Του Μάνου Παπαδάκη
Καλή η πλάκα, μας κάνει να ξεφεύγουμε για λίγο από τη σκληρή καθημερινότητα, όμως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση, χάριν αστεϊσμού, να αποκοβόμαστε από την πραγματικότητα. Γιατί ακόμα και εν είδει πλάκας μπορούν να ειπωθούν και να γραφτούν τα πιο σοβαρά. Και φυσικά να εξαχθούν εξίσου σοβαρά συμπεράσματα.
Φυσικά αναφέρομαι στην περίπτωση Τατσόπουλου, ο οποίος μεταμφιέστηκε σε Γκουσγκούνη, νομίζοντας πως έτσι θα πείσει τους άσπονδους εχθρούς που βλέπει στο
πρόσωπο κάθε Χρυσαυγίτη περί της αρρενωπότητάς του.
Πέρα από τη ρηχή προσωπική αλήθεια περί της αρρενωπότητάς ή μη του Τατσόπουλου και του καθενός, πράγμα που δεν ενδιαφέρει κανέναν σοβαρό άνθρωπο ούτως ή άλλως, εγείρεται ένα πολύ ουσιαστικότερο ζήτημα. Ότι δηλαδή, Πέτρο Τατσόπουλε και κάθε Τατσόπουλε, μετατρέπεσαι πάνω απ ‘όλα σε φελλό και μόνο που πας και δίνεις συνεντεύξεις σε ανθρώπους που ένα χρόνο τώρα γνωρίζεις ότι αβαντάρουν τη Χρυσή Αυγή και με τη στάση τους προωθούν, εμμέσως πλην σαφώς, το φασιστικό lifestyle της εν λόγω οργάνωσης. Και που ακόμα και μισό σωστό πράγμα να έχεις να παραθέσεις, θα το καλύψουν τεχνηέντως πίσω από τις μαλακίες σου, οι οποίες θα γίνουν η αφορμή να δημιουργηθεί νέο πρόσφορο έδαφος σε κάθε φιλοναζιστική ιδέα τους και κυρίως στην εξυπηρέτηση κάθε συμφέροντος του πελατειακού πολιτικοοικονομικού συστήματος.
Είσαι και συ τόσο βλάκας όπως και τόσοι άλλοι ομόλογοί σου που κάθεστε και κάνετε διάλογο με κάθε είδους φασιστοειδή, αντί να τα περιθωριοποιείτε και να τα αποκλείετε από τα κοινωνικά δρώμενα. Είστε ακόμα πιο βλάκες από αυτούς που δέχεστε να παίξετε στο δικό τους παιχνίδι, αντί να τους σβήσετε από τον “κοινωνικοπολιτικό” χάρτη της χώρας. Ελπίζω μόνο να έπεσες στην παγίδα τους, απλώς και μόνο επειδή είσαι τεράστιος βλάκας και όχι να κάνεις ότι κάνεις σκοπίμως, γιατί τότε δεν είσαι άξιος μόνο του χλευασμού, αλλά και άλλων πολύ χειρότερων…
Ότι και να ισχύει πάντως από τα δύο, τόσο η αφεντομουτσουνάρα σου όσο και όλοι οι άλλοι που μοιράζονται την «ασθένειά» σου, είστε άκρως επικίνδυνοι και για τη δική μας υγεία… Και τέτοιου είδους χρόνιες ασθένειες πρέπει να εκλείψουν μαζί με τους φορείς τους από τον πολιτικό βίο αυτού του τόπου, αλλιώς περνούν στην αδιέξοδη κατηγορία των ανιάτων νοσημάτων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου