«Ο δε Πόλεμος… Βίαιος Διδάσκαλος» του @I_Raskolinick

Εν τω μεταξύ, εντός της ευρωζώνης, ο δρόμος της εθνικής αντίστασης είναι ανοιχτός, αφού αυτές τις ώρες θα έπρεπε να ετοιμάζεται το, ατύπως ήδη διατυπωμένο, αίτημα έκδοσης του κ. Χριστοφοράκου

του Alexandros Raskolnick

Ετούτο το τρίτο και μακρύτερο πρόγραμμα «διάσωσης» ούτε μπαίνει εκεί που πάνε να μας το φορέσουν με το ζόρι αλλά ούτε και «βγαίνει», ως πρόγραμμα, επειδή είναι

«παραληρηματικό» και «μη ρεαλιστικό».

Αυτό είναι γεγονός αναμφισβήτητο και το ξέρουν ακόμα και οι πέτρες που, κατά το κοινώς λεγόμενο, γελάνε ακόμα κι αυτές με την μικρόνοια του σύγχρονου δόκτορος Μένγκελε -αν υποθέταμε ότι η κατάσταση είναι για γέλια, που δεν είναι.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ το κινημα της 26ης Ιουλιου του Φιντελ Καστρο

By defiant

(FILES) Photograph taken in the 60s of Cuban president Fidel Castro during a speech. AFP PHOTO/CUBA’s COUNCIL OF STATE ARCHIVE (Photo credit should read -/AFP/Getty Images)

Το Κίνημα της 26ης Ιουλίου (ισπανικά: Movimiento 26 de Julio, M-26-7) ήταν μία επαναστατική ομάδα με ηγέτη τον Φιντέλ Κάστρο, που σχεδίασε και πέτυχε το 1959 την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα. Η ονομασία του προήλθε μετά από μία αποτυχημένη πολεμική επιχείρηση στη Μονκάδα, η οποία έλαβε χώρα στις 26 Ιουλίου 1953.


Μετά από αυτή την επίθεση, η ομάδα ανασυγκροτήθηκε στο Μεξικό, το 1955, έχοντας ως μέλη 82 εξόριστους επαναστάτες, μεταξύ αυτών ο Φιντέλ Κάστρο, ο αδελφός του Ραούλ καθώς και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, με αποστολή τον σχηματισμό ενός αντάρτικου στρατού για την ανατροπή του καθεστώτος της Κούβας. Άλλα μέλη του κινήματος, όπως ο Φρανκ Παΐς και ο Αρμάντο Χαρτ, παρέμειναν στην Κούβα, σχεδιάζοντας δολιοφθορές. Σε ό,τι αφορά στο πολιτικό του πρόγραμμα, το κίνημα της 26ης Ιουλίου ήταν υπέρ μίας γεωργικής μεταρρύθμισης αναδιανομής της γης.

Σαν σήμερα το 1996 ο Πύρρος Δήμας κατακτά το χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών

Σαν σήμερα το 1996 ο Πύρρος Δήμας κατακτά το χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών στην κατηγορία των 83 κιλών στους Ολυμπιακούς Αγώνες Ατης Ατλάντα σηκώνοντας 180 κιλά στο αρασέ, 212.5 στο ζετέ και 392.5 στο σύνολο.

Φαίδων Γκιζίκης 1917 – 1999

Έλληνας ανώτατος στρατιωτικός, που διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τα τελευταία έτη της δικτατορίας και τους πρώτους μήνες της Μεταπολίτευσης.
Ο Φαίδων Γκιζίκης γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου 1917 στον Βόλο. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων το 1939 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού και έλαβε μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940-1941) και τον Εμφύλιο Πόλεμο (1946-1949).
Ένθερμος υποστηρικτής του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, χωρίς να έχει σημαντικό ρόλο, τοποθετήθηκε αρχηγός της Στρατιάς στη Λάρισα τον Αύγουστο του 1973. Έλαβε ενεργό μέρος στην ανατροπή του Παπαδόπουλου από την Ιωαννίδη στις 25 Νοεμβρίου 1973 και για τις υπηρεσίες αυτές διορίστηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας την ίδια κιόλας μέρα.

Νικόλαος Πλαστήρας 1883 – 1953

  Βούλγαρης Χρήστος

Στρατιωτικός και πολιτικός, με έντονη δράση σε κρίσιμες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, γνωστός με το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλάρης». Γεννήθηκε στο Βούνεσι (σημερινό Μορφοβούνι) Καρδίτσας στις 4 Νοεμβρίου 1883.
Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο κατατάχθηκε ως εθελοντής στο στρατό με το βαθμό του δεκανέα το 1903 και πήρε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Συμμετείχε ενεργά στον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», που έκανε το Κίνημα στο Γουδί (1909) και έφερε στην εξουσία τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Το 1912, μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Υπαξιωματικών της Κέρκυρας, ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός και με το βαθμό αυτό πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913). Ο Πλαστήρας διακρίθηκε σε πολλές μάχες, ιδιαίτερα στη Μάχη του Λαχανά, όπου οι συμπολεμιστές του έδωσαν το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλάρης». Κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1916) συντάχθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και προσχώρησε στο Κίνημα της Εθνικής Αμύνης. Στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού Μετώπου κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο έδειξε ξεχωριστά χαρίσματα, ιδιαίτερα στη Μάχη του Σκρα και προήχθη σε αντισυνταγματάρχη.

Η Κουβανική Επανάσταση

687

0

Την τελευταία μέρα του 1958, ο διεφθαρμένος δικτάτορας της Κούβας, Φουλχένσιο Μπατίστα, εγκαταλείπει την Αβάνα, κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή. Μαζί με την κουστωδία του μεταφέρει και μια μικρή περιουσία: 300 εκατομμύρια δολάρια, προϊόν κατάχρησης από τα δημόσια ταμεία. Οι "μπαρμπούδος" (γενειοφόροι) του Φιντέλ Κάστρο βρίσκονται προ των πυλών!
Οι προσπάθειες του νεαρού γενειοφόρου δικηγόρου για την ανατροπή του Μπατίστα είχαν ξεκινήσει στις 26 Ιουλίου του 1953, με την αποτυχημένη επίθεση στους στρατώνες Μονκάδα. Οι 119 επαναστάτες, που πραγματοποιούν την επίθεση, κυριολεκτικά αποδεκατίστηκαν. Ο Φιντέλ διασώζεται, συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε φυλάκιση 15 ετών.

Εβίτα Περόν 1919 – 1952

808

0

Ηθοποιός από την Αργεντινή, δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής, Χουάν Περόν, με καθοριστική συμβολή στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής, αντικείμενο λατρείας από τους φτωχούς και απόκληρους της χώρας («ντεσκαμισάδος») και ποπ είδωλο στη Δύση.
Η Μαρία Εύα Ντουάρτε γεννήθηκε στο Λος Τόλδος της Αργεντινής στις 7 Μαΐου του 1919. Ήταν ένα από τα εξώγαμα τέκνα του γαιοκτήμονα Χουάν Ντουάρτε και της Χουάνα Ιμπαργκούρεν. Και οι δύο γονείς της είχαν καταγωγή από τη Χώρα των Βάσκων.

Παναγιώτης Πικραμμένος 1945 –

Ανώτατος δικαστικός του Συμβουλίου της Επικρατείας και υπηρεσιακός πρωθυπουργός από τις 16 Μαΐου 2012.
Γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1945 στην Αθήνα και κατάγεται από παλαιά οικογένεια των Πατρών. Ο παππούς του, Τάκης Πικραμμένος, με καταγωγή από την Ηλεία, ήταν έμπορος σταφίδας και ξυλείας. Το 1920 ίδρυσε στην Αθήνα την «Εταιρία Ελληνικού και Ξένου Τύπου», την οποία συνέχισε, μετά τον θάνατό του, ο γιος του Όθων Πικραμμένος (συμμαθητής και φίλος του Παναγιώτη Κανελλόπουλου), πατέρας του Παναγιώτη (Τάκη) Πικραμμένου. Η μητέρα του, Θάλεια Χρηστίδου, ήταν κόρη του εν Γενεύη γιατρού Δημητρίου Χρηστίδου και γόνος της οικογένειας Χαιρέτη, μέλη της οποίας διέπρεψαν στην αθηναϊκή και πατρινή κοινωνία.

Η Μάχη στα Δερβενάκια

Μάχη στα στενά των Δερβενακίων (πίνακας του Θ. Βρυζάκη)

Μία από τις σημαντικότερες μάχες του αγώνα της Ανεξαρτησίας, στην οποία διαφάνηκε η στρατηγική ιδιοφυΐα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Στις αρχές Ιουλίου του 1822, ένας νέος κίνδυνος ανεφάνη για την Επανάσταση, με την κάθοδο στην Πελοπόννησο ισχυρής τουρκικής δύναμης υπό τον ικανότατο Μαχμούτ Πασά, γνωστότερο ως Δράμαλη. Ο Σουλτάνος, σε πλεονεκτική θέση μετά την εξολόθρευση του Αλή Πασά, είχε στρέψει την προσοχή του στους επαναστατημένους Έλληνες. Χωρίς να συναντήσει την παραμικρή αντίσταση στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, ο Δράμαλης με 25.000 άνδρες προέλασε ταχύτατα και στις 6 Ιουλίου στρατοπέδευσε στην Κόρινθο. Βασικός του στόχος ήταν η ανακατάληψη της Τριπολιτσάς και η κατάπνιξη της Επανάστασης στον Μοριά με τη βοήθεια του στόλου, που θα κατέπλεε στον Αργολικό Κόλπο.

Αγία Παρασκευή

Οσιομάρτυρας της Χριστιανικής Εκκλησίας, ιδιαίτερα δημοφιλής στη χώρα μας. Η μνήμη της εορτάζεται στις 26 Ιουλίου.
Η Παρασκευή έζησε το πρώτο ήμισυ του 2ου αιώνα στη Ρώμη. Οι γονείς της ονομάζονταν Αγάθων και Πολιτεία και ήταν χριστιανοί. Γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή, απ’ όπου και το όνομά της, και ανατράφηκε χριστιανοπρεπώς.

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 26 Ιουλίου

• Γιορτάζουν:  Ερμοκράτης, Ερμόλαος, Παρασκευή, Παρασκευάς, Παράσχος, Ωραιοζήλη.

Προβάλλονται μόνο τα σημαντικότερα!

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

811

Διεξάγεται η Μάχη της Πλίσκα: Οι Βούλγαροι με επικεφαλής τον θηριώδη Κρούμο νικούν τους Βυζαντινούς υπό τον Νικηφόρο Α', ο οποίος πίπτει επί του πεδίου της μάχης. Το κεφάλι του αποκόπτεται από τον Κρούμο, επαργυρώνεται και γίνεται κύπελλο, με το οποίο γιορτάζει τους θριάμβους του.

1822

Μάχη στα Δερβενάκια. Καταστροφή του Δράμαλη (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης). Μάχη και νίκη των Ελλήνων στον Άγιο Σώστη (Νικηταράς, Δ. Υψηλάντης, Παπαφλέσσας, Τσόκρης).

Η Αθήνα απαντά στη Σερβία- «Υποστηρίζετε το όνομα ‘Μακεδονία’ για τα Σκόπια»

«Αξιωματούχοι του υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα, εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους, που ενώ η Ελλάδα στηρίζει εδώ και επτά χρόνια την ένταξη της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το Βελιγράδι επιμένει να αναγνωρίζει, με βάση τα δικά του συμφέροντα, την πρώην Γιουγκοσλαβική δημοκρατία ως «Μακεδονία», εξυπηρετώντας τα στενά δικά τους συμφέροντα», αναφέρει το σκοπιανό δημοσίευμα που επικαλείται  ελληνικές πηγές.
Η Αθήνα είναι σαφώς ενοχλημένη από τη στάση  της Σερβίας τόσο προς το Κοσσυφοπέδιο όσο και προς την πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία των Σκοπίων, γράφει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με αυτές τις πηγές, η Σερβία προβαίνει σε ακατανόητες κινήσεις στην ΕΕ για την επίλυση της διαφωνίας του ονόματος με την πΓΔΜ, αλλά συγχρόνως ενοχλείται σε πληροφορίες που αναφέρονται σε εικασίες για αναγνώριση από την Ελλάδα του Κοσσυφοπεδίου».
« Οι προκλητικές ενέργειες από το Βελιγράδι τόσο για το Κοσσυφοπέδιο όσο κυρίως για το όνομα της πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας, προκάλεσαν την επίσημη διαμαρτυρία της Αθήνας προς το Βελιγράδι».

Δεύτερο Ευρωπαϊκό Βραβείο Διδασκαλίας Φυσικών Επιστημών στην εργασία καθηγητών του Πρότυπου Πειραματικού Γενικού Λυκείου Ηρακλείου Κρήτης

Η αλληλεπίδραση μεταξύ εκπαιδευτικών διαφορετικών εθνικοτήτων, η ανταλλαγή ιδεών και εκπαιδευτικού υλικού, η προσέλκυση νέων στις Φυσικές Επιστήμες, είναι μερικοί μόνο από τους στόχους της διοργάνωσης του Πανευρωπαϊκού Φεστιβάλ «Οι Φυσικές Επιστήμες στο Προσκήνιο – Ευρώπη» (Science on Stage – Europe), το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Queen Mary University του Λονδίνου (17-20 Ιουνίου 2015). Με σταθερή παρουσία από το έτος 2000 και πάνω από 100.000 συμμετέχοντες ώς σήμερα, το Φεστιβάλ αποτελεί πλέον θεσμό στους εκπαιδευτικούς κύκλους της Ευρώπης. Φετινό θέμα του:
«Διαφωτίζοντας την εκπαίδευση των Φυσικών Επιστημών». Εχοντας καταφέρει να αποσπάσει βραβεία και διακρίσεις έξι φορές σε σύνολο 8 διοργανώσεων (ανά διετία), η Ελλάδα έχει ήδη εδραιώσει μία εντυπωσιακή παρουσία μεταξύ των 24 ευρωπαϊκών χωρών που συμμετέχουν – συν τον Καναδά.
«Το οπτικό σύστημα του οφθαλμού», των καθηγητών Αντωνίου Μαργαρίτη και Γεωργίου Μαράκη, από το Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Ηρακλείου Κρήτης κέρδισε φέτος το δεύτερο Ευρωπαϊκό Βραβείο Διδασκαλίας Φυσικών Επιστημών στην κατηγορία «Η Επιστήμη και ο Βιώσιμος Κόσμος μας». «Οι συγκεκριμένοι, ξεχώρισαν ανάμεσα στους 423 καθηγητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που έλαβαν μέρος», επισημαίνει η κ. Ευγενία Τσιτοπούλου-Χριστοδουλίδη, φυσικός, υπεύθυνη του Εργαστηριακού Κέντρου Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) Αιγάλεω, υπεύθυνη της Ελληνικής Συντονιστικής Επιτροπής του Προγράμματος «Science on Stage» και αρχηγός της ελληνικής αποστολής

Η Άλλη Γη, στο Α του Κενταύρου…

Νέες μετρήσεις δείχνουν ότι το όνειρο ίσως δεν είναι μακριά απ’ την πραγματικότητα

Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη α Cen Bb, πλάι στους δύο ήλιους του, με τον δικό μας Ηλιο στο φόντο

---

Το Αλφα του Κενταύρου μια νυχτιά
με το παλλινώριο πήρα κάτου
Μου ‘πες με φωνή ετοιμαθανάτου
Να φοβάσαι τ’ άστρα του Νοτιά.

Ν. Καββαδίας, «Σταυρός του Νότου», 1947

Ας υποθέσουμε ότι όλα πάνε καλά: η ανθρωπότητα ευημερεί, χωρίς πολέμους και απειλές από κλιματική αλλαγή ή οτιδήποτε άλλο, με αφθονία ενεργειακών πόρων, νερού και τροφίμων. Τι είναι αναπόφευκτο να συμβεί στα «αγαπημένα πλάσματα του Θεού»; Να «κατακυριεύσουν τη Γη», σε βαθμό που να μην έχει μείνει σπιθαμή στεριάς ή θάλασσας διαθέσιμη. Και τότε; Μόνη διέξοδος ο εποικισμός άλλων πλανητών. Αλλά πού; Στην άμεση γειτονιά μας – το ηλιακό μας σύστημα – οι υπόλοιποι πλανήτες είναι είτε «ανεπίδεκτοι ζωής» ή χρειάζονται πολλά χρόνια «γεωδιαμόρφωσης» ώσπου να γίνουν κατοικήσιμοι από εμάς. Οπότε η λύση πρέπει να βρεθεί έξω από τη γειτονιά μας, σε πλανήτες άλλων ηλιακών συστημάτων.

Το 4o Ράιχ μοιάζει και τώρα ανίκητο, όπως το 1940!

Το 4o Ράιχ μοιάζει και τώρα ανίκητο, όπως το 1940!
εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ηττηθήκαμε! Το ομολόγησε, άλλωστε, και ο πρωθυπουργός στη Βουλή τα ξημερώματα της Πέμπτης. Ομως χάνεις μια μάχη μόνο αν τη δώσεις. Αν πας εξαρχής με κάτω τα χέρια, είναι βέβαιο ότι όχι μόνο θα διασυρθείς, αλλά θα σε θεωρήσει ο εχθρός τόσο εύκολο αντίπαλο, που θα περιμένει την ευκαιρία να σε αποτελειώσει πανηγυρικά.
Ποιος, όμως, ηττήθηκε; Ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του ή η ελληνική κοινωνία συνολικά; Δυστυχώς, η απάντηση είναι ότι ηττηθήκαμε όλοι μας!

Ιστορία σε επανάληψη – Mια εικόνα 1000 λέξεις: Η Ελλάδα ως άτακτο παιδί το 1897

aggeliki2015

Στην περίπτωση των χρεών και της επιτήρησης της Ελλάδας η ιστορία έχει επαναληφθεί τόσες φορές που πλέον το αστείο δεν βγάζει γέλιο

Κωστής Χριστοδούλου

«Μια εύκολη υπόθεση για έξι μεγάλους αστυνομικούς». Αυτή είναι η λεζάντα στην γελοιογραφία που φιλοξενούσε στο εξώφυλλο του σατυρικού αμερικανικού περιοδικού Puck στις 14 Απριλίου 1897. Ως μικρός ταραξίας εμφανίζεται η Ελλάδα η οποία περιβάλλεται από έξι αστυνομικούς που αντιπροσωπεύουν τα κράτη: Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Γερμανία, Ιταλία και Αυστρία. Τι ακριβώς απεικονίζει το σκίτσο;

Τις τρεις προστάτιδες δυνάμεις (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία) μαζί με τις μεσολαβήτριες χώρες (Γερμανία, Ιταλία και Αυστρία) να προσπαθούν να αποτρέψουν την Ελλάδα να εμπλακεί στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, αυτόν που πέρασε στην ιστορία ως «ατυχής» μετά την ολοκλήρωση του. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή για να καταλάβουμε πως φθάσαμε σε μία ακόμη εθνική ταπείνωση και ένα ακόμη «μνημόνιο». Το 1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης, ένας οραματιστής πολιτικός, αναγκάζεται να αναφωνήσει τον Δεκέμβριο το «δυστυχώς, επτοχεύσαμεν» μετά από την άρνηση του βασιλιά να υπογράψει ένα δυσβάσταχτο νέο δάνειο από την αγγλική κυβέρνηση.

The Dutch military is trying out a new secret weapon: introverts

We have a tendency to glorify extroversion as a necessary trait in our leaders—but that’s now changing.

Officer Mike Erwin’s opinion about the military’s extrovert ideal shifted during his tours of duty in Iraq and Afghanistan. “I started noticing a trend,” he tells Quartz. “Many of these great leaders were fiercely quiet. They were men of few words and very good at planning and very deliberate when they spoke with great intent and great conviction. And everybody would listen.”

ΕΥΡΩ: ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΚΑΤΑ (ΜΙΚΡΗ ΣΥΛΟΓΗ ΆΡΘΡΩΝ)

 

 

Α)Το ευρώ μπορεί να πετύχει

EDWARD HABAS / REUTERS

O Mπεν Μπερνάνκι είναι ο τελευταίος εξέχων οικονομολόγος που διατυπώνει μια αρνητική άποψη για την Ευρωζώνη. Με την ιδιότητα του διακεκριμένου συνεργάτη στο Ινστιτούτο Brookings, ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed) εκφράζει τα παράπονά του, κυρίως για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο. Θεωρεί πως τα προβλήματα της Ευρωζώνης προκαλούνται από το γεγονός ότι οι νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές είναι πολύ άτολμες. Οι προσπάθειες που καταβάλλονται για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα είναι ανεπαρκείς.
Μεγαλοποιεί ορισμένες διαφορές που, όμως, στην ουσία είναι τόσο ευρείες. Μπορεί οι Ευρωπαίοι να συζητούν πολύ για την ανάγκη εφαρμογής μέτρων λιτότητας, όπως οι Αμερικανοί, αλλά οι οικονομίες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού παρουσίασαν μεγάλα ελλείμματα μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού μειώθηκαν τα ελλείμματα, αν και στην Ευρωζώνη αυτό επιτεύχθηκε σε βραδύτερους ρυθμούς. Ανάλογες ήταν οι προσεγγίσεις, επίσης, ως προς την εφαρμογή της νομισματικής πολιτικής. Στην αρχή πιο επιθετικοί ήταν οι Αμερικανοί αλλά σήμερα οι διαφορές είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Τασία σουρεάλ

Κέζα Λώρη.

Οι πρόσφυγες είναι μια τουριστική ατραξιόν. Ξεναγοί στο Πεδίον του Αρεως μπορούν κάλλιστα να δείχνουν τη δυστυχία των Σύρων και των Αφγανών ως μια ιδιαιτερότητα: «από εδώ μια μάνα που θηλάζει το μωρό της και το βυζί της βγάζει αίμα, το αίμα του πολέμου», «από εδώ ένας πεινασμένος που έχασε το σπίτι του, μην τον κοιτάτε με τα κουρέλια, ήταν γιατρός στην πατρίδα του».

Ακούγεται κακόγουστο; Ακούγεται χυδαίο; Ακούγεται απάνθρωπο; Απλά μεταφέρουμε σε εικόνες όσα δηλώνει για τους πρόσφυγες που ζουν στο Πεδίον του Αρεως η αρμόδια υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου. Εχει ενδιαφέρον να μεταφέρουμε επακριβώς την απάντηση στην ερώτηση «τι θα λέγατε σε έναν τουρίστα» για την εικόνα εκατοντάδων ανθρώπων που κοιμούνται στα παγκάκια και στους δρόμους.

Britain's Irreconcilable Policy on Islam

by Douglas Murray

http://www.gatestoneinstitute.org/6218/britain-islam

Comment

• The real question is why, when it comes to the most extreme, anti-Western nation-destroyer of them all -- a country committed to the annihilation of a UN member state -- Her Majesty's government would not only permit it to have any nuclear project, but would trust the word of a regime with stated genocidal intent when it says that it is not pursuing genocidal weaponry?

Two very interesting things happened in Britain over the last two weeks. What makes them more interesting is that they are wholly contradictory.
Abroad, Britain's foreign secretary, Philip Hammond, put his nation's name to the P5+1 agreement with Iran, lifting sanctions against the Islamic Republic, unfreezing its assets, lifting arms controls on the regime and much, much more, all in exchange for having potential oversight -- with permission requested weeks in advance of any inspection -- of the country's nuclear sites. Britain's signature on this deal appears to have been an accepted and acceptable outcome with no significant opposition from any senior political figure of either main political party, and very little objection in the national press.
A few days later, Britain's Prime Minister, David Cameron, gave his best speech to date on the threat of Islamic extremism at home and abroad. In that speech, the Prime Minister defined the challenge that Islamic extremism poses to Britain's way of life and cohesion as a society. He outlined the problem better than perhaps any other Western leader to date: