Διασπασμένες παραμένουν στην ουσία οι τρεις κυριότερες δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης, σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την έναρξη της εμφύλιας σύρραξης τον Μάρτιο του 2011.
Το Εθνικό Συριακό Συμβούλιο, η σημαντικότερη παράταξη της αντιπολίτευσης, είναι ένας συνασπισμός επτά κομμάτων που εναντιώνονται στο καθεστώς του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και που διαθέτουν πολύ καλές σχέσεις με τη διεθνή κοινότητα.
Το
συμβούλιο, που ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τους Αδελφούς
Μουσουλμάνους της Συρίας, έχει περίπου 140 μέλη, τα περισσότερα εκ των
οποίων ζουν εκτός Συρίας με μόνιμο τόπο διαμονής τις ΗΠΑ, την Βρετανία,
την Τουρκία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, καθώς κι αραβικές χώρες.
Ο πρόεδρος του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου, Αμπντελμπασέτ Σάιντα διαδέχθηκε στις 9 Ιουνίου τον ακαδημαϊκό Μπουρχάν Γκαλιούν, καθηγητή Κοινωνιολογίας στη Σορβόννη και διευθυντή του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών στο Παρίσι.
Ο
άμεσος στόχος του Σάιντα είναι η αποπομπή του προέδρου Άσαντ και η
δημιουργία μιας πολιτικής διαδικασίας κατά την οποία θα δημιουργηθεί μια
μεταβατική κυβέρνηση που θα διοργανώσει ένα εθνικό συνέδριο για την
δημοκρατική μετάβαση και την διενέργεια εκλογών μέσα σε διάστημα έξι
μηνών. Ταυτόχρονα, είναι διατεθειμένος να προχωρήσει στη δημιουργία μιας
δικαστικής επιτροπής που θα διεξάγει έρευνες για τυχόν εγκλήματα
πολέμου από όλες τις πλευρές.
Ο
νέος πρόεδρος, που τυγχάνει κουρδικής καταγωγής, προσπαθεί επίσης τις
τελευταίες εβδομάδες να πείσει τους Κούρδους του Ιράκ να ενταχθούν στην
οργάνωσή του ενώ φέρεται να στηρίζει με στρατιωτικό υλικό τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» (ΕΣΣ), κάτι που ωστόσο έχει αρνηθεί ο διοικητής του, στρατηγός Ριγιάντ αλ Ασαντ. «Δεν
επιθυμούμε καμία πολιτική ανάμειξη στο σκοπό μας καθότι διαθέτουμε το
δικό μας στρατιωτικό σχέδιο που επιθυμούμε να φέρουμε εις πέρας για το
καλό της χώρας», τόνισε ο αλ Ασαντ που ηγείται της στρατιωτικής συνιστώσας της συριακής αντιπολίτευσης.
Ο
Ελεύθερος Συριακός Στρατός, που δημιουργήθηκε από λιποτάκτες και
ένοπλους πολίτες τον Αύγουστο του 2011, λέγεται πως διαθέτει δύναμη
40.000 αντρών, αν και διεθνείς αναλυτές θεωρούν τον αριθμό αυτό
υπερβολικό, υπολογίζοντας τον στις 10.000. Ανάμεσα στις μεγάλες
επιτυχίες του συγκαταλέγεται η απελευθέρωση, τον περασμένο Ιανουάριο,
από τις κυβερνητικές δυνάμεις, της πόλης Ζαμπαντανί, στα βόρεια της
Δαμασκού. Η επιχείρηση αυτή προκάλεσε την άμεση αντίδραση του προέδρου
Ασαντ, ο οποίος εξαπέλυσε σφοδρή στρατιωτική επίθεση εναντίον των
ανταρτών στην Χομς, τον Φεβρουάριο, από την οποία σκοτώθηκαν παραπάνω
από 700 άνθρωποι.
Ο ΕΣΣ φέρεται να έχει, εδώ και λίγο καιρό, τη στήριξη των ΗΠΑ. Ο Αμερικανός πρόεδροςΜπαράκ Ομπάμα, υπέγραψε
πριν μερικές ημέρες ένα διάταγμα που επιτρέπει να δοθεί μεγαλύτερη
στήριξη -όχι όμως και όπλα- στους αντάρτες, ενώ άναψε το «πράσινο φως»
για ανάμειξη της CIA στη χώρα. Η βοήθεια αυτή θα αφορά την αύξηση
παροχής εξοπλισμού επικοινωνιών και την ανταλλαγή πληροφοριών για τις
κινήσεις των στρατιωτών του Άσαντ, ενώ στην επιχείρηση θα συνδράμουν και
πράκτορες της CIA.
Τέλος, η τρίτη αντιπολιτευτική συνιστώσα είναι η Επιτροπή Εθνικού Συντονισμού(ΕΕΣ), επικεφαλής της οποίας είναι ο βετεράνος της αντιπολίτευσης Χουσεΐν Αμπντούλ Αζίμ. Πρόκειται
για έναν συνασπισμό δεκατριών αριστερών πολιτικών δυνάμεων, τριών
κουρδικών οργανώσεων και νεολαίων ακτιβιστών που, σε αντίθεση με το
Εθνικό Συριακό Συμβούλιο, τάσσεται ρητά κατά οποιασδήποτε ξένης
στρατιωτικής επέμβασης στη χώρα.
Η
ΕΕΣ καλεί για τη διενέργεια άμεσου διαλόγου ανάμεσα στις αντιμαχόμενες
πλευρές θέτοντας εξαρχής κάποιους απαράβατους όρους: την απόσυρση όλων
των στρατιωτικών δυνάμεων από τους δρόμους, τη παύση των επιθέσεων σε
διαδηλωτές και την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων. Δεν
επιθυμούν οποιαδήποτε αμερικανική ή άλλη επέμβαση στη Συρία,
προκρίνοντας, ως μέσο πίεσης προς τον πρόεδρο Ασαντ, τη λήψη οικονομικών
κυρώσεων και διπλωματικών μέτρων. «Θεωρούμε πως η τυραννία που βιώνουμε τώρα δεν διαφέρει και πολύ από μια τυχόν επέμβαση εκ μέρους τρίτων στη χώρα μας», επισημαίνει ο Αζίμ.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τη κύρια προσδοκία του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου, πιστεύουν πως «η ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ είναι μη ρεαλιστική και άχρηστη, ως σχέδιο δράσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου