ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ: “Οι μούλοι του Ντόνετσκ”

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

“Οι μούλοι του Ντόνετσκ”

1 Vote

Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο τουВиктор Шапинов που είναι δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα“БОРОТЬБА“ (μιας αριστερής ουκρανικής οργάνωσης). Για όσους ψάχνουν κάτω από τα επιφαινόμενα και τις εύκολες δυτικότροπες εξισώσεις για τα τεκταινόμενα στην νοτιο-ανατολική Ουκρανία…
“..Οι άνθρωποι που αφελώς εξισώνουν το καθεστώς του Κίεβου με τους αντιπάλους του με την αιτιολογία ότι «εθνικιστές εδώ εθνικιστές και εκεί ” αγνοούν εντελώς το κοινωνικό υπόβαθρο της σύγκρουσης. Δεν θέλουν να δουν πως όλη η ουκρανική ολιγαρχία είναι από την πλευρά του Κιέβου και για το Κίεβο οι εχθροί είναι οι εργάτες του Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ. Δεν θέλουν να δουν ότι το Κίεβο προωθει τις ιδιωτικοποιήσεις μεγάλης κλίμακας, ενώ η Ντομπας δηλώνει δειλά την κρατικοποίηση . Δεν θέλουν να δουν ποιοι είναι οι σύμμαχοι του Κιέβου. Πως το Κίεβο στηρίζεται από πλούσιες ιμπεριαλιστικές χώρες με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν αναρωτιούνται σε πια πλευρά είναι οι χώρες του «Τρίτου Κόσμου» και οι αντι-ιμπεριαλιστές. Σε γενικές γραμμές, αυτοί οι άνθρωποι, που μερικές φορές αποκαλούν τους εαυτούς του αριστερούς αποδεικνύεται πως είναι εντελώς ανίκανοι να εφαρμόσουν την ανάλυση της κοινωνικής τάξης που κληροδότησε ο Μαρξ, προτιμώντας να παραμείνουν στον κόσμο των ιδεολογιών και στον κόσμο της «ψευδούς συνείδησης».”

Το να φορτώνεις όλα τα εσωτερικά προβλήματα σε έναν εξωτερικό εχθρό είναι ένας παλιός αλλά αποτελεσματικός μηχανισμός ,που εφαρμόζεται από τις ουκρανικές αρχές. Όπως ο Αδόλφος Χίτλερ έβλεπε στη δυσαρέσκεια του κόσμου για το δικό του καθεστώς συνωμοσίες εβραιομπολσεβίκων, ακριβώς έτσι οι φασίστες ηγέτες του Κίεβου βλέπουν όλους τους διαφωνούντες ως πράκτορες του Πούτιν και της FSB. Μεταξύ των άλλων δεν μιλάμε μόνο για τις λεγόμενες «φιλορωσικές» διαδηλώσεις (όπου η πλειοψηφία των συμμετεχόντων αυτού που ζητούσαν στην πραγματικότητα ήταν μόνο η περιφερειακή αυτονομία και τα δικαιώματα της ρωσικής γλώσσας, ενάντια στις υπερβολές των εθνικιστών) πλέον στο στόχαστρο μπήκαν και όλοι εκείνοι που είναι δυσαρεστημένοι με την κοινωνική και οικονομική πολιτική. «Οι Ρωσικές αρχές έχουν αλλάξει τα σχέδιά τους», αναφέρει στη δήλωσή του ο πρωθυπουργός Γιάτσενιουκ, «από πολιτική διάλυση της χώρας και την αυτονομιστική ιδεολογία στην κοινωνική και οικονομική αποσταθεροποίηση». « Αυτοί που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και φώναζαν ” Novorosia, για στη Ρωσία ” έχουν ήδη αρχίσει να μιλούν για τις συντάξεις, τους μισθούς και κοινωνικές παροχές. Είναι ίδια πρόσωπα της FSB , πράκτορες που στάλθηκαν εδώ πριν από δεκαετίες », τονίζει ο Γιάτσενιουκ
Μια παρόμοια δήλωση έγινε από τον Γενικό Γραμματέα της Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας Ανδρεϊ Παρούμπιϊ, που σημαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια μεμονωμένη δήλωση , αλλά με μια ορισμένη πολιτική γραμμή. Σύμφωνα με τον Παρούμπιϊ τα σχέδια του Κρεμλίνου έχουν ως εξής : «Έχουμε πληροφορίες ότι στο σύντομο μέλλον (μερικοί από τους αναλυτές λένε Σεπτέμβριο-Οκτώβριο) θα προγραμματίσει μια νέα προσπάθεια για αποσταθεροποίηση της κατάστασης σε οκτώ νότιες και ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας. Αυτοί ελπίζουν ότι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που αναγκάζεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση της Ουκρανίας θα οδηγήσουν σε κοινωνική αναταραχή και την ανάπτυξη της δυσαρέσκειας του λαού, όλα αυτά θα δημιουργήσουν ένα νέο γόνιμο έδαφος για την αποσταθεροποίηση ».
Αποκαλώντας μειονεκτικούς πολίτες, ξένους πράκτορες ο Γιάτσενιουκ κηρύσσει ανοιχτά τον πόλεμο ενάντια στους φτωχούς, προς όφελος των πλουσίων, καθώς πρόσφατα, πρότεινε το πρόγραμμα των πιο μεγάλων αποκρατικοποιήσεων τα τελευταία 23 χρόνια.
Μιλώντας στο κίνημα του Μαϊντάν κατά το διεφθαρμένου καθεστώτος του Γιανουκόβιτς τα ακροδεξιά στοιχεία , όπως αποδεικνύεται, ήταν δυσαρεστημένα μόνο με την σπατάλη της δημόσιας περιουσίας. Σύμφωνα με την άποψή τους ο Γιανουκόβιτς δεν ικανοποιούσε κοινωνικο-οικονομικά συμφέροντα των εργαζομένων ενώ το καθεστώς του έκλεβε τη δημόσια περιουσία. Μετά το πραξικόπημα το νέο καθεστώς περνά στη επίθεση κατά των φτωχών.

Ο Γιάτσενιουκ μιλάει για την κρατική ιδιοκτησία με την ίδια «ρητορική μίσους», που χρησιμοποιεί και για τους αντάρτες του Ντόνμπας:«Πιστεύω ότι οι κρατικές επιχειρήσεις, οι εργολάβοι και άλλα “нечисть” (σ.σ. βρισιά που σημαίνει είτε διάολος, απόβρασμα, είτε κακοί άνθρωποι , μπάσταρδοι ή κουτοπόνηροι) που δημιουργήθηκαν στη χώρα, είναι αναποτελεσματικοί παράγοντες που εστιάζουν μόνο σε λεηλασίες κεφαλαίου υπό την αιγίδα των κρατικών εγγυήσεων », – δηλώνει. Η λέξη «нечисть» εισέρχεται ακλόνητα στο λεξικό του πρωθυπουργού, καθώς αποκαλεί με την ίδια τους «αυτονομιστές» και τον δημόσιο πλούτο.
Η απόψεις του Γιάτσενιουκ που εξισώνουν την κρατική περιουσία με τους “τρομοκράτες” αντάρτες δείχνει πως ο πόλεμος στη Ουκρανία δεν είναι “πόλεμος της Δύσης και της Ανατολής” , ούτε μεταξύ των Ουκρανών και Ρώσων, ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας ταξικός πόλεμος των πλουσίων ενάντια στους φτωχούς.
Συγκροτημένο στο Μαϊντάν, με επικεφαλείς του ολιγάρχες, το κοινωνικό μπλοκ των διανοούμενων εθνικιστών, “δηλητηριασμένων” ιδεολογικά μικροαστών της Δυτικής Ουκρανίας ορίζει με σαφήνεια τον δικό τους ταξικό εχθρό και είναι όπως μας αποκαλούν « Οι μούλοι του Ντόνετσκ ». Ο ταξικός ρατσισμός κατά της εργατικής πλειοψηφίας της νοτιο-ανατολικής Ουκρανίας, ωθεί τον φτωχό μικροαστό του Κιέβου στην υποστήριξη της πολιτικής προς όφελος των δισεκατομμυριούχων του Κωλομόϊσκιϊ και Ποροσένκο.
Σε αντίθεση με τις αυταπάτες των Ουκρανών και Ρώσων εθνικιστών οι Λαϊκές Δημοκρατίες δεν είναι ένας πολιτισμικός ή γεωπολιτικός εχθρός , για το καθεστώς του Κίεβου ,αλλά ταξικός εχθρός. Επικρατεί ένας ιδεολογικός αχταρμάς: Ναζιστικά σύμβολα αφενός, χριστιανικές εικόνες και τα πανό από την άλλη που μας εμποδίζει να δούμε επί της ουσίας το γεγονός δηλαδή τον πόλεμο των πλουσίων κατά των φτωχών. Όλα έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να μπερδεύουν και να κρύβουν την αλήθεια της κοινωνικής πάλης.
Οι άνθρωποι που αφελώς εξισώνουν το καθεστώς του Κίεβου με τους αντιπάλους του με την αιτιολογία ότι «εθνικιστές εδώ εθνικιστές και εκεί ” αγνοούν εντελώς το κοινωνικό υπόβαθρο της σύγκρουσης. Δεν θέλουν να δουν πως όλη η ουκρανική ολιγαρχία είναι από την πλευρά του Κιέβου και για το Κίεβο οι εχθροί είναι οι εργάτες του Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ. Δεν θέλουν να δουν ότι το Κίεβο προωθει τις ιδιωτικοποιήσεις μεγάλης κλίμακας, ενώ η Ντομπας δηλώνει δειλά την κρατικοποίηση . Δεν θέλουν να δουν ποιοι είναι οι σύμμαχοι του Κιέβου. Πως το Κίεβο στηρίζεται από πλούσιες ιμπεριαλιστικές χώρες με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν αναρωτιούνται σε πια πλευρά είναι οι χώρες του «Τρίτου Κόσμου» και οι αντι-ιμπεριαλιστές. Σε γενικές γραμμές, αυτοί οι άνθρωποι, που μερικές φορές αποκαλούν τους εαυτούς του αριστερούς αποδεικνύεται πως είναι εντελώς ανίκανοι να εφαρμόσουν την ανάλυση της κοινωνικής τάξης που κληροδότησε ο Μαρξ, προτιμώντας να παραμείνουν στον κόσμο των ιδεολογιών και στον κόσμο της «ψευδούς συνείδησης».
Βίκτορ Τσαπινόβ-Виктор Шапинов