Ετικέτες

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Δίαθλο των τανκς», ένα ιδιότυπο πρωτάθλημα στο ρωσικό στρατό -Κραδαίνοντας με στυλ τα πυροβόλα

Αλεξέι Γιάμπλοκοφ
«Δίαθλο των τανκς» ονομάζεται το -διαδεδομένο στον ρωσικό στρατό- «πρωτάθλημα», όπου στο πεδίο βολής, γίνονται αρματομαχίες και συναγωνίζονται τα άρματα μάχης και τα πληρώματά τους για το ποιός θα πετύχει -με πραγματικά πυρά- τον στόχο του.
Στις 10 η ώρα το πρωί έφτασα στο πεδίο βολής, Αλάμπινο. Εκεί συνωστίζονταν ήδη τριάντα στρατιωτικοί, εξοπλισμένοι με ασυρμάτους και περιβραχιόνια, όπως «Βοηθός προσομοίωσης» και «Αναπληρωτής επικεφαλής διοίκησης». Από το παρατηρητήριο, η θέα είναι εξαιρετική. Σε πρώτο πλάνο διακρίνονται παρατεταγμένα στη σειρά τέσσερα άρματα. Κόκκινο, μπλε, κίτρινο και πράσινο. Στο βάθος εκτείνεται η πεδιάδα με τα τεχνητά αναχώματα και χαρακώματα. Φυσούσε ένα ζεστό αεράκι. Την πεδιάδα κάλυπτε ομίχλη, εξαιτίας της οποίας δεν μπορούσες να διακρίνεις ούτε τους στόχους, ούτε τη διαδρομή, που είναι και τα δύο σημαντικότερα στοιχεία του διάθλου.
Την ώρα που οι κριτές διαβουλεύονταν για κάποιο θέμα, εγώ συζητούσα με ένα από τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής των αγώνων, έναν συνταγματάρχη ε.α., ο οποίος για κάποιο λόγο δεν ήθελε να δημοσιευτεί το όνομά του. «Το δίαθλο των τανκ -εξήγησε- επινοήθηκε προκειμένου να ενισχυθεί στο στράτευμα το πνεύμα του ανταγωνισμού. Να ξεφύγουμε από την καθημερινή στρατιωτική ρουτίνα.Προηγουμένως η εκπαίδευση περιοριζόταν μόνο στη μετάβαση στο πεδίο βολής, στη βολή, και στην επιστροφή στη μονάδα. Ενώ τώρα υπάρχουν και τα κωλύματα, η προκαταρκτική υποστήριξη πυρός και γενικά, διεξάγεται μια μάχη μεταξύ των ασκούμενων!».
Διαδόθηκε αστραπιαία
Η επιδημία του διάθλου των τανκ εξαπλώθηκε στο στρατό τον Ιούλιο. Από κάθε στρατιωτική περιφέρεια επιλέχθηκαν οι τρεις καλύτεροι ουλαμοί αρμάτων, οι οποίοι θα έρχονταν στον «τελικό» στο Αλάμπινο, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Μόσχα. Αρχικά οι κριτές θα επιλέξουν το καλύτερο πλήρωμα άρματος μάχης της Ρωσίας, ενώ στις 17 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί το τελικό στάδιο των αγώνων, δηλαδή το διεθνές. Θα διαγωνιστούν σε αυτό η Ρωσία, η Αρμενία, η Λευκορωσία και το Καζακστάν.
Οι σημερινές δοκιμαστικές διαδρομές προσομοίαζαν συγκεκριμένα το στάδιο του διεθνούς διαγωνισμού. Τα πληρώματα των τεσσάρων χωρών καλούνταν να πραγματοποιήσουν έναν μικρό γύρο ο οποίος περιλαμβάνει μια ζώνη κωλυμάτων, καθώς και να πυροβολήσουν προς τους στόχους. Οι διαδρομές αυτές γίνονται προκειμένου να ελεγχθούν σε συνθήκες δράσης τα άρματα Τ-72Β, με τα οποία θα «πολεμήσουν» τα ξένα πληρώματα.
Εκείνη την ώρα, ακούστηκε η διαταγή «Λάβετε θέσεις». Οι δοκιμαστικές διαδρομές ξεκίνησαν με ψυχαγωγικά νούμερα. Ο εκφωνητής χαιρέτησε τους παρευρισκόμενους, έπαιξε μια βαριά μουσική, και στο τσιμεντένιο τμήμα στο κέντρο του πολυγώνου έτρεξε μια ομάδα νεαρών και κοριτσιών. Είναι οι «μαζορέτες», όπως μου εξήγησαν. Πίσω τους ακολούθησαν τέσσερα άρματα, τα οποία δημιούργησαν με τις κινήσεις τους κάτι σαν ένα σχήμα ενός λουλουδιού και άρχισαν να κραδαίνουν με χάρη τα πυροβόλα τους.
Οι χορευτές, υπό τους ήχους της μουσικής του «Χορού με τα σπαθιά», προσπαθούσαν να χορέψουν, αλλά το μουγκρητό των κινητήρων κάλυπτε κάθε άλλο ήχο. Ωστόσο, μετά από πέντε λεπτά η μουσική ξεχάστηκε. Στο πολύγωνο εισήλθε ένα πυροβόλο και με ακρίβεια όπως προέβλεπε το σενάριο, αργά αλλά με σιγουριά, ύψωσε την κάννη του. Αντήχησε ένας κανονιοβολισμός, ο οποίος ήταν τόσο δυνατός, ώστε μια από τις χορεύτριες (το είδα με τα κιάλια) γονάτισε κάτω στο μπετόν δίπλα από το πυροβόλο, πιάνοντας το κεφάλι της.
Διαγωνισμός αρμάτων
Επιτέλους έφτασε η ώρα του διάθλου. Επέστρεψα στο πεδίο παρατήρησης, όπου οι κριτές είχαν λάβει ήδη τις θέσεις τους στα γραφεία, ενώ πίσω τους στέκονταν οι παρατηρητές, ο καθένας με ένα ειδικό οπτικό όργανο. «Τα άρματα να ξεκινήσουν», ακούστηκε στους ασυρμάτους. Τα διαφόρων χρωμάτων άρματα ζωντάνεψαν, βρυχήθηκαν και τυλίχθηκαν από τους καπνούς των εξατμίσεών τους. «Φύγαμε», φώναξε δυνατά ο σχολιαστής.
Πραγματοποιώντας με άνεση τους ελιγμούς «του φιδιού», τα άρματα παρατάχθηκαν στο σημείο βολής και άρχισαν να γεμίζουν τα πυροβόλα τους με αντιαρματικά βλήματα. Ο πρώτος στόχος ήταν το ομοίωμα ενός άρματος σε φυσικό μέγεθος. Βρισκόταν σε απόσταση 2,5 χιλιομέτρων από το πεδίο παρατήρησης και κατά τη γνώμη μου ήταν δύσκολο και να το δει κανείς από τέτοια απόσταση. Φαίνεται ότι ανάλογο πρόβλημα είχε και το πλήρωμα του κόκκινου άρματος. Από τις τρεις βολές δεν ευστόχησε σε καμία, και ξεκίνησε για να συνεχίσει τη διαδρομή του.
Την ίδια ώρα, τα άλλα άρματα ξεπερνούσαν τα εμπόδια, δηλαδή ένα υδάτινο κώλυμα, μια πλωτή γέφυρα και αναχώματα. Όλα πήγαιναν καλά, τα άρματα άρχισαν να βάλλουν κατά του δεύτερου στόχου, που ήταν ένα ομοίωμα ελικοπτέρου. Οι βολές γίνονταν με αντιαεροπορικό πολυβόλο από απόσταση 1600 μέτρων. Στον τρίτο γύρο, το πράσινο και μπλε άρματα κατάφεραν να τον πραγματοποιήσουν κινούμενα το ένα ακριβώς δίπλα από το άλλο, δημιουργώντας την εντύπωση ότι λίγο ακόμη και θα τρακάρουν μεταξύ τους. Το γεγονός αυτό προκάλεσε τον ενθουσιασμό του σχολιαστή, αλλά τα πρόσωπα των κριτών δεν προμήνυαν τίποτα καλό.
Τα άρματα πυροβόλησαν κατά του τρίτου στόχου που ήταν μια καλύβα, διήλθαν το υπόλοιπο του προκαθορισμένου κύκλου και παρατάχθηκαν μπροστά από το κέντρο διοίκησης. Την πρώτη θέση στη δοκιμαστική διαδρομή κατέλαβε το κίτρινο άρμα, το οποίο κάλυψε όλο το τμήμα της διαδρομής σε 5 λεπτά και 28 δευτερόλεπτα.
«Μπράβο παιδιά!», αναφώνησε ο σχολιαστής. Ο ένας μετά τον άλλο οι αρματιστές άρχισαν να βγαίνουν από τη θυρίδες των αρμάτων και διανύοντας τροχάδην την απόσταση, παρατάχθηκαν μπροστά από την είσοδο του κέντρου διοίκησης. Από το πεδίο παρατήρησης διακρίνονταν τα κεφάλια τους με τα στρογγυλά κράνη, τα οποία έλαμπαν σαν ηλιοτρόπια. Όταν κατέβηκα από το υπερυψωμένο πεδίο παρατήρησης, είδα τις σιλουέτες των αρματιστών, οι οποίοι μετά τις δύσκολες δοκιμές επέστρεφαν στη βάση τους. Συζητώντας σε υψηλούς τόνους μεταξύ τους, χάθηκαν από το οπτικό μου πεδίο. Το πεδίο ερήμωσε τελείως, και σε αυτή δέσποζε μόνο η στρατιωτική σκηνή με ανοιχτό το παραπέτασμά της. Το εσωτερικό της ήταν σκοτεινό, ενώ απ’ έξω κουνιόταν στον αέρα η επιγραφή: «Καλωσορίσατε στις Ενοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας!».
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.vedomosti.ru/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου