Η ιστορία της FIFA

  

Η FIFA (Federation Internationale de Football Association) είναι η ανωτάτη ποδοσφαιρική αρχή και ο μεγαλύτερος αθλητικός οργανισμός στον κόσμο. Ιδρύθηκε στις 21 Μαΐου 1904 στο Παρίσι από τις ομοσπονδίες 7 ευρωπαϊκών κρατών, υπακούοντας στην ανάγκη για έναν οργανισμό, που θα εποπτεύει το άθλημα του ποδοσφαίρου, το οποίο στις αρχές του 20ου αιώνα αναπτύσσετο με ταχείς ρυθμούς.

Η πρώτη μη ευρωπαϊκή χώρα που εισήλθε στην FIFA υπήρξε η Νότιος Αφρική (1909) και ακολούθησαν η Αργεντινή (1912), η Χιλή (1912) και οι ΗΠΑ (1913). Η Ελλάδα έγινε μέλος της FIFA πολύ αργότερα και συγκεκριμένα το 1927, ένα χρόνο μετά την ίδρυση της ΕΠΟ.

Η Ανάληψη του Κυρίου

  

Θεοπατερική εορτή, που αναφέρεται στην ανάβαση του Χριστού στους ουρανούς και θεωρείται στην εκκλησιαστική παράδοση ως η ολοκλήρωση της αποστολής του Χριστού επί της Γης. Εορτάζεται από την Εκκλησία την 40η ημέρα από την Ανάσταση του Κυρίου (21 Μαΐου το 2015). Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσες φέρουν το όνομα Ανάληψη.

Το εκκλησιαστικό γεγονός της Αναλήψεως περιγράφεται από τους ευαγγελιστές Μάρκο (ιστ΄ 19), Λουκά ( κδ΄, 51) και Ιωάννη (στ΄, 62 και κ΄, 17), στις Πράξεις των Αποστόλων (α΄ 2, 9), στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου (Προς Εφεσίους δ΄ 8-10, Προς Εβραίους δ΄14 και ζ΄ 26. Α' Προς Τιμόθεον γ΄ 16) και στην Α’ Καθολική Επιστολή του Αποστόλου Πέτρου (γ΄ 22). Μόνο ο ευαγγελιστήςΜατθαίος παραλείπει κάθε μνεία για το γεγονός αυτό.

Μπλόκο στη διέλευση ρωσικών πολεμικών πλοίων από το Βόσπορο ζητά το Κίεβο

Την απαγόρευση της διέλευσης των πλοίων του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού από τα στενά τουΒοσπόρου ζητά από τη Δύση ο επικεφαλής του Συμβουλίου της Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας τηςΟυκρανίας Αλεξάντρ Τουρτσίνοφ. Σε συνέντευξή του στο πρακτορείο «Ukrinform» κάλεσε τους δυτικούς συμμάχους να προσθέσουν στις υπάρχουσες κυρώσεις κατά της Ρωσίας νέα απαγορευτικά μέτρα: 

Ο Σωκράτης και ο Πρωταγόρας για το διδακτό της αρετής…

Μάι21by Mαν.Αρκάς

Γράφει ο Σαπαρδάνης Κωνσταντίνος
Σε ένα από τα πιο γνωστά κείμενα του Πλάτωνα, ο Σωκράτης συναντά τον Πρωταγόρα, όπου διαφωνούν για το αν μπορεί να διδαχτεί η πολιτική αρετή. Ο Σωκράτης προτείνει ότι δεν διδάσκεται, και σαν απόδειξη αυτού αναφέρει το γεγονός ότι όταν γίνεται συνέλευση της εκκλησίας του δήμου, ο καθένας μπορεί να πάρει το λόγο, άσχετα με το αν είναι χτίστης, σιδηρουργός, ναυτικός, πλούσιος ή φτωχός. Όλοι λοιπόν θεωρούνται εν δυνάμει ενάρετοι, ακόμα κι αν δεν έχουν διδαχτεί κάποιο σχετικό μάθημα.
Ακόμα και γνωστοί ενάρετοι άνδρες της Αθήνας, όπως ο Περικλής και ο Θεμιστοκλής, δε μετέφεραν την αρετή τους ούτε στους γιους τους ούτε σε άλλους. Όχι βέβαια από έλλειψη προσπάθειας, γιατί δεν είναι δυνατόν να θεωρήσουμε πως ενώ προσέλαβαν δασκάλους για να μάθουν στα παιδιά τους ιππασία, μουσική και αθλητισμό, δεν ενδιαφέρθηκαν να τους μάθουν το πιο σημαντικό, την αρετή, κάτι που μάλιστα θα κόστιζε λιγότερο από όλα τα άλλα αφού θα τους τη δίδασκαν οι ίδιοι.

Αγία Ελένη 247 – 328

Μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, την οποία η Χριστιανική Εκκλησία  ανακήρυξε ισαπόστολο μαζί με τον γιο της. Η μνήμη του Κωνσταντίνου και της Ελένης συνεορτάζεται στις 21 Μαΐου από την Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Ελένης στις 18 Αυγούστου. 

Η Φλαβία Ιουλία Έλενα (Flavia Julia Helena) γεννήθηκε το 247 με 250 στο Δρέπανο της Βιθυνίας (νυν Χερσέκ Τουρκίας) και ήταν ταπεινής καταγωγής. «Stabularia» την αποκαλεί ο Αμβρόσιος Μεδιολάνων, δηλαδή κορίτσι που εργάζεται σε πανδοχείο.

Μέγας Κωνσταντίνος 272 – 337

  

    Ρωμαίος αυτοκράτορας (324-337). Ονομάστηκε Μέγας για το πολυσύνθετο έργο του, που επηρέασε άμεσα ή έμμεσα την παγκόσμια ιστορία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο και Ισαπόστολο, επειδή υποστήριξε παντοιοτρόπως τον Χριστιανισμό. Η μνήμη του συνεορτάζεται μαζί με αυτή της μητέρας του Αγίας Ελένης στις 21 Μαΐου. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν τον έχει εντάξει στη χωρεία των Αγίων της, επειδή η ιστορική έρευνα του χρεώνει τη διαταγή για τη δολοφονία του γιου του Κρίσπου και της δεύτερης γυναίκας του Φαύστας (Κρίσπος και Φαύστα πρέπει να είχαν ερωτική σχέση, σύμφωνα τα νεώτερα ιστορικά δεδομένα).

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 21 Μαΐου

Προβάλλονται μόνο τα σημαντικότερα!

 

Κρήτη:ένα νεκροταφείο για τις επίλεκτες δυνάμεις του Χίτλερ

Γράφει ο Βενιζέλος Λεβεντογιάννης

Ο Κωστής Μανουσιδάκης χάιδεψε το παλιό του όπλο. Τον “Γκρά”. Περίμενε χωμένος μέσα σε θάμνους όλο το βράδυ μαζί με άλλους κρητικούς. Σε λίγο θα ξημέρωνε και τίποτε δεν είχε φανεί ακόμη στον κρητικό ουρανό που εκείνη τη στιγμή, έπαιρνε ένα υπέροχο σκούρο γαλάζιο χρώμα. Ήθελε να σηκωθεί να ξεμουδιάσει και να τινάξει από το μαύρο πουκάμισο του και τη καφετιά κρητική βράκα του τα αγκάθια. Δεν το έκανε. Ίσιωσε στο κεφάλι,το μαντήλι του και κούνησε λίγο τα στιβάνια του, τις μαύρες δερμάτινες μπότες του. Έστριψε ένα τσιγάρο με επιδεξιότητα και το άναψε. Από το βάθος του ουρανού πέρα από τη θάλασσα, ακούστηκε ένας υπόκωφος βόμβος που συνεχώς γινόταν εντονότερος. Εκατοντάδες αεροπλάνα πλησίαζαν... Κοίταξε τριγύρω του. Οι άλλοι κρητικοί του χαμογέλασαν δίχως να πάρουν τα μάτια τους από ψηλά. Ο Μάικ ο Αυστραλός δίπλα του με τα κοντά παντελονάκια και το ανοιχτόχρωμο πουκάμισο του έσφιξε τον ώμο. “Έρχονται” του είπε και όπλισε.



Ο ουρανός μέσα σε λίγα λεπτά μαύρισε. Δεν ήταν πια γαλάζιος. Ο ήχος τώρα δεν ήταν υπόκωφος. Ήταν ο ήχος των μηχανών των μεταγωγικών πάνω από τα κεφάλια τους. Ξαφνικά οι κοιλιές των αεροπλάνων άνοιξαν και από μέσα τους χιλιάδες στρατιώτες άρχισαν να πηδούν στο κενό. Ο Κωστής χάιδεψε το παχύ μαύρο μουστάκι του και έφερε τον “Γκρά” στο μάγουλό του. Σημάδεψε και πυροβόλησε. Η σφαίρα των 11χλσμ έφυγε και διέγραψε με ασύλληπτη ταχύτητα μια ανοδική πορεία...

Ο ουκρανός πρόεδρος μιλά για «κανονικό πόλεμο» με τη Ρωσία

Σε δραματικούς τόνους προειδοποιεί ο ουκρανός πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο για την κρίση στα ανατολικά της χώρας, λέγοντας σε συνέντευξή του πως η Ουκρανία «βρίσκεται σε κανονικό πόλεμο με τη Ρωσία, και όχι απλώς με αυτονομιστές που έχουν ρωσική υποστήριξη» -δείχοντας και στους συλληφθέντες που είναι, κατά το Κίεβο, ρώσοι στρατιώτες.

Ο Ποροσένκο λέει πως δεν εμπιστεύεται τον ρώσο πρόεδρο, όμως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να διαπραγματευτεί μαζί του και πιστεύει πως η Μόσχα «ετοιμάζει επίθεση».

Τμήμα της αρχαίας Παλμύρας κατελήφθη από τζιχαντιστές

Τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της αρχαίας Παλμύρας, του σπουδαίου μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO ανακοίνωσε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το Παρατηρητήριο ανακοίνωσε ότι οι τζιχαντιστές έχουν καταλάβει το ένα τρίτο της πόλης. 

Γυναίκες στα όπλα: οι Ζαπατίστας και οι Κούρδοι της Ροχάβα Διαμορφώνουν μια Νέα Πολιτική για το Φύλο…

 

Μάι20by Mαν.Αρκάς

Η αντίσταση και η δύναμη μοιάζουν με το άγριο χορτάρι που ξεπηδάει μέσα από τις ρωγμές στην Τσιάπας, στο Μεξικό και στο διακρατικό Κουρδιστάν, όπου οι Ζαπατίστας και το Κουρδικό κίνημα αντίστασης, αντίστοιχα, δημιουργούν νέες σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων ως πρωτεύον κομμάτι της πάλης τους και της διαδικασίας οικοδόμησης ενός καλύτερου κόσμου. Και στα δύο μέρη, η συμμετοχή των γυναικών στις ένοπλες δυνάμεις έχει εισάγει μια νέα κοινωνική ερμηνεία της σχέσης των δύο φύλων βασισμένη στην ισότητα.

Εκ παιδείας άρξασθαι, αλλιώς τετέλεσται…

Στις εξετάσεις στη νέα ελληνική γλώσσα (κάποτε «έκθεση ιδεών») ετέθη στους νεαρούς βλαστούς του έθνους το θέμα της «Προστασίας κι αξιοποίησης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς», και ετέθη από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έχει θέσει εκτός πεδιάς και παιγνιώδους διδασκαλίας ακόμα και τον «Επιτάφιο» του Περικλή, έτσι όπως τον κατέγραψε ο Θουκυδίδης, ως την πρώτη και τέλεια δήλωση (διακήρυξη, αν προτιμάτε) της Δημοκρατίας για τον εαυτόν της.

Ετέθη από ένα σύστημα (όχι μόνον το εκπαιδευτικό) προς πραγμάτευσιν στους παίδες, κορίτσια κι αγόρια, ένα θέμα που αυτό το σύστημα δολοφονεί καθημερινώς, όταν στο κρατούν γλωσσάρι η λέξη «μουσείο» δηλώνει τόπον αραχνώδη κι αποστεωμένον, όταν στην κρατούσα πρακτική η επίσκεψη σε έναν αρχαιολογικό χώρο (συνήθως εκπάγλου ομορφιάς) θεωρείται μπανάλ τε και πασέ.

Women’s Work in Rural England, 1500-1700

Posted on May 20, 2015 by manyheadedhailwood

Mark Hailwood

Many ‘monster readers will have already deduced that I recently started a new job. So I thought it would be a nice idea to write a very short post introducing the project that I’m now working on. It is based at the University of Exeter,FUNDED by the Leverhulme Trust, and will run until the summer of 2018. The leader of the project is Professor Jane Whittle and I will be the main researcher. Our aim is to gather an unprecedented level of information about the everyday working lives of early modern English women by extracting incidental information aboutWORKACTIVITIES from witness statements given in court cases (and a few other types of record too). We hope that this innovative methodology will help us to capture aspects of women’s work – for instance domestic and other types of unpaid work – that more conventional history of work sources – such as wage data – do not.

Η Ουάσιγκτον ξέχασε ποίος είχε νικήσει τον Ναπολέοντα και τον Χίτλερ

Paul Craig Roberts , Réseau International (Γαλλία)    (μτφρ. Κριστάν)

Οι Αμερικανοί οι οποίοι είναι λαός ανέμελος, δεν γνωρίζουν ότι είναι οι Ρώσοι, και όχι η Αγγλία του Ουέλινγκτον, που νίκησαν τον Ναπολέοντα. Ο Μεγάλος Στρατός δεν γύρισε από τη Ρωσία. Οι απώλειες και ζημιές έσπασαν τη μέση της γαλλικής στρατιωτικής εξουσίας.

Η Μάχη της Κρήτης

Γερμανοί αλεξιπτωτιστές πάνω από την Κρήτη

FACEBOOK

  

Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η αεραποβατική επιχείρηση, που επιχείρησε η Ναζιστική Γερμανία κατά της Κρήτης στις 20 Μαΐου 1941 και η οποία έληξε δώδεκα μέρες μετά, την 1η Ιουνίου, με την κατάληψη της Μεγαλονήσου. Ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με πολλές πρωτιές σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Η απόφαση για την επίθεση στην Κρήτη ελήφθη από το Χίτλερ στις 25 Απριλίου 1941, λίγες μέρες μετά την παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, και έλαβε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής» («Unternehmen Merkur»). Ήταν αμυντική και όχι επιθετική επιχείρηση, όπως αποδείχθηκε αργότερα. Οι Γερμανοί είχαν ως στόχο να εξασφαλίσουν τα νοτιοανατολικά τους νώτα, ενόψει της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα (Εκστρατεία στη Ρωσία) και να εξορμήσουν στη Βόρεια Αφρική, με εφαλτήριο την Κρήτη, όπως πίστευαν οι Σύμμαχοι.

Η Μάχη στο Μανιάκι

FACEBOOK

  

Στις αρχές του 1825 η Ελληνική Επανάσταση διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο, όχι μόνο από τον Ιμπραήμ, αλλά και εξαιτίας του εμφύλιου σπαραγμού. Ο αιγύπτιος πολέμαρχος, μετά την κατάληψη του Νεόκαστρου (κάστρου της Πύλου), γρήγορα έγινε κυρίαρχος σχεδόν όλης της Μεσσηνίας και ετοιμαζόταν να βαδίσει κατά της Τριπολιτσάς, διοικητικού κέντρου της Οθωμανικής Πελοποννήσου, που κατείχαν οι Έλληνες από το 1822.

Στις απελευθερωμένες περιοχές κυβερνούσε το «Εκτελεστικό» υπό τον Γεώργιο Κουντουριώτη, ενώ οι αρκετοί οπλαρχηγοί (Κολοκοτρώνης κ.ά.) βρίσκονταν στις φυλακές, θύματα της εμφύλιας διαμάχης. Ο Παπαφλέσσας, που ασκούσε καθήκοντα Υπουργού Στρατιωτικών, διείδε τον κίνδυνο που διέτρεχε η Επανάσταση και παρότι πολιτικός φίλος του Κουντουριώτη και αντίπαλος τουΚολοκοτρώνη, εισηγήθηκε την απελευθέρωση των φυλακισμένων οπλαρχηγών. Συν τοις άλλοις, συναντούσε απροθυμία να συγκροτήσει ένα επαρκές στράτευμα για την αντιμετώπιση του Ιμπραήμ.

Παπαφλέσσας 1786 – 1825

FACEBOOK

  

Κληρικός, από τους σημαντικότερους αγωνιστές της Επανάστασης του ‘21.

Ο Γεώργιος Δικαίος Φλέσσας, όπως ήταν το κοσμικό του όνομα, γεννήθηκε το 1786 ή το 1788 στην Πολιανή Μεσσηνίας. Φοίτησε στην ονομαστή Σχολή της Δημητσάνας και το 1816 εκάρη μοναχός στο μοναστήρι της Βαλανιδιάς στην Καλαμάτα κι έλαβε το όνομα Γρηγόριος. Ζωηρός και εριστικός ως χαρακτήρας, γρήγορα ήλθε σε ρήξη με τον ηγούμενό του και πήγε να μονάσει στο μοναστήρι της Ρεκίτσας, μεταξύ Μυστρά και Λεονταρίου.

Στις αρχές του 1818 μάλωσε μ’ ένα Τούρκο αγά της περιοχής για κάποια διαφιλονικούμενα κτήματα και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη. Λίγο προτού εγκαταλείψει την Πελοπόννησο κι ενώ καταδιώκετο από Τούρκους οπλοφόρους, φέρεται να τους είπε: «Άιντε ρε και πού θα μου πάτε! Θα ξαναγυρίσω πάλι ή δεσπότης ή πασάς και τότε θα λογαριαστούμε!»

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 20 Μαΐου

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

325

Συνέρχεται στη Νίκαια της Μικράς Ασίας η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος, για να καταδικάσει τον Αρειανισμό.