Ετικέτες

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Οι Κοζάκοι επιστρέφουν στη Ρωσία, ως δυνάμεις επιτήρησης στο Σότσι


Θα συνδράμουν στο έργο της αστυνομίας στους χειμερινούς Ολυμπιακούς
Περίπου 400 Κοζάκοι ταξίδεψαν στο Σότσι, προκειμένου να συνδράμουν στο έργο των αστυνομικών στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες
Οι Κοζάκοι, οι ατίθασοι και σκληροτράχηλοι κάτοικοι της ρωσικής στέπας, αποκτούν το δικό τους ρόλο στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες που ξεκινούν σε λίγες ημέρες στη Ρωσία.
Περίπου 400 Κοζάκοι έχουν ήδη αποβιβαστεί στο Σότσι, προκειμένου να συνδράμουν στο έργο των αστυνομικών δυνάμεων. Όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος Τύπου της Κοζακικής Ταξιαρχίας της πόλης του Κουμπάν, θα συνοδεύουν καθημερινά τις αστυνομικές περιπόλους φορώντας την πλήρη παραδοσιακή στολή τους, που περιλαμβάνει τα τυπικά γούνινα καπέλα και τα μακριά τους σπαθιά. 
«Η Ταξιαρχία θα συμμετάσχει στο έργο της διατήρησης της ασφάλειας σε όλη τη διάρκεια της Ολυμπιάδας, μέχρι και την τελετή λήξης των Χειμερινών Παραολυμπιακών στις 16 Μαρτίου», είπε ο εκπρόσωπος, διευκρινίζοντας ότι τα καθήκοντά τους θα είναι να συνοδεύουν αθλητές, ξένες αντιπροσωπίες αλλά και τουρίστες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τους ανατίθενται παρόμοια καθήκοντα, καθώς εδώ κι ένα χρόνο περίπου 1.000 Κοζάκοι συνδράμουν στην τήρηση του νόμου και της τάξης σε όλη τη ρωσική επαρχία του Κράσνονταρ, βοηθώντας την αστυνομία σε περιπολίες και ελέγχους ταυτοτήτων και αποσκευών παράνομων μεταναστών, κυρίως Μουσουλμάνων.

«Οι Κοζάκοι μπορούν να καταφέρουν αυτό που δεν μπορεί να καταφέρει ο μέσος άνθρωπος», 
σημειώνει με νόημα ο κυβερνήτης του Κράσνονταρ, Αλεξαντρ Τκάτσεφπροκαλώντας ανησυχίες σε πολιτικούς αναλυτές που φοβούνται πως ίσως ξεκινήσει μια εθνικιστική «αναγέννηση» των Κοζάκων. Οι περισσότεροι είναι απόγονοι Ρώσων που εποίκισαν τα νότια της χώρας και τη Σιβηρία την εποχή του Μεσαίωνα. Στην πλειονότητά τους, οι Κοζάκοι του Κουμπάν κατοικούν στον θύλακα της Μαύρης Θάλασσας και στη γραμμή του Καυκάσου, περιοχή στην οποία περιλαμβάνεται και το Σότσι.
Ο Ρώσος συγγραφέας Λέων Τολστόι στο βιβλίο του «Οι Κοζάκοι» (1863), τους περιγράφει ως ανθρώπους που λατρεύουν τη φυλή τους όσο τίποτα άλλο κι είναι ικανοί μέχρι και να πεθάνουν προκειμένου να την υπερασπιστούν, ενώ γνωρίζουν να χειρίζονται άψογα τόσο το σπαθί, όσο και το μακρύκανο τουφέκι τους.
Κατά τη διάρκεια του 14ου, του 15ου και του 16ου αιώνα, οι Κοζάκοι ήταν στο πλευρό του Ρωσικού Στέμματος, εκτελώντας μικρούς περιφερειακούς πολέμους εναντίον των έχθρων της Ρωσίας, βγάζοντας φήμη ως κατεξοχήν φρουροί του εκάστοτε Τσάρου.
Μετά τον 16ο αιώνα, ωστόσο, η Τσαρική Αυλή, φοβούμενη για την ενδυνάμωση του ρόλου τους στη χώρα, προσπάθησε να τους ελέγξει. Οι Κοζάκοι, που απεχθάνονταν οποιαδήποτε μορφή εξουσίας που έθετε σε κίνδυνο την ανεξαρτησία τους, ξεκίνησαν επανάσταση εναντίον της Τσαρικής Αυλής, με σημαντικότερη εκείνη του 1774. Η τελευταία φορά που συνέδραμαν στο πλευρό του Τσάρου ήταν η…μοιραία: το 1917, στον εμφύλιο που ακολούθησε την Οκτωβριανή Επανάσταση, υπερασπίστηκαν με τα όπλα τον μεγάλο χαμένο: τον τελευταίο Τσάρο της Ρωσίας, Νικολαο Β’.  Μετά την επικράτηση των Μπολσεβίκων ακολούθησε η σφαγή πολλών κοζάκικων πληθυσμών, λόγω του αντεπαναστατικού τους ρόλου.
ΒΗΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου