Αναλύσεις και σχόλια για Ιστορία, Εξ. πολιτική και άλλα ζητήματα
Πέρα από τα σημαντικά στοιχεία για μια -από πολλές απόψεις- ξεχωριστή προεδρική θητεία, τα απομνημονεύματα του Μπαράκ Ομπάμα περιλαμβάνουν και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες αναφορές στην ελληνική κρίση και τον τρόπο που αντιμετώπισαν την Ελλάδα οι ισχυροί της Ευρώπης.
Το μήνυμα ελήφθη, κ. Στίβεν Λίλι. Εδώ και μέρες, ο Άγγλος πρέσβης στην Κυπριακή Δημοκρατία, επιχειρεί να διαμορφώσει σκηνικό ενόψει εξελίξεων στο Κυπριακό. Αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο, για την ακρίβεια ανοίγει μεγάλη «Πύλη», για να συζητηθούν κι άλλες μορφές λύσης.
Προσπαθεί να κινηθεί με βάση την «μέση γραμμή», δηλαδή μεταξύ των μαξιμαλιστικών τουρκικών επιδιώξεων και των θέσεων της ελληνικής πλευράς, που είναι, ειρήσθω εν παρόδω, αποτέλεσμα «συμβιβασμού» και συνεχών υποχωρήσεων από το 1974 και εντεύθεν ( στην περίπτωση αυτή η ήττα έγινε «κόκκινη γραμμή» και «ανυποχώρητος αγώνας»).
του Massimo Cacciari*
Δρέσδη 1945: Ερείπια. Ανάμεσά τους και ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο εισηγητής της αίρεσης του Προτεσταντισμού…Εμβληματική εικόνα της δεύτερης αυτοκτονίας της Ευρώπης.
…Η Ευρώπη είναι απαραίτητη. Μόνο μεγάλοι πολιτικοί, οικονομικοί και πολιτιστικοί χώροι μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί στον σημερινό κόσμο. Η Ευρώπη υπήρξε ο μεγαλύτερος πολιτιστικός χώρος εδώ και αιώνες, αλλά η ποικιλία των γλωσσών, των παραδόσεων και των θρησκειών της δεν της επέτρεψε ποτέ να βρει την πολιτική της ενότητα. Ένας αιώνας μετά τον Μεγάλο Πόλεμο και εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά την απελευθέρωση από το Άουσβιτς, ενδέχεται να είμαστε την παραμονή μιας τρίτης ευρωπαϊκής αυτοκτονίας. Η αποφυγή είναι απαραίτητη - αλλά είναι δυνατή; Είναι ακόμη δυνατή, μετά από τουλάχιστον δύο δεκαετίες φανερών λαθών και παραλείψεων των ίδιων δημοκρατικών δυνάμεων που καθοδήγησαν τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενότητας καθ 'όλη τη μεταπολεμική περίοδο; Και ο χρόνος για την αποκατάστασή της είναι πολύ σύντομος: μέχρι τις εκλογές την επόμενη άνοιξη…
του Alexandre Poussart, δημοσιογράφου
Ρεζί Ντεμπρέ: «Μια χώρα, όπως και ένα άτομο, μπορεί να πεθάνει είτε από ερμητικό εγκλεισμό είτε εκτιθέμενη σε ‘’ρεύματα αέρος’’ ».
Σε ένα πρόσφατο δοκίμιο, με τίτλο «Εγκώμιο των συνόρων», ο συγγραφέας και πανεπιστημιακός Ρεζί Ντεμπρέ ορίζει το όριο ως απαραίτητο για την κατανόηση του κόσμου, για τη διαιώνιση της ζωής και τα βάζει με τους υποστηρικτές της κατάργησης των συνόρων.
Ο Ρεζί Ντεμπρέ είναι εξοργισμένος με την εποχή του. Ένας 21ος αιώνας χωρίς όρια πλέον, όπου είναι αδύνατο να ξεχωρίσουμε το είναι από το φαίνεσθαι, «τις δημόσιες υποθέσεις από τα ιδιωτικά συμφέροντα», τον πολίτη από το άτομο. Πώς να σκεφτούμε τις αόριστες και μπερδεμένες πραγματικότητες του κόσμου μας;
Source: DKFindOut
When it comes to the historically rich region of Mesopotamia, Babylon is arguably the most renowned of all cities. An ancient settlement that harks back to the dominions of Sargon of Akkad (circa 24th century BC), Babylon possibly started out as a small town in the backdrop of mighty cities like Ur, Uruk, and Nippur. However, by the time of the ascension of Hammurabi the Great (the sixth king of the Amorite dynasty) in 1792 BC, Babylon became the major capital of the city-state of ‘Babylonia’, known as Mât Akkadî or ‘the country of Akkad’ in contemporary Akkadian. The very term ‘Babylon’ is of Greek origin and it is possibly a rough translation of Babillu (or bav-ilim in Akkadian)– which in Semitic pertains to the conjunction of two words Bâb (gate) and ili (gods), thus suggesting the location of Babylon as the ‘gate of the Gods’.
On the Biblical side of affairs, Babylon is presented with a rather critical narrative. And arguably the most popular of these presentations pertains to the Book of Genesis, chapter 11, which deals with the infamous Tower of Babel – an architectural edifice that angers God, thus leading to the ‘curse’ of different languages of humanity, thereby mirroring the confusion and strife between cultures. Ironically, the rather captious Biblical emphasis on Babylon is what attracted historians and archaeologists in the first place to find this ‘fabled’ city – ultimately resulting in its discovery in 1899 by Robert Koldewey.
Ας απαριθμήσουμε ακριβώς ποια μυστήρια εγείρουν τα μεγαλύτερα ερωτήματα και προκαλούμε την εμφάνιση «θεωριών συνωμοσίας» στην Αρμενία (και όχι μόνο)
Συνέντευξη του καθηγητή David Engels* στον Said Mahrane
David Engels:«Η αυτοκτονική δημογραφική μείωση και η απώλεια της χριστιανικής ταυτότητας, αποτελούν, μεταξύ άλλων, αποδείξεις ότι η παρακμή της Ευρώπης είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο»
Le Point: Η Παρακμή της Δύσης, ο πρώτος τόμος της οποίας δημοσιεύθηκε το 1918, έκλεισε έναν αιώνα**. Είναι χρήσιμη η ανάγνωσή της για την κατανόηση των καιρών μας;
David Engels: Ο Oswald Spengler ήταν οραματιστής, και μάλιστα σε πολλά επίπεδα: όχι μόνο διακήρυξε, σε μια εποχή γενικού ευρωκεντρισμού, ότι όλοι οι ανθρώπινοι πολιτισμοί ήταν ριζικά ισοδύναμοι, αλλά προώθησε επίσης τη θέση ότι αυτοί οι πολιτισμοί θα είχαν μια παράλληλη εξέλιξη, κατ’ αναλογίαν με τα κύρια στάδια ενός ζωντανού όντος, καθιστώντας δυνατή την πρόβλεψη, τουλάχιστον εν μέρει, του μέλλοντος, ιδίως εκείνο του δυτικού πολιτισμού: που εγγίζει, σύμφωνα με τον Σπένγκλερ, πολύ αργά το τέλος του. Αυτό είναι ένα μήνυμα που ταιριάζει με τη δική μας εποχή, όπου φαινόμενα όπως η πολυπολιτισμικότητα, η παγκοσμιοποίηση, η μετανάστευση ή η κατάρρευση των παραδοσιακών αξιών μπορούν όλα να ερμηνευτούν σύμφωνα με ένα πλέγμα ανάγνωσης που δημιουργήθηκε πριν από εκατό χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει μια πραγματική αναγέννηση των σπενγκλερικών μελετών τα τελευταία δέκα χρόνια, που είχε ως αποτέλεσμα, πέρυσι, την ίδρυση «Εταιριών Σπένγκλερ» σε δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες και την Αμερική.
Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και επιστήμονες στις ΗΠΑ ανίχνευσαν πέραν κάθε αμφιβολίας νερό στη φωτεινή (ορατή) πλευρά της Σελήνης. Οι επιστήμονες εκτιμούν επίσης ότι στη Σελήνη υπάρχουν πολλές μικρές και μεγάλες και μόνιμες «παγίδες νερού», δηλαδή περιοχές όπου το νερό μπορεί να παγιδευτεί σταθερά, και οι οποίες καλύπτουν μια συνολική έκταση έως 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι σχετικές ανακοινώσεις έγιναν σε δύο επιστημονικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy» και σε σχετική συνέντευξη τύπου που διοργάνωσε η NASA.
-Δομή αεροπορικής υπεροχής 25ετίας για την Πολεμική Αεροπορία
-Τα F-35 και η συνεργασία τους με τον αεροπορικό στόλο
-Υπέρ και κατά της «6άδας»
-Απαρέγκλιτο χρονοδιάγραμμα (2021-2026) θέλει η Αθήνα για τα F-35
The Mongols simply didn’t do the stupid move of Napoleon and Hitler: they didn’t venture into the thick of our woods.
Most of them certainly seem to have substantial Greek ancestry, because there are numerous archaeological, historical and linguistic evidences that Greek presence in Southern Italy dates back even to the Mycenaean period, and colonization by Hellenic cities was intense and involved real large-scale settlement.
This question perfectly describes me.
Because, as a Turkish person from Black Sea region (Karadeniz Bolgesi in Turkish or Pontos in Greek), I am ethnically Georgian. Georgian is the language my parents were talking to each other when I was a kid.
People from that area are ethnically diverse. Greeks, Georgians, Laz, Cherkess, Armenians (Hamshen) and of course, Turks.
PS: Some other answers ignore the Greek existence from the area but they are wrong. I personally know people from there speak natively Greek (Ρωμαίικα). There are Greek villages in the region.
Popular culture has been kind to the historical episode of the Battle of Thermopylae, but with romanticized anecdotes intertwined between the actual events that took place before and during the particular military encounter. One apt example would pertain to King Leonidas I himself, who was probably closer to the age of 60 at the time of the battle, as opposed to what Hollywood would make us believe (by contrast, Xerxes was only 38-years old at the time of the battle). So without further ado, let us try to sift some of the facts from fiction, and have a gander at the 10 things one should know about the Battle of Thermopylae – a momentous episode of history that stands testament to the importance of tactics and bravery in war.
Η νοικοκυρά με μία αχυρόσκουπα έχει μαζέψει τα ξερά φύλλα που έριξε ο φθινοπωρινός αέρας. Στο τραπεζάκι της αυλής υπάρχουν δύο κολοκύθες, ενώ μπροστά από την εξώπορτα του διπλανού σπιτιού, η γιαγιά έχει αφήσει το πλεκτό της σε μία καρέκλα. Λίγο πιο πέρα από την πλατεία, το σκηνικό είναι χειμωνιάτικο. Τα γυμνά κλαδιά των δέντρων καλύφθηκαν από μία στρώση χιονιού, ενώ κάποια παιδιά έχουν φτιάξει έναν χιονάνθρωπο. Στο παρακάτω αγροτόσπιτο όμως, τα στάχυα «μυρίζουν» καλοκαίρι, κάτι που επιβεβαιώνει ένα καρπούζι, που πρόκειται να γευτεί το ζευγάρι αφού ταΐσει τις κότες.
ΟΤούρκος Πρόεδρος Tayyip Erdoğan φαίνεται να νιώθει σίγουρος πως προωθώντας έναν δυναμικό Νεο-Οθωμανισμό έχει υπερβεί ήδη τον στενό εθνοκρατικό Τουρκισμό, δηλαδή τον νεωτερικό εθνικισμό του Mustafa Kemal Atatürk. Αυτοί στη Δύση που γελούσαν πριν από λίγα χρόνια με τη χρήση του όρου, τώρα τον αποκαλούν Σουλτάνο και ο ίδιος έβαλε πλώρη και για Χαλίφης. Η διπλωματική και οικονομική διείσδυση, η πληροφοριακή επιρροή, η χρήση παραστρατιωτικών και η στρατιωτική κατοχή και παρουσία της Τουρκίας σε πολλές χώρες που βρίσκονται στα εδάφη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε Μέση Ανατολή και Βόρειο Αφρική στέλνει το μήνυμα πως αυτή αναγεννήθηκε.
Η τουρκική νίκη στο Ναγκόρνο Καραμπάχ άνοιξε την «όρεξη» στους Τούρκους για την Δυτική Θράκη.
Σε άρθρο της με τίτλο: «Η Δυτική Θράκη μπορεί να γίνει σαν το Ναγκόρνο Καραμπάχ» η τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Turkiye υποστηρίζει ότι η νίκη των Αζέρων επί των Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ «προκάλεσε μεγάλη ανησυχία» στην Ελλάδα.
Κι επικαλείται άρθρο του αναλυτή Iωάννη Φριτζαλά στην Greek City Times, σύμφωνα με το οποίο η Τουρκία θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στη Δυτική Θράκη, όπως και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπου ο άξονας Άγκυρας-Αζερμπαϊτζάν υπονόμευσε την εθνική κυριαρχία, με μια παρόμοια μέθοδο, την οποία εφαρμόζει επί χρόνια στη βορειοανατολική γωνιά της Ελλάδας.
Κι υπογραμμίζει την αναφορά του Έλληνα αναλυτή ότι «η τουρκική διπλωματία βγαίνει ενισχυμένη από την σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ (…) κι ίσως αργά ή γρήγορα η Δυτική Θράκη (μαζί με όλες τις άλλες διαφωνίες Ελλάδας και Τουρκία) να είναι επόμενη στην ατζέντα. Κι αυτό θα θέσει την εξουσία στην Ελλάδα σ’ ένα δίλημμα, στο οποίο υποβλήθηκε ο πρωθυπουργός της Αρμενίας πρόσφατα. Η οδυνηρή συνθηκολόγηση που υποχρεώθηκε να υπογράψει ο Αρμένιος πρωθυπουργός είναι τώρα μπροστά μας ένα επώδυνο ιστορικό προηγούμενο».
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ellinotoyrkika/934936_turkiye-i-dytiki-thraki-mporei-na-ginei-san-nagkorno-karampah
|
|
|
Δρ Λάμπρος Γ. Καούλλας