Μέρκελ – Σαρκοζί αποφασίζουν για την Ελλάδα
Οκτωβρίου 2, 2011 — Λουκάς
Με μια συνάντηση που αναμένεται να κρίνει πολλά, ακόμα και να δώσει την τελική μορφή «απάντησης» της Ευρωζώνης στο … ελληνικό πρόβλημα χρέους, επιχειρούν οι δύο κατά τεκμήριο ισχυρότεροι ηγέτες της Ευρωζώνης να βάλουν τέλος στις ανησυχίες της διεθνούς κοινότητας για την πορεία και τις προοπτικές της ΕΕ!
Γιατί ουσιαστικά αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ θα συναντηθούν, την επόμενη Κυριακή 9 Οκτωβρίου, πιθανότατα στο Παρίσι, με μοναδικό θέμα στην ατζέντα τους την … «αναδιάταξη του σχεδίου βοήθειας για την Ελλάδα» και την «αναμόρφωση της συμφωνίας της Συνόδου Κορυφής της 21ης Ιουλίου».
Την είδηση μεταδίδει τόσο το πρακτορείο Bloomberg, όσο και η γαλλική εφημερίδα Le Monde, που επικαλούνται πηγές από το περιβάλλον και των δύο ηγετών. Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ οι δύο ηγέτες συμφωνούν πλέον ότι οι «θυσίες που προβλέπει για τους δανειζόμενους αλλά και για τους ιδιώτες πιστωτές η Συμφωνία της 21ης Ιουλίου είναι ανεπαρκείς», συνεπώς θα αναζητηθεί φόρμουλα για να «πειστούν» – ή και για να … πιεστούν – οι ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας να «επιβαρυνθούν περισσότερο οι ιδιώτες με μεγαλύτερο ‘κούρεμα’ στα ελληνικά ομόλογα».
Η νέα αυτή πρωτοβουλία Μέρκελ – Σαρκοζί προκλήθηκε ουσιαστικά από τις πιέσεις που ασκούνται από τις αγορές, με τους επενδυτές να μην πείθονται για την πρόθεση των Ευρωπαίων να αντιμετωπίσουν ριζικά το πρόβλημα χρέους που απειλεί με μετάσταση μεγαλύτερες οικονομίες από την ελληνική.
Σε κάθε περίπτωση πάντως Μέρκελ και Σαρκοζί έχουν να γεφυρώσουν ένα χάσμα στις μεταξύ τους απόψεις, καθώς προσέρχονται στην κρίσιμη αυτή συνάντηση με εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και προσεγγίσεις στο πρόβλημα. Η Γερμανία, συνεπικουρούμενη από την Ολλανδία, θα ήθελε να επωμισθούν σχεδόν το σύνολο των «βαρών» οι ιδιώτες επενδυτές. Πρόταση που φυσικά βρίσκει τη Γαλλία (και τις «υπερεκτεθειμένες» στο ελληνικό χρέος τράπεζές της) κάθετα αντίθετη. Η αντιπρόταση Σαρκοζί κάνει λόγο για περαιτέρω αύξηση των κεφαλαίων του μηχανισμού EFSF και ταυτόχρονη κεφαλαιακή ενίσχυση των ευρωπαϊκών τραπεζών. Κάτι που δεν θέλει ούτε να ακούει το Βερολίνο.
Το ζήτημα πάντως είναι πως οι δύο ηγέτες κατανοούν ότι πρέπει να βρουν μια κοινή συνισταμένη και μάλιστα γρήγορα. Και αυτό μάλλον θα πράξουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου