Ετικέτες

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Ο άκακος άνθρωπος… «Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι»

 


«ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΘΑ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΩ ΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ το οποίο μου συνέβη πριν από δυόμισι χρόνια. Ταξίδευα με τραίνο για την Μόσχα και την νύχτα άρχισα να συζητώ με ένα γαιοκτήμονα που καθόταν δίπλα μου στο βαγόνι. Απ’ όσα μπόρεσα να διακρίνω μέσα στο σκοτάδι κατάλαβα ότι πρόκειται για ένα ξερακιανό άνθρωπο ηλικίας πενήντα χρονών με κόκκινη πρησμένη μύτη και απ’ ό,τι θυμάμαι είχε κάποια πάθηση στα πόδια του. Η συμπεριφορά του ήταν εξαιρετικά αξιοπρεπής -είχε καλούς τρόπους, συζητούσε όμορφα και είχε αρκετά έξυπνες ιδέες.


ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΑΙ ΑΣΑΦΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΕΥΓΕΝΩΝ, για την περίεργη αποδιοργάνωση της οικονομίας ολόκληρης της Ρωσίας, μιλούσε και στην φωνή του σχεδόν δεν διέκρινα ίχνος κακίας, μιλούσε έχοντας συγκεκριμένες αντιλήψεις γι’ αυτά τα πράγματα και όπως ήταν φυσικό προκάλεσε το ενδιαφέρον μου. Και τι νομίζετε: ξαφνικά, όταν το έφερε ο λόγος, χωρίς καν να το καταλάβει και ο ίδιος τι ακριβώς είπε, διακήρυξε ότι θεωρεί τον εαυτό του πολύ ανώτερο από τον μουζίκο σε φυσικό επίπεδο και ότι αυτό το πράγμα το θεωρεί αδιαμφισβήτητο.
  • ΔΗΛΑΔΗ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ως άνθρωπος, ηθικά εξελιγμένος και μορφωμένος; τον ρώτησα. – Όχι, κάθε άλλο, όχι μόνο η ηθική μου πλευρά, αλλά και η φυσική μου κατάσταση είναι πολύ ανώτερη απ’ αυτή του μουζίκου. Το σώμα μου είναι ανώτερο και καλύτερο απ’ αυτό του μουζίκου και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια πολλών γενεών διαπαιδαγωγήσαμε τον εαυτό μας σύμφωνα με τα κριτήρια του ανώτερου τύπου ανθρώπου.
ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΛΟΓΟΦΕΡΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ: αυτός ο αδύναμος ανθρωπάκος, με την χελωνιάρικη κόκκινη μύτη και τα άρρωστα πόδια (μπορεί να ήταν ποδάγρα, η κατ’ εξοχήν ασθένεια των ευγενών) τελείως ειλικρινά θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο και καλύτερο από τον μουζίκο ακόμη και σε φυσικό επίπεδο!
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΙΧΝΟΣ ΚΑΚΙΑΣ ΜΕΣΑ ΤΟΥ, αλλά θα συμφωνήσετε ότι αυτός ο άκακος άνθρωπος, ακόμα και μέσα στην ακακία του, μπορεί ξαφνικά, στην κατάλληλη ευκαιρία, να διαπράξει τρομερές αδικίες σε βάρος του λαού, τελείως αθώα, ήρεμα και ευσυνείδητα, πράγμα που θα είναι αποτέλεσμα αυτής της περιφρονητικής αντίληψης που έχει για τον λαό, αντίληψης που είναι σχεδόν ασυνείδητη και που σχεδόν δεν εξαρτάται απ’ αυτόν τον ίδιο».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, Το Ημερολόγιο του Συγγραφέα, εκδ. Αρμός.
Ο Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι (11 Νοεμβρίου 1821-9 Φεβρουαρίου 1881) ήταν Ρώσος συγγραφέας. Θεωρείται κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας ενώ χαρακτηρίζεται ως ένας από τους σπουδαιότερους ψυχογράφους. Επηρέασε σημαντικά όχι μόνο τους Ρώσους συγγραφείς αλλά και πολλούς μελλοντικούς και σύγχρονους όπως οι T. Mann, Hemmingway, Woolf, Joyce κ.ά. Μερικά από τα πιο γνωστά του έργα είναι: Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι Δαιμονισμένοι, Αδελφοί Καραμαζώφ, Το Όνειρο ενός Γελοίου, Ταπεινοί και Καταφρονεμένοι, Ο Παίκτης.
 doctv.gr

Aπό: http://tvxs.gr/news/paideia/ntostogiefksi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου