Ντροπή τους και ντροπή μας —- Βαρύ το «τιμολόγιο» της εισβολής

02/05/2013 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Μόνο όσα βρήκαν μέσα στα σπίτια, στα καταστήματα, στα ξενοδοχεία, στα σχολεία και στα εργοστάσια, οι αδελφοί μας Τουρκοκύπριοι όταν μετακινήθηκαν στην κατεχόμενη Κύπρο το 1974, θα έπρεπε να τους κάνουν να ντρέπονται και να σιωπούν.

Ας μην ντρέπονται για τα υπόλοιπα, αλλά για τις ατομικές περιουσίες των Ελληνοκυπρίων, που βρήκαν έτοιμες και τις έκαναν δικές τους; Όταν μπήκαν, ας πούμε σε ένα σπίτι και βρήκαν κρεβάτια, ψυγεία, κουζινικά, ρούχα, αυτοκίνητα; Όταν μπήκαν σε ένα σχολείο και ήταν πλήρως εξοπλισμένο; Όταν μπήκαν σε ένα κατάστημα και ήταν γεμάτο εμπορεύματα; Τι σκέφτηκαν άραγε; Ότι ανήκουν σε άλλους και πρέπει να γίνει ο λογαριασμός για να δούμε πόσα τους χρωστούμε για να μην είμαστε κλέφτες;

Γιατί τα θυμηθήκαμε ξαφνικά; Επειδή αηδιάσαμε.
Με την ηγεσία μας, πρώτα, που ήταν ανίκανη (ή αχάπαρη;) και τα άφησε όλα αυτά να ξεχαστούν με αποτέλεσμα οι Ε/κ να παρουσιάζονται σαν θύτες και οι Τ/κ σαν θύματα. Με τους Τ/κ, που αφού τα λεηλάτησαν όλα αυτά, χωρίς να ρωτήσουν ποτέ σε ποιους ανήκουν, τώρα που μας βρήκαν γονατισμένους στην οικονομική κρίση, δεν έχουν κανένα δισταγμό να διεκδικούν και τα υπόλοιπα. Διότι, λέει, τους ανήκει και η Κυπριακή Δημοκρατία! Ανακάλυψαν τα αποθέματα χρυσού, το φυσικό αέριο, το 30% των ηλεκτροπαραγωγών σταθμών…
Αλλά και με τους Ευρωπαίους, που μας θεωρούν συμμορίτες και τους ενοχλεί το οικονομικό μας μοντέλο… Δεν περνά από το μυαλό τους ότι αυτό το οικονομικό μοντέλο στήθηκε πάνω στα ερείπια της εισβολής και δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό, αφού η μισή Κύπρος δεν είχε τίποτε άλλο να πουλήσει εκτός από υπηρεσίες.
Το 70% των πλουτοπαραγωγικών πόρων ήταν στα κατεχόμενα. Το 65% των ξενοδοχείων. Το 83% της διακίνησης γεωργοκτηνοτροφικών εξαγωγικών προϊόντων. Το 70% της βιομηχανίας. Το 70% του ορυκτού πλούτου. Το 40% των σχολικών κτηρίων. Όλα στα κατεχόμενα. Κι αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα (όποιος είδε χτες την έρευνα του Φιλελεύθερου με όλα τα στοιχεία, θα κατάλαβε το μέγεθος της απώλειας).
Όσοι τα ξεχνούν για να παριστάνουν τους πολίτικαλ κορέκτ, ας τα ξεχνούν. Εμείς, θα τους τα θυμίζουμε με κάθε ευκαιρία. Διότι θα πιστεύουμε πάντα ότι το δίκαιο παραγράφεται μόνο όταν το παραγράψει ο αδικημένος. Και ότι δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη.
Ό Φιλελεύθερος

Βαρύ το «τιμολόγιο» της εισβολής

  
Γράφει: η Μαριλένα ΠαναγήΛευκωσία: Καταχρεωμένη βρέθηκε η Κύπρος και για να μη χρεοκοπήσει χρειάζεται επειγόντως €20 – €23 δισ. Τα €10 δισ. που ο Μηχανισμός Στήριξης ετοιμάζεται να δώσει στην Κύπρο αφέθηκε να εννοηθεί ότι μόλις που μπορούν να χαρακτηριστούν ως «βιώσιμο» χρέος. Τα υπόλοιπα δισεκατομμύρια πρέπει να τα βρούμε μόνοι μας.

Μια τράπεζα έκλεισε και άλλη ακροβατεί.
Οι μισθοί μειώθηκαν, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ρευστότητα δεν υπάρχει, το εμπόριο βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί. «Δεν φθάσαμε ακόμα στον πάτο» λένε οι μάντεις κακών, «είμαστε στον πάτο, πρέπει να πάρουμε βαθιά ανάσα για να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε», λένε οι πιο αισιόδοξοι.

Φορολογίες, περικοπές, μειώσεις και ο κοινωνικός ιστός καταβαραθρώθηκε.

Μήπως το σενάριο θυμίζει κάτι; Στους νεότερους ίσως όχι. Στους πιο μεγάλους όμως, είναι πολύ γνώριμο.
Σε εκείνους που το 1974 έζησαν στα τσαντίρια, σε εκείνους που τότε δεν έχασαν μόνο τα σπίτια και τα χωριά τους αλλά έχασαν τους συγγενείς τους οι οποίοι είχαν στοιβαχθεί σε διαφορετικό συνοικισμό σε άλλη πόλη, σε εκείνους που δεν έχουν ούτε μια φωτογραφία από τα παιδικά τους χρόνια ή από τον γάμο των γονιών τους, το «έργο» είναι γνωστό το έχουν ξαναδεί.
Και τότε έπρεπε να αρχίσουν από την αρχή και τότε ο κοινωνικός ιστός είχε υποστεί πλήγμα και τότε οι μισθοί μειώθηκαν. Η ανεργία είχε ακουμπήσει το 16,9% και οι μισθοί είχαν μειωθεί διά νόμου κατά 25%.
Βεβαίως, τις υλικές ζημιές του τότε, πολύ πρόσφατα αρχίσαμε να τις μετράμε και αν κάποιος ξεκινήσει να τις καταχωρεί τη μια δίπλα στην άλλη σίγουρα θα διαπιστώσει ότι η μεγάλη τρύπα του σημερινού δημόσιου και τραπεζικού χρέους αλλά και οι πρόσφατες αξιώσεις των Τουρκοκυπρίων για το φυσικό αέριο, τον χρυσό και το ηλεκτρικό ρεύμα δεν κλείνουν τον ισολογισμό.
Ούτε οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν υπολογίσει την οικονομική διάσταση της εισβολής για να ετοιμάσουν «τιμολόγιο» αλλά ούτε και οι Τουρκοκύπριοι δεν γνωρίζουν το ύψος του λογαριασμού.

Οι (προς το παρόν) υπολογισμοί φέρουν την Κύπρο να έχει συνολική ανάγκη €20 δισ. ως Κράτος και ως τραπεζικό σύστημα.  Μια έρευνα του Πανεπιστημίου Κύπρου η οποία τον περασμένο Δεκέμβριο παρουσιάστηκε στη Βουλή, κάνει λόγο για €80 δισ. απώλεια μόνο από την ακίνητη περιουσία των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα. Η ζημιά φυσικά του ’74 δεν περιορίζεται στην αξία των ακινήτων.

Μια καταγραφή όλων των υπολογισμένων, από διάφορες έρευνες ζημιών της Τουρκικής εισβολής του 1974 αποδεικνύει την «τρύπα» του τότε και βάζει κάπως στη θέση τους τις «χρεώσεις» και τις «πιστώσεις» του λογαριασμού.

Στο €80 δισ. οι κλεμμένες περιουσίες

Σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου Κύπρου, οι απολεσθείσες περιουσίες στα κατεχόμενα με βάση τις σημερινές τιμές υπολογίζονται σε πέραν των €80 δισ.

Περισσότεροι από 34.000 τίτλοι ιδιοκτησίας που αφορούσαν περιουσίες Ελληνοκυπρίων, χορηγήθηκαν από το ψευδοκράτος, μετά την ανακήρυξή του, σε Τούρκους έποικους οι οποίοι από το 2002 και μετά μπορούν να τους πωλήσουν σε τρίτους αλλά όχι σε Ελληνοκύπριους. 

Σύμφωνα με έκθεση της κοινοβουλευτικής επιτροπής Προσφύγων τον Φεβρουάριο του 2007:

● μετά την τουρκική εισβολή με βάση σχετικό «νόμο» του ψευδοκράτους όλες οι ελληνοκυπριακές περιουσίες κατασχέθηκαν από το κατοχικό καθεστώς και ακολούθως διανεμήθηκαν με βάση τις πρόνοιες του εν λόγω «νόμου» σε Τουρκοκύπριους και Τούρκους έποικους. Ο «νόμος» προνοεί ότι καμία ελληνοκυπριακή ακίνητη περιουσία που βρίσκεται στα κατεχόμενα δεν μπορεί να πωληθεί σε Ελληνοκύπριους. Οι σημερινοί «ιδιοκτήτες» της όμως μπορούν να την πωλήσουν σε Τουρκοκύπριο ή ξένο. Οι ελληνοκυπριακές περιουσίες για τις οποίες οι «ιδιοκτήτες» κατέχουν τίτλους του ψευδοκράτους πωλούνται στη μισή τιμή σε σχέση με τις περιουσίες των οποίων οι ιδιοκτήτες κατέχουν τίτλους της Κυπριακής Δημοκρατίας»

● το 1974 εγκαταλείφθηκαν στις κατεχόμενες περιοχές συνολικά 155 ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας

● σήμερα στα κατεχόμενα λειτουργούν 131 ξενοδοχειακές μονάδες εκ των οποίον μόνο 13 κτίστηκαν σε τουρκοκυπριακή γη. Οι υπόλοιπες αποτελούν ελληνοκυπριακή περιουσία ή κτίστηκαν σε γη που ανήκει σε Ελληνοκύπριους ιδιώτες ή την Εκκλησία της Κύπρου.

Σε ό,τι αφορά τη βιομηχανία η έκθεση της Επιτροπής Προσφύγων αναφέρει:

● «μετά την εισβολή συστάθηκε από το κατοχικό καθεστώς η εταιρεία “Cyprus Industrial Enterprises Holding Ltd” η οποία και διαχειριζόταν το 70% των βιομηχανιών και βιοτεχνιών που λειτουργούσαν στα κατεχόμενα πριν το 1974 και ανήκουν σε Ελληνοκύπριους. Αρχικά η εταιρεία διαχειριζόταν περίπου εκατόν εργοστάσια αλλά σταδιακά λόγω κακοδιαχείρισης, ο αριθμός αυτός μειώθηκε δραματικά. Στα τέλη του 1990 η εταιρεία είχε υπό τη διαχείρισή της μόνο δεκαπέντε εργοστάσια. Στα κατεχόμενα, λειτουργούσαν (τουλάχιστον μέχρι το 2007), τα πρώην συσκευαστήρια εσπεριδοειδών ΣΕΔΙΓΕΠ στη Μόρφου τα οποία μετονομάστηκαν σε “Cypfruvex” ενώ στην κατοχή του Ασίλ Ναδίρ ήταν το εργοστάσιο κατασκευής χαρτοκιβωτίων UNIPACK στην κλειστή περιοχή της Αμμοχώστου, το οποίο είναι ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας»

● τα έξι μεγάλα «πανεπιστήμια» των κατεχομένων κτίστηκαν σε ελληνοκυπριακές περιουσίες.

Αναφέρεται ότι, σύμφωνα με το Σχέδιο Ανάν, «οι ιδιοκτήτες κατεχόμενης περιουσίας έχουν συσσωρευμένες (1974-2003) απώλειες πρόσβασης 4.5 δισ. Λιρών Κύπρου (€7.6 δισ).

Οι συνολικές απώλειες

Ολόκληρη η Κύπρος είναι μοιρασμένη (βάσει κλιμάκων του κτηματολογίου) σε 1.720.000 τεμάχια. Στις ελεύθερες περιοχές και στο έδαφος που ελέγχει η Κυπριακή Δημοκρατία παραμένουν τα 1.100.000 τεμάχια. Συνολικά 620.000 τεμάχια γης έχουν «χαθεί» στην εισβολή. Το εμβαδόν της Κύπρου φθάνει τις 9.243 τετραγωνικά χιλιόμετρα με το 36,2 να βρίσκεται υπό κατοχή.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Κράτους το 1960, το 78% της ιδιωτικής γης ανήκε σε Ελληνοκύπριους και το 21% σε Τουρκοκύπριους. Στη σημερινή κατεχόμενη γη, το 1974, το 83,2% της γης ανήκε σε Ελληνοκύπριους και το 16.8% σε Τουρκοκύπριους. 

Συνολικά από την Τουρκική εισβολή η Κυπριακή Δημοκρατία έχασε:

-70% των πλουτοπαραγωγικών της πόρων.

-65% των ξενοδοχείων της.

-83% της διακίνησης γεωργοκτηνοτροφικών εξαγωγικών προϊόντων.

-40% των σχολικών κτηρίων.

-41% των γεωργοκτηνοτροφικών μονάδων.

-48% των εξαγωγών γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων.

-56% των εξαγωγών μεταλλεύματος.

-46% της βιομηχανικής παραγωγής.

-20% των κρατικών δασικών περιοχών καταστράφηκαν.

Αυτό συνεπάγεται από το γεγονός ότι στις κατεχόμενες σήμερα περιοχές βρίσκονταν πριν το 1974:

-65% της καλλιεργήσιμης έκτασης.

-70% του ορυκτού πλούτου.

-70% της βιομηχανίας.

-80% των τουριστικών εγκαταστάσεων του νησιού.

Με την απώλεια γης, βιομηχανιών, τουριστικών μονάδων κ.λπ., η ανεργία έφθασε το 1975 το 16.9%. (αμέσως μετά την εισβολή το ποσοστό ήταν 10%). Σήμερα σχεδόν σαράντα χρόνια μετά βρίσκεται στο 14.4%).

Μαριλένα ΠαναγήΌ Φιλελεύθερος