Δεν προλαβαίνουμε να μάθουμε για μετανάστες/πρόσφυγες που πνίγηκαν στην μεσόγειο και εμφανίζεται το επόμενο περιστατικό. Χιλιάδες νεκροί μετανάστες, περισσότεροι από οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου. Οι άνθρωποι όμως αυτοί δεν έρχονται από το πουθενά, δεν έρχονται γιατί η χώρα τους απέτυχε εκεί που πέτυχε η δική μας. Οι λόγοι και οι συνθήκες της φυγής τους, καθώς και του θανάτου τους είναι άμεσα συνδεδεμένες με την δική μας ”επιτυχία”.
Η ανάπτυξη
Όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian: ”Σε έκθεση που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα από το International Consortium of Investigative Journalists αποκαλύπτεται ότι η Παγκόσμια Τράπεζα εκτόπισε 3.4 εκατομμύρια ανθρώπους τα τελευταία πέντε χρόνια. Με την χρηματοδότηση ιδιωτικοποιήσεων, αρπαγών γης και φραγμάτων, με την υποστήριξη εταιριών και κυβερνήσεων που κατηγορήθηκαν για φόνους, βασανιστήρια κτλ, και με την τοποθέτηση 50 δις δολαρίων σε πρότζεκτ που κρίθηκαν υψηλού ρίσκου για ‘’ανεπίστρεπτη και απαράμιλλη’’ κοινωνική επίπτωση, η Παγκόσμια Τράπεζα έχει συνεισφέρει μαζικά στην ροή φτωχοποιημένων ανθρώπων ανά την υφήλιο.”
Η μαφία της ΄΄ανάπτυξης΄΄,
Η ασφάλεια
Οι αλλεπάλληλες στρατιωτικές επεμβάσεις στην Αφρική και στην Μέση Ανατολή είναι φυσικά άμεσα συνδεδεμένες με τα παραπάνω. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις κραυγές πολλών στην αριστερά για τις υποτιθέμενες ”επαναστάσεις” που ξεσπούσαν στην Λιβύη, στην Συρία και αλλού και για της οποίες ζητούσαν από την ΕΕ να δράσει. Η Λιβύη, ριγμένη πλέον στο χάος, στο έλεος πολέμαρχων, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας και τα περισσότερα πλεούμενα τον τελευταίο καιρό ξεκινούν από εκεί.
Μεγάλο κομμάτι στο παζλ των μεταναστευτικών κυμάτων, καταλαμβάνει μια άλλη διάσταση λιγότερο γνωστή. η δημιουργία βιομηχανικού συμπλέγματος που προσφέρει προιόντα επιτήρησης και ασφάλειας που οδήγησαν στην στρατικοποίηση των εξωτερικών Ευρωπαικών συνόρων γύρο από ένα χορό εκατομμυρίων που στήνεται στο όνομα της ασφάλειας. Το ζήτημα τυγχάνει εξέτασης σε ένα πρόσφατο βιβλίο του Απόστολου Φωτιάδη με τίτλο ”Οι έμποροι των συνόρων”.
Business as usual
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο: ”Η επίσημη ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική ερμηνεύεται όλο και συχνότερα ως θέμα ασφαλείας και συνυφαίνεται με τη ραγδαία στρατιωτικοποίηση των εξωτερικών ευρωπαϊκών συνόρων. Πρόκειται για ένα δόγμα που οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες έχουν πλήρως αφομοιώσει και η πρακτική εφαρμογή του συνδιαμορφώνεται πια με τα οργανωμένα συμφέροντα του βιομηχανικού συμπλέγματος που παράγει προϊόντα και υπηρεσίες ασφαλείας. Σ’ αυτή τη βάση, το σχετικό πλαίσιο έρευνας και ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσαρμόζεται στις ανάγκες του βιομηχανικού συμπλέγματος ασφαλείας: δρομολογούνται μεγαλόπνοα και πανάκριβα προγράμματα επιτήρησης όλων των μετακινήσεων προς και από τα σύνορα της Ευρώπης, αγνοούνται οι θεσμικές διακρίσεις και ο έλεγχος των εξουσιών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.”
Η ανάδειξη του ζητήματος των πνιγμών μεταναστών αποκλειστικά σε ζήτημα ασφάλειας και αναχαίτησης και πλήρης συγκάληψης των αιτιών φαίνεται ξεκάθαρα στην λίστα δέκα σημείωνγια την αντιμετώπιση του ζητήματος που δημοσίευσε σήμερα η Ευρωπαική Ένωση.
Το κοινό μας σπίτι
Ο Ευρωπαικός
Από: http://agkarra.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου