![]() |
Αυτοπροσωπογραφία,
1497-1500
|
Γράφτηκε
από την Κατερίνα Ρουμπέκα
Ο Πιέτρο
Βαννούτσι, ο επονομαζόμενος Περουτζίνο, ήταν Ιταλός ζωγράφος που γεννήθηκε στην
Τσιττά ντέλλα Πιέβε, Περούτζια, περί το 1450. Είναι άγνωστο ποιος ήταν ο
δάσκαλός του, αλλά η φωτεινότητα και η διαφάνεια των πινάκων του μαρτυρούν την
επίδραση του Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα. Ο Περουτζίνο, ο κυριότερος καλλιτέχνης
της Σχολής της Ούμπρια, ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που η γλυκύτητα και η
ευλάβεια του ύφους του σε θρησκευτικά θέματα, είχε εμπνεύσει ομόφωνο σεβασμό.
Μερικά
έργα του δείχνουν πως ήξερε να δίνει μια αίσθηση του βάθους, δίχως να χαλάει
την ισορροπία της σύνθεσης και πως είχε μάθει να χειρίζεται το σφουμάτο του
Λεονάρντο ντα Βίντσι, ώστε να αποφεύγει την τραχύτητα και την ακαμψία των
μορφών. Το 1472 είναι μέλος της Συντεχνίας του Αγίου Λουκά της Φλωρεντίας και ο
Βαζάρι τον συμπεριλαμβάνει στους μαθητές του Βερρόκκιο, γεγονός που
αποδεικνύεται και από τη σταθερότητα της σχεδιάσεως και του πλασμού των μορφών.
Τα νεανικά του έργα έχουν χαθεί ή δεν τεκμηριώνονται με βεβαιότητα. Το πρώτο
έργο του είναι ο «Άγιος Σεβαστιανός» στο Τσερκουέτο, του 1478. Του αποδίδονται
με αρκετή πιθανότητα, το σχέδιο και ένα μέρος της εκτελέσεως των «Σκηνών από τη
ζωή του Αγίου Βερναρδίνου», της Πινακοθήκης της Περούτζια, το 1473. Το 1478,
πρέπει να είχε αποκτήσει αρκετή φήμη, επειδή προσεκλήθη στο Βατικανό, για να
εκτελέσει τις νωπογραφίες στην αψίδα της κατεστραμμένης σήμερα βασιλικής.

















