Ο Όμηρος … έβριζε υπέροχα.

Η εικόνα (από το διαδίκτυο)
ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ. Και σαν…τί δηλαδή να «σχολιάσει» κάποιος;;;;
.
Να θυμίσουμε μόνο μια κουβέντα «ΔΟΜΗΣ του εαυτού μας και των κοινωνιών μας»
«Ο μεγάλος εχθρός της αλήθειας, συχνά,
δεν είναι το ψέμα- εσκεμμένο, πλαστό, ανέντιμο-
αλλά ο μύθος –επίμονος, πειστικός και ρεαλιστικός» (Τζων Φ. Κέννεντυ)
(όπου «μύθος»= δες παραποίηση)

.
Ομηρικές… ύβρεις (=βρισιές).
Μια από τις βασικές παραμέτρους της Ομηρικής Ποίησης είναι το «πλούσιο» ..υβρεολόγιο. Η «ποσότητα», η….. «ποιότητα» και η «ένταση» των «ΎΒΡΕΩΝ», είναι Μ Ο Ν Α Δ Ι Κ Ο φαινόμενο στην παγκόσμια Λογοτεχνία.
Μεγάλο και σημαντικό θέμα. Η προσέγγισή του είναι περίπλοκη. Καθόλου εύκολη. Προσωπικά έχω τέσσερα χρόνια που ασχολούμαι με αυτό και συνεχώς ανακαλύπτω νέες διαστάσεις του.
Αλήθεια. Τί …. «αναγκάζει» τον Ποιητή να… καταφεύγει Κ Α Ι στην… αισθητική της ύβρεως;
Μια αθέατη πλευρά του Ομηρικού λόγου,
που δεν αξιολογήθηκε μέχρι σήμερα δεόντως.
Αφού:
Μέχρι και ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ….. δυσανασχέτησε… δια το… ΤΕΛΜΑ
εις το οποίον έπεσεν (!!!!!) ο ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΟΣ Ό μ η ρ ο ς (!!!).
Οπότε:
Βούτυρο στο ψωμί των ΗΘΙΚΟΛΟΓΩΝ, να «φτιάξουν» έναν….. καλό Όμηρο! (δες παραπάνω την εικόνα). Έναν Όμηρο, ΧΩΡΙΣ… Όμηρο.
Αυτόν που μέχρι ΣΗΜΕΡΑ, διδασκόμαστε και στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και «διδάσκουμε», ως φιλόλογοι στα σχολεία.
(«(ξανα)μεταφράστηκε… ποιος Όμηρος;» στο Διαδίκτυο).
.
Αποτέλεσμα, η ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΚΗ παραποίηση των ΟΜΗΡΙΚΏΝ
ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΩΝ, πρώτων στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
(που ακόμη και μέχρι σήμερα χαρακτηρίζουμε….. «έπη»= ευθύγραμμες (!!!!!) αφηγήσεις).
Θύμα της και το «εν πολλοίς αισχρόν (για τους ηθικολόγους) υβρεολόγιον»
.
Αλλά,
Ας δούμε ενδεικτικά μερικές Ομηρικές… βρισιές.
Οι Ομηρικές λέξεις σε ονομαστική, τα σημερινά (!) αντίστοιχα στην πτώση της προσφώνησης, δηλαδή κλητική
.
κυνώπις ή κυνός όμματα έχων= σκυλόφατσα, ξεδιάντροπε, αναιδή
οινοβαρής, οινοποτήρας= μεθύστακα, κρασοπατέρα, αλκοολικέ
κραδίη ελάφοιο= με καρδιά ελαφιού= δειλέ= χέστη
σχέτλιος = απάνθρωπε, κτηνάνθρωπε, τέρας
αλλοπρόσαλλε= αυτούσια Ομηρική λέξη, με την ίδια σημερινή σημασία
γρηί καμινοί ίσος= άχρηστε, ανεπρόκοπε, καφενόβιε, τεμπέλη, τα ξύνεις- τα… διευθετείς όλη μέρα,
όπως η…. στακτόγρια που το μόνο που κάνει είναι να διευθετεί το τζάκι και να φλυαρεί όλη μέρα.
νήπιος= μωρόμυαλε, ανόητε (ως βρισιά). δες σημείωση.
(σημείωση: πολυσήμαντη λέξη στον ΌΜΗΡΟ: Νήπιος= μωρό, νήπιο. /νήπιος=ανόητος /νηπίη= άδολη, η Πηνελόπη λ.χ άκακη, σαν μικρό παιδί, /νήπιος= άπειρος, άβγαλτος (ο Τηλέμαχος), απερπάτητος, αγαθιάρης)
ωμόν βεβρώθεις= ωμό- ζωντανό να τον έτρωγες (ενν. δεν θα χόρταινες).
Έκφρ. μίσους, όπως και το
μελεϊστί τάμησιν= θα σας κόψει κομματάκια, θα σας ξεσκίσει (διαμελίσει=μελεϊστί= ένα ένα τα μέλη. Δες και σημερινή εκπληκτικά ΑΝΑΛΟΓΗ έκφραση: «θα σου ΜΕΤΡΗΣΕΙ ένα- ένα τα πλευρά)
αγροιώτης= χωριάτη, αγροίκε… βουνίσιε, «βλάχο» «τσομπάνη»
ο κε στυγέησιν ιδών= σιχαίνεσαι-δεν θέλεις να τον βλέπεις, σου κάνει κακό να τον βλέπεις, σίχαμα
δαιμονίη=παράξενη, βλαμμένη, παρανοϊκη, ψυχοπαθή, ψυχάκια…
αποδύσει χιτώνα, τα τ΄αιδώ αμφικαλύπτει= Θα σου πάρει και τα…. σώβρακα, θα σε εξευτελίσει
σημείωση: Οι αρχαίοι ημών δεν φορούσαν βέβαια εσώρουχα. Απλώς το ΚΑΤΩ μέρος του ΚΟΝΤΟΥ ανδρικού χιτώνα, κάλυπτε γύρω-γύρω= αμφικάλυπτε τα αιδοία ή μήδεα και τους γλουτούς, όπως ένα σημερινό κλασικό εσώρουχο. Έτσι εξηγείται και η λίγο παραπλανητική μετάφραση ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ- ΚΑΚΡΙΔΗ «Θα σου βγάλω και της ΝΤΡΟΠΗΣ το ρούχο», δηλαδή τον χιτώνα (όπως ΑΠΕΙΛΕΙ ο Οδυσσέας τον Θερσίτη, ραψ. Β).
ουλομένην= την χαμένη, το… καθυστερημένο (Έτσι βρίζει ο ΑΡΗΣ την αδελφή του… ΑΘΗΝΑ) (δες «παιδιαρίσματα θεών»)
κνυζώντα όσσε ή όμματα= τσιμπλιάρη, με θολό- χαμένo βλέμμα, κοιμισμένε, μαλάκα
Χωλός= κούτσαυλε
φολκός= στραβάδι, αλλά και στραβοκάνη, στραβοσουγιά
φοξός= καρπουζοκέφαλε, κεφάλα.
ψεδνός= «μαδημένε», σπανέ, καράφλα, φαλάκρα…
Και ΔΕΚΑΔΕΣ-δεκάδες άλλες «ύβρεις», αλλά τα ενδιαφέροντα έπονται.
(σε επόμενο σημείωμα).
Χρυσόστομος Τσιρίδης