Ετικέτες

Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

Με σημαία τη «Συλλογική ευθύνη» η Γκεστάπο εκτελούσε αθώους για εκφοβισμό…


 


Πόσες φορές έχουμε ακούσει όλο αυτό το διάστημα τις εκφράσεις «ατομική ευθύνη» και «συλλογική ευθύνη»; Οι εποχές διαφορετικές, η προπαγάνδα παρόμοια…

Τον Μάρτιο του 1942, η Γκεστάπο συνέλαβε και εκτέλεσε με αποκεφαλισμό τους διοργανωτές των φοιτητικών διαδηλώσεων του Βερολίνου. Αρκετοί θαρραλέοι φοιτητές τόλμησαν να αντιταχθούν στον Χίτλερ και μάλιστα διαδηλώνοντας δημόσια. Η τύχη, όμως, των καθοδηγητών τους ήταν προδιαγεγραμμένη, από τη στιγμή που ανέλαβαν την υπόθεση οι άντρες της Γκεστάπο.
Στα μέσα του 1944, η Γκεστάπο έλαβε την εντολή να εφαρμόσει σκληρά μέτρα στην Πολωνία εναντίον των σαμποτέρ. Για να το επιτύχει αυτό, εκτελούσε όλους του άρρενες συγγενείς κάθε ενόχου και έστελνε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όλες τις γυναίκες συγγενείς άνω των 16ετών.
Η τακτική αυτή εφαρμοζόταν ήδη στη Γερμανία και ονομαζόταν «Συλλογική Ευθύνη Μελών Οικογενειών δολοφόνων και σαμποτέρ». Με αυτόν τον τρόπο εκτελέστηκαν πολλοί αθώοι, απλά και μόνο για εκφοβισμό.

George Washington inaugurated,Édouard Manet French painter

FEATURED EVENT

Η στιγμή της Επανάστασης που έκρινε το μέλλον της χώρας

Toν Απρίλιο του 1789 ο Στρατηγός Τζορτζ Ουάσινγκτον θα ορκιστεί ως πρώτος πρόεδρος των Η.Π.Α. Η πατρίδα του εξέρχεται από έναν μακρόχρονο πόλεμο ανεξαρτησίας από την Αγγλία, και απευθύνεται στον ήρωά της για να την καθοδηγήσει στα πρώτα της βήματα.
Αν και γόνος ευκατάστατης οικογένειας, ο Ουάσινγκτον δεν κατάφερε να λάβει την παιδεία που έλαβαν τα μεγαλύτερα αδέρφια του, καθώς έχασε νωρίς τον πατέρα του σε ηλικία 11 ετών. Ωστόσο διδάχθηκε αριθμητική και ανάγνωση. Επιτομή της προεπαναστατικής του σταδιοδρομίας αποτέλεσε η στρατιωτική του θητεία, ως ταγματάρχης, υπό τις διαταγές του Άγγλου κυβερνήτη της Βιρτζίνια κατά τον Αγγλογαλλικό πόλεμο στην περιοχή. Για την προσφορά του στον αγώνα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, έλαβε τον τίτλο του Αρχιστράτηγου.

Where in the World Is the EU Now?

?

από anixneuseis

carnegieeurope.eu

STEFAN LEHNE,  FRANCESCO SICCARDI
Source: Getty
Summary:  The EU is a global actor, particularly in the areas of trade, sanctions, and assistance, but its neighboring regions remain the main focus of its external policy.
Related Media and Tools 
In April 2015, Carnegie Europe published an article that analyzed the global footprint of the EU. Looking at the period of the second European Commission of former president José Manuel Barroso, which ran from February 2010­ to October 2014, the article examined how the union deployed different foreign policy instruments across the world. Now, at the beginning of a new institutional cycle, this article examines developments during the commission of Jean-Claude Juncker, who was president from November 2014 to November 2019.

Μάχη του Λεβουνίου -Η παλινόρθωση των Κομνηνών









Στις 29 Απριλίου του 1091, η δύναμη των Πετσενέγων που εισέβαλαν στα εδάφη της αυτοκρατορίας συνετρίβη από τις συνδυασμένες δυνάμεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας υπό τον Αλέξιο Α’ Κομνηνό και τους Κουμάνους συμμάχους του.

Η μάχη του Λεβουνίου ήταν η πρώτη αποφασιστική βυζαντινή νίκη της παλινόρθωσης των Κομνηνών.
Στις 26 Αυγούστου του 1071, ένας βυζαντινός στρατός υπό τον Ρωμανό Δ’ Διογένη ηττήθηκε από τους Σελτζούκους στη μάχη του Μαντζικέρτ στην ανατολική Μικρά Ασία. Ο Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας αρνήθηκε να τιμήσει τη συμφωνία που είχε υπογράψει ο Ρωμανός Δ’. Σε απάντηση οι Τούρκοι άρχισαν να κινούνται προς την Ανατολία το 1073, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση. Ο Αλέξιος Κομνηνός, επιτυχημένος νεαρός στρατηγός, ανέβηκε στον θρόνο την ημέρα του Πάσχα, του 1081.
Σύμφωνα με τον Νόργουιτς, η ανάρρησή του στον θρόνο είχε μεγάλη σημασία, καθώς «…για πρώτη φορά στη διάρκεια μισού αιώνα περίπου η αυτοκρατορία βρισκόταν σε ικανά χέρια». Ο Αλέξιος ήταν αποφασισμένος να αλλάξει τις τύχες της αυτοκρατορίας με οποιοδήποτε κόστος. Κατά το 1090 ή 1091, ο εμίρης Τσακά της Σμύρνης συμμάχησε με τους Πετσενέγκους, προκειμένου να καταστρέψει εντελώς τη βυζαντινή αυτοκρατορία.

Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

Η επέτειος της Γενοκτονίας των Αρμενίων

by anixneuseis

Σήμερα είναι η επέτειος μνήμης της Αρμενικής Γενοκτονίας. Ως άτομο αρμενικής καταγωγής θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις, αλλά και κάποιους προβληματισμούς μου.

Γράφει ο Γιώργος Μενενσιάν
Πριν από 105 χρόνια (1915), το κράτος των Νεότουρκων αποφάσισε την συνέχιση της εξόντωσης των Αρμενίων που κατοικούσαν στα εδάφη της Ανατολίας. Το σχέδιο αυτό είχε αρχικά ξεκινήσει είκοσι χρόνια νωρίτερα από τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, ο οποίος διέταξε την σφαγή των Αρμενίων, με αποτέλεσμα, στην πρώτη αυτή φάση των δολοφονιών, να σκοτωθούν περίπου 300.000 άνθρωποι. Οι δολοφονίες συνεχίστηκαν το 1909 και τότε θανατώθηκαν ακόμα 20.000 Αρμένιοι στην Επαρχία των Αδάνων, μετά την επιστροφή του Σουλτάνου στην εξουσία.
Στις 24 Απριλίου 1915 λοιπόν, το καθεστώς των Νεότουρκων συνέλαβε εκατοντάδες σημαίνουσες προσωπικότητες της αρμενικής κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη, πολιτικούς, κληρικούς και διανοουμένους, με σκοπό να αφήσουν «ακέφαλους» τους Αρμένιους της Αυτοκρατορίας. Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους: μέσα στους επόμενους μήνες εκατοντάδες χιλιάδες Αρμένιοι σφαγιάστηκαν, εκτοπίστηκαν, βασανίστηκαν ή πέθαναν από τις φοβερές κακουχίες. Σύμφωνα με υπολογισμούς ειδικών τα θύματα της γενοκτονίας ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο. Αυτός είναι και ο παγκοσμίως γενικά αποδεκτός αριθμός.

RUSSIA IN REVIEW: THE KREMLIN FACES SETBACKS IN THE BALKANS

Key Takeaway: The Kremlin is losing initiative and influence in several Balkan states. North Macedonia joined NATO despite Russia’s efforts to prevent it. Russia’s strategic partner Serbia is increasingly vocal about its aspirations to join the EU. Balkan states are curbing the influence of Russian energy and the Russian Orthodox Church in their countries. The Kremlin is attempting to counteract these potential influence losses by exploiting its connections to Serbia’s defense establishment to prevent Serbia from deepening ties with the EU. The West should keep the Kremlin on the defensive in Europe by supporting ongoing EU and NATO efforts to integrate the Western Balkans.

El País:To τέλος της ζωής της Μαρίας Κάλλας ήταν η πιο τραγική όπερα



ΣΑΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
Με αφορμή τον εγκλεισμό εκατομμυρίων ανθρώπων και την κατ’οίκον απομόνωση, ως συνέπεια της κρίσης του κορωνοϊού, η ισπανική El País έκανε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στην απόλυτη ντίβα της όπερας, Μαρία Κάλλας. Θυμάται τους τελευταίους μήνες της ζωής της, τους οποίους η μεγάλη καλλιτέχνιδα πέρασε απομονωμένη στους τοίχους του σπιτιού της, στο Παρίσι, πριν πεθάνει.
«Σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, η απομόνωση ήταν για τις γυναίκες μια μέθοδος ενστικτώδους άμυνας ή ένα είδος κοινωνικής τιμωρίας. Στην περίπτωση της Μαρία Κάλλας, ήταν και τα δύο», αναφέρει το αφιέρωμα.

Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

Το όπλο που θα αντικαταστήσει το θρυλικό G3 στον ελληνικό στρατό και η παραγωγή νέου «εθνικού οχήματος»




Τον Μάρτιο του 2021 η χώρα μας θα γιορτάζει την Επέτειο 200 ετών από την Επανάσταση του 1821 και στην πανηγυρική παρέλαση της 25ης Μαρτίου στόχος είναι να παρελάσει και να παρουσιαστεί για πρώτη φορά με ένα μικρό άγημα το νέο «εθνικό όπλο» του Ελληνικού Στρατού αλλά και το νέο «εθνικό όχημα».

«ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν σήμερα όλο το σχέδιο της κυβέρνησης και του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την επιλογή και την παραγωγή του νέου «εθνικού όπλου», που θα αντικαταστήσει δηλαδή το «θρυλικό» τυφέκιο G3, αλλά και για την παραγωγή του νέου «εθνικού οχήματος» που θα αντικαταστήσει τα πεπαλαιωμένα στρατιωτικά φορτηγά γενικής χρήσης Στάγερ και Μερσεντές. Έπειτα από 4 δεκαετίες χρήσης του ατομικού τυφεκίου G3 αλλά και των υπέργηρων οχημάτων έχει έρθει πλέον η ώρα να πάμε σε σύγχρονες λύσεις για τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Η λύση που έχει προκριθεί δεν είναι αυτή της προμήθειας των νέων τυφεκίων μέσω διαγωνισμού, αλλά ούτε και αυτή της κατασκευής ενός νέου πρωτότυπου όπλου «made in Greece». Κάτι τέτοιο θα ήταν χρονοβόρο και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας.

Κυριακή 5 Απριλίου 2020

Πως η Γερμανία εξόντωσε την μισή Ευρώπη σε μόλις 15 χρόνια με τη ΄Συνθήκη σταθερότητας’ και το σκληρό ΕΥΡΩ

Η ‘κατάκτηση της Ευρώπης’ από την Γερμανία επετεύχθη σε τρία στάδια. Στο πρώτο στάδιο, η Γερμανία επέτυχε την ενοποίηση της Δυτικής με Ανατολική γερμανία, κάνοντας καραμπόλα εκμετάλλευσης. Αφενός εκλεισε Ανατολικογερμανικές παραγωγικές εταιρίες και φτωχοποίησε 15 εκατομμύρια εργατικό δυναμικο, της Ανατολικής πλευράς (οι μισθοί των δυο περιοχών ακόμη και τωρα δεν εχουν εξισωθεί) ρίχνοντας το δικό της κόστος, και διευρυνοντας την αγορά της σε βαρος αλλων γερμανων!
Ανάπτυξη με απλήρωτες υποχρεώσεις πάνω απο 1 τρις!

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ




Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Υπάρχουν κάποια θεμελιώδη γεγονότα που αγνοεί η πολιτική ανάλυση στη σύγχρονη Ελλάδα ή που έστω τα αποσιωπεί επειδή έχουν εξοριστεί από τη σφαίρα του πολιτικά ορθού. Θα τα περιγράψω εν τάχει και εκ του προχείρου αλλά στο μέλλον θα μπορούσαν να αποτελέσουν το σκελετό για ένα νέο πολιτικό μανιφέστο. H επιδημία του κορονοϊού επιταχύνει τις εξελίξεις και εισάγει επιθετικά νέα δεδομένα, τα οποία προσπάθησα να συμπεριλάβω.
Πρώτον ότι βασικός στόχος της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης δεν είναι μόνο η ενοποίηση των αγορών αλλά και η δικτατορία τους πάνω στους λαούς. Για να επιτευχθεί αυτή η δικτατορία σταδιακά τα κράτη χάνουν τις εξουσίες τους και αυτές μεταβιβάζονται σε υπερεθνικούς οργανισμούς και διεθνή ταμεία. Ειδικά η αντιλαική και υπέρ-γραφειοκρατική Ευρωπαική Ένωση είναι το μεγαλύτερο πρότζεκτ της παγκοσμιοποίησης.