Toυ ΣΤΑΘΗ*
Συγκινητικός ο νέος υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς στις θεσμικές -ως υπουργός- και επιστημονικές παροτρύνσεις τους προς τους καθηγητές και τους μαθητές της Μέσης Εκπαίδευσης για το νόημα της Επανάστασης του 1821 και τους τρόπους εορτασμού της επετείου. Γενναίος ο κ. Υπουργός, επισημαίνει εκ προοιμίου τον κίνδυνο αυτές οι επέτειοι να ’ναι αμφίκοπες, δηλαδή σχολαστικές και στείρες ή ένας ανούσιος πανηγυρικός. Προσέτι, ακόμα πιο γενναίος ο κ. Μπαλτάς, προτρέπει τους εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιήσουν τις σκέψεις του κατά την κρίση τους κι όχι υποχρεωτικώς.
Ευφυής πρόνοια καθότι ο κύριος Μπαλτάς αποφαίνεται ότι «η ελληνική επανάσταση υπήρξε τέκνο του διαφωτισμού». Μόνον; Δεν υπήρξε στις γενεσιουργές αιτίες της Επανάστασης η λαϊκή ιδιοπροσωπία; Δεν υπήρξε η λαϊκή παράδοση, οι θρύλοι του μαρμαρωμένου βασιλιά; Δεν υπήρξε η κλεφτουριά; Ούτε η κιβωτός των κοινοτήτων με τα εκκλησιαστικά κολλυβογράμματα; Ηταν η «ελληνική επανάσταση τέκνο του διαφωτισμού» ορφανή απ’ τις προγενέστερες επαναστάσεις, ήδη απ’ τις αρχές του 1600, όπως η εξέγερση του Διονυσίου του Σκυλόσοφου, ή αργότερα του Κατσαντώνη, ή των Ορλοφικών; Μόνον με τον διαφωτισμό έχει να κάνει η Επανάσταση, ούτε με τον θρήνο της Αλωσης; ούτε με τους χιλιάδες νεομάρτυρες; Και ο Ρήγας τέκνο του διαφωτισμού, και η ΦιλικήΕταιρεία στο φως του διαφωτισμού στημένη, άμοιροι ήταν όλης της υπόλοιπης ιδιοσυστασίας του Γένους; Δεν γνώριζαν από δημοτικά τραγούδια; Γιατί τέτοια αιδώς, κύριε Υπουργέ, για τη λαϊκή καταγωγή της Επανάστασης; Ποιος μαρξιστής ιστορικός δεν τονίζει και τις δύο μήτρες του 1821, τα πάθια της σκλαβιάς τόσον, όσον και τον διαφωτισμό; Ποιος δεν επισημαίνει τον εθνικό και κοινωνικό της χαρακτήρα; Πριν να καζαντίσουν οι έμποροι «και να φέρουν τα βιβλία», που έλεγε ο Κολοκοτρώνης, τι ήταν οι πατεράδες τους; Αγνώστου ταυτότητος αντικείμενα που σέρνονταν στις φιλόξενες εκτάσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;
