Πόσες φορές ταυτίστηκα με κείμενα συναγωνιστών από την πλατεία και την κάθε πλατεία που μπορεί να βρεθήκαμε άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, αλλά χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω τόσο γνωστοί και τόσο σύντροφοι. Η ίδια απόγνωση που δεν κινείται φύλλο και η ίδια μοναξιά μέσα στο πλήθος…
Όμως, θα μου επιτρέψεις σήμερα να μοιραστώ μια αχτίδα που είδα στον κόσμο μου και ήταν τόσο ανέλπιδη που με κάνει να κλαίω μπροστά στον υπολογιστή με εικόνες και αναμνήσεις τριών χρόνων χούντας τώρα.
Είμαι εκπαιδευτικός και ακούω χρόνια το πόσο τεμπέλα είμαι λόγω της ιδιότητας μου, τόσο που κοντεύω να το πιστέψω.
Κι εκεί που παλεύω να πείσω τους συναδέλφους μου για τη λαίλαπα που έρχεται και είμαι έτοιμη να τα παρατήσω όλα, η χούντα μας επιστρατεύει και οι εκπαιδευτικοί αποδεικνύουν και κυρίως θυμούνται πόσο σπουδαίο μέτωπο αντίστασης είναι.
Η ανάγκη μου να γράψω είναι για να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλες τις ΕΛΜΕ της χώρας, που τόλμησαν και σήκωσαν μαζικά σημαία επανάστασης απέναντι στη μεγαλύτερη οικονομική χούντα που ζήσαμε ποτέ!!!
Με έβγαλαν ψεύτρα, γιατί με νίκησε ο φόβος μου ότι δε θα μπορέσουν ποτέ να σηκώσουν κεφάλι με την απόλυση να τους χτυπάει την πόρτα τόσο άμεσα. Συγχώρεσε μου τη συγκίνηση.
Είναι που μετά τον κολασμένο Ιούνη του ’11 δεν έπαψα πότε να βλέπω να με κυνηγάνε τα ΜΑΤ στον ύπνο μου, παρότι είμαι μέχρι σήμερα στην πρώτη τη γραμμή και θα παραμείνω για όσα χρόνια θα χρειάζεται.
Και μετά από τόσους εφιάλτες θεριεύει η φράση μέσα μου «Όπου υπάρχει ένας Κρέοντας, θα γεννιούνται 100 Αντιγόνες» και νιώθω ότι ίσως αυτός ο αγώνας να είναι η σπίθα που περιμένει ο κόσμος μετά από τρία μνημόνια απόγνωσης και λεηλασίας.
Ευχαριστώ, λοιπόν, συνάδελφοι!!!!!
Venceremos!!!
Σ.Μ.
by pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου