Επιμέλεια : Λ.ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ Μια
επιχείρηση του ”βαθέως κράτους” της Τουρκίας και ειδικότερα της
«Ειδικής Διεύθυνσης Πολέμου» ήταν η προβοκάτσια και όσα ακολούθησαν κατά
των Ελλήνων – και των άλλων μειονοτήτων Εβραίων και Αρμενίων – στην
Κωνσταντινούπολη στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955, αποκαλύπτει η τουρκική
εφημερίδα Zaman.σε αφιέρωμα της Αλίν Οζινιάν,για την μαύρη επέτειο.
Ο στρατηγός Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου, ήταν αυτός ο οποίος ομολόγησε, με επαίνους, ότι τα γεγονότα ήταν μία διοργάνωση αυτής της Διεύθυνσης. Είχαν συλληφθεί ο Οκτάι Ενγκίν, που σπούδαζε στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης, και ήταν μέλος της Υπηρεσίας Πληροφοριών καθώς και ο κλητήρας του Γενικού Προξενείου στη Θεσσαλονίκη, Χασάν Ουτσάρ για την βόμβα που. δήθεν έβαλαν Έλληνες στο σπίτι του Ατατουρκ στην Θεσσαλονίκη.Οι αρμόδιοι του Προξενείου δε δικάστηκαν λόγω ασυλίας, αλλά ο Ουτσάρ και ο Ενγκίν, αφού έμειναν υπό κράτηση για κάποιο διάστημα, στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι.
Ο βομβιστής της ΜΙΤ που έγινε Νομάρχης!
Ο Ενγκίν, αν και έφερε ελληνική υπηκοότητα, του δόθηκε υπηκοότητα τουρκική, με απόφαση του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου και προστατεύθηκε με πολλές δυνατότητες που του δόθηκαν. Ο βομβιστής Οκτάι Ενγκίν εξέλαβε αυτό που έκανε ως ηρωισμό και αργότερα, κατά την σφαγή που έγινε στο Μπεγιαζίτ, στις 16 Μαρτίου του 1978, έγινε αντιληπτό ότι ήταν βοηθός Διευθυντού Ασφάλειας. Αργότερα έγινε επικεφαλής της Διεύθυνσης Σχεδιασμού της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας και ανερχόμενος συνεχώς έφθασε να είναι το 1992 Νομάρχης του Νεφσεχίρ!
Πλήρη αποκάλυψη δηλαδή του οργανωμένου σχεδίου!
Ομως οι αποκαλύψεις δεν σταματούν εδώ σχετικά με τα γεγονότα που είχαν σημειωθεί τη νύχτα 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 και το πώς έγιναν οι καταστροφές, όταν ομάδες Τούρκων έμπαιναν στα σπίτια και πετούσαν, από τα ρωμαίικα σπίτια, τα έπιπλα στους δρόμους και το πώς γείτονες, από την ίδια περιοχή, είχαν πάρει μέρος μεταξύ των πλιατσικολόγων και κατέστρεφαν καταστήματα και σπίτια,γράφει η εφημερίδα στο αφιέρωμά της.
Στην περιοχή Ταξίμ και στη λεωφόρο Ιστικλάλ τα γεγονότα βιώθηκαν έντονα, συνεχίζει,ως μία περίπτωση λεηλασίας και αρπαγών. Τα καταστήματα των Ρωμιών, των Αρμενίων και των Εβραίων υπέστησαν επιθέσεις από πλήθη που δε μπορούσαν να ελεγχθούν και μέχρι σήμερα υπάρχουν φωτογραφίες από την καταστροφή που είχε επέλθει. Την ημέρα εκείνη η αστυνομία δε μπόρεσε να επέμβει στη λεηλασία και ο λαός δε μπόρεσε να τεθεί υπό έλεγχο.
Αναλυτικά το χρονικό της προβοκάτσιας
Η ιστορία – παραθέτει το χρονικό – είχε ξεκινήσει όταν στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 στις 13:00, ο τουρκικός κρατικός ραδιοσταθμός είχε δώσει την είδηση ότι είχε γίνει βομβιστική επίθεση στο σπίτι του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη. Η είδηση αυτή δημοσιεύτηκε το απόγευμα στην εφημερίδα Istanbul Express, που ήταν φιλοκυβερνητική, ως 2η έκδοση, δημοσιεύοντας υπερβολές (σ.σ.ότι ήταν έργο Ελλήνων κλπ).
Τις επόμενες ώρες, διάφορες ομάδες Τουρκων φοιτητών, που είχαν κάνει τις προετοιμασίες τους εκ των προτέρων, πραγματοποίησαν εκδήλωση στην πλατεία του Ταξίμ, με την έκκληση του «Συνδέσμου Η Κύπρος είναι τουρκική», ο οποίος είχε συσταθεί, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, για να πραγματοποιήσει ακριβώς αυτή η λεηλασία. Αργότερα, σε άλλους που μεταφέρθηκαν σιδηροδρομικώς από τους ανατολικούς νομούς την προηγούμενη, δόθηκε η εντολή να «ξεκινήσουν».
Σημάδια στις πόρτες από πρίν
Στο μεταξύ, ποιοι άραγε είχαν σημαδέψει πριν από μέρες τις πόρτες των μη μουσουλμάνων; Πως τόσοι άνθρωποι με μιας βγήκαν στους δρόμους; Γιατί η αστυνομία δεν παρενέβη;διερωτάται η Τουρκάλα δημοσιογράφος.
Το τουρκικό κράτος έριξε τις ευθύνες στην τότε κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος, και εκείνοι στους Αριστερούς. Στο δικαστήριο Γιασσίαντα, που συστήθηκε μετά το πραξικόπημα της 27ης Μαΐου, αναφέρθηκε ο ισχυρισμός ότι τα γεγονότα αυτά ήταν αποτέλεσμα της προβοκάτσιας του τότε τοτε Πρωθυπουργού της Τουρκίας Μεντερές.
Όμως τελικά είχε αποκαλυφθεί -όπως προαναφέρθηκε – ότι επρόκειτο για μία επιχείρηση ενός βαθέως κράτους της «Ειδικής Διεύθυνσης Πολέμου».
Ήθελαν να διώξουν τις μειονότητες από το ’20
Από τη σύσταση της Τουρκικής δημοκρατίας και στη συνέχεια, οι μειονότητες θεωρήθηκαν από το βαθύ κράτος «κίνδυνος». Οι κυβερνήσεις, στις δεκαετίες του ’20 και του ’30, άσκησαν μία πολιτική αφομοίωσης και ήθελαν να φύγουν οι μειονότητες. Στο μεταξύ, βγάζοντας «τον εχθρό» έξω, ο μεγαλύτερος στόχος ήταν να τουρκοποιήσουν τα κεφάλαιά τους και αυτό το πέτυχαν. Έγιναν εκστρατείες του «Πολίτη Μίλα Τούρκικα» (σε όσους μιλούσαν ελληνικά στο δρόμο, οι διερχόμενοι τους φώναζαν να μιλάνε τούρκικα).
400 βιασμοί
Ακολούθησε ο Κεφαλικός Φόρος και στόχος ήταν να απηυδήσουν οι μειονότητες, να τρομάξουν, να φύγουν και να λήξει έτσι η ηγεσία τους στην οικονομία. Μία από τις μεγαλύτερες οργανωμένες ”εκστρατείες” που είχαν γίνει για τις μη μουσουλμανικές μειονότητες, για να εγκαταλείψουν τα εδάφη της Τουρκίας, ήταν αυτή των Σεπτεμβριανών του ”55.. Εικάζεται πως τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου βιάστηκαν περίπου 400 γυναίκες – υπάρχουν καταγεγραμμένες 60 περιπτώσεις βιασμών. Ο αριθμός όμως είναι μεγαλύτερος και λέγεται ότι οι γυναίκες, επειδή ντρεπόντουσαν δεν τα είχαν πει,γράφει η εφημεριδα Ζαμάν.
Καταστράφηκαν 4.214 σπίτια, 1.004 καταστήματα κλπ
Στα γεγονότα που έγιναν στο Πέρα, στα Ταταύλα, στο Σισλί, στο Νισάντας, στο Εμίνονού, στο Φατίχ, στο Εγιούπ, στο Μακροχώρι, στον άγιο Στέφανο, στο Μεσοχώρι, στο Αρναβούτ Κιόι, στο Μπεμπέκ, στο Μόδι, στο Καντίκιόι, στο Κουζγκουντζουκ, στο Τσενγκέλ Κιόι και στα Πριγκιπόνησα, που έγιναν τα γεγονότα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, καταστράφηκαν 4.214 σπίτια, 1.004 καταστήματα, 73 εκκλησίες, 1 συναγωγή, 2 μοναστήρια, 26 σχολεία, πολλά νεκροταφεία και 5.317 εγκαταστάσεις, όπου υπήρχαν και πολλά καταστήματα.
Σκοτώθηκαν 12 άτομα
Επίσης σκοτώθηκαν 12 άτομα και τραυματίστηκαν 300. Καταγράφηκαν περιπτώσεις, όπως τα νεκροταφεία που καταστράφηκαν, τα πτώματα στους δρόμους, οι κληρικοί εναντίον των οποίων έγιναν επιθέσεις και μάλιστα τους έγινε περιτομή. Σημειώνεται πως για τα γεγονότα, οι οπαδοί του δημοκρατικού κόμματος, αργότερα, είχαν πει «Εμείς νομίζαμε ότι θα σπάζαμε μόνο μερικά τζάμια»
Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΞΕΡΙΖΩΜΟΥ
Από αφιερώματα σε άλλες εφημερίδες κρατούμε μερικά στοιχεία:Η Taraf, γράφειότι οι επιθέσεις και οι αρπαγές, που έγιναν σταΣεπτεμβριανά του 1955 στην Κων/λη, στην Άγκυρα και στη Σμύρνη, στράφηκαν περισσότερο στους Ρωμιούς πολίτες. Οι Ρωμιοί της Πόλης, μετά τα γεγονότα αυτά, άρχισαν να χάνουν, ταχύρρυθμα, τη θέση τους στην οικονομική ζωή και άρχισαν να φεύγουν λίγοι-λίγοι από τη χώρα. Στη ρωμαίικη κοινότητα της Κων/λης, το τελευταίο βαρύ χτύπημα καταφέρθηκε το 1964 σε σχέση με την Κύπρο. Η κυβέρνηση Ινονού αποφάσισε να απελαθούν οι Ρωμιοί που είχαν ελληνικά διαβατήρια και 30.000 περίπου Ρωμιοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Τουρκία. Σήμερα, το 2013, στην Τουρκία ο πληθυσμός των μη μουσουλμάνων πολιτών δε φθάνει ούτε τις 100.000. Σε μία χώρα των 76 εκατ., σε μία χρονική διάρκεια 100 ετών, η χώρα εκκαθαρίστηκε από το μη μουσουλμανικό πληθυσμό και τουρκοποιήθηκε.
”Κεφαλικός Φόρος” για τουρκοποίηση της οικονομίας
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επί κυβερνήσεως Σουκρού Σαράτσογλου, εφαρμόστηκε ο Κεφαλικός Φόρος. Ήταν μία περίπτωση με την οποία ο μη μουσουλμανικός πληθυσμός, που βρισκόταν στην Κων/λη, άλλαξε. Και άλλαξε η θέση του στην οικονομική ζωή. Πολλοί έμποροι Ρωμιοί, Εβραίοι και Αρμένιοι χρεοκόπησαν λόγω του φόρου αυτού και εστάλησαν σε στρατόπεδα εργασίας, που είχαν σαν αποτέλεσμα να αποσυρθούν από την οικονομική ζωή. Τα παράπονα των μη μουσουλμάνων για τον Κεφαλικό Φόρο παραβλέφθηκαν από την κυβέρνηση. Ο Πρωθυπουργός της εποχής εκείνης, Σουκρού Σαράτσογλου, είχε πει ξεκάθαρα ότι σκοπός της πολιτικής αυτής ήταν η τουρκοποίηση της οικονομίας.
.
”Κοκκινίζει το πρόσωπό μου από το ρεζιλίκι αυτό”
Σε άρθρο του ο κ Ρεφίκ Έρντουραν στην Sabah γράφει ότι το αίσθημα που ενοχλεί περισσότερο απ’ όλα τον άνθρωπο είναι αυτό της ντροπής. Ο πόνος του αισθήματος αυτού στη ψυχή είναι μόνιμος. Και ειδικότερα όταν δε ντρέπεται κανείς για κάτι που συνέβη πάνω σε οργή και έξαρση, αλλά για κάτι που έγινε σχεδιασμένα. Αν και πέρασαν από τότε 58 χρόνια, εμένα ακόμα κοκκινίζει το πρόσωπό μου από το ρεζιλίκι αυτό. Η εξουσία της περιόδου εκείνης οδήγησε σε στενότητα την οικονομία, στριμώχτηκε στην εξωτερική πολιτική και δέχτηκε πολλές επικρίσεις. Το βαθύ κράτος είχε κάνει σκευωρία: στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 θα γίνει αναστάτωση στην Κωνσταντινούπολη, τη 2η μέρα θα κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και θα δημιουργηθεί η απαιτούμενη βάση για να εκδοθούν στη συνέχεια αλλεπάλληλοι φασιστικοί νόμοι.
Ο στρατηγός Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου, ήταν αυτός ο οποίος ομολόγησε, με επαίνους, ότι τα γεγονότα ήταν μία διοργάνωση αυτής της Διεύθυνσης. Είχαν συλληφθεί ο Οκτάι Ενγκίν, που σπούδαζε στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης, και ήταν μέλος της Υπηρεσίας Πληροφοριών καθώς και ο κλητήρας του Γενικού Προξενείου στη Θεσσαλονίκη, Χασάν Ουτσάρ για την βόμβα που. δήθεν έβαλαν Έλληνες στο σπίτι του Ατατουρκ στην Θεσσαλονίκη.Οι αρμόδιοι του Προξενείου δε δικάστηκαν λόγω ασυλίας, αλλά ο Ουτσάρ και ο Ενγκίν, αφού έμειναν υπό κράτηση για κάποιο διάστημα, στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι.
Ο βομβιστής της ΜΙΤ που έγινε Νομάρχης!
Ο Ενγκίν, αν και έφερε ελληνική υπηκοότητα, του δόθηκε υπηκοότητα τουρκική, με απόφαση του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου και προστατεύθηκε με πολλές δυνατότητες που του δόθηκαν. Ο βομβιστής Οκτάι Ενγκίν εξέλαβε αυτό που έκανε ως ηρωισμό και αργότερα, κατά την σφαγή που έγινε στο Μπεγιαζίτ, στις 16 Μαρτίου του 1978, έγινε αντιληπτό ότι ήταν βοηθός Διευθυντού Ασφάλειας. Αργότερα έγινε επικεφαλής της Διεύθυνσης Σχεδιασμού της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας και ανερχόμενος συνεχώς έφθασε να είναι το 1992 Νομάρχης του Νεφσεχίρ!
Πλήρη αποκάλυψη δηλαδή του οργανωμένου σχεδίου!
Ομως οι αποκαλύψεις δεν σταματούν εδώ σχετικά με τα γεγονότα που είχαν σημειωθεί τη νύχτα 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 και το πώς έγιναν οι καταστροφές, όταν ομάδες Τούρκων έμπαιναν στα σπίτια και πετούσαν, από τα ρωμαίικα σπίτια, τα έπιπλα στους δρόμους και το πώς γείτονες, από την ίδια περιοχή, είχαν πάρει μέρος μεταξύ των πλιατσικολόγων και κατέστρεφαν καταστήματα και σπίτια,γράφει η εφημερίδα στο αφιέρωμά της.
Στην περιοχή Ταξίμ και στη λεωφόρο Ιστικλάλ τα γεγονότα βιώθηκαν έντονα, συνεχίζει,ως μία περίπτωση λεηλασίας και αρπαγών. Τα καταστήματα των Ρωμιών, των Αρμενίων και των Εβραίων υπέστησαν επιθέσεις από πλήθη που δε μπορούσαν να ελεγχθούν και μέχρι σήμερα υπάρχουν φωτογραφίες από την καταστροφή που είχε επέλθει. Την ημέρα εκείνη η αστυνομία δε μπόρεσε να επέμβει στη λεηλασία και ο λαός δε μπόρεσε να τεθεί υπό έλεγχο.
Αναλυτικά το χρονικό της προβοκάτσιας
Η ιστορία – παραθέτει το χρονικό – είχε ξεκινήσει όταν στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 στις 13:00, ο τουρκικός κρατικός ραδιοσταθμός είχε δώσει την είδηση ότι είχε γίνει βομβιστική επίθεση στο σπίτι του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη. Η είδηση αυτή δημοσιεύτηκε το απόγευμα στην εφημερίδα Istanbul Express, που ήταν φιλοκυβερνητική, ως 2η έκδοση, δημοσιεύοντας υπερβολές (σ.σ.ότι ήταν έργο Ελλήνων κλπ).
Τις επόμενες ώρες, διάφορες ομάδες Τουρκων φοιτητών, που είχαν κάνει τις προετοιμασίες τους εκ των προτέρων, πραγματοποίησαν εκδήλωση στην πλατεία του Ταξίμ, με την έκκληση του «Συνδέσμου Η Κύπρος είναι τουρκική», ο οποίος είχε συσταθεί, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, για να πραγματοποιήσει ακριβώς αυτή η λεηλασία. Αργότερα, σε άλλους που μεταφέρθηκαν σιδηροδρομικώς από τους ανατολικούς νομούς την προηγούμενη, δόθηκε η εντολή να «ξεκινήσουν».
Σημάδια στις πόρτες από πρίν
Στο μεταξύ, ποιοι άραγε είχαν σημαδέψει πριν από μέρες τις πόρτες των μη μουσουλμάνων; Πως τόσοι άνθρωποι με μιας βγήκαν στους δρόμους; Γιατί η αστυνομία δεν παρενέβη;διερωτάται η Τουρκάλα δημοσιογράφος.
Το τουρκικό κράτος έριξε τις ευθύνες στην τότε κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος, και εκείνοι στους Αριστερούς. Στο δικαστήριο Γιασσίαντα, που συστήθηκε μετά το πραξικόπημα της 27ης Μαΐου, αναφέρθηκε ο ισχυρισμός ότι τα γεγονότα αυτά ήταν αποτέλεσμα της προβοκάτσιας του τότε τοτε Πρωθυπουργού της Τουρκίας Μεντερές.
Όμως τελικά είχε αποκαλυφθεί -όπως προαναφέρθηκε – ότι επρόκειτο για μία επιχείρηση ενός βαθέως κράτους της «Ειδικής Διεύθυνσης Πολέμου».
Ήθελαν να διώξουν τις μειονότητες από το ’20
Από τη σύσταση της Τουρκικής δημοκρατίας και στη συνέχεια, οι μειονότητες θεωρήθηκαν από το βαθύ κράτος «κίνδυνος». Οι κυβερνήσεις, στις δεκαετίες του ’20 και του ’30, άσκησαν μία πολιτική αφομοίωσης και ήθελαν να φύγουν οι μειονότητες. Στο μεταξύ, βγάζοντας «τον εχθρό» έξω, ο μεγαλύτερος στόχος ήταν να τουρκοποιήσουν τα κεφάλαιά τους και αυτό το πέτυχαν. Έγιναν εκστρατείες του «Πολίτη Μίλα Τούρκικα» (σε όσους μιλούσαν ελληνικά στο δρόμο, οι διερχόμενοι τους φώναζαν να μιλάνε τούρκικα).
400 βιασμοί
Ακολούθησε ο Κεφαλικός Φόρος και στόχος ήταν να απηυδήσουν οι μειονότητες, να τρομάξουν, να φύγουν και να λήξει έτσι η ηγεσία τους στην οικονομία. Μία από τις μεγαλύτερες οργανωμένες ”εκστρατείες” που είχαν γίνει για τις μη μουσουλμανικές μειονότητες, για να εγκαταλείψουν τα εδάφη της Τουρκίας, ήταν αυτή των Σεπτεμβριανών του ”55.. Εικάζεται πως τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου βιάστηκαν περίπου 400 γυναίκες – υπάρχουν καταγεγραμμένες 60 περιπτώσεις βιασμών. Ο αριθμός όμως είναι μεγαλύτερος και λέγεται ότι οι γυναίκες, επειδή ντρεπόντουσαν δεν τα είχαν πει,γράφει η εφημεριδα Ζαμάν.
Καταστράφηκαν 4.214 σπίτια, 1.004 καταστήματα κλπ
Στα γεγονότα που έγιναν στο Πέρα, στα Ταταύλα, στο Σισλί, στο Νισάντας, στο Εμίνονού, στο Φατίχ, στο Εγιούπ, στο Μακροχώρι, στον άγιο Στέφανο, στο Μεσοχώρι, στο Αρναβούτ Κιόι, στο Μπεμπέκ, στο Μόδι, στο Καντίκιόι, στο Κουζγκουντζουκ, στο Τσενγκέλ Κιόι και στα Πριγκιπόνησα, που έγιναν τα γεγονότα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, καταστράφηκαν 4.214 σπίτια, 1.004 καταστήματα, 73 εκκλησίες, 1 συναγωγή, 2 μοναστήρια, 26 σχολεία, πολλά νεκροταφεία και 5.317 εγκαταστάσεις, όπου υπήρχαν και πολλά καταστήματα.
Σκοτώθηκαν 12 άτομα
Επίσης σκοτώθηκαν 12 άτομα και τραυματίστηκαν 300. Καταγράφηκαν περιπτώσεις, όπως τα νεκροταφεία που καταστράφηκαν, τα πτώματα στους δρόμους, οι κληρικοί εναντίον των οποίων έγιναν επιθέσεις και μάλιστα τους έγινε περιτομή. Σημειώνεται πως για τα γεγονότα, οι οπαδοί του δημοκρατικού κόμματος, αργότερα, είχαν πει «Εμείς νομίζαμε ότι θα σπάζαμε μόνο μερικά τζάμια»
Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΞΕΡΙΖΩΜΟΥ
Από αφιερώματα σε άλλες εφημερίδες κρατούμε μερικά στοιχεία:Η Taraf, γράφειότι οι επιθέσεις και οι αρπαγές, που έγιναν σταΣεπτεμβριανά του 1955 στην Κων/λη, στην Άγκυρα και στη Σμύρνη, στράφηκαν περισσότερο στους Ρωμιούς πολίτες. Οι Ρωμιοί της Πόλης, μετά τα γεγονότα αυτά, άρχισαν να χάνουν, ταχύρρυθμα, τη θέση τους στην οικονομική ζωή και άρχισαν να φεύγουν λίγοι-λίγοι από τη χώρα. Στη ρωμαίικη κοινότητα της Κων/λης, το τελευταίο βαρύ χτύπημα καταφέρθηκε το 1964 σε σχέση με την Κύπρο. Η κυβέρνηση Ινονού αποφάσισε να απελαθούν οι Ρωμιοί που είχαν ελληνικά διαβατήρια και 30.000 περίπου Ρωμιοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Τουρκία. Σήμερα, το 2013, στην Τουρκία ο πληθυσμός των μη μουσουλμάνων πολιτών δε φθάνει ούτε τις 100.000. Σε μία χώρα των 76 εκατ., σε μία χρονική διάρκεια 100 ετών, η χώρα εκκαθαρίστηκε από το μη μουσουλμανικό πληθυσμό και τουρκοποιήθηκε.
”Κεφαλικός Φόρος” για τουρκοποίηση της οικονομίας
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επί κυβερνήσεως Σουκρού Σαράτσογλου, εφαρμόστηκε ο Κεφαλικός Φόρος. Ήταν μία περίπτωση με την οποία ο μη μουσουλμανικός πληθυσμός, που βρισκόταν στην Κων/λη, άλλαξε. Και άλλαξε η θέση του στην οικονομική ζωή. Πολλοί έμποροι Ρωμιοί, Εβραίοι και Αρμένιοι χρεοκόπησαν λόγω του φόρου αυτού και εστάλησαν σε στρατόπεδα εργασίας, που είχαν σαν αποτέλεσμα να αποσυρθούν από την οικονομική ζωή. Τα παράπονα των μη μουσουλμάνων για τον Κεφαλικό Φόρο παραβλέφθηκαν από την κυβέρνηση. Ο Πρωθυπουργός της εποχής εκείνης, Σουκρού Σαράτσογλου, είχε πει ξεκάθαρα ότι σκοπός της πολιτικής αυτής ήταν η τουρκοποίηση της οικονομίας.
.
”Κοκκινίζει το πρόσωπό μου από το ρεζιλίκι αυτό”
Σε άρθρο του ο κ Ρεφίκ Έρντουραν στην Sabah γράφει ότι το αίσθημα που ενοχλεί περισσότερο απ’ όλα τον άνθρωπο είναι αυτό της ντροπής. Ο πόνος του αισθήματος αυτού στη ψυχή είναι μόνιμος. Και ειδικότερα όταν δε ντρέπεται κανείς για κάτι που συνέβη πάνω σε οργή και έξαρση, αλλά για κάτι που έγινε σχεδιασμένα. Αν και πέρασαν από τότε 58 χρόνια, εμένα ακόμα κοκκινίζει το πρόσωπό μου από το ρεζιλίκι αυτό. Η εξουσία της περιόδου εκείνης οδήγησε σε στενότητα την οικονομία, στριμώχτηκε στην εξωτερική πολιτική και δέχτηκε πολλές επικρίσεις. Το βαθύ κράτος είχε κάνει σκευωρία: στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 θα γίνει αναστάτωση στην Κωνσταντινούπολη, τη 2η μέρα θα κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και θα δημιουργηθεί η απαιτούμενη βάση για να εκδοθούν στη συνέχεια αλλεπάλληλοι φασιστικοί νόμοι.
Πηγή: on alert.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου