύεται
για πρώτη φορά μια παλιά συζήτηση όπου ο Έλληνας φιλόσοφος ασκώντας
κριτική προς όλες τις κατευθύνσεις ζωντανεύει μια μυθική εποχή και
φέρνει στο προσκήνιο την τρομερή γενιά των Ελλήνων αριστερών που έδωσαν
αίγλη στα μεταπολεμικά γαλλικά γράμματα
Το σημερινό έγγραφο μιλάει από μόνο του και έχει να πει πολλά.
Η
απόφαση που παραθέτω αφορά δαπάνη 122,88 ευρώ προκειμένου να πληρωθεί
το πρόστιμο που επέβαλλε το Υπουργείο Οικονομικών στην ΕΛΣΤΑΤ για μη
υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.
Από τον Ιούνιο του 2010 που ο Γεωργίου ανέλαβε την ΕΛΣΤΑΤ η υπηρεσία δεν υπέβαλε δήλωση φορολογίας όπως ήταν υποχρεωμένη.
(Το κείμενο που ακολουθεί είναι ενός φίλου. Για τη «Δίκη των Πιθήκων»
θα βρείτε λινκ στο τέλος. Σκεφτόμουν να γράψω διάφορα ως πρόλογο, αλλά
τελικά δεν χρειάζεται.)
«Ο μικρός Σπύρος ήταν ένα παιδάκι με απίστευτη περιέργεια, σαν όλα τα
παιδάκια, μόνο που αυτός την ικανοποιούσε διαβάζοντας τις ιστορίες και
τα παραμύθια του συνονόματου παππού του και του ορεξάτου τότε μπαμπά
του.
Ο
ήρως Κων/νος Δαβάκης ήταν ένας ευλαβής Μανιάτης. Απόστρατος
συνταγματάρχης από το 1937, κλήθηκε εκ νέου στα όπλα το καλοκαίρι του
´40 για να επαναλάβει τα μυθικά κατορθώματά του όπως στις μάχες του Σκρα και της Δοϊράνης. Αφοσιωμένος στα μηχανοκίνητα σώματα, ο “τροβαδούρος των τανκς” τοποθετείται Διοικητής Πίνδου
και εγκαθίσταται στο Επταχώρι. Με αυταπάρνηση μελετά, οργανώνει, κι
όταν χρειάστηκε, επιχειρεί συντριπτικά πλήγματα στα πλευρά της
σιδερόφρακτης ιταλικής μεραρχίας των Άλπεων “Τζούλια”.
Α΄ Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος Που µε τα µάτια µιας παρθένας άνοιγε ο καιρός Καθώς εχιόνιζε απ το σκούντηµα της µυγδαλιάς ο αγέρας Κι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες
Όσοι, λοιπόν, αυτοπροσδιορίζονται ως «προοδευτικοί»
θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν ότι το «ΟΧΙ» στους Ιταλούς δεν το «είπε» ο
Μεταξάς αλλά ο ελληνικός λαός. Όσοι μάλιστα θέλουν να πιστεύουν ότι
ανήκουν στην Αριστερά μπορεί να θεωρείται βέβαιο ότι θα υποστηρίζουν ότι
ο «δημοκρατικός» λαός πήρε τα όπλα κατά των εισβολέων, όχι μόνο για να
υπερασπισθεί την πατρίδα, αλλά και για να διώξει και τη «φασιστική»
κυβέρνηση της χώρας. Όσοι από το άλλο μέρος ανήκουν στους «συντηρητικούς»
αναμένονται να αποτίουν φόρο τιμής στους προφανείς πρωταγωνιστές της
εποχής και κατ' εξοχήν στον πρωθυπουργό της χώρας Ιωάννη Μεταξά και τον
βασιλιά Γεώργιο Β'. Τόσο οι «συντηρητικοί» όμως όσο και οι «προοδευτικοί»
θα θεωρούν ότι ο πόλεμος ήταν η μόνη οδός που μπορούσαν να ακολουθήσουν
οι Έλληνες τον Οκτώβριο του 1940. Η τιμή της χώρας για τους πρώτους και
οι δημοκρατικές παραδόσεις για τους δεύτερους αποτελούσαν εγγύηση ότι
οι Έλληνες θα αντιστέκονταν στον εισβολέα.
του Γιάννη Ρούσσου Όλοι
ξέρουν, σε όλον τον κόσμο, πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, όπως
έλεγε κάποτε και η διεθνής κοινότητα, δια στόματος Ουίνστων Τσώρτσιλ, σε
εποχές, που, ο ολομέτωπος πόλεμος κατά της Ελλάδος δεν ήταν τόσο
απροκάλυπτος, όσο σήμερα.
Κωνσταντίνος Χολέβας Πολιτικός Επιστήμων Το
ΟΧΙ του Ιωάννου Μεταξά και του ελληνικού λαού κατά του αυθάδους
Μουσσολίνι ήταν μόνον η αρχή. Ακολούθησαν πολλά ΟΧΙ από επώνυμα πρόσωπα
και από απλούς Έλληνες αγωνιστές. Μία μορφή που δεν προβάλλεται όσο θα
έπρεπε από τα σχολικά βιβλία και τις τηλεοράσεις υπήρξε ο Αρχιεπίσκοπος
Αθηνών Χρύσανθος, ο οποίος κράτησε στάση εθνικώς αξιοπρεπή, όπως αρμόζει
σε Ορθόδοξο Έλληνα Ιεράρχη. Ας θυμηθούμε τα τρία ΟΧΙ που εξεστόμισε
κατά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα.
Η φωτογραφία ειναι απο την κινηματογραφική ταινία “ο καιρός των τσιγγάνων”
- Του Αλέκου Χατζηκώστα*
Η συνεχιζόμενη συζήτηση σχετικά με την υπόθεση του παιδιού που
εντοπίστηκε σε καταυλισμό Τσιγγάνων, σε ορισμένες περιπτώσεις δένεται
και με την καλλιέργεια ρατσιστικών στερεότυπων σχετικά με τους
τσιγγάνους (Ρομά) και τη δήθεν εγκληματικότητα που είναι δεμένη με το
DNA, καθώς και την παρουσίαση τους ως σταθερή πηγή εγκληματικότητας.
Όμως χρειάζεται να σταθούμε βαθύτερα σε ορισμένες πλευρές του όλου
ζητήματος.
«Για
μια ακόμα φορά νικήσανε οι Χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι ταγματασφαλίτες,
οι βασανιστές, και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι και Κουρήδες. Αυτή είναι η
28η Οκτωβρίου».
Ραδιοφωνικά σχόλια από την εκπομπή του Μάνου Χατζιδάκι «Σχόλια του Τρίτου». (Καμιά
φορά σκέφτομαι πως έχουν ειπωθεί όλα στο παρελθόν. Και έχουν ειπωθεί
και έξοχα. Από έξοχους ανθρώπους. Αλλά ποιος να τ’ ακούσει;)
"Με τη Δεξαμενή συνδέεται επίσης το όνομα του Παπαδιαμάντη, ο οποίος
πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του εκεί και είχε γίνει το στοιχειό της. Ο
ίδιος άλλωστε σ’ ένα διήγημά του ομολογεί: «Παρεπίδημος ήμην τον καιρόν
εκείνον εις τους λόφους της Δεξαμενής, εις του Λυκαβηττού τα κράσπεδα.
Μεγάλη πελατεία υπήρχε, συντυχίαι αισθηματικαί εγίνοντο, ως και ομιλίαι
σοβαραί, γύρω εις τας πρασιάς και τους καλαμώνας. Σοβαροί άνδρες,
υποστράτηγοι, στρατηγοί, δικηγόροι, καθηγηταί,
, www.sport24.gr//http://democracycrisis.com/2011-12-06-10-24-32/2341-2013-10-28-18-53-01
“Σύμφωνα
με τις μαρτυρίες, το τελευταίο (ή ένα από τα τελευταία) παιχνίδι που
διεξήχθη παραμονές της 28ης Οκτωβρίου ήταν ο αγώνας του Αρη με την ΜΕΝΤ
για το τοπικό πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης με τους «κίτρινους» να επικρατούν
με 4-0 στις 27 Οκτωβρίου του 1940. Ακόμα και στις εξέδρες το θέμα
συζήτησης ήταν τα σύννεφα του πολέμου που είχαν ήδη αρχίσει να
μαζεύονται απειλητικά πάνω και από την χώρα μας. Πράγματι μια μέρα μετά,
ο χειρότερος εφιάλτης έγινε πραγματικότητα και φυσικά το ποδόσφαιρο
πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Μάλιστα μιας και ο λόγος για τον Άρη, ο
πρόεδρος της ομάδας Μάνθος Ματθαίου έχασε κατά τη διάρκεια του πολέμου
τη ζωή του από ιταλικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα.
Το Λιοντάρι της Τρεμπεσίνας αναπαύεται στο Κοιμητήριο Ζωγράφου από την
26 Αυγούστου 2009. Ένας έφηβος 95 ετών, ένας ψυχωμένος Έλληνας, ο
Βετεράνος του Βου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Ησίοδος Τσίγκος, ο έφεδρος ανθυπολοχαγός, διμοιρίτης και διοικητής του 11ου λόχου του 14ου Συντάγματος πεζικού Χανίων της 5ης Μεραρχίας Κρητών.
Τη χούντα, τους χθεσινούς αξιωματικούς, τους «συμμάχους»
Συνέντευξη με τον Νίκο Στάππα στις 21 Νοεμβρίου 2002
Σημ.Αμετανόητου: Ο Νίκος Στάππας έχει πιά πεθάνει.Δεν είχα ακούσει ποτέ άλλοτε για αυτόν.Η συνέντευξη δώθηκε στον Αντώνη Κακαρά.
Απλά ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ…!
Χρειάζεται υπομονή και… καλή ανάγνωση.1
Ο Στάππας υπήρξε από τους πιο πολιτικοποιημένους αρχηγούς Όπλου των
Ενόπλων Δυνάμεων μεταπολεμικά. Μυημένος στην οργάνωση του ναυτικού για
το κίνημα τον Μάιο του 1973, συλλαμβάνεται και βασανίζεται στην ΕΣΑ.
Επανέρχεται στη μεταπολίτευση και σταδιοδρομεί μέχρι που υποχρεώνεται ως
Αρχηγός ΓΕΑ σε παραίτηση από τον υπουργό εθνικής άμυνας (Βαρβιτσιώτη).
Εκτιμάται πως έγγραφο που έλαβε από το Βαρβιτσιώτη, απέβλεπε ακριβώς
στην υποβολή παραίτησης. Η συνέντευξη αυτή χρησιμοποιήθηκε στη διατριβή Οι Επαγγελματίες Στρατιωτικοί υπό Αυταρχικά Καθεστώτα και στην έκδοση Οι Έλληνες Στρατιωτικοί (έκδοση Παπαζήση 2006)
Τη σημασία της ιστορικής μνήμης υπογράμμισε ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας από τη Θεσσαλονίκη, συνδέοντάς τη με την
ανάγκη να μην υπάρχει λήθη και άγνοια όσον αφορά «τη θηριωδία του
ναζισμού».
Για την θηριωδία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κουβέντα . Κιχ .
Στην αντιφώνησή του προς τον διοικητή του Γ’ Σώματος Στρατού σε
γεύμα που παρατέθηκε στη Λέσχη Αξιωματικών, ο κ. Παπούλιας σημείωσε πως
«αν δεν γνωρίζουμε τι έγινε πριν, δεν μπορούμε να δούμε καθαρά μπροστά»,
συμπληρώνοντας πως για τη νέα γενιά η έλλειψη ιστορικής παιδείας είναι
«κάπως σαν τύφλωση».
Η επέτειος του «Όχι» δεν χωράει ψέμματα. Πολλές επέτειοι γενικώς
κρύβουν ψέμματα διάφορα, όπως ψέμματα διάφορα κρύβει γενικά η ανάγνωση
τις Ιστορίας. Ψέμματα που αφήνουν περιθώρια για τις λεγόμενες «ιστορικές
ερμηνείες». Η επέτειος του «Όχι» όμως δεν χωράει τέτοια. Διότι αφορά
στο «Όχι» του Ελληνικού λαού απέναντι στον φασισμό. Τιμάται αυτό το
«Όχι» ως ηρωικό, επειδή υπηρετήθηκε πάνδημα, με εντιμότητα και παρρησία,
χωρίς φόβο για το κόστος που συνεπαγόταν, παρά τη φασιστική κυβέρνηση
που υπήρχε στη χώρα, ή μάλλον ακριβώς επειδή αυτή υπήρχε· και το «Όχι»
την ακύρωσε οριστικά.
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 28, 2013
Attached is TIME Magazine’s article from it’s Dec. 16, 1940 issue titled BALKAN THEATRE: Surprise No. 6. Above is the issue’s cover featuring General Alexandros Papagos, Commander of the Greeks.
The
article describes the events of the first Italian offensive which
commenced in the early dawn hours of 28 October, 1940. A second Italian
offensive followed in December 1940, which was crushed by a Greek counteroffensive.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Μεγάλος Πόλεμος, βρήκε τον κόσμο μέσα
στην καλή χαρά της belle époque. Κανείς δεν περίμενε ότι θα ξεσπάσει. Ο
καπιταλισμός με την πρώτη παγκοσμιοποίηση, laisser faire, μοίραζε
παιχνίδι, ο πλούτος των εθνών αυξανόταν για τις άρχουσες τάξεις, την
παλιά αριστοκρατία και την αστική, ενώ η εργατική τάξη ζούσε ακόμα σε
συνθήκες Ντίκενς, προσπαθώντας να αναδυθεί κοινωνικά και να οργανωθεί
πολιτικά.
ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940 και ο Στρατηγός Χαράλαμπος Κατσιμήτρος
*
Η καθοριστική συμβολή ενός άξιου ηγήτορα, του διοικητή της VIII Μεραρχίας Πεζικού, στον θρίαμβο των ελληνικών όπλων. Συμβολή που συνήθως αγνοείται κατά τους εορτασμούς της ιστορικής επετείου.
Από τους πρώτους μήνες του 1939 τα σύννεφα του πολέμου αρχίζουν να εμφανίζονται στον ευρωπαϊκό ουρανό.
Το πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου 1939 η Ιταλία, με τη σύμφωνη γνώμη της
Γερμανίας, καταλαμβάνει, με σαθρές αιτιολογίες, την Αλβανία, για ν’
αποκαλύψει έτσι τα επεκτατικά σχέδια της στον χώρο της Χερσονήσου του
Αίμου και στη Μεσόγειο.
Η κατάληψη της Αλβανίας και η προώθηση ισχυρών ιταλικών δυνάμεων προς
την ελληνοαλβανική μεθόριο ήταν φυσικό ν’ ανησυχήσουν την ελληνική
κυβέρνηση, η οποία σπεύδει να ενισχύσει με μικρές μονάδες τους τομείς
ευθύνης της VIII Μεραρχίας (Ήπειρος) και της IX Μεραρχίας (Δ.
Μακεδονία). Να τονίσουμε εδώ ότι από το 1936 έχει γίνει μια μεγάλη
προσπάθεια ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων σε ελαφρύ και βαρύ οπλισμό.
Ο Μουσολίνι, με προσωπικές επιστολές προς τον Ιωάννη Μεταξά, προσπαθούσε
να τον πείσει για τις φιλικές σχέσεις των δύο λαών και ότι η Ιταλία θα
σεβόταν την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Ο διοικητής της VIII Μεραρχίας υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, ο
οποίος γνωρίζει όλες τις κινήσεις των Ιταλών στο αλβανικό έδαφος,
περνάει στιγμές αγωνίας γιατί η δύναμη της μεραρχίας είναι ασήμαντη και
δεν έχει γίνει καμιά αμυντική οργάνωση του εδάφους. Το Γενικό
Επιτελείο Στρατού δεν το είχε απασχολήσει ως το 1939 το ενδεχόμενο
ιταλικής επίθεσης από την ξηρά. Γι’ αυτό δεν υπήρχε σχέδιο επιχειρήσεων
για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής.
Όμως, από το 1914, περίοδο του αγώνα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου
για την αυτονομία τους, η Ιταλία έχει αποκαλύψει τα σχέ¬δια της για την
κυριαρχία της στην Αδριατική και στη χερσόνη¬σο του Αίμου.
Εισαγωγή
Η άκρα δεξιά έχει αρκετά μελετηθεί σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, από τον
Μεσοπόλεμο και μετά, αλλά στη χώρα μας δεν έχει συγκεντρώσει το
επιστημονικό ενδιαφέρον ως τώρα, και σπάνια αντιμετωπίζεται ως ενιαίο
ιστορικό φαινόμενο στο πλαίσιο μιας ιστορικής και συγκριτικής
προσέγγισης.[1] Αυτό βεβαίως διευκόλυνε την πρόσφατη
επανεμφάνιση εδώ του ναζισμού, καθώς «η ανάδειξη του παρελθόντος και η
ιστορική μνήμη είναι ουσιώδη στοιχεία για την πολιτική νοηματοδότηση και
δράση».[2]
της Ελίνας Γαληνού Στις
26 Οκτωβρίου, ο τούρκος αρχιστράτηγος Χασάν Ταχσίν, πείστηκε από τους
προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων να παραιτηθεί από τις αξιώσεις που
προέβαλε και να δεχτεί την παράδοση της Θεσσαλονίκης, άνευ όρων. Αμέσως
εκδόθηκε διαταγή προς την VII Μεραρχία και το απόσπασμα των Ευζώνων να
καταλάβουν την πόλη.
Σε
συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους
για 130 χρόνια, υπολόγιζε το μέγεθος των καταστροφών ο Δοξιάδης. Στη
φωτογραφία αρχείου, η Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα το 1941 [Πηγή:
Φωτογραφίες από το βιβλίο ΤΩΝ R. BATHE ΚΑΙ E. GLODSCHEY, "DER KAMPF UM
DEN BALKAN", OLDENBURG, BERLIN, 1942]
Το
νέο, φορητό ραντάρ μικροκυμάτων θα βλέπει τον εχθρό τρισδιάστατα μέσα
από τοίχους και φυσικά εμπόδια. Ετσι, οι Ειδικές Δυνάμεις αποκτούν ένα
κρίσιμο πλεονέκτημα ειδικά στη μάχη κατά της τρομοκρατίας.
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 27, 2013
Από
έκδοση του Πολεμικού Μουσείου Καλπακίου Ιωαννίνων (συνοδεύει την
απεικόνιση των μαχών στον ειδικό πίνακα που υπάρχει στο Μουσείο).Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την Πατρίδα, ενάντια στο φασισμό!
Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην συνταρακτική, συγκλονιστική αφήγηση του Γιάννη Κόκκινου (που απεβίωσε φέτος).
Προς
το τέλος του βίντεο υπάρχει σπάνια συλλογή από φωτογραφίες εκείνων των
συγκλονιστικών ημερών Ανάτασης και Ανάστασης του Ελληνισμού.
Χρήστος Αλεξόπουλος Κοινωνιολόγος
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 27, 2013
Χρήστος Ιακώβου Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών Τα
χαράματα της Παρασκευής, 21 Σεπτεμβρίου 1956, οδηγήθηκε στην αγχόνη από
το Βρετανικό αποικιακό καθεστώς ο 22χρονος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Ανδρέας
Παναγίδης, μαζί με τους Μιχαήλ Κουτσόφτα και Στέλιο Μαυρομμάτη. Ο
Παναγίδης καταγόταν από το Παλιομέτοχο και καταδικάσθηκε για τη εκτέλεση
του Βρετανού σμηναγού Πάτρικ Χέιλ. Είχε προηγηθεί ένα περιστατικό όταν
Βρετανός στρατιώτης σε έλεγχο στο χώρο εργασίας του Παναγίδη στο
αεροδρόμιο Λευκωσίας, λίγο μετά τον απαγχονισμό των Καραολή και
Δημητρίου, βρήκε στη τσάντα του την Ελληνική σημαία και ζήτησε από τον
Παναγίδη να του σκουπίσει τα παπούτσια.
Την
τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 71 ετών ο σπουδαίος μουσικός Λου
Ριντ, ιδρυτικό μέλος των Velvet Underground και εκ των σπουδαιότερων
εκπροσώπων της ροκ σκηνής για πέντε ολόκληρες δεκαετίες.
Την
μνήμη της αντίστασης κατά του φασισμού διατηρούν ζωντανή πρώην
στρατιώτες του Ελληνοαλβανικού Μετώπου, οι οποίοι αφηγούνται τις
πολεμικές συγκρούσεις με τους Ιταλούς στρατιώτες στα βουνά της Πίνδου
και της Μακεδονίας.
Ο γονιός, διαμαρτυρήθηκε στο διευθυντή του
σχολείου γιατί δεν ήθελε το παιδί του να λέει τραγούδια που μιλάνε για
τον Άρη Βελουχιώτη και τους αντάρτες. Και ο Διευθυντής Γυμνασίου
απαγόρευσε στην καθηγήτρια μουσικής, να πει μαζί με τη χορωδία του
σχολείου τραγούδι του Μπαγιαντέρα, που συγκαταλέγεται στα ρεμπέτικα της
κατοχής του 1942!
Μετανάστης από την Τουρκία στο Βερολίνο ο Ν. Νουρμάν
Πέθανε ο εφευρέτης του «ντονέρ κεμπάπ»
(γύρου), Ναντίρ Νουρμάν. Μετανάστης από την Τουρκία απεβίωσε στο
Βερολίνο σε ηλικία 80 ετών. Αρκετοί τον φαντάζονται να κάθεται και να
απολαμβάνει κάπου γύρο και μπύρα ή αναψυκτικό.
Η
Ιαπωνία ανέπτυξε δύο μαχητικά αεροσκάφη επί 48 ώρες σε απάντηση για τις
πτήσεις τεσσάρων κινεζικών πολεμικών αεροσκαφών πάνω από τα διεθνή
ύδατα γύρω από το αρχιπέλαγος της Οκινάουα, κοντά σε διαφιλονικούμενο
νησιωτικό σύμπλεγμα από το Τόκιο και το Πεκίνο, γράφει σήμερα ο
ιαπωνικός Τύπος.
Italy for
almost 15 years faced the menace of both far-right and far-left
terrorism. From the late 1960’s to the early 1980’s the lethal face of
terrorism brought chaos to the Italian state and intimidated society. To
speak of what the 1970s represented in Italy ’s political history is
probably to speak of the present in Greece ; the political situation
that preceded those years in Italy bears resemblance to the situation
that Greece faces today.
Στις
3 τα μεσάνυχτα της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην
Ελλάδα κόμης Γκράτσι επιδίδει στον πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά
το παρακάτω τελεσίγραφο (απόσπασμα)
«…
Η ουδετερότης της Ελλάδος απέβη ολονέν και περισσότερον απλώς και
καθαρώς φαινομενική. Η ευθύνη δια την κατάστασιν ταύτην πίπτει πρωτίστως
επί της Αγγλίας και επί της προθέσεώς της όπως περιπλέκη πάντοτε άλλας
χώρας εις τον πόλεμον. Η Ιταλική Κυβέρνησις θεωρεί έκδηλον ότι η
πολιτική της Ελληνικής Κυβερνήσεως έτεινε και τείνει να μεταβάλη το
ελληνικόν έδαφος, ή τουλάχιστον να επιτρέψη όπως το ελληνικόν έδαφος
μεταβληθή εις βάσιν πολεμικής δράσεως εναντίον της Ιταλίας. Τούτο δεν θα
ηδύνατο να οδηγήση ή εις μίαν ένοπλον ρήξιν μεταξύ της Ιταλίας και της
Ελλάδος, ρήξιν την οποίαν η Ιταλική Κυβέρνησις έχει πάσαν πρόθεσιν να
αποφύγη.
Όθεν,
η Ιταλική Κυβέρνησις κατέληξεν εις την απόφασιν να ζητήση από την
Ελληνικήν Κυβέρνησιν -ως εγγύησιν δια την ουδετερότητα της Ελλάδος και
ως εγγύησιν δια την ασφάλειαν της Ιταλίας- το δικαίωμα να καταλάβη δια
των ενόπλων αυτής δυνάμεων, δια την διάρκειαν της σημερινής προς την
Αγγλίαν ρήξεως, ωρισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους. Η
Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν όπως μη εναντιωθή
εις την κατάληψιν ταύτην και όπως μη παρεμποδίση την ελευθέραν διέλευσιν
των στρατευμάτων των προοριζομένων να την πραγματοποιήσωσι. Τα
στρατεύματα ταύτα δεν παρουσιάζονται ως εχθροί του ελληνικού λαού και η
Ιταλική Κυβέρνησις δεν προτίθεται ποσώς, δια της προσωρινής κατοχής
στρατηγικών τινών σημείων, επιβαλλομένης υπό της ανάγκης των περιστάσεων
και εχούσης καθαρώς αμυντικόν χαρακτήρα, να θίξη οπωσδήποτε την
κυριαρχίαν και την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος.
Η
Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν όπως δώση αυθωρεί
εις τας στρατιωτικάς αρχάς τας αναγκαίας διαταγάς ίνα η κατοχή αυτή
δυνηθή να πραγματοποιηθή κατά ειρηνικόν τρόπον. Εάν τα ιταλικά
στρατεύματα ήθελον συναντήση αντίστασιν, η αντίστασις αυτή θα καμφθή δια
των όπλων και η Ελληνική Κυβέρνησις θα έφερε τας ευθύνας, αι οποίαι
ήθελον προκύψη εκ τούτου.
Αθήναι τη 28η Οκτωβρίου 1940»
Η απάντηση: Διάγγελμα του Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικό Λαό:
«Η
στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την
ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν
ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το
δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην
πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής
βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των
στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν.
Απήντησα
εις τον ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ? εαυτό και τον
τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά
της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων
μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας.
Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα. τας
γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών».
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Στις
6 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940 οι σειρήνες της αντιαεροπορικής
άμυνας ξύπνησαν την Αθήνα, τα ανακοινωθέντα έγραφαν: «Αι ιταλικαί
στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 σήμερον τα ημέτερα
τμήματα … Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους», οι
εφημερίδες ξεσήκωναν τον κόσμο «Ελληνες εις τα όπλα» και οι Ελληνες εν
μέσω ζητοκραυγασμών πανηγύριζαν στους δρόμους. Αυτό ήταν το ιστορικό
«ΟΧΙ» που γεμάτη υπερηφάνεια και φιλότιμο φώναξε η μικρή και φτωχή χώρα
μας απέναντι στην ισχυρή φασιστική Ιταλία του Μουσσολίνι όταν της ζήτησε
να παραδώσει τα ελληνικά εδάφη. Είχε έρθει η ώρα της «Μάχης της
Ελλάδας» …
Ο
ενθουσιασμός του ελληνικού στρατού, η αυθόρμητη παλλαϊκή υποστήριξη του
πολεμικού αγώνα και οι ορεινοί όγκοι της Ηπείρου κατέστησαν εφικτή όχι
μόνο την αποτελεσματική απόκρουση των ιταλικών στρατευμάτων αλλά και μια
θεαματική αντεπίθεση των Ελλήνων μέσα στο αλβανικό έδαφος. Η Μάχη της
Ελλάδας, που κάλυψε συνολικά ένα διάστημα 216 ημερών και μπορεί να
διακριθεί σε τρεις περιόδους, εξελίχθηκε από την αρχική άμυνα του
πάτριου εδάφους (28/10/40 μέχρι 13/11/40), στην ορμητική αντεπίθεση, που
απέδωσε την κατάληψη σημαντικών πόλεων και άλλων σημείων της Βορείου
Ηπείρου (14/11/40 μέχρι 28/12/49), έως μία ακόμη βαθύτερη προέλαση στο
αλβανικόέδαφος, με τη συντριβή της περιβόητης εαρινής επίθεσης των
Ιταλών (29/12/40 μέχρι 5/4/41).
Tο
συνολικό αποτέλεσμα ήταν η καθήλωση είκοσι επτά ιταλικών μεραρχιών στην
Αλβανία από δεκαέξι ελληνικές και η επέκταση των ελληνικών συνόρων 60
χιλιόμετρα μέσα στο αλβανικό έδαφος, γεγονός που προσελήφθη και ως
απελευθέρωση ελληνικών εδαφών, της Βορείου Hπείρου.
Παράλληλα
προς το στρατό ξηράς, σφοδρούς αγώνες στη θάλασσα έδινε κι ο ελληνικός
στόλος, προστατεύοντας τις ελληνικές μεταφορές και παρεμποδίζοντας τις
ιταλικές, όπως και προφυλάσσοντας τις ακτές από εχθρικές αποβάσεις και
βομβαρδισμούς. Ο ελληνικός στόλος πέτυχε εξαιρετικές νίκες επί των
Ιταλών, συμβολική υπόμνηση των οποίων παρέμεινε η δράση του υποβρυχίου
Παπανικολής και του πλωτάρχη του, Μίλτωνα Ιατρίδη. Επίσης, η ελληνική
αεροπορία, αν και στοιχειωδώς εξοπλισμένη, έδωσε το δικό της αγώνα στην
αναχαίτιση των εντυπωσιακά υπέρτερων ιταλικών αεροπορικών δυνάμεων.
H
αναπάντεχη για όλους ελληνική νίκη κατά των Ιταλών αποτέλεσε την πρώτη
συμμαχική νίκη κατά των δυνάμεων του Άξονα και χαιρετίστηκε με
ενθουσιασμό απ” ολόκληρο τον αμυνόμενο κόσμο. Αξιοσημείωτος υπήρξε ακόμα
και ο γερμανικός θαυμασμός για το ελληνικό κατόρθωμα. H σημασία της
εξάλλου ήταν τεράστια. Διέλυσε το μύθο της παντοδυναμίας του Άξονα,
ενθάρρυνε αποφασισμένους και διστακτικούς λαούς προς αντίσταση,
κατέστρεψε το γόητρο του Μουσολίνι, ενώ καθυστέρησε την προγραμματισμένη
επίθεση του Χίτλερ στη Ρωσία.
Η εξέλιξη της μάχης της Ελλάδας μέσα από τους πρωτοσέλιδους τίτλους της εφημερίδας της εποχής, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:
Τρίτη
29 Οκτωβρίου 1940: Η Ελλάς ευρίσκεται από χθες σε πόλεμο με την
Ιταλίαν. Το έθνος σύσσωμον, μνήμον των παραδόσεών του, εις τα επάλξεις!
Οι ήρωες του Καπορέττο, απατεώνες ως πάντοτε, επετέθησαν ημίσειαν ώρα
ενωρίτερον της εκπνοής του τελεσιγράφου. Ο ελληνικός λαός καλείται δι”
εμπνευσμένων διαγγελμάτων του βασιλέως και του κυβερνήτου να πράξη το
καθήκον του. Ο εθνικός στρατός, μαχόμενος ηρωϊκώς εις τα ελληνοαλβανικά
σύνορα αμύνεται μετ” επικού θάρρους του πατρώου εδάφους. Αεροπορικαί
επιδρομαί εναντίον των Πατρών, όπου εσημειώθησαν θύματα, της Κορίνθου,
της Ελευσίνος και του Τατοΐου.
Παρασκευή
1 Νoεμβρίου 1940: Η διεθνής προσοχή στρέφεται εις την μάχην της
Ελλάδος. Ολόκληρον το έθνος, στρατός και λαός δεν έχουν παρά ένα
σύνθημα: ΝΙΚΗ. Μεγάλαι επιτυχίαι των ελληνικών πολεμικών δυνάμεων. Η
ελληνική αεροπορία εβομβάρδισε και επολυβόλησεν εκ χαμηλού ύψους εχθρικά
τμήματα. Εν αερομαχία κατερρίφθησαν δύο ιταλικά αεροπλάνα και αι
ναυτικαί μας δυνάμεις εβομβάρδισαν τα αλβανικά παράλια.
Kυριακή
3 Νοεμβρίου 1940: Μετά την 6η ημέραν του ελληνοϊταλικού πολέμου… Οι
Εύζωνοι με εφ” όπλου λόγχην, εκδιώκοντες τον εχθρόν, εισέδυσαν εις το
αλβανικόν έδαφος. Όλαι αι ορειναί διαβάσεις κατέχονται σταθερώς υφ”
ημών, κατελήφθησαν δε εντός εχθρικού εδάφους σημαντικώταται θέσεις.
Τρίτη
5 Νοεμβρίου 1940: Ήρχισε μεγάλη ελληνική αντεπίθεσις. Η υποχώρηση του
ιταλικού στρατού λαμβάνει έκτασιν ατάκτου φυγής. Ιταλική φάλαγξ,
απολεσθείσα εις την Πίνδον, παραδίδεται μετά του οπλισμού της. Η Κορυτσά
ευρίσκεται υπό σφοδρόν και αδιάλλειπτον πυρ του ελληνικού πυροβολικού.
Δευτέρα
11 Νοεμβρίου 1940: Μεγάλαι επιτυχίαι των ελληνικών όπλων. Κατόπιν
θυελλώδους ελληνικής αντεπιθέσεως η 3η Μεραρχία των Αλπινιστών,
ενισχυμένη δι” ιππικού, Βερσαλιέρων και φασιστικής Εθνοφρουράς,
εξεμηδενίσθη. Εις την άτακτον φυγήν της παρέσυρε και τας σταλείσας εξ
Αυλώνος ενισχύσεις. Πολυπληθείς αιχμάλωτοι και πάντοιον υλικόν περιήλθον
εις ημετέρας χείρας.
Σάββατον
23 Νοεμβρίου 1940: Ο περιφανής θρίαμβος των ελληνικών όπλων. Η Κορυτσά
κατελήφθη χθες υπό του προελαύνοντος ελληνικού στρατού. Ο λαός της
πόλεως υπεδέχθη μετ” ενθουσιωδών εκδηλώσεων τους ελευθερωτάς.
Δευτέρα
25 Νοεμβρίου 1940: Γενική προέλασις εις το μέτωπον. Κατελήφθη η
Μοσχόπολις. 1500 αιχμάλωτοι συνελήφθησαν εν Κορυτσά και πολύ υλικόν.
Κυριακή
1 Δεκεμβρίου 1940: Τα ελληνικά στρατεύματα εισήλθον χθες εις
Πόγκραδετς. Οι Ιταλοί υποχωρούν προς την κατεύθυνσιν του Ελβασάν.
Πέμπτη
5 Δεκεμβρίου 1940: Ο ελληνικός στρατός κατέλαβε χθες μετά λυσσώδη μάχην
την Πρεμετήν. Γενική υποχώρησις των Ιταλών καθ” όλην την γραμμήν του
Μετώπου.
Σάββατον
7 Δεκεμβρίου 1940: Τα στρατεύματά μας καταλαβόντα την πόλιν των Αγ.
Σαράντα, προώθησαν τας γραμμάς των προς Βορράν κάμπτοντα την ιταλική
αντίστασιν. Εις τον λιμένα των Αγ. Σαράντα ανευρέθη ημιβυθισμένον το
βομβαρδισθέν υπό της αεροπορίας ιταλικόν αντιτορπιλικόν – Άπειρα λάφυρα
εις χείρας μας. Το Αργυρόκαστρον και το Δέλβινον εγκαταλείφθησαν υπό του
ιταλικού στρατού.
Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 1940: Τα ελληνικά στρατεύματα, μετά νικηφόρους αγώνας, εισήλθον χθες εις το Αργυρόκαστρον.
Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 1940: Τα ελληνικά στρατεύματα κατέλαβον χθες την Χειμάρραν.
Κυριακή
28 Δεκεμβρίου 1940: Νέος άθλος του ναυτικού μας: Το ελληνικόν
υποβρύχιον Παπανικολής περιπολούν ανά την Αδριατικήν προσέβαλεν ιταλικήν
νηοπομπήν και κατεβύθισε τρία οπλιταγωγά.
Σάββατον
11 Ιανουαρίου 1941: Τα ελληνικά στρατεύματα κατέλαβον χθες την
Κλεισούραν. Εξαιρετικής σπουδαιότητος δια την εξέλιξιν των επιχειρήσεων η
νέα επιτυχία. Συνελήφθησαν 600 αιχμάλωτοι και περιήλθον εις χείρας μας
άρματα μάχης.
Κυριακή
2 Φεβρουαρίου 1941: Το νέον λαμπρόν κατόρθωμα του Β. Ναυτικού: Το
ελληνικόν υποβρύχιον Παπανικολής ετορπίλλισε προχθές έμφορτον
μεταγωγικόν σκάφος εις τα εχθρικά ύδατα.
Δευτέρα
7 Απριλίου 1941: Εις τα βουνά της Μακεδονίας γράφεται μια νέα εποποιία
ασύλληπτων ηρωισμών. Από της πρωΐας της χθες η Ελλάς και η Νοτιοσλαυία,
υποστάσαι απρόκλητον επίθεσιν, ευρίσκονται εμπόλεμοι με την Γερμανίαν.
Και η Ιταλία εκήρυξε τον πόλεμον εναντίον της Νοτιοσλαυίας. Τα
στρατεύματά μας αμύνονται συγκρατούντα κρατερώς τας θέσεις των.
Σάββατον
12 Απριλίου 1941: Με πνεύμα αδαμάστου μαχητικότητος και με ακλόνητον
πεποίθησιν επί την τελικήν νίκην, ο ηρωικός ελληνικός στρατός,
βοηθούμενος από τους γενναίους Άγγλους, αντιμετωπίζει τον νέον εισβολέα.
Δευτέρα
28 Απριλίου: Την 8:25 π.μ. της χθες ο γερμανικός στρατός εισήλθεν εις
Αθήνας. Πώς συντελέσθη η παράδοσις των Αθηνών και του Πειραιώς εις τας
γερμανικάς αρχάς. Εις τον δήμαρχον των Αθηνών ανετέθησαν άπασαι αι
εξουσίαι εις την πρωτεύουσαν.