γράφει ο Αμετανόητος
Από το 2010, προσπάθησα να αντισταθώ με κάθε τρόπο στη Νέα Τάξη
Πραγμάτων (“we need a global government” έλεγε ο Γ.Παπανδρέου) που ήθελε
τη χώρα μου έναν οικονομικό γεωγραφικό χώρο, για πάντα σκλαβωμένη, με
ένα Χρέος ουσιαστικά ανύπαρκτο.Και αυτό βέβαια,ήταν το μεγάλο τους
κόλπο.Από εκείνη τη χρονιά και μετά, ξεκινώντας να γράφω αρκετά άρθρα στο blog της Ολυμπίας, γνώρισα αρκετούς διαδικτυακούς φίλους με τα ίδια πιστεύω. Τον Τάσο,τον Μανώλη, τον Δημήτρη, τον Ιωάννη, τον Λεωνίδα,τον Μιχάλη, τον Χρήστο,το Νίκο,τον Μπάμπη, κ.α.Καθώς και αρκετές γυναίκες.Ποιόν και ποιά, να πρωτοαναφέρω.Γνώρισα πολλούς φίλους και φίλες με τον ίδιο άνεμο αντίστασης να πνέει στα πανιά τους.Αν πρέπει να αναφέρω κάποια στιγμή όλα τα ονόματά τους θέλω πραγματικά πολύ χρόνο και χώρο για να τα καταγράψω.Άνθρωποι απλοί με καρδιά όμως από ατσάλι.Ανθρωποι-καθημερινοί ήρωες, που πάλευαν την καθημερινότητα τους, μέσα σε μία χώρα που διαλυόταν από την Τροϊκανή μπότα.
Από το 2010 λοιπόν, “έτος ΔΝΤ”, προσπαθήσαμε (εγώ και πολλοί άλλοι μπλόγκερς και σχολιαστές) να διαφωτίσουμε τον κόσμο που παρακολουθούσε τα blogs για τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος της “Ελληνικής κρίσης”.Έπρεπε να μάθει.
Να ξέρει.Είχαμε χρέος να δώσουμε στην δημοσιότητα οτιδήποτε θα μπορούσε να βοηθήσει (αρχικά) στην κατανόηση του προβλήματος.Στοχεύαμε στην ουσιαστική γνώση του θέματος που λεγόταν “Ελληνική κρίση”.
Βλέπεις, οι ενορχηστρωτές της πλύσης εγκεφάλου και των συνειδήσεων είχαν καταστρώσει ένα τρομερό σχέδιο για την υποδούλωση ενός περήφανου και Ιστορικού Λαού και έπρεπε να απαντήσουμε στην Γκεμπελική προπαγάνδα.Δεν είχαμε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα.Ήμασταν σχεδόν αποκλεισμένοι.Προσπαθήσαμε να τσακίσουμε μέσω του διαδικτύου και με τη δύναμη του γραπτού μας λόγου,τον φασισμό,τους ελληνόφωνους προδότες,τα “πρακτοράκια” και τους πληρωμένους κονδυλοφόρους των ΜΜΕ.Τα βάλαμε με όλους και με όλα.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαριθμήσω τώρα τα blogs και τους σχολιαστές που έβαλαν όλοι από ένα λιθαράκι ώστε ένας άνεμος αντίστασης να διαπεράσει την Ελλάδα και να πάρει σάρκα και οστά.Έλληνες και ξένους.Από το κίνημα των Αγανακτισμένων της Πλατείας και των “δεν πληρώνω”, μέχρι τα άρθρα των Κρούγκμαν και Στίγκλιτς,θα έβρισκες ανθρώπους,ιδέες και γράμματα, να περιφέρονται,να στριφογυρίζουν, στον Ουρανό και στη Γή της χώρας μας φωνάζοντας για το πείραμα που έκανε η ΝΤΠ σε αυτή τη Γή. Φώναξαν τόσο δυνατά,επηρεάζοντας (πολύ περισσότερο από ότι ίσως φανταζόμαστε) την κοινή γνώμη άλλων χωρών με ανάλογα προβλήματα.Ο λόγος και η αλήθεια ταξίδεψαν παντού.Η Ελλάδα είχε γίνει σημείο Αναφοράς.
Η χώρα μας δεν έχει φτάσει ακόμα σε “ασφαλές λιμάνι”.Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι υπάρχουν “ασφαλή λιμάνια”.Η Ελλάδα,η χώρα της “Πέτρας πάνω στο Φως”, εξακολουθεί να περνάει Δια Πυρός και Σιδήρου.Εχτές όμως (κατά τη γνώμη μου) πέτυχε κάτι που ξεπερνά τα στενά γεωγραφικά όρια της χώρας.Πέτυχε αυτό ακριβώς που άλλοι Λαοί, θα δείχνουν στις επόμενες γενιές.Στις δικές τους γενιές.Και τι είναι αυτό που θα μνημονεύουν ? Τη λέξη Αντίσταση.Τη λέξη Αξιοπρέπεια.Τη λέξη Υπερηφάνια.Τη λέξη Έλληνες.
Θα έχετε ήδη διαβάσει τις διάφορες αναλύσεις περί του Δημοψηφίσματος και της σημασίας του “’Οχι”.Δεν έχω να προσθέσω τίποτα περισσότερο.Απολύτως.Θα επισημάνω και θα τονίσω, όμως, ότι τα πράγματα μπορεί να χειροτερέψουν για τη χώρα μας.Στους “δανειστές” βλέπεις δεν αρέσουν τα “Οχι”.Μπορεί επίσης ο Σύριζα να κάνει πίσω σε αρκετά πράγματα από όσα έχει δεσμευτεί.Από κωλοτούμπες άλλωστε χορτάσαμε σε αυτή τη χώρα.Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες.
Αλλά.! Αυτό που έγινε εχθές καταγράφηκε σε ένα Πανευρωπαϊκό συλλογικό φαντασιακό (όπως θα έλεγε και ο φίλος μας ο Κορνήλιος) του οποίου το αποτέλεσμα του, θα το δούμε τα επόμενα χρόνια.Η Ελλάδα μπορεί να βγεί βραχυπρόθεσμα ή και μεσοπρόθεσμα τραυματισμένη από αυτή τη μάχη, αλλά αυτή η Μάχη έπρεπε να κερδηθεί.
Και κερδήθηκε.!
‘Ενα μεγάλο λοιπόν ευχαριστώ στους ανώνυμους blogers,στους ανώνυμους και επώνυμους σχολιαστές και στους φίλους μου εδώ μέσα, στο “απέραντο γαλάζιο”.Στους υπέροχους Έλληνες και στις Ελληνίδες που γνώρισα στα “χρόνια της χολέρας”.
Σε όλους τους αγωνιστές του Ανθρώπου.Αισθάνομαι μεγάλη τιμή για αυτούς και για αυτό που Είναι.
Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Ο αγώνας συνεχίζεται με κάθε μέσο.
Καλή Λευτεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου