Πολίτικη και Ιερείς

Θεωρω αυταποδεικτο οτι τοσο η Αρχαια Ελλαδα με την φιλοσοφια-επιστημη της και το Βυζαντιο με την ΟΡΘΟΔΟΞΗ Ιερα παραδοση που δημιυργησε και διαφυλαξε ειναι εξισου ζωτικα και αναφερετα στοιχεια της ΕΘΝΙΚΗΣ μας τυτοτητας.
Ειλικρινα δεν καταλβαινω γιατι οι Ιεραρχες "δεν πρεπει" να εκφερουν γνωμη για τα κοινα! Σε τελικη αναλυση ως Ποιμενες δεν πρεπει να "κηδονται" του ποιμνιου τους; Εδω στην Ελλαδα ο καθε "απιθανος" τυπος (ποδοσφαιρστες, ηθοποιοι οπως ο Λαζοπουλος κτλ) εχουν την απαιτηση να παρεμβαινουν στα "κοινα".Γιατι οχι και οι Ιεραρχες οι οποιοι κατα τεκμηριο ειναι πιο μετρημενοι στα λογια τους απο τους περισσοτερους αντιπροωπους των κατηγοριων που ανεφερα πιο πανω.Φυσικα εξυπακουεται οτι ο καθενας απο αυτους θα κριθει με βαση το ποιμαντικο του εργο....
Παντως πληροφοριακα στην Αγγλια π.χ. ορισμενοι Ιεραρχες εχουν κατ΄εαπανληψη εκφερει (οχι κατα αναγκη αρεστη στην εκαστοτε κυβερνηση) αποψη και κανενας απο οσο γνωριζω δεν τους εχει κατηγορηση οτι "υπερβαινουν τα εσκαμενα"

Eκτέλεση Κούρδου στο Ίραν

Eνας Κουρδος (οπως ο εκτελεσθεις) δεν μπορει να ειναι ποτε προδοτης...του Ιραν (η της Τουρκιας) δεδομενου οτι ο καθενας εχει δικαιωμα αν αντισταθει "παντι τροπω" εναντιον του καταπιεστη του και το Ιραν και η Τουρκια κατσπιεζουν τους Κουρδους. H οπως εργαψε και ο Βικτωρ Ουγκο σε ενα θεατρικο εργο του με τιτλο "Κρμομγουελ" :" Εμπρος σας δινω χαρη! Τυραννε με ποιο δικαωμα μας τη δινεις:"

Jacqueline de Romilly

Μπορει η Jacqueline de Romilly  να εχει φυγει απο αυτον τον ματαιο κοσμο αλα το εργο της θα ζει για παντα γιατι ειναι (χρησιμοποιωντας μια φραση του αγαπημενου της Θουκιδιδη , με τον οποιο ελπιζω να κανει παρεα εκει ψηλα) "εργον εις αιει"...Χαιρετω μια μεγαλη επιστημονα ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

ΣΧΟΛΙΟ ΑΡΧΕΛΑΟΥ

Το θεοκρατικο Ιραν και η ολυμπιακη Κινα φαινεται οτι διεκδικουν τον απεχθη τιτλο του πρωταθλητη των εκτελεσεων.Στην Ευρωπη η θανατικη ποινη εχει καταργηθει de facto(πρωτοκολλο 13 της Συμβασης Ανθρωπινων Δικαιωματων).
Πρωτος ο Ιταλος Διαφωτιστης Τζεσαρε
Μπεκαρια επιρεασμενος απο το "Κοινωνικο Συμβολαιο" του Ρουσο το 1764 απεκτησε φημη αθανατου με το βιβλιο του "περι εγκληματων και ποινων".Τοτε ο Βολταιρος του εγραψε για την εκδοση αυτου του μικρου βιβλιου αλλα τεραστιου μεγεθους στην εξελειξη του πολιτισμου "Σας ευχαριστω εκ βαθους καρδιας.Το ιδιο συναισθημα οφειλει να νιωθει ολοκληρη η Ευρωπη.Το βιβλιο σας ωφελησε και θα ωφελησει.Εργαστηκατε υπερ του ορθου λογου και υπερ της ανθρωπιας,που επι τοσο μακρο διαστημα καταπατηθηκαν".
"Κανενας ανθρωπος δεν εχει το δικαιωμα ουτε να αφαιρεσει την δικη του ζωη ουτε να μεταβιβασει αυτο το δικαιωμα στην κοινωνια" [Τομας Χομπς "Λεβιαθαν"]

Υπερασπιση της Ιστοριας

Μα καλα αν "θυσιασουμε" την Ιστορια μας στο βωμο της "πολυπολιτισμικοτητας" πως στην ευχη θα εξακολουθησουμε να υπαρχουμε ως εθνος? (Ευελπιστω οτι αποφασεις τετοιυ ειδους ειναι απλως αποτελεσμα βλακειας και οχι προδοσιας)Το ενδιαφερον παντως ειναι οτι εδω στο Ηνωμενο Βασιλειο, μια απο της πρωτες χωρες που υιοθετησαν αυτη την καινοφανη (η κενοφανη αν θελετε) τωρα ακογουνται πολυ διαφορετικες αποψεις! Π.χ. στο BBC History τευχος Σεπτεμβριου 2010 σελ. 23 ο Domimic Sandbrook ειχε γραψει για την αξια της διδακαλιας των Ιστορικων γεγονοτων: "γιατι αυτα τα γεγονοτα συγκροτουν την συλογικη μνημη, (και) συνδεουν τις γενιες μεραξυ τους.Μπορει οι κριτικοι να λοιδωρουν αυτου του ειδους Ιστορια ως "παιδιαστικη". Αλλα αν λειφθει υποψη το παρων επιπεδο (ιστορικης) αγνοιας, και η παρακμη της Ιστοριας ως σχολικο μαθημα ειναι η καταληλη στιγμη για να εχουμε οσο γινεται περισσοτερη απο τετοιυ ειδους Ιστορια"
Με αλλα λογια απο τοι φαινεται δεν μας αρκει να "πιθηκησουμε" ξενες "μοδες" (πραξη αυτοχρημα κατακριτεα) αλλα "πιθηκηζουμε" και ξεπερασμενες μοδες γιατι η "πολυπολιτισμικοτητα" φευγει απο το Ηνωμενο Βασιλειο και ερχεται στην Ελλαδα

Διώγμοι Χριστιανών απο μουσουλμάνους

Η θλιβερή αλήθεια είναι οτί ενώ οι Μουσουλμάνοι "απαιτούν" με τον πλέον αναιδή τρόπο σεβασμό στις ιδιαιτερότητες τους στις (τέως άραγε;) χριστιανικές χώρες της Δύσης στις χώρες που έχουν τον έλεγχο τους΄, οι Χριστιανοί ζουν υπο συνθήκες διωγμού χειρότερου ίσως απο τον διωγμό του Διοκλητιανού...
@Αναρωτιέμαι τι θα εχουν να πούν οι γνωστοί "επαγγελματίες ανθρωπιστές", κατ΄΄΄όνομα (για να μην πώ ψευδώνυμοι) "χριστιανοί" π.χ. ("τζίμης", "Σαμουήλ Γιακουμελ",κτλ) , οι οποίοι ειναι πάντα πρόθυμοι να απειλήσουν θεούς και δαίμονες αν ανοίξει η μύτη ενός  μουουλμάνου και οποί'οι από οτί διαπιστώνω αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι τέτοια θέματα...

΄Βεσφάλια και ηγέμονες (σχόλιο)

Ενδιαφέρον άρθρο αλλά ας μου επιτραπεί μιά ένσταση: "iii) η αντί-ηγεμονική και αντί-αναθεωρητική εγρήγορση"΄.Ισα ισα στις συνθήκες της Βεσφαλίας (δεν ήταν μια αλλα δύο που υπογράφτηκαν σχεδόν ταύτοχρονα) οι ηγέμονες έπαιζαν πρωτεύοντα ρόλο: π.χ. "cujus regio, cujus religio" ή με άλλα λόγια οι ηγέμονες μπορούσαν να επιβάλλουν το δόγμα της αρεσκείας τους στους υπηκοούς τους.

Περί Κούρδων και Τούρκων

Eλπίζω να δώ σύντομα την μέρα που η Τουρκία θα γνωρίσει "στο πετσί της" την μοίρα της Πολωνό-Λιθουανικής ηγεμονίας στο τελευταίο τεταρτο του 18ου αιώνα (αλλεπάλληλοι διαμελισμοί) Το αξίζει άλλωστε και με το παραπάνω...
"Γιατι ποιος δεν εχει υποφέρει απο την δύναμη σας;" ( ενας "ελλάσων προφήτης" αναφερόμενος στην πτώση της Ασσυρίας το 712 π.χ. ,Παλαία Διαθήκη)

Προσδοκίες για Κούρδους

Eυελπιστώ οτι η Κουρδική κρατική οντότητα στο Β.Ιρακ θα παίξει ρόλο αντίστοιχο με αυτόν της Σαρδινίας-Πεδεμοντίου στην Ιταλική ενοιποίηση -απελευθέρωση.Και φυσικά προσδοκώ οι συνέπειες απο την δημιουργία του Κουρδικού κράτους για την Τουρκία να είναι αντίστοιχες με αυτές της Ιταλικής ενοποιήσης για την Αυστρό-Ουγγαρία
(περιθωριοποίηση)

"quid custodat ipsos custodes?"

   Το πρόβλημα με το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι απλό κατά βάθός: εχουμε βάλει τους λύκους να φυλάνε τα προβατα, και παρεπιντόντως οι λύκοι δεν ανήκουν σε μια εθνότητα/θρησκεία/φυλή!

Αντίμετρα κατά Βρετανών

Δυστυχως οι "φιλοι" μας οι Βρετανοι "βρισκουν και τα κανουν" και προκαλω οποιονδηποτε να μου αποδειξει οτι σφαλλω! και επειδη πιστευω οτι η καλυτερη αμυνα ειναι η αντεπιθεση μηπως θα ηταν μια καλη ιδεα να ανοιξουμε επαφες με Αργεντινη δεδομενου οτι υπαρχει ενα "θεμα" εκει περα το οποιο θα εκανε τους Βρετανους οχι μονο να πονεσουν αλλα μεχρι και να 'ματωσουν"!

ΠΕΡΙ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΚΑΙ "ΑΝΤΙΠΟΙΝΩΝ"

ΠΕΡΙ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΚΑΙ "ΑΝΤΙΠΟΙΝΩΝ"

Ο  "Θερσίτης" του Ινφογνόμωνα γράφει:"Από την στιγμή που ο ΕΛΑΣ δεν είχε την δύναμη να προστατεύσει τους καλαβρυτινούς, δηλαδή δεν ήσαν αρκετοί οι 5.000 αντάρτες που αναφέρεις ότι υπήρχαν στην περιοχή, έπρεπε ή να προωθήσουν τους αιχμαλώτους γερμανούς ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ σε ανώτερο κλιμάκιο ή εάν δεν το μπορούσαν διότι αυτοί τους "ήσαν βάρος" όπως είπαν μετά, έπρεπε να τους αφήσουν ελεύθερους."
   Δηλαδή να αφήσουν οι αντάρτες ελεύθερους τους Γερμανούς ωστε να σηνεχήσουν να τυραννούν την Ελλάδα και επιπλέον να έχουν και "ιδοιοίς όμασιν" πληροφορίες για τα λημέρια των ανταρτών! Μήπως οι αντάρτες θα επρεπε να ζητήσουν και συγγώμη στους Γερμανούς για την "ταλαιπωρία";Αλήθεια γιατι οι ανταρτες να φερθουν στους Γερμανούς σύμφωνα με την συνθήκη της Γενεύης από την στιγμή που οι Γερμανοί εκτελούσαν επί τόπου όσους αντάρτες συνελάβαναν; και οχί μόνο αυτό αλλά οι Γερμανοί είχαν το θράσσος να αρνούνται στους  αντιστεκόμενους ακόμα και την ιδιότητα του αντάρτη (βλεπε διαταγή toy 1942 της ΟΚΗ= ΟBER KOMMANDO DER HEERES=ανώτατης διοίκησης του (γερμανικού) στρατού η οποία είχε την ανώτατη εποπτεία τψν επιχειρήσεων στο Ανατολικό Μέτωπο/ Ανατολική Ευρώπη, σύμφωνα με την οποια οι ανταρτες θα αναφερονταν πλεον ως ληστες "banditen", για αυτό το λογο εξαλλου και το ανάλογο μετάλλιο του γερμανικού στρατού στο οποίο παριστάνονταν ενα σπαθί με παραλαγή της σβάστικας να ίσταται πάνω σε μια νεκροκεφαλή απο την οποία ξεπηδούν φίδια,    ονομάζονταν "μετάλιο του αγώνα εναντίον των ληστών")
Η συμπεριφορά των ανταρτών σαφώς και δεν ήταν επαινετέα αλλά σε τελική ανάλυση:
α) Απο την εποχη του ανταρτοπολεμου των Ισπανών εναντίον των Γάλλων εισβολεών υπό τον Μέγα Νάπολεοντα (1809-1814) μέχρι σήμερα, η εκτέλεση αιχμαλώτων μέλων των δύναμεων κατοχής εκ μέρους των ανταρτών είναι πάγια τακτικη των δευτέρων.΄Άρα οι ΕΛΛΗΝΕΣ αντάρτες δεν έκαναν τίποτα "ασυνήθιστο" που δεν διεπραξαν και οι Ισπανοί,οι Τυρολέζοι υπο τον Ανδρέά Χοφερ, οι Ρώσοι κτλ σε ανάλογες περιπτώσεις
β)Η συμπεριφορά των ανταρτών δεν ηταν σε τίποτα χειρότερη απο την συμπεριφόρα των Νάζι όπως σκιαγραφείται απο το "διάταγμα περί Κομμισαρίων" (Κommisarbeveffel) του 1941, εκδοθέν υπο του OKW=OBER KOMMANDO DER WEHRMACHT=ανώτατη διοικήση των (γερμανικων) ενόπλων δυνάμεων  υπό την επίνευση του Χίτλερ (σημειωτέόν οτί μεταπολεμικά γερμανοί στρατιωτικοί ηγήτορες οπως ο στρατάρχης φον Μανστείν ή ο στρατηγός Γκουντέριαν διετείνοντο οτί δεν την εφάρμοσαν),ή απο την αναλογης εμπνεύσεως και προέλευσης "μυστική" διαταγή του 1941 συμφώνα με την οποία ο ίδιος ο Χίτλερ δήλωνε οτί οι γερμανοί στρατιωτικοί δεν θα εδιωκώντο για αδικήματα εναντίον  αμάχων στο Ανατολικό Μέτωπο και τελος απο την ημερίσια διαταγή της 13ης Μαίου 1941 του Χίμλερ προς τα μέλη των μονάδων των SS (μονάδες των  Vaffen- SS, Eisanzengroupen-SS και μονάδες της αστυνομίας, οπως η  Μεραρχία"Polizei" η οποία μετεξελίχηθκε στην 4η ΜΧΜΠ "SS-Polizei", με αλλα λογια η μοναδα που πρωταγωνίστησε στην σφαγή του Δίστομου): "Ο επερχόμενος αγώνας είναι φυλετικού χαρακτήρα....οι συμβάσεις του πολέμου που καθορίζουν την διεξαγωγή του πόλέμου ανάμεσα στα πολιτισμένα κράτη δεν θα έχουν θέση σε τέτοιο αγώνα"
Συμπέρασμα:Άφου οι Ναζί "εσπείραν ανέμους" με την γενικότερη πολιτική τους δεν θα επρέπε να παραπονιούνται αν λόγω των ανταρτών ¨"θέρισαν θύελλες"ή  παραφράζοντας τον Ηρόδοτο "διψάσαν αίμα, χόρτασαν αίμα"      

Eλλάδα, χώρα χωρις πυξίδα και πηδαλιο

EΛΛΑΔΑ ΧΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ ΚΑΙ ΠΗΔΑΛΙΟ
Το πρόβλημα με την Ελλάδα είνα οτι αφενός μεν δεν έχει μια ξεκάθαρη μακροχρόνια στρατηγική στην εξωτερική της πολιτική και αφέτερου στο ΄"εσωτερικό μετώπο" συμπεριφερομένη πεισσότερο σαν μεσανατολική δεσποτεία- οθωμανίκη σατραπείά παρα σαν ευρωπαική χωρα έχει μετατρέψει σε προτύπο κοινωνικής καταξιώσης τον απατεώνα- λαμόγιο, ακυρώνοντας όλους τους ηθικούς φραγμούς που θα απότρεπαν κατι τέτοιο.Άρα η Ελλάδα παραδέρνει σαν πλοίο χωρίς πυξίδα και πηδάλιο

Το "μυστικό" για νίκη στον πόλεμο

   O Σούν Τζού στην" τέχνη του πολεμου" γραφει οτι οποιος γωρίζει τον ευατο του και τον αντίπαλο του και 100 μαχες να δώσει θα κερδίσει και`τις 100 ενώ αν ξερει τον ευατό του και δεν ξέρει το αντιπαλο θα κερδισει τις 50.Υπο αυτήν την έννοια ειναι χρήσιμες τέτοιες ασκήσεις΄, γιατί θα ξέρουμε τι θα αντιμετωπίσουμε (φυσικα θα ήταν καλό να "κρύβουμε πράγματα" για τους δικούς μας)
Αν το μίσος ηταν αρκετό για να κερδίσει κανείς τον πόλεμο οι Ναζί με τα Βάφφεν-SS θα έπρεπε να`έχουν κερδίσει τον Β! παγκόσμιο πολεμο "αβρόχοις ποσίν'
   Απο την αλλη οπως ειχε πει ο στρατηγος Παττον το "μυστικο" για να κερδισεις τον πολεμο δεν ειναι να πεθανεις για την πατριδα σου αλλα να κανεις τον αντιπαλο σου (βασικα ο Παττον σε αυτο το σημειο  χρησριμοποιησε μια πολυ ασχημη λεξη την οποια ας μου επιτραπει να μην χρησιμοποιησω γιατι δεν ανηκει στο λεξιλογιο μου και επειδη σεβομαι το υψηλο πειπεδο του Ινφογνομωνα)να πεθανει για την δικη του!

Ελευθερία εναντίον ασφάλειας( ψευτόδιλιμμα)

Όπως ειχε δηλώσει και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος :" Οποια κοινωνια θυσιάζει ενα κομμάτι απο την ελεθερία της με αντάλλαγμα περισσότερη ασφάλεια δεν αξίζει ουτε το ένα ουτε το αλλο και χάνει και τα δυο"

Πέρι τουρκικής αμμετροέποιας

Καποιος θα πρεπει να πει στον κ. Ερντογαν αυτο που`ελεγαν στην Ρωμη στους στρατηγους οταν τελουσαν την τελετη του "Θριαμβου": " Θυμησου οτι εισαι θνητος!"
"Εχουμε δει και αλλους πολιτικους που τους καθοδηγουσε η "Θεια προνοια"/"πεπρωμενο" (Μουσολινι/Χιτλερ/Μπους ο νεωτερος) και ειδαμε το αποτελεσμα της πολιτικης τους!Παρεπειντοντως θυμαμαι ενα Γαλλο πρωθυπουργο του 19ου αιωνα ονοματι Πολινιακ (ηταν και υπουργος εξωτερικων στο τελος της Επαναστασης του 1821) ο οποιος δηλωνε οτι την πολιτικη του την υπαγορευε η Παναγια! Το αποτελεσμα αυτης της πολιτκης? Η επανασταση του Ιουλιου του 1830 η οποια σημαδοτησε την αποπομπη του ιδιου και του βασιλια του Καρολου Ι ! (10ου). ο δε γιος του Πολινιακ ως εξοριστος βρεθηκε να ειναι ταξιαρχος του στρατου των Νοτιων στον Αμερικανικο Εμφυλιο. Οπως εχω ξαναγραψει ο Ερντογαν ειναι το τουρκικο αντιστοιχο του Μανουηλ Κομνηνου οσο για το δικο του "Μυριοκεφαλο" "συντομα στην οθονη σας"!

Πέρι πατριωτισμού

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρεπει να`είναι καταδικαστέα η αγάπη της ΠΑΤΡΙΔΑΣ! και ψυχολογικά να το αναλύσουμε όπως κανεις δεν μπόρει να κατανοήσει  το νοημα του ΕΜΕΙΣ αν δεν κατανοήσει πρώτα το νόημα του ΕΓΩ έτσι και κανένας δεν μπορει να κατανοήσει το συλλογικό ΕΜΕΙΣ (Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ)αν δεν εμπεδώσει και αγαπήσει το συλλογικό ΕΓΩ (ΤΟ ΕΘΝΟΣ)Αντίθετα όποιος μισει το έθνος του αργά η γρήγορα θα μισήσει και την υπόλοιπη ανθρώποτητα.Πρός επίρρωση των προαναφερομένων μπορεί όποιος θέλει να κοιτάξει τις ΥΣΤΕΡΙΚΕΣ αντιδράσεις ορισμένων Αμερικάνων "πολυπολιτισικών αποδομητών" (οποιαδήποτε ομοιότητα με τα δικά μας "φρούτα" δεν είναι καθόλου τυχαιά)επι την ευκαιρία της ημέρας του Κολόμβου (23 Οκτωμβρίου): οι περισσότεροι δείχνουν μίσος για το ίδιο τους το έθνος και ορισμένοι έχουν "προχώρησει" σε μίσος εναντιον και της υπόλοιπης λευκής φυλής και της ανθρώτητας στο σύνολο της.(care2causes)
Με άλλα λογια πιστεύω οτι ο πατριώτισμος είναι ένδειξη ΚΑΙ ψυχικής υγειάς αλλά αν "πρέπει" να χρήσιμοποιήσω "μόνο" τον όρο του εθνικισμού, τότε με καλύπτει η απάντηση-ορίσμος του Αχιλλέα Κύρου της ΕΣΤΙΑΣ ενώπιον του Ιτάλου ανακριτή το 1941:" Eίμαι εθνικιστής της σχολής του Μαντσίνι, όχι του Βίσμαρκ" Ευχαριστώ και συγνώμμη για το μέγεθος

Σκέψεις περί ανωνυμών σχολιαστών

Συγνώμμη αλλα όποιος γράφει χωρίς να δηλώνει το όνομα του είναι ΑΝΕΝΤΙΜΟΣ και ΑΝΑΝΔΡΟΣ γιατί αφενός μεν αν ηταν έντιμος δεν θα ειχε λογο να κρύβεται και αφενός δε γιατί δεν έχει τον στοιχειώδη ΑΝΔΡΙΣΜΟ να δηλώσει με παρρησία ποιός είναι και τι πιστευεί! Εξάλλου ποιά η αξία του να θεωρείται κανείς ενήλικος αν δεν θέλει να αναλάβει τις ευθήνες των πράξεων του? Το συμπέρασμα ειναι οτί όποιος θέλει να δηλώνει ανώνυμος έχει απεμπολήσει το δικαίωμα να θεωρείται ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ γιατί ο ΠΑΤΡΙΤΙΩΤΙΣΜΟΣ είναι ΑΡΕΤΗ και ανωνυμία και ΑΡΕΤΗ δεν συμβιβάζονται και το μόνο που δημιουργούν είναι τραγελαφίκες καταστάσεις σαν και που περιγράφονται στον "Ερρίκο τον 6ο μέρος 1ον" του Σαίξπηρ: "θα ξεκινήσω με μια κακη πράξη τον δρόμο για το καλό". Πάντως αύτος που το λεεί (ο δούκας του Γκλόστερ) καταλήγει να κάνει το ενα έγγλημα πίσω απο το άλλο...

Στρατηγικά προβλήματα της Ελλάδας το 1940-1941

1.  Μέχρι το 1939 (κατάκτηση της Αλβανίας από τους Ιταλούς)   το Γενικό Στρατηγείο θεωρούσε ως σημαντικότερο κίνδυνο τους Βούλγαρους από τους Ιταλούς (η παραμεθόριος με την Αλβανία άρχισε να οχυρώνεται μόλις  το 1939). Για παραπάνω πληροφορίες μπορούμε να κοιτάξουμε τα βιβλία των Κολιόπουλου- Παπάγου (ο πρώτος στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής εξετάζει και την Ελληνική στρατηγική και ο δεύτερος αναφέρεται εκτενώς στον πολεμικό εξοπλισμό) (συνεχιζεται)

2.Αν και θα πρέπει να παραδεχθώ ότι ο παρελκυστικός αγώνας με υποχωρητικούς ελιγμούς  θα φαινόταν με την πρώτη μάτια  μια ελκυστική εναλλακτική λύση στο στρατηγικό πρόβλημα της Ελλάδας την άνοιξη του 1941, ας μου επιτραπεί να πιστεύω  ότι δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από «ασπιρίνη σε καρκινοπαθή» αν ληφθεί υπόψη η συντριπτική υπεροπλία των Γερμανών στον αέρα (900 αεροπλάνα στο ΙΧο Αεροπορικό Σώμα Στρατού απέναντι σε 90 του ΒΕΣ και ότι είχε απομείνει από την ΕΒΑ δηλαδή την Ελληνική Βασιλική Αεροπορία) θα σήμαινε ότι η Luftwaffe θα είχε την δυνατότητα να σφαγιάσει τα Ελληνικά στρατιωτικά τμήματα τα οποια θα προσπαθούσαν να ελιχθούν, όπως ακριβώς έκανε με τους Γαλλους στην δεύτερη φάση της μάχης της Γαλλίας και θα έκανε και στην εναρκτήρια φάση της επιχείρησης «Μπαρπαρόσσα» στην Ρωσία. Επιπλέον λόγω της ασταμάτητης αιμορραγίας της Ελλάδας (οι νίκες στην Αλβανία κόστιζαν ακριβά σε αίμα) το Ελληνικό έθνος δεν είχε την  «πολυτέλεια» «αυτοσχεδιασμών» τύπου Volksturm/Opolcheniye/Home Guard (ενσωμάτωση στο στράτευμα γέρων και παιδιών) 

ΜΕΤΑΞΑΣ:ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΗ ΜΙΑ "ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ" ΕΞ. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ? (ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ)

Το πρόβλημα με μια  υποτιθέμενη προσφυγή  του Μεταξά στις «καλές υπηρεσίες» των Γερμανών (συμπτωματικά είναι μια άποψη του τέως πρέσβη επί τιμής Αννίβα Βελιάδη την οποία εκθέτει στο βιβλίο του «Μεταξάς –Χίτλερ», Εκδόσεις Ενυάλιος Αθηνά 2008) είναι ότι θα ήταν ατελέσφορη δεδομένου ότι η Γερμανία είχε «εκχωρήσει» τα Βαλκάνια (και την Ελλάδα) στην Ιταλία. «Η Ελλάδα είναι για την Ιταλία ότι η Νορβηγία για την Γερμανία» (δήλωση του Τσιάνο τον Απρίλιο του 1940 την οποία με την οποία είχαν συναινέσει  οι Γερμανοί) Και φυσικά σε περίπτωση Ελληνικής έκκλησης στην Γερμανία δεν χρειάζεται να αναλυθεί γιατί η Ιταλία («ιδρυτικό στέλεχος» του Άξονα)  θα βάρυνε ΠΑΝΤΑ περισσότερο στα μάτια των Γερμανών από την Ελλάδα. Για οποίον  αμφιβάλει θα του συνιστούσα να εξετάσει την περίπτωση της Ρουμανίας η οποία προσέφυγε ακριβώς στις  «καλές υπηρεσίες» των Γερμανών (και παραιτήθηκε από την ίδια βρετανική εγγύηση της 13^ης Απριλίου 1939 η οποία είχε δοθεί και` στην Ελλάδα και στην Πολωνία): πρώτα υποχρεώθηκε να παραχωρήσει το 30% του εδάφους της  και μετά υποχρεώθηκε να συμμετάσχει στον πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών θυσιάζοντας σχεδόν 3 από τις 4 στρατιές της (το 80% του στρατού της) στο όνομα του Γερμανικού «Μολώχ» σε μια πόλη που τότε ονομαζόταν Σταλινγκράντ…Δεν μπορώ να φανταστώ έναν Έλληνα πατριώτη να εύχεται μια ανάλογη τύχη για την πατρίδα `μας! 

ΠΕΡΙ ΚΑΤΕΥΝΑΣΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Tο πρόβλημα με τους Ιταλούς είναι ότι δεν θα  ήταν ικανοποιημένοι «με ένα δυο λιμάνια» (αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν κάποιος θα έκανε μια ανάλογη πρόταση για τον «κατευνασμό» των τούρκων, θα είχε την απαίτηση να τον θεωρουν πατριώτη μετα;) αλλά ήθελαν ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (και πρώτα από όλα το νησί από όπου κατάγομαι, την Ωραία μας Κέρκυρα)  όπως κατέκτησαν ΟΛΗ την Αλβανια και ΟΛΗ την Αιθιοπία. (την Γιουγκοσλαβία μόνο μοιράστηκαν με την Γερμανία λόγω “force majeure”)   Και σε περίπτωση που αναρωτιέται κανείς τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα προσκολλιόταν στο άρμα της Γερμανίας ας σκεφτεί λίγο την τύχη της Ρουμανίας, η οποία προσέφυγε  στις  «καλές υπηρεσίες» των Γερμανών (και παραιτήθηκε από την ίδια βρετανική εγγύηση της 13^ης Απριλίου 1939 η οποία είχε δοθεί και` στην Ελλάδα και στην Πολωνία):

Για αυτό ακριβώς όσοι συνεργάσθηκαν με την θέληση τους  με τις δυνάμεις του Άξονα ήταν (για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας) ΠΡΟΔΟΤΕΣ γιατί συνεργάσθηκαν με δυνάμεις οι οποίες είτε θα μετέτρεπαν  τους  έλληνες σε «είλωτες» (Γερμανοί)είτε απεργάζονταν την εξαφάνιση του Ελληνισμού (οι Ιταλοί, οι οποίοι στα Δωδεκάνησα είχαν απαγορεύσει την διδασκαλία των Ελληνικών πριν τον πόλεμο, και είχαν προσπαθήσει να κάνουν τους Δωδεκανήσιους ουνίτες για να τους αφελληνίσουν πιο γρήγορα, και οι Βούλγαροι με τις γνωστές τους ενέργειες τους στην Μακεδονία). Αντιθέτως όσοι συνέχισαν τον πόλεμο στο πλευρό των Σύμμαχων, ακολουθούσαν παραφράζοντας τον Ρουσσώ, την «εθνική θέληση» για ελευθέρια έστω και αν από ανάγκη έπρεπε να βασιστούν σε ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥΣ συμμάχους όπως οι Βρετανοί.

ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΕΩΣ

Mια συγγραφέας την δεκαετία του 80 είχε γράψει ένα βιβλίο ονόματι «κατεδαφιζόμεθα» (δεν θυμάμαι το όνομα της παρά μόνο ότι δεν ζει πλέον) αν ζούσε σήμερα μάλλον θα το ονόμαζε «ξεπουλιόμαστε». Προς όσους ελπίζουν ότι ο Θεός θα φυλάξει την ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ας μου επιτρέψουν να τους  υπενθυμίσω ένα χωριό από τους ‘»Δειπνοσοφιστές» ( το γεγονός ότι γράφτηκε εν μεσω των καταστροφών που σηματοδότησαν το τελος της Αρχαιότητας σίγουρα προκαλεί δυσάρεστους συνειρμούς) « Οι θεοί δεν είναι υποχρεωμένοι να προστατεύουν συνεχώς τους ανθρώπους από τις συνέπειες των λαθών τους»

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Α)Μια ενδιαφέρουσα παράμετρος των περικοπών στο Ηνωμένο Βασίλειο τουλάχιστον σε ότι αφορά τα ελληνικά πολιτικά γενόμενα είναι η «λογική» πίσω από αυτές (η οποία είχε σκιαγραφηθεί ήδη από την Απρίλιο σε σειρά άρθρων των TIMES του Λονδίνου): με απλά λόγια , περικοπές ή Δ.Ν.Τ. Η αλλιώς το Δ.Ν.Τ. σε ρόλο «μπαμπούλα» προς δόξα κάποιων αδηφάγων κεφαλαιούχων (στην λαϊκή ορολογία, λαμογιών)   βεβαίως βεβαίως! (όπως «συμπτωματικά»  ο Murdoch ιδιοκτήτης των TIMES ,Sun κτλ.

   Β)Άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος με δυνητικά «κατακλυσμιαίες» επιπτώσεις μακροχρόνια και σε διεθνές επίπεδο είναι η «γεωγραφία» των περικοπών. Για  άλλη μια φορά (ακριβώς όπως επί Θάτσερ) μπαίνει στο «στόχαστρο» κατά πρώτο λόγο η Σκοτία (η οποία ήδη βρίσκεται στο «εδώλιο του  κατηγορούμενου» για την υποτιθέμενη (υπέρ)κοστολόγηση της ναυπήγησης των δυο νεότευκτων αεροπλανοφόρων του Βασιλικού Βρετανικού Ναυτικού, Ark Royal και Prince of Wales) και ακολουθεί  η Βόρεια Αγγλία, περιοχές που «συμπτωματικά» αποτελούν τα «προπύργια» των  Εργατικών δηλαδή της προηγούμενης κυβέρνησης . Ενώ «εντελώς τυχαία»,  η Νοτιοανατολική Αγγλία το «προπύργιο» των  Τories (Συντηρητικών, του μείζονος κόμματος της παρούσας κυβέρνησης συνασπισμού) μέχρι στιγμής δεν επηρεάζεται κατά αξιοσημείωτο τρόπο από τις περικοπές, ακολουθώντας και σε αυτό το θέμα, ην πάγια πρακτική της κυβέρνησης της Μάργκαρετ Θάτσερ

   Γ) Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι στην παρούσα Βουλή των Κοινοτήτων  η Σκωτία δεν εξέλεξε ούτε έναν βουλευτή από το κόμμα των  Συντηρητικών ενώ από το κόμμα των Φιλελευθέρων (το άλλο κόμμα της κυβέρνησης συνασπισμού) μόλις έναν. Αντιθέτως η Σκωτία ανέδειξε ως πρώτο κόμμα τους Σκώτους εθνικιστές για τους οποίους όλη αυτή η ιστορία με τις περικοπές είναι «βούτυρο στο ψωμί τους» ακολουθούμενους από τους Εργατικούς. Παρεμπιπτόντως λόγω της κατανομής των εδρών υπήρχε ένα βραχύβιο σενάριο για κυβέρνηση συνασπισμού Εργατικών – Φιλελευθέρων – Σκώτων Εθνικιστών. Ο  υπογράφων αισθάνεται την ανάγκη να ριψοκινδυνεύσει μια αυστηρά προσωπική πρόβλεψη (και αναλαμβάνει πλήρη υπευθυνότητα για αυτήν)   ότι in extremis αυτές οι περικοπές θα μπορούσαν ακόμα και «νεκραναστήσουν» μέχρι και  την συζήτηση για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος (πάγιος στόχος των Σκωτσέζων Εθνικιστών) με πιο κοντινή ημερομηνία το 2012 η πιο μετά.

   Δ) Από την διαφαινόμενη στάση των Συντηρητικών σε αυτού του είδους τα ζητήματα (περικοπές) θα μπορούσε κάποιος να υποπτευθεί ότι ενδόμυχα η πολιτική τους στοχεύση σκοπεύει,  (ακολουθώντας μια «παράδοση»  η οποία ανάγεται στην καταψήφιση του νομοσχεδίου για την αυτονομία της Ιρλανδίας επί Γλάσδωνος και συνεχίζεται στις μέρες μας με την στάση αυτού του κόμματος στην επονομαζόμενη “Lothian controversy” δηλαδή την παραμονή η όχι των Σκώτων βουλευτών στο Βρετανικό Κοινοβούλιο) λίγο πολύ στον κατακερματισμό του Ηνωμένου Βασιλείου με αντάλλαγμα την «αγκίστρωση» αυτού του κόμματος στην εξουσια της ‘καθ’αυτό» Αγγλιας.(Είναι η τρίτη τουλάχιστον εκλογική αναμέτρηση την επαύριον  της οποίας ο υπογράφων διαβάζει αναλύσεις από κατά τ’ αλλά σοβαρούς σχολιαστές οι οποίες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αν η Σκότια ήταν ανεξάρτητη οι Συντηρητικοί θα κέρδιζαν τις εκλογές στην Αγγλία, «αβρόχοις ποσίν» 
ΥΓ. Το παρών γράφτηκε τον Νοέμβριο του 2012 και δημοσιεύθηκε στις 6 Δεκεμβριού 2010)

ΜΑΝΟΥΗΛ Ο Α! ΣΤΟ ΜΥΡΙΟΚΕΦΑΛΟ – ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ

Ο Μανουηλ Α! Κομνηνός «ο πιο λαμπρός και ευφάνταστος  απο τους πέντε Κομνηνούς Αυτοκράτορες» (John Julius Norwich, Byzantium: the Decline and Fall σελ. 138) ήταν αυτό που θα λέγαμε σήμερα «χαρισματικός»  ηγέτης, όπως καλη ώρα ο Ερντογάν..Η πολιτική του ήταν ακραιφνώς φιλοδυτική (αξιζει να θυμηθούμε οτι και ο Ερντογάν εκανε αρχίκα κάποια φιλοδυτικά ανοιγμάτα) και προς σκανδαλισμό των υπηκοοών του σημετείχε σε ιπποτικούς αγώνες (τζούστρες όπως ονομαζονται στο Χρονικόν του Μωρεώς, και μαλιστα ο Παπαρηγόποπουλος μνημονεύοντας εναν Λατίνο χρονικογράφο της περίοδου, τον Γουλιέλμο της Τύρου ο οποιός ανφερει πως ο Μανουήλ φορώντας πλήρη ιπποτική πανοπλία αφιππεύσε κατα την διαρκεία ενός τέτοιου αγώνα «σαν να ηταν ψιλός» δηλάδη ελαφρά οπλισμένος στρατιώτης)Τέτοια πολιτική και συμπεριφόρα προκαλούσαν τις αντιδράσεις των απλών υπηκοών και των ευγενών του Μανουήλ οπώς και ο Ερντογάν έχει προκαλέσει τις  αντιδράσεις  του κατεστημένου με ενέργιες του (δημοψηφισμά για αναθεώρηση του Συντάγματος, εμφανιση της γυναίκας του με ισλαμική μαντιλα σε επίσημη εκδήλωση κτλ)Ενα αλλο χαρκτηριστικο της εξωτερικής πολιτικής του Μανουήλ ηταν η φιλοδοξή προσπάθεια του να επεκτείνει το Βυζαντιο σε αυτο που θεωρούσε τα «φύσικα»  του σύνορα π.χ.η εκστρατεια του στην Ιταλια  και στην Συρία οπώς και ο Ερντογάν ο οποιός δια χειρός Νταβούτογλου προσπαθεί να αναβιώσει  την τουρκική ηγεμονία στα Βαλκάνια και στην Μέση Ανατολή «τον φυσικό της χώρο» π.χ. η αναμειξή του στην προσπάθεια ειρήνευσης της Μέσης Ανατολής (Παλαιστηνιάκο)Τελικά παρά το γεγονός οτί η εκστρατεία  στην Ιτάλια ξεκινησέ με τις καλύτερες προυποθέσεις απέτυχε αφ’ενός μεν γιατί ο Μανουήλ υπερκτιμησέ τις δυνάμεις του και αφ’ετέρου γιατί κανενα απο τα Δυτικά κράτη δεν ήθελε την ανασύσταση της Βυζαντινής ηγεμονίας  στην Ιταλία οπως ακριβώς και ο Ερντογάν υπερτιμά τις δυνατότητες της Τουρκίας και κανένα μεσανατολίκο κράτος  δεν θα ήθελε την μια νεο-οθώμανικη ηγεμονία, π.χ. οι αντικαθετωτικοί στην Σύρια μάλλον δεν θα ήθελαν να διώξουν τον Ασσάντ μόνο και μόνο για να μετατρέψουν την χώρα τους στο νεο-οθωμανικό "βιλαέτι της Δαμασκού".Ομοιώς ας μου επιτραπεί η πρόβλεψη ότι η πιθανολογούμενη "επέμβαση"στην Συρία μακροχρονία μάλλον θα γυρίσει "μπουμεράγκ" η για να το θέσω πιο επιστημονικά θα εξελιχθεί σε κλασικό΄παραδείγμα εφαρμογής του νόμου των αδόκητων συνεπειών και ΄όπως μακροχρόνια οι μεγάλοι κερδισμένοι από την Βυζαντινή εκστρατεία ήταν οι Βενετοί, έτσι και στην περίπτωση της Συρίας οι μεγάλοι κερδισμέμοι θα είναι οι Κούρδοι για τους ιδίους πάνω κάτω λόγους εξουδετέρωση αντιπάλων)

   Όπως η «ώρα της αληθείας» για τον Μανουήλ ήταν η τελική αναμέτρσηση με τους Σελτζούκους, η οποία οδήγησε στο Μυριοκέφαλο ετσι και πιθάνον η «ώρα της αληθείας» για τον Ερντογάν θα ειναί το Κουρδικό ζητήμα. Η ειρωνία της υπόθεσης είναι ότι  όπως ο Μανουήλ αρχικά προσπάθησε να προσεταιριστεί τους Σελτζούκους ( η συνθήκη ειρηνής του 1162 υπογράφτηκε ουτώς ώστε να εκστρατεύσει εναντίον της Αντιοχείας και της Μικρής Αρμενίας) έτσι και ο Ερντογάν προσπάθησε να προσεταιριστεί τους Κουρδούς πιθάνον ωστέ να έχει ελευθερία κινήσεων αλλού...Όπως και το Μυριοκέφαλο σε μια «πρώτη ανάγνωση» δεν ήταν μια καταστροφική ήττα για το Βυζάντιο (ο Μανουήλ μπορέσε να επιστρέψει στην Κωνσταντινουπόλη με τα απομεινάρια του στρατού συντεταγμένα και να κρατησει τον θρόνο του εν αντίθεση με τον Ρωμανό Δ! Διογένη) αλλά πλεον ώς συνέπεια της ήττας δεν είχε τα μέσα να επαναλάβει επιχειρήσεις σε μεγάλη κλίμακα, έτσι και οι Κούρδοι δεν χρειάζονται να επίφερουν μία καταστροφική ήττα στον Τουρκικό στρατό για να επιτύχουν την ανεξαρτησιά τους. (Ετσι και αλλιώς  οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι έχασαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ και στο Αβγανιστάν χωρίς να υποστούν μια καταστροφική ήττα στο πεδίο της μάχης όπως οι Γάλλοι στο Ντε Βιέν Φου) Αυτό που θα είναι «αρκετό» για τους Κουρδούς είναι να «πείσουν» τους Τουρκούς οτί δεν εχούν τα μεσα για να τους υποτάξουν, ή οπώς έλεγε και ο Γάλλος Στρατάρχης Φερδινανδρός Foch το καλοκαίρι του 1918: «Τον πόλεμο τον χάνει η πλεύρα που πρώτη αναγνωρίζει οτί δεν μπορεί να κερδίσει».
  Καταληγώντας ας μου επιτραπεί να ριψοκινδυνεύσω  μια τελική συγκρίση - πρόβλεψη, Οπώς ο θάνατος του Μανουήλ Α! σηματοδότησε την έναρξη μιας περιόδου βαθειάς πολιτικής κρίσης στο Βυζάντιο της οποιάς η τελική απότοκος ήταν η 4η Σταυροφορία, έτσι και το τέλος της περιόδου Ερντογάν στην Τούρκια ενδεχέται να συνοδευτεί με περιόδο κρίσης (ειδικά αν οι Τούρκοι έχουν ηττηθεί στο Κουρδικό) με άγνωστες συνέπειες για την ίδια.....